รักหมดใจ นายพี่เลี้ยง

CHAPTER # 4
“เอ่อ ทุกคน โมะขอตัวก่อนนะ พอดีมีธุระทางบ้านอ่ะ”โทโมะบอก“แล้วนายจะให้ฉันกลับยังไงอ่ะ”แก้วถาม“เดี๋ยวผมมารับคุณหนูตอน 5 โมงล่ะกันนะครับ”โทโมะบอก“อืมม”แก้วตอบรับ“เดี๋ยวๆ อะไรคุณหนูมะกี้อ่ะ”ป็อปถาม“อ๋อ...ฉันลืมบอกไปว่าโมะอ่ะเป็นพี่เลียงฉันเองอ่ะ”แก้วตอบพร้อมกับดูดน้ำส้มอย่างเอร็ดอร่อย“ห๊ะ!!! พี่เลี้ยง”ป็อป-เขื่อน“โหย!!! อย่างงี้ไอ้โมะตายก่อนวัยอันควรแน่ๆเลย”เขื่อนบอก“มันจะมากไปแล้วนะ เดี๋ยวก็ต่อยซะหรอก”แก้วบอกพร้อมง้างหมัดจะต่อยเขื่อน“ช่วยด้วยคร้าบบ คุณหนูจะต่อยผม”เขื่อนร้อง“แก้ว พอเถอะ แกล้งกันอยู่ได้”เฟย์บอก“เหอะ แค่นี้ก็กลัวซะแล้วว ไปเที่ยวกันต่อดีกว่า”แก้วบอกพร้อมลุกขึ้นเดิน“ยัยคุณหนูคนนี้ น่ากลัวชะมัด”เขื่อนบอก“นั่นสิ คิดแล้วสงสารไอ้โมะว่ะ”ป็อปบอก“นี้ พวกนายจะไปมั้ย ยืนบื้ออยู่ได้”แก้วตะโกนถาม“จ่ะๆ ไปแล้วจ่ะ”เขื่อนบอก………………………………………………………..สักพัก“เฟย์ๆ แก้วอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ ไปด้วยกันหน่อยสิ”แก้วบอก“แต่เฟย์ไม่ปวดนะ”เฟย์บอก(ความคิดในใจของแก้ว)“รับมุกฉันหน่อยได้มั้ยยย ยัยเฟย์”………………………………………………………..“อ่ะ อ๋อ อืมๆไปด้วยก็ได้ อยู่ดีดีก็รู้สึกปวดขึ้นมา ไปกันเถอะแก้ว ไอ้หน้ายาว”เฟย์บอก“เฮ้ย!!! ผมด้วยหรอ”เขื่อนถาม“ใช่ๆ นายด้วยพอดีว่ามีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ”เฟย์บอก“กลับมาแล้วค่อยคุยก็ได้”เขื่อนบอก“นี้!!! จะมาดีดีหรือจะมาด้วยรอยแผลห๊ะ!!!”แก้วตะโกนถามด้วยความโมโห(อย่าทำให้คุณหนูโกรธสิ // ปาล์ม)“คับๆ ไปดีดีก็ได้คับ”เขื่อนบอกแล้วเดินไปพร้อมเฟย์และแก้วทางด้านโทโมะ“เอ่อ ท่านครับผมมีเรื่องจะขอร้องท่านอ่ะครับ”โทโมะบอก“ว่ามาสิ ?”พ่อแก้วบอก“คือผมจะขออาศัยอยู่บ้านท่านสักระยะนึงได้มั้ยครับ พอดีว่าบ้านผมมีปัญหานิดหน่อยอ่ะครับ”โทโมะถาม“ได้สิ ฉันกำลังจะบอกนายพอดีเลยว่าให้ย้ายมาอยู่ในบ้าน จะได้ดูแลยัยแก้วได้สะดวก”พ่อแก้วบอก“จริงหรอคับ ขอบคุณครับ แต่ผมไม่ได้มาคนเดียวนะครับ ผมมีแม่กับน้องด้วยนะครับ”โทโมะบอก“ได้ๆ ไม่มีปัญหา 55555555”(ขำทำไม // ปาล์ม)สักพัก..................................................................................................5 โมงเย็น“แก้ว 5 โมงแล้วนิ พี่เลี้ยงเทอมารับยังอ่ะ”ฟางถาม“ยังเลย ชักช้าเดี๋ยวจะฟ้องคุณพ่อให้ไล่ออกเลย”แก้วบอก“เอะอะ อะไรก็ไล่ออกไล่ออก บ้าป่ะเนี้ย ?”เฟย์บอก“ไม่รู้สิ ฉันไล่ออกมาเยอะแล้วมันเลยชินอ่ะ”แก้วบอกด้วยท่าทางเฉยๆ“เฮ้อ!!! คนเรา...”เฟย์-ฟางพูดพร้อมกัน“คุณหนูครับ มาแล้วครับ”โทโมะบอก“นี้นาย รู้มั้ยว่ามันกี่โมงแล้ว”แก้วถาม“เอ่อ...ไม่ทราบครับ ผมลืมใสนาฬิกามาครับ แล้วมันกี่โมงแล้วอ่ะครับ”โทโมะถามกลับ“นี้นาย กวนฉันหรอ...เหอะ นี้มัน 5 โมง 1 นาทีแล้วนะ”แก้วบอก“แล้วทำไมหรอครับ”โทโมะถาม“นายบอกนายจะมารับฉันตอน 5 โมงตรงใช่มั้ย ?”แก้วถามกลับ“ใช่ครับ”โทโมะบอก“นี้มันเลยเวลามา 1 นาทีกับอีก 28 วินาที นายสาย ฉันจะหักเงินเดือนนาย!!!”แก้วบอก“ห๊า!!! หักเงินเดือนเลยหรอครับ”โทโมะบอก“ใช่ มีอะไรมั้ย ? ถ้าไม่พอใจก็ลาออกไปสิ”แก้วบอก“เหอะ ไม่มีทางหรอกครับ เชิญหักได้ตามสบายเลยยย”โทโมะบอก“เชอะ ทำเป็นพูดดีไปเถอะ คอยดูก็แล้วกัน...”แก้วบอก“จะขึ้นรถมั้ยครับ คุณหนู”โทโมะตะโกนถาม“ขึ้นสิ ไม่ขึ้นแล้วจะให้ฉันบินกลับบ้านหรือไง”แก้วตะโกนตอบกลับเมื่อถึงบ้านนน