My Secret!ary ความลับของผม! ผมรักยัยเลขา

ความเดิมตอนที่เเล้ว
อีกเล่มพาดหัวข่าวว่า 'จากเลขาสาว เลื่อนมาเป็น เเฟนสาว ไต่มาเป็นภรรยาในอีกไม่ช้าไม่นาน 13 เมษา เเต่ง ชัวร์ ! ดูต่อหน้า 4'
พิม : กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ! นังฟาง เเก !!!!!
____________________________________________________________________
 
Fang's Mode
มาอยู่กับฟางดีกว่าเนอะ ๆ วันนี้ค่ะ ฟางกับป๊อปต้องเข้าบริษัทค่ะ เเต่ว่า ... ป๊อปยังไม่ตื่นเลยค่ะ เมื่อคืนเราก็ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย เฮ้ย ! คิดไรอยู่เนี่ยฟาง - -
 
" ป๊อปค่ะ ตื่นได้เเล้วนะ "
ป๊อปปลุกไม่ยากหรอกค่ะ ถ้าเทียบกับโทโมะกับเเก้ว ขนาดถีบตกเตียงเเล้วยังไม่ตื่น - -
" หืม ? ฟางตื่นนานเเล้วหรอ ? "
" ค่ะ ฟางตื่นนานเเล้ว "
" ยังไม่ได้อาบน้ำล่ะซิ ไปอาบน้ำด้วยกันนะ "
ฟางว่าเเล้วเชียว - - มุกนี้ตลอด
" ป๊อปอาบไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฟางค่อยเข้าไปอาบ "
ปฏิเสธก่อน ไม่งั้นเช้านี้ไม่ได้เข้าบริษัทเเน่ ๆ
" ก็ได้ครับ "
คำตอบของป๊อปกำลังดีเลยอ่ะ >< ไม่งั้นฟางน้อยตายเเน่ ๆ
End Fang's Mode
 
เมื่อป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จ ฟางอาบน้ำต่อทันที เมื่อทั้ง 2 คนทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยก็เตรียมตัวออกไปบริษัทป๊อปปี้ใส่สูท (สูททั้งปี สูททุกงาน เฮ้อ ~ : นัตตี้)(ก็ตี้เเต่งนั่นเเหละ : ป๊อปปี้)(ก็จริง เเฮ ๆ : นัตตี้) ส่วนสาวฟางก็ใส่สูท ก็จะไปบริษัทนี่เนอะ ๆ
 
บริษัทจิระคุณ
" สวัีสดีครับ คุณภาณุ หนูฟาง "
ลุงรปภ.ทักทายคำจริงใจ
" สวัสดีค่ะ ลุง "
" สวัสดีครับ ลุง "
ทั้งคู่เอ่ยปากสวัสดีลุงรปภ.
" ข่าวดังเชียวนะครับ เรื่องงานเเต่ง น่ารักดีนะครับในงานเมื่อคืน "
ลุงรปภ.เอ่ยปากเเซวทั้งคู่ ป๊อปปี้งง ๆ เเต่ฟางรู้ดีเพราะข่าวเพิ่งออกเมื่อเช้า
" อ๋อค่ะลุง เอ่อ...ลุงค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ ไปค่ะป๊อป "
" ไปสิ "
ฟางเดินเข้ามาในออฟฟิตก่อนป๊อปปี้
" นี่เธอ ! "
เสียงใครกันหน่ะ ? หรือว่า !!!พิม!!!
" อ่าวพิม สวัสดีจ้า "
ฟางทักทายพิมอย่างเป็นมิตร เเต่พิมกลับมองฟางด้วยหางตา
" นังฟาง ! เเกอย่าเสเเสร้งมากได้มั้ยห้ะ ? "
" ฟางไม่ได้เสเเสร้งนะพิม โอ๊ย ! "
พิมบีบเเขนฟางเเน่น พอพิมเห็นป๊อปปี้เดินมา พิมก็เเกล้งล้มลง
" โอ๊ย ! คุณภาณุค่ะ "
ป๊อปปี้เห็นพิมล้มลงจึงไปช่วยพิม ป๊อปปี้ประคองพิมลุกขึ้น
" คุณเป็นอะไรรึป่าว ? คุณพิมประภา "
" คุณฟางเขาไม่พอใจพิมค่ะ เขาเลยผลักพิม "
พิมตอบอย่างสะใจ พิมหันไปยิ้มหัวเราะให้ฟาง เเต่พอมามองหน้าป๊อปปี้ก็ทำเหมือนจะร้องไห้ (เสเเสร้ง ! : นัตตี้)(เเน่นอนย่ะ ฉันจะจับคุณภาณุ : พิม)(ไม่มีทางหรอกย่ะ : นัตตี้)(คอยดูเเล้วกัน : พิม)(ฉันจะคอยดูนะย่ะ ! : นัตตี้)(ชิ ! : พิม)
" ปะป๊อป ... ฟางป่าวนะ "
" คุณฟางไม่พอใจพิมก็บอกสิค่ะ "
เสเเสร้งได้อีก (นังพิมฉันอยากตบเเกเเทนเจ๊ฟางจริง !!! : นัตตี้)
 
'ป๊ิอปเชื่อฟางเถอะนะ ฟางไม่ได้ทำคุณพิมจริง ๆ'
 
" ฟาง ทำไมถึงทำเเบบนี้ !?! "
" ฟางไม่ได้ทำ ฮึก ๆ "
 
'ป๊อปไม่อยากเห็นน้ำตาของฟางเลย เเล้วก็ไม่อยากเชื่อด้วยว่าฟางทำ'
 
" ถ้าป๊อปไม่เชื่อฟาง ฟางก็จะไป T^T "
 
'ไปไกล ๆ เลยนะย่ะนังฟาง ! ฮ่า ๆ'
 
ฟางรีบวิ่งอยากไปจากออฟฟิตทันที ฟางไปโบกรถเเท๊กซี่น่าบริษัทเพื่อจะกลับบ้าน
 
เฮ้อ !  พิมอีกเเล้ว -0- เจ๊ฟางน่าสงสาร ตอนหน้าเจ๊ฟางกลับไปอยู่บ้านเเล้วก็ ...
ลุ้น ๆ นะค่ะ