คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

 

 

                         ห้องทำงาน แก้ว ฟาง

 

 

 

       " โห!!! สวยจัง มีโซฟาหลายตัว โหแก้ว!!! ดูนั่น ระเบียงว้าวสูงจัง นั่นที่ชมวิวหนิ อุ้ย!! นี่ห้องน้ำ ว้าว O.o

 

 

 

 

สวยมากเลย "  ฟางที่กำลังเพลิดเพลินกับห้องทำงานกำลังบรรยายส่วนต่างๆของห้อง ทำเอาแก้วและผู้กอง(ที่

 

 

เพิ่งตามมา) อมยิ้มไปเลยทีเดียว

 

 

 

 

 

 

        "  นี่ เค้าให้มาทำงานนะยัยฟาง ไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าหรือรีสอร์ท แหม!! ชมซะ "  แก้วแซวฟาง

 

 

 

 

 

 

 

        " ก็มันสวยนี่ อ้อ!!!!! แล้วงานหล่ะผู้กอง " 

 

 

 

 

 

 

 

         " ถ้ามีเค้าก็เอามาให้เอง ตอนนี้คดีที่กำลังเร่งสืบสวนคือเรื่องบ่อนพนันผิดกฎหมายของเสี่ยอัวนี่แหละ" ผู้

 

 

กองร่ายยาวด้วยท่าทีีเอาจริง

 

 

 

 

 

           " แล้วเราทำอะไรได้บ้าง " แก้วซักขึ้น

 

 

 

 

 

 

            " พวกเธอคงได้แค่ช่วยวางแผนแล้วก็เป็นกำลังเสริมหน่ะ ถ้าทำงานดีก็ได้มาอยู่หน่อยเดียวกับชั้นและ

 

 

คนอื่นๆที่อยู่หน่วยเบื้องหน้า แต่จะอันตรายหน่อย "

 

 

 

 

 

         " น่าสนุกแล้วสิ " แก้วพูดแล้วหันไปมองฟาง

 

 

 

 

 

 

         " อื้ม งานแบบนี้ใครทำนะ เท่ห์ตาย "  ฟางเสริม

 

 

 

 

 

 

         " เธอทั้ง 2 ไม่ควรมองเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าสนุก การออกทำงานหรือออกลาดตระเวณแต่ละครั้งมันหมายถึง

 

 

ชีวิตเพราะฉะนั้น อย่าประมาท " ผู้กองทำเสียงเข้ม

 

 

 

 

 

 

         " ค่า คุณพ่อ ว่าแต่จะหิวกันได้รึยังคะ นี่มันเที่ยงแล้วนะ " แก้วทำเสียงออดอ้อน

 

 

 

 

 

 

         " ห้ะ!!!! จริงด้วย ลืมหิวไปเลย งั้นไปกัน ตอนนี้ลิฟต์ดีแล้ว "  ผู้กองทำหน้าเอ๋อๆ นี่คือมุมน่ารักๆ ที่เห็นได้ไม่บ่อย

 

 

 

 

 

                          ................................................................

 

 

 

 

            ชั้นที่ 1 กองบัญชาการตำรวจสายสืบหน่วย ที่ 3 ( ชื่อเต็มค่ะ)

 

 

 

 

         fang  talk  

 

                  .... พวกเรา 3 คน (แก้ว ฟาง ผู้กอง ) เดินพูดคุยกันสนุกสนาน จนหลายคนหันมามองอย่างแปลกใจ แต่พวกเราก็ไม่ได้แคร์อะไร จริงๆหน่ะ ผู้กองเค้าเป็นคนเฮฮา แต่ไม่ค่อยมีคนกล้าชวนคุยหรือหยอกล้อ เพราะยศค่อนข้างใหญ่ และดูเหมือนเป็นคนขรึมๆ เค้าบอกว่าคนที่เค้าสนิทจริงๆ มีแค่คนในบ้านและเพื่อนร่วมงาน 2-3 คน รุ่นลูกศิษย์อย่างพวกชั้นไม่ค่อยมีใครกล้มองหน้าผู้กองซักคน 55555 ......

 

 

 

 

 

 

       " วันนี้พี่ชายที่ เลิฟ ของแกไม่มาพาไปกินข้าวเหรอจร้าาา "  แก้วเอ่ยถามฟาง

 

 

 

 

 

 

        " เอ่อ ช่วงนี้พี่เค้ามีงานหน่ะ ไม่อยากรบกวน แถมเรียนใกล้จบอีก "  ฟางบอกแก้ว 

 

 

 

 

 

 

 

         " ก็ดี ไปทานกัน 3 คน ชั้นมีเรื่องจะเมาท์เยอะเลย "  แก้วพูดยิ้มๆ แต่โดนผู้กองสกิดแขน แก้วหันไปแล้ว

 

 

ทำหน้่าประมาณว่า "มีำไร "

 

 

 

 

 

 

 

           " หมดหวังแล้วมั้ง คุณจริญญา ดูโน่น " ผู้กองชี้ไปที่ลานจอดรถ ซึ่งมีรถสีดำคันนหนึ่งจอดอยู่ ซึ่งเจ้าของ

 

รถก็กำลังยืนรอฟางอยู่เช่นกัน

 

 

 

 

 

              " พี่ป๊อป " ฟางพึมพำเบาๆ ก่อนจะโดนแก้วผลัก เซไปใกล้ๆป๊อปปี้อีกที  ต่อไปแก้วคงต้องไปกับผู้กองตามเคย

 

 

 

 

 

 

                     .............................................................................

 

 

 

        ช่วง    PF   

 

 

 

 

 

       "  พี่ป๊อป มารับฟางไปกินข้าวเหรอคะ "  ฟางเอ่ยถามป๊อปปี้ หลังจากที่แก้วกับผู้กองเดินจากไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

        " อืม ทำไมเหรอ อยากไปกับเพื่อนรึเปล่า "

 

 

 

 

 

 

        " เอ่อ ไม่ใช่ค่ะ แต่วันนี้พี่ป๊อปต้องไปสร้างโมเดลอันใหม่ไม่ใช่เหรอคะ " ฟางถามแบบเกรงใจ

 

 

 

 

 

 

 

         " อะ อืม รู้ได้ไง " 

 

 

 

 

 

 

         " ฟางไปหาพี่ที่คณะเมื่อ 2-3 วันที่แล้วแต่ไม่เจอพี่เห็นแต่พี่บอม (เพื่อนป๊อปปี้) ยืนวาดโครงสร้างโมเดล

 

 

อันใหม่อยู่ฟางไปถามๆมาเลยรู้ว่าพี่งานหนักมาก พี่อย่าทิ้งงานเพื่อมาพาฟางไปกินข้าวเลยนะ ฟางไปเองได้ ฟาง

 

 

ไม่ชอบเลยที่พี่ต้องทิ้งงานมาหาผู้หญิงอย่างฟาง "  ฟางเริ่มอธิบายความในใจที่อึดอัดมานาน

 

 

 

 

 

       " ฟาง แต่พี่เป็นห่วงเรานะ "

 

 

 

 

 

 

       " พี่ป๊อป ฟางไปเองได้ค่ะ ไปกับแก้วแล้วก็ผู้กอง ทีหลังถ้ามีงานไม่ต้องพักงานมาหาฟาง โอไหม " ฟาง

 

บอกป๊อปปี้ก่อนจะขยี้แก้มป๊อปปี้เบาๆ 

 

 

 

 

 

      "  ครับ แต่วันนี้ไปกับพี่นะ "

 

 

 

 

 

 

      " ค่า วันนี้พี่เลือกร้านเองนะ ฟางขี้เกียจเลือก "

 

 

 

 

 

 

       " ครับคนสวย รับรองพี่เลือกอร่อยแน่ เชิญครับ "  ป๊อปปี้เปิดประตูรถให้ฟาง แล้วทั้ง  2 ก็มุ่งหน้าไปที่ร้านอาหาร (ที่ป๊อปปี้เลือกเอง)

 

 

 

 

 

          ช่วง  TK

 

 

 

 

       " ผู้กอง เอาร้่านไหนดี " แก้วถามผู้กอง

 

 

 

 

 

 

 

 

       " เอ่อ เธออยากกินอะไรอ่ะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

        " อะไรก็ได้ mk ดีมั๊ย ไม่ได้กินนานแล้ว "  แก้วชี้ไปที่ร้าน mk ในห้างเซ็นทรัล

 

 

 

 

 

 

 

        " ก็ดีนะ " ผู้กองเห็นด้วย ทั้ง 2 เลยเดินเข้า mk แล้วลงมือสั่งอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

        " ผู้กอง ทำไมผู้กองไม่ชอบให้คนอื่นมาเรียกตัวเองว่าโทโมะหล่ะ " แก้วถามขึ้นหลังจากที่เลือกที่นั่งเรียนร้อยแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

          " มันยังไงไม่รู้ ดูเฉิ่มๆ เฉื่อยๆ " ผู้กองตอบหน้าตาย

 

 

 

 

 

 

          " อ๋อ  แต่แก้วว่ามันเรียกง่ายอ่ะ ต่อไปนี้แก้วขอเรียกผู้กองว่า โมะได้มั๊ย "  แก้วถามอย่างเกรงๆ

 

 

 

 

 

 

 

          " ก็ได้ แต่ เฉพาะที่อยู่กับคนสนิทเท่านั้น "

 

 

 

 

 

 

 

           " ค่ะ "  แก้วทำหน้าดีใจ ก่อนจะก้มหน้าลงจัดการอาหารที่ทยอยมาเสิร์ฟ

 

 

 

 

 

 

 

          " เธอนี่ก็น่ารักนะ แต่ทำไมชอบทำตัวห้าวๆ "

 

 

 

 

 

 

 

         " ห๊ะ??? ผู้กองบอกว่าชั้นน่ารักเหรอ " แก้วทวนคำพูดของผู้กอง

 

 

 

 

 

 

 

         " ก็ใช่นะสิ แต่เสียตรงห้าวนี่แหละ " 

 

 

 

 

 

 

 

          " ชั้นไม่ชอบทำตัวหวานๆหน่ะ มันดูเลี่ยนๆ แต่ชอบคนหวานๆ " แก้วตอบยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

       " อย่างชั้นถือว่าหวานพอมะ " ผู้กองถามพร้อมทำหน้าหวาน

 

 

 

 

 

 

       " พอๆ ชั้นจะกินสุกี้ "  แก้วยกมือขึ้นห้ามผู้กอง (จริงๆน่ารักมาก)

 

 

 

 

 

 

        " 5555 ชั้นล้อเล่น "  ผู้กองหัวเราะเบาๆ ก่อนจะลงมือทานสุกี้ อีกครั้ง

 

 

 

 

 

                 ฝั่ง บ้านจิระคุณ

 

 

 

 

   " เขื่อนลูก วันนี้ไปรับน้องเฟย์ที่บ้านคุณอาหน่อยนะ "  คุณหญิงภาวิณี เอ่ยบอกลูกชายที่กำลังนั่งเล่นคอมฯอยู่

 

 

 

 

 

 

 

    " ทำไมต้องไปรับด้วยครับ น้องก็ไปเองได้ " เขื่อนละสายตาจากคอมพิวเตอร์มาจ้องหน้ามารดา

 

 

 

 

 

 

 

    " ตาเขื่อน น้องก็คู่หมั้นหนูนะลูก ไปรับแค่นี้อย่าบ่นสิ "

 

 

 

 

 

 

     "ผมมีคนรักของผมแล้วครับ แล้วผมก็ไม่ได้รักเฟย์ไปมากกว่าน้องสาวเลย แม่เข้าใจผมซะที "

 

 

 

 

 

 

 

      " ตาเขื่อน แม่บอกให้เลิกกับเด็กนั่นซะ ลูกจะดื้อไปถึงไหน "  คุณหญิงเริ่มขึ้นเสียง

 

 

 

 

 

 

 

       " ผมไม่เลิก ผมรักพิม แม่อย่ามาห้ามผม ผมไม่ชอบการบังคับ " เขื่อนขึ้นเสียงตาม

 

 

 

 

 

 

 

       " ไอ้เขื่อน แกอย่ามาดื้อแถวนี้ " ป๊อปปี้ที่เพิ่งกลับมาจากพาฟางไปกินข้าวดุเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

       " พี่ป๊อป แม่ อย่ามายุ่งกับเรื่องของผม ผมรักพิมได้ยินมั๊ย "

 

 

 

 

 

 

         " ไอ่เขื่อน แก " ป๊อปปี้ำหมัดแน่น แต่เค้าก็ต้องคลายมืออกเพราะคุณแม่มาจับมือของเขา

 

 

 

 

 

 

 

          " คุยกันดีๆสิลูก น้องยังเด็กนะ " ผู้เป็นมารดาของชายทั้ง 2 ยกมือห้ามปราม

 

 

 

 

 

 

         " ไม่รู้ล่ะ ถ้าใครมายุ่งเรื่องความรักของผม ก็ขาดกันไปเลย "  เขื่อนเริ่มโมโห

 

 

 

 

 

 

 

        " แค่ผู้หญิงคนเดียวแกจะตัดจากพวกเราไปเลยเหรอ แกมันโง่ หนูเฟย์เค้าเป็นคนดีแถมยังน่ารัก แกกลับไป

 

เลือกเด็กที่ไหนไม่รู้มาเป็นสะใภ้บ้านชั้น ไอ่ลูกไม่รักดี พวกชั้นอุตส่าห์หาคนดีๆมาให้แกแต่แกกลับไม่รับ ดี ไปอยู่

 

กับที่รักของแกเลย ไป่ " ผู้เป็นประมุขของบ้านตะโกนลั่น จนเขื่อนน้ำตาตก 

 

 

 

        " พะ พ่อ " ป๊อปปี้ผงะกับสีหน้าของบิดาของเขา ตอนนี้พ่อกำลังโกรธมาก 

 

 

 

 

 

 

       " คุณคะ อย่าว่าเขื่อนแบบนี้นะคะ "  คุณแม่พยายามทำให้เหตุการณ์ทุเลาลง

 

 

 

 

 

 

 

     " ได้ ผมจะไปอยู่กับพิม  แน่จริงอย่ามาตามผมนะ " เขื่อนวิ่งออกจากบ้าน สตาร์ทรถคันโปรดของเค้า แล้วขับ

 

ออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นในบ้านก็เงียบไปพักนึง ก่อนจะมีเสียงป๊อปปี้ดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

       " ผมควรไปตามน้อง "  ป๊อปปี้พูดแล้วทำท่าจะลุกขึ้นแต่โดนบิดาขัด

 

 

 

 

 

 

        " ให้มันเรียนรู้ชีวิตด้วยตัวมันเอง " ท่านกล่าวสั้นๆ  แต่ป๊อปปี้เข้าใจดี เลยนั่งลงเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

                                         เย้ๆๆๆ  ตอนนี้แต่งนานมากกว่าจะได้ ตอนค่อๆไปจะเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ขอให้

 

 

ติดตามกันต่อไปเรื่อยๆน๊าาา อีกอย่างนึงที่จะบอกคือ นิยายเรื่องนี้ตอนยาวมากกกกก ประมาณ 50 ตอนกว่าๆหรือ

 

 

ไม่ก็เกิน ทุกคนอย่าเพิ่งเบื่อนะ  

 

ลงท้ายด้วยรูปในงานแต่งพี่ปุ๊กกี้ละกัน แต่งเมื่อวานรึ2 วันที่แล้วก็ไม่รู้

 

   น่ารักอ่าาาาาาาาาาาาา