คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

 

 

                          "  ลูกหมา ตื่น "  ป๊อปปี้เขย่าคนตัวเล็กที่นั่งรอเขาจนหลับไป

 

 

 

 

 

 

                          "  อะ อ้าว พี่ป๊อป มาแล้วเอ่อ งั้นไปกัน "  ฟางรีบลุกขึ้นยืนแล้วคว้ากระเป๋าสะพายเดินมุ่ง

 

หน้าไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

                            " รีบจังนะลูกหมา " คนตัวโตที่เดินตามมาบ่นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

                              " พี่ป๊อปหน่ะจะไปทำงานก็ไม่บอกกันที่จริงไม่ต้องกลับมารับฟางก็ได้นะ ทำไมต้อง

 

 

ทำให้มันลำบากด้วยอ่ะ "  ฟางร่ายยาวอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

                                "  นี่ พี่เป็นห่วงเรานะ ไปกับแท็กซี่หน่ะอันตรายจะตายเรานี่ยังไงนะ "  ป๊อปปี้ขยี้หัว

 

ฟางเบาๆ

 

 

 

 

                                 " ถ้าเป็นห่วงฟางแล้วงานไม่เสร็จอย่าเลยดีกว่านะ ฟางไม่ค่อยอยากรับเท่าไหร่เลย "

 

 

ฟางพูดเอาจริง แล้วยกมือหนาของเค้าออกจากหัวเธอ

 

 

 

 

                                  "  ก็ได้ๆ แต่เดี๋ยวพี่มารับนะ " ป๊อปปี้ยังไม่ลดละความห่วงใยที่มีให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

                                 "  เฮ่ออออ ก็ตามใจพี่นะ "  ฟางหันมาพูดกับป๊อปปี้ครั้งสุดท้ายก่อนจะ

 

 

 

รีบลงจากรถแล้วมุ่งหน้าไปในบริษัท

 

 

 

 

 

 

                     บริษัท ลับของทางราชการ (ต่อไปนี้จะเรียกว่า " กองบัญชาการ " ละกันเนอะ )

 

 

 

 

 

 

                                    " เอ่อ สวัสดีค่ะ ดิฉัน ธนันต์ธรณืนะคะ มิทราบว่าเพื่อนของฉันมายังคะ "  ฟางเอ่ย

 

 

ถามพนักงานคนนึงที่ก้มหน้าก้มตาอ่านนิตยาสารดาราอยู่

 

 

 

 

 

 

 

                                      " ไม่รู้ แล้วเธอหน่ะใครกัน ธนันต์ธรณ์ชื่อแปลกชะมัด "  แม่นางมีนเงยหน้าขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

                                       " เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ "  ฟางเดินออกมาจากจุดนั้นโดยเร่งด่วน เธอพอจะจำยัยนี่ได้

 

 

 

บ้าง คนที่ทะเลาะกับแก้วเมื่อวานนิ

 

 

 

 

 

 

                                         " ยัยฟาง ชั้นมาแล้ว "  แก้วที่เพิ่งมากระโดดเข้าหาฟาง

 

 

 

 

 

 

                                        "  อือ  เห็นแล้วจร๊า ว่าแต่มากับใครเอ่ย "  ฟางถามแก้ว จริงๆเธอก็รู้แหละว่ามา

 

 

กับผู้กองเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน แถม 2 คนนี้ก็เริ่มจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

 

 

 

 

 

                                        " ชั้นก็มากับ เอ่ออ ผู้กองหน่ะ แต่เรื่องประชุมสำคัญกว่านะ ไปเร็วถึงเวลาแล้ว"

 

แก้วลากฟางไปห้องประชุม

 

 

 

 

 

 

                      ห้องประชุมลับที่ 1                  

 

 

 

 

           "  ทุกคนคงรู้ว่าการประชุมวันนี้เพื่อแนะนำตัวนักศึกษาฝึกงานใหม่ 2 คน คือ คุณจริญญา และคุณธนันต์

 

ธรณ์ ซึ่ง 2 คนนี้เป็นสายตำรวจหญิงที่ผู้ฝึกหลายๆคนกล้าการันตีว่าสามารถทำงานต่างๆได้ดีกว่าตำรวจชายบางคน

 

 

อีก และต่อไปนี้ ทั้ง 2 คนนี้จะมาเป็น 1 ในพนักงานสายลับพิเศษของเรา ขอให้ทุกคนทำความรู้จักกับพวกเธอไว้

 

 

ด้วย ที่สำคัญอย่ารังแกกันนะ "   ผู้การใหญ่นามว่า เมธี ร่ายยาวก่อนจะให้ฟางและแก้วออกมาแนะนำตัวอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

                "  ดิชั้น จริญญา  ศิริมงคลสกุล ขอฝากตัวด้วยนะคะ "  ^_^           

 

 

 

 

 

 

               "  ส่วนดิชั้น  ธนันต์ธรณ์  นีระสิงห์  ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ "

 

 

 

 

 

 

 

                "  หนูๆ คนที่ชื่อ ธนันต์ธรณ์ นามสกุลอะไรนะ "  นายทหารคนนึงถามฟาง

 

 

 

 

 

 

 

                 " เอ่อ นีระสิงห์ค่ะ " ฟางตอบยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

                  " ลูกท่านทรงพลใช่มั๊ย "

 

 

 

 

 

 

                   " ค่ะ "

 

 

 

 

 

                   " โอ้โห!!! นี่เก่งเหมือนพ่อเลยนะ ลุงเป็นเพื่อนร่วมงานกับพ่อหนูนะ ชื่อ เนตร ยินดีที่ได้ร่วมงาน

 

กับหนูทั้ง 2 คนนะ "  นายทหารที่ชื่อเนตรแนะนำตัว ฟางได้แต่ยิ้มและพยักหน้ารับ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆผู้

 

 

กองวิศวะ

 

 

 

 

                    " มีใครมีปัญหาอะไรรึเปล่าถ้าไม่มีผมจะปิดการประชุมแล้ว "  คุณเมธีกล่าวก่อนจะปิดการประชุม

ไป

 

 

 

 

 

 

                     "  เอ่อ ผู้กองคะ วันนี้มีงานให้พวกเราทำมั๊ยคะ "  ฟางถามผู้กอง

 

 

 

 

 

 

                       " พวกเธอต้องไปอยู่ที่ห้อง งานหน่ะ มีเรื่อยๆ แต่พวกเธอคงได้ทำเบื้องหลังไปก่อน ถ้าจะให้

 

 

ลุยจริงๆเลยคงไม่ได้ " 

 

 

 

 

 

 

 

                        "  แล้วห้องทำงานของพวกเราอยู่ไหนอ่ะ "  แก้วถามผู้กองอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         "  เดี๋ยวให้มีนพาไปละกัน " ผู้กองพูดก่อนจะเดินตรงไปหามีน แต่โดนแก้วรั้งไว้

 

 

 

 

 

 

 

                         "  อยากให้เกิดสงครามขึ้นรึไง ยัยนั่นไม่ชอบชั้นนะ "  แก้วพูดแล้วทำตาดุ จนโทโมะไม่กล้าสบตา

 

 

 

 

 

 

 

                           " แล้วจะให้ชั้นพาไปเหรอ อยู่ชั้น  9 โน่น แถมตอนนี้ลิฟต์เสียด้วย "  ผู้กองแก้ตัว

 

 

 

 

 

 

 

                          " เรื่องขึ้นบันได ชั้นกับฟางสบายมาก ว่าแต่ผู้กองเหอะ นี่ชั้นใต้ดินไปชั้น 6 อ่ะ ไหวป่าว "

 

 

 

แก้วพูดเชิงท้าทาย

 

 

 

 

 

 

 

 

                             " ชั้นสบายๆ กลัวพวกเธอเป็นลมไปมากกว่า "  ผู้กองยังไม่เลิกโม้

 

 

 

 

 

 

 

                            " ผู้กองจำไม่ได้เหรอ ตอนฝึกตำรวจ ตื่นมาต้องวิ่งๆๆๆๆ แค่เดินขึ้นบันไดแค่นี้ไม่ตายหรอก

 

 

น่า " ฟางเสริมมั่ง

 

 

 

 

 

 

                               " งั้นก็ได้ อย่าเป็นลมไปละกัน ถ้าจะไปก็ตามมา " 

 

 

 

 

 

          .... แล้วผู้กองและ 2 สาวก็ขึ้นบันไดไปเรื่อยๆ หลังๆผู้กองเริ่มหมดแรงแล้ว 5555 .....

 

 

 

 

 

                              " แฮ่กๆๆๆๆ  โอยย เหนื่อยจริงนะเนี่ย "  ผู้กองเริ่มบ่น

 

 

 

 

 

 

                             " ไงหล่ะ  คนเก่ง จะเป็นลมแล้วเหรอ " ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

                            " นี่ชั้น 8 แล้ว สู้หน่อยผู้กอง ป่ะ "  แก้วพยุงผู้กองขึ้น

 

 

 

 

 

 

                             "  นั่นไงห้องพวกเธอ "  ผู้กองชี้ไปที่ห้อง ห้องนึง หน้าห้องมีป้ายเขียนว่า " ลับพิเศษ"

 

 

 

ตอนนี้แก้วกับฟางก็รีบวิ่งไปสำรวจห้อง แล้วทิ้งผู้กองไว้ตรงบันได (อ้าว)

 

 

                           .................................................................

 

 

 

 

                ห้องนี้สวยงามมาก ประดับประดาไปด้วยสิ่งของต่างๆมากมาย ทั้งแก้วและฟางชอบห้องนี้มากๆเลย

 

 

 

---

 

 

 

 

 

 

                                  พอแค่นี้ก่อนนะ วันนี้เล่นคอมมาทั้งวัน ท่านย่าเริ่มเทศน์แล้ว