คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

 
  ตอนเช้าจร๊าาา
 
 
                     "  ยัยแก้วตื่นนะนี่มันกี่โมงแล้ว จะนอนไปไหนนักหนาเนี่ย!!!!! "  
 
 
 
 
 
 
 
                     "  อะไรของแก โวยวายแต่เช้ามืด "  แก้วที่เพิ่งตื่นงัวเงีย
 
 
 
 
 
 
                       "  เช้ามืดป้าแกสิ นี่มัน 7 โมงกว่าๆแล้ว ไปอาบน้ำเร็ว "
 
 
 
 
 
 
 
                         " อืม ๆ แกนี่น๊าา  เพิ่ง 7 โมงเอง ห๊าาา  7 โมง ตายๆๆๆๆๆๆ ชั้นไปอาบน้ำก่อน "  แล้วแก้วก็
 
 
วิ่งไปทางห้องน้ำอย่างเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
                           ...........................................................
 
 
 
          30 นาทีผ่านไป   ทั้งแก้วและฟางมารอผู้กองที่หน้าค่าย
 
 
 
 
 
             ปี๊ดๆๆ....    (แล้วชายที่อยู่ในรถก็เดินลงมา)
 
 
 
 
 
                            "  พวกเธอรีบๆหน่อยสิ "  เค้าหันมาตะคอกพวกเรา
 
 
 
 
 
 
                             " นิ ผู้กองคะ มี 2 มือนะคะไม่เห็นเหรอ "  แก้วบ่นกลับเพราะพวกเรากำลังขนของลง
 
รถ(ไม่ใช่แค่ของ ของพวกเรานะ ของผู้กองด้วย)
 
 
 
 
 
 
                               " ใช่ๆ ผู้กองหน่ะ ไม่ช่วยก็อย่าพูดมากสิ "  ฟางเสริมบ้าง  จากนั้นรถสปอร์ตคันหรูก็
 
แล่นออกจากค่ายอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปกองบัญชาลับ xxxxx ปล. เป็นความลับบอกไม่ได้(ที่จริงคิดชื่อไม่ออก)
 
 
 
 
 
                                "  สวัสดีค่ะ คุณธนันต์ธรณ์  คุณจริญญา "  พนักงานทักพวกเราอย่างเป็นมิตร
 
 
 
 
 
 
 
                                 "  ตามสบายนะ ถือว่าเหมือนบ้าน "  ผู้กองบอกกับ 2 สาว  ฟางและแก้วได้แต่พยัก
 
หน้าหงึกๆ
 
 
 
 
 
 
                                   " ผู้กองคะ แล้วงานที่ว่าเนี่ย ยังไงอ่ะ "  แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
                               " พวกเธอคงได้ทำแน่ รอไปก่อน ไม่แน่นะเค้าอาจมอบงานใหญ่ให้ก็ได้ "  ผู้กองบอก
 
 
 
แก้วเบาๆ
 
 
 
 
 
 
                               " ที่นี่อยู่ใกล้บ้านพวกเรา  งั้นเราขอนอนที่บ้านได้มั๊ยคะ "  ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
 
                              "  เชิญ  เพราะต่อไปนี้ พวกเธอก็เหมือนพนักงานที่นี่แหละ ชั้นจะมาเยี่ยมบ่อยๆละกัน"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                             "  โมะคะ มีนคิดถึงคุณจัง ไปไหนมา "  ผู้หญิงท่าทาง 11 รด คนนึงวิ่งมาหาผู้กองแล้ว
 
ทั้ง กอด หอม คลอแข้งคลอขา 
 
 
 
 
 
 
                               "  ออกไปนะมีน อย่ามาจับตัวผม "  ผู้กองพยายามผละตัวออกจากแม่มีนไรนั่น
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 "  โมะอ่ะ แต่เอ๊ะ  โมะพาใครมาเนี่ย "
 
 
 
 
 
 
 
                                "  ไม่ใช่เรื่องของเธอ ไปซะ "  โทโมะส่งสายตาอันอาคาดไปให้มีน
 
 
 
 
 
 
                                "  โมะไม่บอกไม่เป็นไร มีนถามเอง นี่เธอชื่อไร " มีนตีแก้ว (เกือบ) เบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
                               "  ชั้นไม่จำเป็นต้องบอกเธอมั้ง "  แก้วหันมาทำตาโตใส่เธอ
 
 
 
 
 
 
 
                                 "  นี่ แก อย่ามาทำอวดดีแถวนี้นะ ชั้นถามไม่ได้ยินเหรอ " มีนเริ่มใส่เสียงหนักขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 " อย่ามายุ่งกับเพื่อนชั้นนะ "  ฟางที่เพิ่งมาจากซื้อขนมว่ามีน
 
 
 
 
 
 
 
                                   "  อ๋อ เพื่อนกันเหรอ นี่บอกเพื่อนเธอด้วยนะว่า อย่ามาอวดเก่งนักเดี๋ยวศพจะไม่
 
 
สวย "  มีนจับคางแก้วเบาๆแล้วเหวี่ยงไปข้างแจกัน
 
 
 
 
 
 
                                     "  มีอะไรต้องทำก็ไปทำซะมีน อย่าให้ผมโกรธ "  โทโมะไล่มีน
 
 
 
 
 
 
                                   "  ก็ได้ค่ะ ชิส์ "  เธอหันก้นสะบัดใส ฟางและแก้วก่อนเดินจากไป
 
 
 
 
 
 
                                 " ใครคะผู้กองน่า  เ่อ่อ ตบจริง "  ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
                                  " มีนเป็นเลขาผมหน่ะ ถ้าเขามยุ่งพวกคุณก็จัดการเลยนะ ผมไม่ได้แคร์เธอเท่าไหร่"
 
 
 
 
 
 
                              " ไอ้จัดการอ่ะ แน่นอน อย่ามายุ่งกับชั้นแล้วก็ฟางก็พอ " แก้วพูดเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน
 
 
 
 
 
 
 
 
                              " ไปไหนหน่ะ "  ผู้กองถามแก้ว
 
 
 
 
 
 
                              "  ไปหาสารวัตรไงคะ นี่มันบ่ายโมงแล้วถึงเวลานัดแล้วค่ะ "  
 
 
 
 
 
 
 
                          โทโมะ+ฟาง : " เออ จริงด้วย "
 
 
 
 
 
          ณ  ห้องสารวัตรใหญ่
 
 
                       "  เอ่อ สารวัตรครับ ผมพา2 สาวที่สารวัตรเรียกหามาครับ "
 
 
 
 
 
                        " อ๋อ แม่หนู 2 คนนี้ นั่งก่อนสิ "  ท่านชวนพวกเรา
 
 
 
 
 
 
 
                           " ขอบคุณค่ะ "  ชั้นและแก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
                          "  พวกคุณถนัดการบริหารแบบไหนล่ะ ผมจะได้หาตำแหน่งให้ "  ท่านถามฟาง แต่ฟาง
 
 
เหมือนจะตอบไม่ได้เลยโยนให้แก้ว แก้วก็ตอบไม่ได้ ผู้กองเลยต้องตอบแทน
 
 
 
 
 
 
                               "  2 คนนี้เป็นหน่วยปฏิบัติงานพิเศษได้ครับ เพราะมีความสามารถเยอะ "
 
 
 
 
 
 
                             " โอ้โห ตำแหน่งนี้ขาดคนอยู่พอดี ขอบคุณจริงๆครับผู้กอง งั้นพรุ่งนี้เรียกทุกคนมาประชุม
 
 
เวลา 10 นาฬิกานะ รวมทั้งผู้กอง หนูธนันต์ธรณ์  หนูจริญญาด้วย " สารวัตรพูดยิ้มๆ 
 
 
 
 
                              " ค่ะ/ครับ "  ทุกคนรับคำก่อนจะเดินออกมาจากห้องสารวัตร
 
 
 
 
 
 
                               " แล้วพวกเธอจะกลับบ้านยังไง "  ผู้กองถาม
 
 
 
 
 
 
 
                                " ฟางให้พี่ชายมารับค่ะ "  ฟางตอบทีนี้ก็เหลือแต่แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
                                   " เอ่อ ชั้น เอ่อชะ "  แก้วไม่ทันตอบโทโมะก็ชิงตอบซะก่อน
 
 
 
 
 
 
                                  " เธอชั้นไปส่งเอง บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน ไม่เปลืองน้ำมัน " ผู้กองพูดแล้วลากแก้ว
 
 
ออกไปด้วย ทำเอาฟางที่เดินตามหลังแอบหัวเราะในความน่รักลึกๆของผู้กองเลยหล่ะ
 
 
 
 
 
 
                                     "  ยะ แยะกันตรงนี้นะฟาง "  แก้วตะโกนบอกชั้นก่อนที่รถคันหรูจะเคลื่อนออกไป
 
ช้าๆ แล้วก็เร็วขึ้นจนหายไป
 
 
 
 
 
                     ..... จากนั้นน้องซูซี่สุดสวยก็มารับชั้นจนได้..........
 
 
 
 
                          "  พี่คิดถึงจังเลยลูกหมา มาหอมที "  พี่ป๊อปยื่นหน้ามาใกล้ชั้น ชั้นได้แต่ผลักหน้าเค้าออก
 
ไปเต็มแรง
 
 
 
 
                            "  พอเลยค่ะ ไปบ้านกันดีกว่า ฟางเปลี่ยนมาทำงานที่นี่แล้วน๊าา แล้วได้กลับไปนอนที่จิระ
 
คุณทุกคืนเลย "  ฟางพูดยิ้มๆ แต่ป๊อปปี้ยิ้มกว่า ถ้าฉีกได้คงฉีกเลยมั้ง
 
 
 
 
                              " เหรอ งั้นพี่ขอรับอาสาเป็นคนขับรถให้ได้มั๊ย "  ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อนๆ
 
 
 
 
 
 
                             " ถ้าไม่ขี้เกียจเหมือนเมื่อ 3 วันก่อน "  ฟางพูดด้วยน้ำเสียงประชด
 
 
 
 
 
 
 
                               "  ก็พี่ขี้เกียจอ่ะ ขอโทษนะ " 
 
 
 
 
 
 
 
                              "  ฟางไม่ได้งอนค่ะ ไม่ต้องขอโทษหรอก "
 
 
 
 
 
 
                                 " กินไรมั๊ย หรือไปบ้านเลย "  ป๊อปปี้หันมาถามอีกที
 
 
 
 
 
 
                                   " ไปบ้านดีกว่า แต่เอ๊ะ ไปกินสุกี้หน่อยมะ ฟางอยากกิน "
 
 
 
 
 
 
                                    " อืม "
 
 
 
 
 
 
                                     " ทำไมแค่ อืม อ่ะ ไม่อยากกินเหรอ "
 
 
 
 
 
 
                                   " เปล่าพี่แค่ขี้เกียจพูดหน่ะ  แฮ่ " 
 
 
 
 
 
 
 
                                      " พี่ป๊อปนะพี่ป๊อปเฮ่อออ"
 
 
 
 
 
 

 
 
 
                                         มันคลอดออกมาแล้วตอนนี้ กว่าจะเขียนได้นะ เกือบตาย เอามาลงก็เกือบตาย
 
 
           จะฟื้นก็เมื่อมีคนมาช่วยเม้น ช่วยโหวตเท่านั้นแหละ5555 พรุ่งนี้คงไม่ได้มาเขียนแล้ว วันนี้เลยจัด 2 ยก
 
 
รักคนอ่านทุกคนค่าาาา
 
 
                                                            ปล. พี่อุ้มเล่นเฟสมั้งเน่อ คิดถึงแล้ว