Force to Love รักนี้บังคับได้
Wondernutty
3) น่าเป็นห่วง >o<
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความน่าเป็นห่วง >O<
ฟางหยิบเศษเเจกันที่เเตกมากรีดข้อมือตัวเอง
เลือดข้นๆ ไหลเป็นทางจากข้อมือไปสู่พื้นห้องสีขาว
"คุณย่าคะ ไม่โปรดมารับฟางไปอยู่ด้วยเถอะคะ ฮึก..."
เเล้วฟางก็สลบไป...
ร่างกายเธอเหมือนจมกองเลือดอยู่
ทำไมหล่ะ? ทำไมเลือดถึงได้มากมายเพียงนี้
โลกใบนี้จะใจร้ายกับนางเ้อกที่สุดเเสนจะร้ายมากไปรึป่าว?
คำตอบคือ 'รอดูต่้อไป' (***โดนถีบ***)
POPPY (￣(エ)￣)
ผมรู้สึกว่าตามันกระตุกแปลกๆ งานเข้าชัวร์ๆ เลยเรา Y^Y
'ฝากไปเตือนเขา ฝากไปเตือนเขา...'
(ฝากไปเตือนเขา : K-OTIC)
#FANG N.
มีอะไรมั้ยเนี่ย? ต้องรีบรับเดี๋ยวโดนบ่นหูชาอีก
(ไม่ต้องกลัวหรอก...)
"ว่าไงครับคุณ?" สุภาพไว้ก่อนมะม๊าสอนไว้ หรือไม่งั้นเดี๋ยวปลายสายจะบ่น ไม่มีมารยาท บลา บลา บลา~
"..." เงียบครับ เงียบทำไมหล่ะครับ?
"เฮ้! คุณ" เฮ้ย! โทร.มาเเล้วไม่พูด ต่อยกันมั้ย? ธนันต์ธรญ์
"..." ยังเงียบ ยังเงียบ
"เฮ้!!!"
"..."
"..."
"..."
"..."
"..."
"..."
"..."
"..."
"เฮ้อ~ เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมไปหาคุณจบ!" ก็เธอเล่นเงียบซะขนาดนี้ต้องไปหาที่คอนโดฯ ซะหน่อยเเล้ว ==' เเอบเพลียเบาๆ
คนหล่อก็เพลียเป็นเหมือนกันนะครับ
ผมรีบใส่เสื้อผ้า (เเสดงว่าโป๊อยู่) เเล้วขับซูซี่น้อยๆ ของผมมุ่งไปที่คอนโดฯ 'เลอ ฌ็อง' เเถวลาดพร้าว
ผมเหยียบเต็มที่ครับ เพราะไม่รู้ยัยเตี้ยนั่นจะเป็นอะไรรึป่าว ตอนนี้ชีวิตน้อยๆ ของธนันต์ธรญ์ ว่าที่ภรรยาของผมสำคัญสุด
คอนโดฯ เลอ ฌ็อง ลาดพร้าว
ก่อนอื่นผมต้องใส่เเว่นดำก่อน เดี๋ยวพนักงานหรือใครเเอบถ่าย ยัยนั้นจะซวย
ผมมุ่งหน้าไปที่เคาวน์เตอร์ เห็นพนักงานสองคนยืนมึนๆ คงอยากจะหลับหล่ะซิ
ผมเข้าใจดีเลยหล่ะ เวล่าผมทำโปรเจคใหญ่ๆ ง่วงนอนทุกที
"ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าคุณธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์อยู่ห้องไหนครับ?" ต้องบอกให้เต็มยศเดี๋ยวพนักงานพ่อจะโง่อีก
"คุณเป็นอะไรกับคุณฟางครับ?" โอ๊ย! ผมอยากจะบ้า ถามทำไมว่ะคนยิ่งรีบๆ อยู่เดี๋ยวพ่อต่อยให้หงาย
"ผมไม่มีเวลาอธิบาย ตอนนี้ชีวิตของฟางสำคัญสุด ช่วยบอกว่าเธออยู่ห้องไหนก็พอ" เดี๋ยวพ่อคุกเข่าให้ดูเลย ทำเป็นมองหน้า
"โอเคครับ นี่ครับเเผนที่ห้องคุณฟาง" มันหยิบเเผนที่ห้อง? O.o เเอดลาสชัดๆ เลยนะเนี่ย เเผ่นที่เล่มชัดๆ ใครคิดค้นว่ะเนี่ย?!!
"ขอบคุณครับ" วิ่งครับวิ่ง! ลิฟต์ครับลิฟต์!
ดีนะเนี่ยที่ผมเคยมาหาเพื่อนที่คอนโดฯ นี้ ไม่งั้นงงตาย
เฮ้ย! เเต่ผมลืมไปอย่าง...
ยัยเตี้ยเป็นนางเเบบ เเล้วผมเป็นลูกชายของประธานบริษัทซีเอ็นที่ยัยเตี้ยทำงาน ตายครับตาย! เเต่ดีหน่อยผมใส่เเว่น บังเอิญเกิดมาฉลาดครับโปรดเข้าใจ
หน้าห้อง VIP zone A ตึกเลอ ฌ็อง วิลล์
มันมีคีย์การ์ดครับ ดีที่พนักงานให้ผมมาเลย ไม่งั้นต้องลงไปเอาอีก
"ฟาง คุณอยู่ไหน?" หาสิครับหา
"..."
"เฮ้ย!" ฟางนอนจมกองเลือดอยู่ พระเจ้าช่วย!!!
โรงพยาบาลครับ ผมคิดได้เเค่นี้
อุ้มสินะ คงจะเป็นวิธีเดียว เเล้วผมใส่เสื้อสีขาว เวลคัมเเล้วไง =='
ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ
เอาเถอะ ยังไงนี้ก็ว่าที่เมีย (?)
ผมอุ้มยัยเตี้ยลงลิฟต์มา ผมมองหน้าซีดเผือดของเธอ โอ้ว! จอร์จ
เลือดมันก็หยดตามทาง เลือดเธอเยอะจริงๆ ยกนิ้วให้
พนักงานเเตกตื่นสิครับ เอาล่ะครับมีใครคิดจะช่วยผมมั้ย?
...
เงียบ! ไม่มีใครช่วยผม ทำเป็นไทยมุงอยู่นั่นเเหละ
พวกไร้น้ำใจเอ๊ยยยยย!
(น้ำใจไม่ได้เอามา เอาเก็บไว้บ้าน ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาเอา)
"ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซิบ" ซุบซิบไรกันว่ะ?
เเชะ เเชะ~
ว่าเเล่วเชียว ไอพวกปาปา =='
"ขอร้องเถอะครับหยุดถ่ายเถอะ ถือว่าผมขอ"
ช่างพ่ิอช่างเเม่เขาก่อนละกัน เเต่ตอนนี้ชีวิตยัยนี้อ่ะ ช่างไม่ได้เเล้วหล่ะ
ผมรีบอุ้มเธอไปขึ้นน้องซูซี่ของผม
อ๊ากกกก! ซูซี่น้อยๆ ของผม เปื้อนเลือด
โรงพยาบาลลาดพร้าว
มาที่นี่เเหละ ใกล้สุด 'โรงพยาบาลลาดพร้าว'
เดี๋ยวยัยนี้จะขาดใจตายซะก่อน
ตอนนี้ยัยเตี้ยถึงมือหมอเเล้วครับ
...
ผ่านไปก็ชั่วโมงกว่าเเล้วหมอยังไม่ออกมาอีก ผมรู้สึกใจไม่ดีเเล้วนะเนี่ย
เเอ๊ด~
"หมอครับเป็นไงบ้างครับ?"
"เต็มที่เเล้วครับ คนเจ็บเสียเลือดมากหมอเสียใจด้วยจริงๆ ครับ เเต่เรามีเวลาให้คุณสองชั่วโมงก็ที่จะพาเธอไปเข้าห้องเย็นเพื่อทำการฉีดฟอร์มาลีน" อยากจะต่อยปากหมอจริงๆ
เเค่สองชั่วโมงก็ยังดีว่ะ!!!
เธอต้องฟื้น เธอต้องไม่จากใครหลายๆ คนไปเเบบนี้...
ทุกคนรอเธออยู่ ได้ยินมั้ยฟาง?
เศร้ากันไป T^T
เจ๊ฟางตายเเล้ว ไม่นะ!!!
กลับมานะ ขอเธอคืนกลับมาได้รึป่าว?
ยังจำกันได้มั้ย? หวังว่าคงยังไม่ลืมกันน้าาาาา~
ขอบคุณทุกคนนะค่ะ ที่ยังอยู่ด้วยกัน...
ตอนหน้าเฮียป๊อปจะเล่าว่าเคยเจอเจ๊ได้ยังไง :)
รอติดตามด้วยนะคะ :)
Facebook : Nutty Pooranawatthanakul
Twitter : @Wondernutty
Instagram : @Wondernutty
Line : Wondernutty
เจอกันตอนหน้าค่ะ :)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
