คู่กัดหรือคู่รัก??
9.9
เขียนโดย พั้นซ์
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.06 น.
34 ตอน
91 วิจารณ์
62.13K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) คืนดีกันเเล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนเย็น (หลังเลิกเรียน)
ในห้องเรียน
เฟย์:แก้วแกจะกลับบ้านเลยมั้ย
แก้ว:ยังอ่ะพวกเธอกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะไปสวนสาธารณะสักแปปน่ะ
ฟาง:เป็นอะไรรึป่าว
แก้ว:ป่าว ก็แค่อยากอยู่คนเดียวเท่านั้นเอง
เฟย์:แล้วพี่กิ่งล่ะ
แก้ว:ฝากบอกพี่กิ่งด้วยว่ากลับไปก่อนเลยไม่ต้องรอ เดี๋ยวฉันกลับเอง
เฟย์:แกกลับได้แน่นะ
แก้ว:ได้อยู่แล้ว
ฟาง:แก okป่าวแก้ว
แก้ว:ฉัน ok. ฉันไปแล้วนะ
แก้วกำลังจะออกจาห้องแต่ก็มีคนมาดึงแขนเอาไว้
แก้ว:ใคร!! ปล่อยฉันนะ
....:เธอจะไปไหน
แก้ว:โทโมะ!! ปล่อยฉันนะ
โทโมะ:ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะบอกฉันว่าเธอเป็นอะไร
แก้ว:(แก้วน้ำตาคลอ) ฉันเป็นอะไรก็ดูนี่เอาเองสิ (แก้วหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดข้อความนั้นให้ดู)
โทโมะ:เฮ้ย! ไม่จริงฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นนะ แต่ที่บอกว่าฉนเป็นแฟนกับพิมน่ะจริงแต่มันก็แค่อดีตเพราะตอนฉันมีเธออยู่แล้ว และฉันก็รักเธอมาจริงๆนะ ฉันไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครจนได้มาเจอเธอนะแก้ว ถึงเธอจะไม่ใช่รักแรกของฉันแต่เธอคคือรักสุดท้ายของฉันนะ
แก้ว:นายพูดจริงเหรอ
โทโมะ:ดูตาฉันสิ ฉันพูดจริง
แก้ว:ถึงฉันจะไม่ถูกกับยัยพิมแต่ฉันไม่อยากฟังนายคนเดียว ฉันต้องการอยากจะรู้จริงๆว่านายรักฉันจริงมั้ย นายพิสูจน์ให้ฉันเห็นได้มั้ย
โทโมะ:ได้ เธอจะให้ฉันทำยังไง
แก้ว:นายกล้าบอกว่านายไม่รักพิมแล้วต่อหน้าพิมให้ฉันเห็นมั้ย
โทโมะ:กล้าอยู่แล้ว ตอนนี้เลยก็ได้
หลังจากพูดจบโทโมะก็ดึงแก้วมาหาพิมแล้วก็พูดว่า
โทโมะ:พิม
พิม:ค่ะ
โทโมะ:ฉันไม่รักเธอ แล้วฉันรักแก้วเเล้วเธอก็เลิกยุ่งกับฉันและแก้วสักที
พิม:ไม่จริง โมะยังรักพิมอยู่โมะเเค่ไม่รู้ใจตัวเอง
โทโมะ:ผมรักแก้ว ผมไม่ได้รักคุณเข้าใจมั้ย
พิม:แต่.....
โทโมะ:ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับฉันและแก้วเธอเจอดีแน่
พิม:กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!
แก้ว:เฮ้ย!หยุดกรี๊ดก่อนได้มั้ยให้ฉันออกไปก่อน หูจะแตกแล้ว
พิม:นี่หุบปากไปซะยัยทอม(พิมพลักแก้วล้ม)
โทโมะ:นี่พิมเธอทำอะไรแฟนฉันเนี่ย ถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงฉันซัดหน้าไปแล้วนะ
ไรเตอร์:ซัดเลยๆๆ!!! ต่อยเลยๆๆ บังอาจมาทำให้แก้วใจของไรเตอร์เสียใจ
โทโมะ:ไรเตอร์ซาดิสว่ะ
ไรเตอร์:ใครซาดิสย่ะ ก็ชอบยุเหมือนนายนั่นแหละ
โทโมะ:ใครยุไม่เค๊ย ไม่เคย
ไรเตอร:เสียงสูงเชียวนะย่ะ
โทโมะ:อารายยฮะ พอจบได้แล้ว
ไรเตอร์:ย่ะ
แก้ว:โมะกลับเถอะแก้วไม่เป็นไร(ว๊ายๆๆแก้วใจของไรเตอ์นางเอกที่สุด>.<)
โทโมะ:อืมกลับเหอะ
พิม:กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะไม่สนใจเลยเดินจับมือแก้วแล้วพาแก้วกลับบ้าน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะ สองคนนี้เข้าใจกันแล้ว
ในห้องเรียน
เฟย์:แก้วแกจะกลับบ้านเลยมั้ย
แก้ว:ยังอ่ะพวกเธอกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะไปสวนสาธารณะสักแปปน่ะ
ฟาง:เป็นอะไรรึป่าว
แก้ว:ป่าว ก็แค่อยากอยู่คนเดียวเท่านั้นเอง
เฟย์:แล้วพี่กิ่งล่ะ
แก้ว:ฝากบอกพี่กิ่งด้วยว่ากลับไปก่อนเลยไม่ต้องรอ เดี๋ยวฉันกลับเอง
เฟย์:แกกลับได้แน่นะ
แก้ว:ได้อยู่แล้ว
ฟาง:แก okป่าวแก้ว
แก้ว:ฉัน ok. ฉันไปแล้วนะ
แก้วกำลังจะออกจาห้องแต่ก็มีคนมาดึงแขนเอาไว้
แก้ว:ใคร!! ปล่อยฉันนะ
....:เธอจะไปไหน
แก้ว:โทโมะ!! ปล่อยฉันนะ
โทโมะ:ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะบอกฉันว่าเธอเป็นอะไร
แก้ว:(แก้วน้ำตาคลอ) ฉันเป็นอะไรก็ดูนี่เอาเองสิ (แก้วหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดข้อความนั้นให้ดู)
โทโมะ:เฮ้ย! ไม่จริงฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นนะ แต่ที่บอกว่าฉนเป็นแฟนกับพิมน่ะจริงแต่มันก็แค่อดีตเพราะตอนฉันมีเธออยู่แล้ว และฉันก็รักเธอมาจริงๆนะ ฉันไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครจนได้มาเจอเธอนะแก้ว ถึงเธอจะไม่ใช่รักแรกของฉันแต่เธอคคือรักสุดท้ายของฉันนะ
แก้ว:นายพูดจริงเหรอ
โทโมะ:ดูตาฉันสิ ฉันพูดจริง
แก้ว:ถึงฉันจะไม่ถูกกับยัยพิมแต่ฉันไม่อยากฟังนายคนเดียว ฉันต้องการอยากจะรู้จริงๆว่านายรักฉันจริงมั้ย นายพิสูจน์ให้ฉันเห็นได้มั้ย
โทโมะ:ได้ เธอจะให้ฉันทำยังไง
แก้ว:นายกล้าบอกว่านายไม่รักพิมแล้วต่อหน้าพิมให้ฉันเห็นมั้ย
โทโมะ:กล้าอยู่แล้ว ตอนนี้เลยก็ได้
หลังจากพูดจบโทโมะก็ดึงแก้วมาหาพิมแล้วก็พูดว่า
โทโมะ:พิม
พิม:ค่ะ
โทโมะ:ฉันไม่รักเธอ แล้วฉันรักแก้วเเล้วเธอก็เลิกยุ่งกับฉันและแก้วสักที
พิม:ไม่จริง โมะยังรักพิมอยู่โมะเเค่ไม่รู้ใจตัวเอง
โทโมะ:ผมรักแก้ว ผมไม่ได้รักคุณเข้าใจมั้ย
พิม:แต่.....
โทโมะ:ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับฉันและแก้วเธอเจอดีแน่
พิม:กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!
แก้ว:เฮ้ย!หยุดกรี๊ดก่อนได้มั้ยให้ฉันออกไปก่อน หูจะแตกแล้ว
พิม:นี่หุบปากไปซะยัยทอม(พิมพลักแก้วล้ม)
โทโมะ:นี่พิมเธอทำอะไรแฟนฉันเนี่ย ถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงฉันซัดหน้าไปแล้วนะ
ไรเตอร์:ซัดเลยๆๆ!!! ต่อยเลยๆๆ บังอาจมาทำให้แก้วใจของไรเตอร์เสียใจ
โทโมะ:ไรเตอร์ซาดิสว่ะ
ไรเตอร์:ใครซาดิสย่ะ ก็ชอบยุเหมือนนายนั่นแหละ
โทโมะ:ใครยุไม่เค๊ย ไม่เคย
ไรเตอร:เสียงสูงเชียวนะย่ะ
โทโมะ:อารายยฮะ พอจบได้แล้ว
ไรเตอร์:ย่ะ
แก้ว:โมะกลับเถอะแก้วไม่เป็นไร(ว๊ายๆๆแก้วใจของไรเตอ์นางเอกที่สุด>.<)
โทโมะ:อืมกลับเหอะ
พิม:กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะไม่สนใจเลยเดินจับมือแก้วแล้วพาแก้วกลับบ้าน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะ สองคนนี้เข้าใจกันแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ