ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
8.9
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
6) "ตลาดน้ำ"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 6 ‘ตลาดน้ำ’
“เดี๋ยว ตลาดน้ำ ตลาดน้ำเนี้ยนะ”
ฟางร้องเสียงหลงทันที ที่เห็นว่าชายหนุ่มพาเธอมาที่ไหน ‘ตลาดน้ำอัมพวา’ สถานที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของ
ประเทศอันนั้นเธอก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าคนอย่าง ป็อปปี้ ผู้กำกับจอมเจ้าชู้แบบเขาจะพาเธอ
มาเที่ยวตลาดนน้ำ แต่ถ้าจะให้พูดกันตามตรง ตลาดน้ำมันไม่เคยอยู่ในความคิดที่ผู้ชายคนไหนจะพาเธอมาเลยตั้ง
หากและยิ่งไม่เข้ากับคนข้างกายเธอที่สุด
ป็อปปี้เพียงแค่ยักคิ้วกวนๆให้ เขาจัดการล็อครถก่อนจะเดินนำคนที่ยังมองทางเข้าตาค้าง เข้าไปด้านใน
ฟางรีบฉุดแขนร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะพาเธอเดินเข้าไปด้านใน
“อะไรของเธออีก”
“นายจะให้ฉันเดินเข้าไปในสภาพนี้หรือไงกันเล่า”
ชี้ตัวเองที่ยังคงอยู่ในชุดกระโปรงมินิค็อกเทล สีผ้าสดตัวสั้นที่เหมาะกับการไปเที่ยวในผับมากกว่าจะมาเดินกลาง
ตลาดน้ำแบบนี้ เหลียวมองรอบๆตัวที่เริ่มมีสายตาแปลกๆจับจ้องมาที่เธอ
“แล้วจะเอายังไง?”
ถามเอื่อยๆกับฟาง ใบหน้าสวยเริ่มตึงเครียดราวกับกำลังอยู่ในห้องประชุมอาเซียนก็ไม่ปาน
“อ๊ะ...นั้นไง”
ลากป็อปปี้ไปทางร้านที่หมายตาไว้ทั้นที
“ไม่เอา”
ป็อปปี้ปฎิเสธเสียง เมื่อเห็นของในมือฟาง ที่ยืนให้เขา
“น้า ใส่เป็นเพื่อนกันหน่อยน้า ฉันอยากใส่อ่ะ”
“เธออยากใส่ ก็ใส่ไปคนเดียว”
ทำสีหน้าราวกับรังเกียจไอ้เสื้อยืดสกรีนข้อความ I ♥ อัมพวา นั้นหนักหนา
ฟางรีบดึงชายเสื้อป็อปปี้ที่กำลังจะเดินออกจากร้านไว้ได้ทัน ก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มหวานให้ลุงเจ้าของร้านช่วยเธอ
พูด ให้ชายหนุ่มยอมใส่เสื้อยืดเป็นเพื่อนเธอ
“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม”
“อ๊ะ...มะ...”
“ครับ”
แค่ได้ยินสรรพนามที่ลุงใช้เรียกหญิงสาวข้างกาย ก็ทำให้ป็อปปี้ยอมเปลี่ยนใจเดินกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง
“หึได้เลยครับคุณภรรยา สามีจัดให้” เอ่ยล้อเลียน
ป็อปปี้จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิตราคาแพงที่สวมอยู่ออก
“อ๊าย....นาย”
ตาโตไปกับความใจกล้าของป็อปปี้ ที่เขากล้าถอดเสื้อโชร์ซิกแพ็คกลางที่สาธารณะแบบนี้ ก่อนจะดึงเสื้อ
I ♥อัมพวา ในมือเธอไปสวม
ป็อปปี้มองสำรวจตัวเอง กางเกงยีนดูจะไม่เข้าแหะ
“ลุงครับ ผมขอกางเกงเลด้วยครับ”
“2ตัวเลยดีกว่า” ดูชายหนุ่มจะเริ่มสนุกกับการเปลี่ยลุ๊คครั้งนี้
“อ่ะ พ่อหนุ่ม”
“ขอคุณครับ” รับถุงกางเกงและเสื้อไซด์เล็กของหญิงสาวมาถือ ก่อนจะควักเงินจ่ายเป้นค่าเสื้อ
และกางเกง
จัดการลากมือฟางมาที่ห้องน้ำหญิง ส่งเสื้อและกางเกงให้เอเข้าไปเปลี่ยน
“อะ...เอาจริงดิ”
“เร็วๆ อยากใส่ไม่ใช่เหรอ”
สุดท้ายก็จำต้องเข้าไปเปลี่ยนเป้นเสื้อยือและกางเกงเล จนได้จะติดก็แต่ตรงรองเท้าเนี่ยแหละที่มันดูขัดๆไม่เข้ากับ
ชุดเอาซะเลย คงต้องไปหาซื้อเอาข้างหน้า
แต่เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็มีรองเท้าแตะใส่สบาย ยื่นมาให้ ฉันเงยมองหน้าคนที่ยื่นมาให้ งงๆ
แอบแปลกใจที่เขารู้ขนาดเท้าของเธอ
ป็อปปี้พาฟางเดินเข้ามาด้านในของตัวตลาด ที่ยังคงบรรยากาศบ้านเรื่อง ร้านค้าไว้แบบเดิมทั้งหมด
ฟางมองสองข้างทางที่เต็มไปด้วยร้านขายของกิน แล้วไหนจะเรืองพายที่ขานสองฝั่งริมน้ำอีก
ร่างเล็กเดินลัดเลาะผ่านฝูงชนเข้าไปชะโงกดูร้านนั้นร้านนี้อย่างสนุกสนาน ผ่านร้านไหนเป้นต้องร้องขอให้คนพามา
ซื้อให้ชิมทุกร้านไป ป็อปปี้มองร่างเล็กที่ดูจะสนุกจนลืมวัย
“จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง”
ป็อปปี้ดึงมือเล็กมากุมไว้ ฟางมองมือให้ของชายหนุ่มที่กุมมือเธอไว้ ให้ความรู้สึกปกป้องแบบที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ
ตัวเองว่าทำไมต้องใจเต้นไปกับสัมผัสอบอุ่นด้วย
“นี่ ยิ้มๆๆ”
ฟางหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเก็บภาพตอนกินของชายหนุ่มไว้
“เฮ้ย” พยายามคว้าโทรศัพท์ของฟางมาลบรูปน่าเกลียดของตัวเองออก แต่ฟางจัดการเอา
โทรศัพท์เครื่องสวยยัดเก็บไว้ด้านในเสื้อ ป็อปปี้ได้แต่มองใบหน้าทะเล้นของอีกฝ่ายแค้นๆ
‘แชะ’
“อ๊ายยย นาย เอามาดูเลยนะ”
“เรื่อง?”
ป็อปปี้ชูโทรศัพท์ของตัวเองหนีร่างเล็กที่พยายามจะคว้าไปดูรูปที่เขาแอบถ่ายเธอคืนให้ได้ แต่ด้วยความสูงที่ต่าง
กัน ทำให้เธอได้แต่โดด ย็องแหย็ง
“ฮ่าๆๆ”
ป็อปปี้หัวเราะสะใจไปกับใบหน้างอง้ำของอีกฝ่าย แต่สุดท้ายเขาก็ต้องซื้อไอติมสูตรโบราณมาง้อเธอจนได้
“เฮ้อ เหนื่อย” หลังจากที่ลากกันไปมาทั้งวัน ในที่สุดก็หาที่เหมาะๆนั่งพักจนได้
“หมดแรงแล้วไง”
“ช่ายยยยยย เหนื่อนมาก ไม่ได้สนุกแบบนี้มาตั้งนาน” รอยยิ้มหวานยังคงแต่งแต้มอยู่ที่ริมฝีปากบาง
“แบบนี้ดูดีกว่าหน้าอมทุกข์ของเธออีกนะ”
“ชิ” ฟางเบ้ปากใส่คนข้างกายยิ้มๆ
“ว๊าว ดาวเยอะชะมัด” เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มจะมืดลง ดวงดาวต่างเริ่งเปล่งแสงให้เห็น
คงามสวยงามยามค่ำคืนแบบที่หาดูไม่ได้ในกรุงเทพ มันทำให้เอสบายใจอย่างบอกไม่ถูก นี่มันดีกว่าไปนั่งสูดกลิ่น
บุหรี่ในผับตั้งเยอะ
“ฟาง....”
ToP ♥ “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง” BY POPPY &“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม” BY ลุง
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วน้า หวานตามคำเรียกร้อง ฮ่าๆ ไม่รู้จะหวานพอรึเปล่านะ เอาเป็นว่า ใครที่รอNC เราบอกได้เลยว่ายังมีอีกเยอะ เรื่องน้NC กระจายคร้าาาาา คนเขียนมันหื่นอ่ะ
ใครที่ติดคอมเม้นเราไว้มาเม้นซะดีๆๆ เราไม่ลิมนะ ^^
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ อ่านแล้วชื่นใจมากกกกกก (มีแรงอัพนิยายอีกเอยะ)
เจอกันตอนหน้าเนอะ ♥W♥
“เดี๋ยว ตลาดน้ำ ตลาดน้ำเนี้ยนะ”
ฟางร้องเสียงหลงทันที ที่เห็นว่าชายหนุ่มพาเธอมาที่ไหน ‘ตลาดน้ำอัมพวา’ สถานที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของ
ประเทศอันนั้นเธอก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าคนอย่าง ป็อปปี้ ผู้กำกับจอมเจ้าชู้แบบเขาจะพาเธอ
มาเที่ยวตลาดนน้ำ แต่ถ้าจะให้พูดกันตามตรง ตลาดน้ำมันไม่เคยอยู่ในความคิดที่ผู้ชายคนไหนจะพาเธอมาเลยตั้ง
หากและยิ่งไม่เข้ากับคนข้างกายเธอที่สุด
ป็อปปี้เพียงแค่ยักคิ้วกวนๆให้ เขาจัดการล็อครถก่อนจะเดินนำคนที่ยังมองทางเข้าตาค้าง เข้าไปด้านใน
ฟางรีบฉุดแขนร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะพาเธอเดินเข้าไปด้านใน
“อะไรของเธออีก”
“นายจะให้ฉันเดินเข้าไปในสภาพนี้หรือไงกันเล่า”
ชี้ตัวเองที่ยังคงอยู่ในชุดกระโปรงมินิค็อกเทล สีผ้าสดตัวสั้นที่เหมาะกับการไปเที่ยวในผับมากกว่าจะมาเดินกลาง
ตลาดน้ำแบบนี้ เหลียวมองรอบๆตัวที่เริ่มมีสายตาแปลกๆจับจ้องมาที่เธอ
“แล้วจะเอายังไง?”
ถามเอื่อยๆกับฟาง ใบหน้าสวยเริ่มตึงเครียดราวกับกำลังอยู่ในห้องประชุมอาเซียนก็ไม่ปาน
“อ๊ะ...นั้นไง”
ลากป็อปปี้ไปทางร้านที่หมายตาไว้ทั้นที
“ไม่เอา”
ป็อปปี้ปฎิเสธเสียง เมื่อเห็นของในมือฟาง ที่ยืนให้เขา
“น้า ใส่เป็นเพื่อนกันหน่อยน้า ฉันอยากใส่อ่ะ”
“เธออยากใส่ ก็ใส่ไปคนเดียว”
ทำสีหน้าราวกับรังเกียจไอ้เสื้อยืดสกรีนข้อความ I ♥ อัมพวา นั้นหนักหนา
ฟางรีบดึงชายเสื้อป็อปปี้ที่กำลังจะเดินออกจากร้านไว้ได้ทัน ก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มหวานให้ลุงเจ้าของร้านช่วยเธอ
พูด ให้ชายหนุ่มยอมใส่เสื้อยืดเป็นเพื่อนเธอ
“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม”
“อ๊ะ...มะ...”
“ครับ”
แค่ได้ยินสรรพนามที่ลุงใช้เรียกหญิงสาวข้างกาย ก็ทำให้ป็อปปี้ยอมเปลี่ยนใจเดินกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง
“หึได้เลยครับคุณภรรยา สามีจัดให้” เอ่ยล้อเลียน
ป็อปปี้จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิตราคาแพงที่สวมอยู่ออก
“อ๊าย....นาย”
ตาโตไปกับความใจกล้าของป็อปปี้ ที่เขากล้าถอดเสื้อโชร์ซิกแพ็คกลางที่สาธารณะแบบนี้ ก่อนจะดึงเสื้อ
I ♥อัมพวา ในมือเธอไปสวม
ป็อปปี้มองสำรวจตัวเอง กางเกงยีนดูจะไม่เข้าแหะ
“ลุงครับ ผมขอกางเกงเลด้วยครับ”
“2ตัวเลยดีกว่า” ดูชายหนุ่มจะเริ่มสนุกกับการเปลี่ยลุ๊คครั้งนี้
“อ่ะ พ่อหนุ่ม”
“ขอคุณครับ” รับถุงกางเกงและเสื้อไซด์เล็กของหญิงสาวมาถือ ก่อนจะควักเงินจ่ายเป้นค่าเสื้อ
และกางเกง
จัดการลากมือฟางมาที่ห้องน้ำหญิง ส่งเสื้อและกางเกงให้เอเข้าไปเปลี่ยน
“อะ...เอาจริงดิ”
“เร็วๆ อยากใส่ไม่ใช่เหรอ”
สุดท้ายก็จำต้องเข้าไปเปลี่ยนเป้นเสื้อยือและกางเกงเล จนได้จะติดก็แต่ตรงรองเท้าเนี่ยแหละที่มันดูขัดๆไม่เข้ากับ
ชุดเอาซะเลย คงต้องไปหาซื้อเอาข้างหน้า
แต่เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็มีรองเท้าแตะใส่สบาย ยื่นมาให้ ฉันเงยมองหน้าคนที่ยื่นมาให้ งงๆ
แอบแปลกใจที่เขารู้ขนาดเท้าของเธอ
ป็อปปี้พาฟางเดินเข้ามาด้านในของตัวตลาด ที่ยังคงบรรยากาศบ้านเรื่อง ร้านค้าไว้แบบเดิมทั้งหมด
ฟางมองสองข้างทางที่เต็มไปด้วยร้านขายของกิน แล้วไหนจะเรืองพายที่ขานสองฝั่งริมน้ำอีก
ร่างเล็กเดินลัดเลาะผ่านฝูงชนเข้าไปชะโงกดูร้านนั้นร้านนี้อย่างสนุกสนาน ผ่านร้านไหนเป้นต้องร้องขอให้คนพามา
ซื้อให้ชิมทุกร้านไป ป็อปปี้มองร่างเล็กที่ดูจะสนุกจนลืมวัย
“จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง”
ป็อปปี้ดึงมือเล็กมากุมไว้ ฟางมองมือให้ของชายหนุ่มที่กุมมือเธอไว้ ให้ความรู้สึกปกป้องแบบที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ
ตัวเองว่าทำไมต้องใจเต้นไปกับสัมผัสอบอุ่นด้วย
“นี่ ยิ้มๆๆ”
ฟางหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเก็บภาพตอนกินของชายหนุ่มไว้
“เฮ้ย” พยายามคว้าโทรศัพท์ของฟางมาลบรูปน่าเกลียดของตัวเองออก แต่ฟางจัดการเอา
โทรศัพท์เครื่องสวยยัดเก็บไว้ด้านในเสื้อ ป็อปปี้ได้แต่มองใบหน้าทะเล้นของอีกฝ่ายแค้นๆ
‘แชะ’
“อ๊ายยย นาย เอามาดูเลยนะ”
“เรื่อง?”
ป็อปปี้ชูโทรศัพท์ของตัวเองหนีร่างเล็กที่พยายามจะคว้าไปดูรูปที่เขาแอบถ่ายเธอคืนให้ได้ แต่ด้วยความสูงที่ต่าง
กัน ทำให้เธอได้แต่โดด ย็องแหย็ง
“ฮ่าๆๆ”
ป็อปปี้หัวเราะสะใจไปกับใบหน้างอง้ำของอีกฝ่าย แต่สุดท้ายเขาก็ต้องซื้อไอติมสูตรโบราณมาง้อเธอจนได้
“เฮ้อ เหนื่อย” หลังจากที่ลากกันไปมาทั้งวัน ในที่สุดก็หาที่เหมาะๆนั่งพักจนได้
“หมดแรงแล้วไง”
“ช่ายยยยยย เหนื่อนมาก ไม่ได้สนุกแบบนี้มาตั้งนาน” รอยยิ้มหวานยังคงแต่งแต้มอยู่ที่ริมฝีปากบาง
“แบบนี้ดูดีกว่าหน้าอมทุกข์ของเธออีกนะ”
“ชิ” ฟางเบ้ปากใส่คนข้างกายยิ้มๆ
“ว๊าว ดาวเยอะชะมัด” เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มจะมืดลง ดวงดาวต่างเริ่งเปล่งแสงให้เห็น
คงามสวยงามยามค่ำคืนแบบที่หาดูไม่ได้ในกรุงเทพ มันทำให้เอสบายใจอย่างบอกไม่ถูก นี่มันดีกว่าไปนั่งสูดกลิ่น
บุหรี่ในผับตั้งเยอะ
“ฟาง....”
ToP ♥ “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง” BY POPPY &“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม” BY ลุง
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
อัพแล้วน้า หวานตามคำเรียกร้อง ฮ่าๆ ไม่รู้จะหวานพอรึเปล่านะ เอาเป็นว่า ใครที่รอNC เราบอกได้เลยว่ายังมีอีกเยอะ เรื่องน้NC กระจายคร้าาาาา คนเขียนมันหื่นอ่ะ
ใครที่ติดคอมเม้นเราไว้มาเม้นซะดีๆๆ เราไม่ลิมนะ ^^
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ อ่านแล้วชื่นใจมากกกกกก (มีแรงอัพนิยายอีกเอยะ)
เจอกันตอนหน้าเนอะ ♥W♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
