ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

ตอนที่ 6 ‘ตลาดน้ำ’

 

                 “เดี๋ยว ตลาดน้ำ ตลาดน้ำเนี้ยนะ”

 

    ฟางร้องเสียงหลงทันที ที่เห็นว่าชายหนุ่มพาเธอมาที่ไหน ‘ตลาดน้ำอัมพวา’ สถานที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของ

 

ประเทศอันนั้นเธอก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าคนอย่าง ป็อปปี้ ผู้กำกับจอมเจ้าชู้แบบเขาจะพาเธอ

 

มาเที่ยวตลาดนน้ำ แต่ถ้าจะให้พูดกันตามตรง ตลาดน้ำมันไม่เคยอยู่ในความคิดที่ผู้ชายคนไหนจะพาเธอมาเลยตั้ง

 

หากและยิ่งไม่เข้ากับคนข้างกายเธอที่สุด

 

      ป็อปปี้เพียงแค่ยักคิ้วกวนๆให้ เขาจัดการล็อครถก่อนจะเดินนำคนที่ยังมองทางเข้าตาค้าง เข้าไปด้านใน

 

ฟางรีบฉุดแขนร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะพาเธอเดินเข้าไปด้านใน

 

                  “อะไรของเธออีก”

 

                  “นายจะให้ฉันเดินเข้าไปในสภาพนี้หรือไงกันเล่า”

 

ชี้ตัวเองที่ยังคงอยู่ในชุดกระโปรงมินิค็อกเทล สีผ้าสดตัวสั้นที่เหมาะกับการไปเที่ยวในผับมากกว่าจะมาเดินกลาง

 

ตลาดน้ำแบบนี้  เหลียวมองรอบๆตัวที่เริ่มมีสายตาแปลกๆจับจ้องมาที่เธอ

 

                  “แล้วจะเอายังไง?”

 

ถามเอื่อยๆกับฟาง ใบหน้าสวยเริ่มตึงเครียดราวกับกำลังอยู่ในห้องประชุมอาเซียนก็ไม่ปาน

 

                  “อ๊ะ...นั้นไง”

 

ลากป็อปปี้ไปทางร้านที่หมายตาไว้ทั้นที

 

                   “ไม่เอา”

 

ป็อปปี้ปฎิเสธเสียง เมื่อเห็นของในมือฟาง ที่ยืนให้เขา

 

                   “น้า ใส่เป็นเพื่อนกันหน่อยน้า ฉันอยากใส่อ่ะ”

 

                    “เธออยากใส่ ก็ใส่ไปคนเดียว”

 

ทำสีหน้าราวกับรังเกียจไอ้เสื้อยืดสกรีนข้อความ I ♥ อัมพวา นั้นหนักหนา

 

ฟางรีบดึงชายเสื้อป็อปปี้ที่กำลังจะเดินออกจากร้านไว้ได้ทัน ก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มหวานให้ลุงเจ้าของร้านช่วยเธอ

 

พูด ให้ชายหนุ่มยอมใส่เสื้อยืดเป็นเพื่อนเธอ

 

                    “ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม”

 

                     “อ๊ะ...มะ...”

 

                      “ครับ”

 

แค่ได้ยินสรรพนามที่ลุงใช้เรียกหญิงสาวข้างกาย ก็ทำให้ป็อปปี้ยอมเปลี่ยนใจเดินกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง

 

                    “หึได้เลยครับคุณภรรยา สามีจัดให้” เอ่ยล้อเลียน

 

ป็อปปี้จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิตราคาแพงที่สวมอยู่ออก

 

                     “อ๊าย....นาย”

 

ตาโตไปกับความใจกล้าของป็อปปี้ ที่เขากล้าถอดเสื้อโชร์ซิกแพ็คกลางที่สาธารณะแบบนี้ ก่อนจะดึงเสื้อ

 

I ♥อัมพวา ในมือเธอไปสวม

 

ป็อปปี้มองสำรวจตัวเอง กางเกงยีนดูจะไม่เข้าแหะ

 

                   “ลุงครับ ผมขอกางเกงเลด้วยครับ”

 

                   “2ตัวเลยดีกว่า” ดูชายหนุ่มจะเริ่มสนุกกับการเปลี่ยลุ๊คครั้งนี้

 

                   “อ่ะ พ่อหนุ่ม”

 

                   “ขอคุณครับ” รับถุงกางเกงและเสื้อไซด์เล็กของหญิงสาวมาถือ ก่อนจะควักเงินจ่ายเป้นค่าเสื้อ

 

และกางเกง

 

จัดการลากมือฟางมาที่ห้องน้ำหญิง ส่งเสื้อและกางเกงให้เอเข้าไปเปลี่ยน

 

                  “อะ...เอาจริงดิ”

 

                  “เร็วๆ อยากใส่ไม่ใช่เหรอ”

 

สุดท้ายก็จำต้องเข้าไปเปลี่ยนเป้นเสื้อยือและกางเกงเล จนได้จะติดก็แต่ตรงรองเท้าเนี่ยแหละที่มันดูขัดๆไม่เข้ากับ

 

ชุดเอาซะเลย คงต้องไปหาซื้อเอาข้างหน้า

 

แต่เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็มีรองเท้าแตะใส่สบาย ยื่นมาให้ ฉันเงยมองหน้าคนที่ยื่นมาให้ งงๆ

 

แอบแปลกใจที่เขารู้ขนาดเท้าของเธอ

 

ป็อปปี้พาฟางเดินเข้ามาด้านในของตัวตลาด ที่ยังคงบรรยากาศบ้านเรื่อง ร้านค้าไว้แบบเดิมทั้งหมด

 

ฟางมองสองข้างทางที่เต็มไปด้วยร้านขายของกิน แล้วไหนจะเรืองพายที่ขานสองฝั่งริมน้ำอีก

 

ร่างเล็กเดินลัดเลาะผ่านฝูงชนเข้าไปชะโงกดูร้านนั้นร้านนี้อย่างสนุกสนาน ผ่านร้านไหนเป้นต้องร้องขอให้คนพามา

 

ซื้อให้ชิมทุกร้านไป ป็อปปี้มองร่างเล็กที่ดูจะสนุกจนลืมวัย

 

                 “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง”

 

ป็อปปี้ดึงมือเล็กมากุมไว้ ฟางมองมือให้ของชายหนุ่มที่กุมมือเธอไว้ ให้ความรู้สึกปกป้องแบบที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ

 

ตัวเองว่าทำไมต้องใจเต้นไปกับสัมผัสอบอุ่นด้วย

 

                  “นี่ ยิ้มๆๆ”

 

ฟางหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเก็บภาพตอนกินของชายหนุ่มไว้

 

                  “เฮ้ย” พยายามคว้าโทรศัพท์ของฟางมาลบรูปน่าเกลียดของตัวเองออก แต่ฟางจัดการเอา

 

โทรศัพท์เครื่องสวยยัดเก็บไว้ด้านในเสื้อ ป็อปปี้ได้แต่มองใบหน้าทะเล้นของอีกฝ่ายแค้นๆ

 

‘แชะ’

 

                 “อ๊ายยย นาย เอามาดูเลยนะ”

 

                “เรื่อง?”

 

ป็อปปี้ชูโทรศัพท์ของตัวเองหนีร่างเล็กที่พยายามจะคว้าไปดูรูปที่เขาแอบถ่ายเธอคืนให้ได้ แต่ด้วยความสูงที่ต่าง

 

กัน ทำให้เธอได้แต่โดด ย็องแหย็ง

 

                “ฮ่าๆๆ”

 

ป็อปปี้หัวเราะสะใจไปกับใบหน้างอง้ำของอีกฝ่าย แต่สุดท้ายเขาก็ต้องซื้อไอติมสูตรโบราณมาง้อเธอจนได้

 

 

 

 

 

 

                “เฮ้อ เหนื่อย”  หลังจากที่ลากกันไปมาทั้งวัน ในที่สุดก็หาที่เหมาะๆนั่งพักจนได้

 

                “หมดแรงแล้วไง”

 

                “ช่ายยยยยย เหนื่อนมาก ไม่ได้สนุกแบบนี้มาตั้งนาน” รอยยิ้มหวานยังคงแต่งแต้มอยู่ที่ริมฝีปากบาง

 

               “แบบนี้ดูดีกว่าหน้าอมทุกข์ของเธออีกนะ”

 

               “ชิ” ฟางเบ้ปากใส่คนข้างกายยิ้มๆ

 

              “ว๊าว ดาวเยอะชะมัด” เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มจะมืดลง ดวงดาวต่างเริ่งเปล่งแสงให้เห็น

 

คงามสวยงามยามค่ำคืนแบบที่หาดูไม่ได้ในกรุงเทพ มันทำให้เอสบายใจอย่างบอกไม่ถูก นี่มันดีกว่าไปนั่งสูดกลิ่น

 

บุหรี่ในผับตั้งเยอะ

 

               “ฟาง....”

 

    ToP ♥ “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง” BY POPPY &“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม” BY ลุง

 

♪♫  ^_________________________^  ♪♫     

 

อัพแล้วน้า หวานตามคำเรียกร้อง ฮ่าๆ ไม่รู้จะหวานพอรึเปล่านะ เอาเป็นว่า ใครที่รอNC เราบอกได้เลยว่ายังมีอีกเยอะ เรื่องน้NC กระจายคร้าาาาา คนเขียนมันหื่นอ่ะ

ใครที่ติดคอมเม้นเราไว้มาเม้นซะดีๆๆ เราไม่ลิมนะ ^^

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ อ่านแล้วชื่นใจมากกกกกก (มีแรงอัพนิยายอีกเอยะ)

เจอกันตอนหน้าเนอะ ♥W♥