ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

ตอนที่12 ‘ขอรางวัล [เขื่อน-เฟย์]’

 

             “เฮ้ยไอ้โมะ เป็นอะไรไปว่ะ หน้าเป็นตูดเชียวเมิง”

 

เขื่อนตะโกนถามเพื่อนรักที่เดินหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้ามาที่โต๊ะ

 

             “เซ็ง”

 

ตอบด้วยใบหน้านิ่งสนิท ก่อนจะหันไปคว้าแก้วเครื่องดื่มมาผสม จัดการกรอกเข้าปากตัวเอง ชนิดรวดเดียวหมด

 

เขื่อนมองเพื่อนรักทังสองคนสลับกันไปมา คนนึงก็เอาแต่นิ่งเงียบ ถามคำตอบคำ ส่วนอีกคนก็ทำอย่างกับใครไป

 

ฆ่าหมาที่บ้านมันตายงั้นแหละ คนหล่อปวดเฮดครับ

 

             “พอเลยเมิง ไอ้ป็อปด้วย”

 

เขื่อนฉวยแก้วเหล้าในมือป็อปปี้กับโทโมะไว้ได้ทันก่อนที่มันจะยกกระดกเข้าปากเป็นแก้วที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ที่รู้ถ้า

 

เขาไม่ห้ามตอนนี้ มันสองคนได้คลานกลับบ้านกันแน่

 

             “ไอ้เขื่อน เมิงอย่ายุ่ง” ป็อปปี้ตวาดเสียงขุ่น ก่อนจะดึงแก้วคืนมา

 

             “เมิงคิดว่า ทำแบบนี้แล้วเท่ นักไงว่ะ”

 

ป็อปปี้หันมองมองโทโมะที่เอ่ยออกมาแบบอ้อแอ้เต็มที่

 

              “เมิงหมายความว่าไงไอ้โมะ”

 

              “ก็ที่เมิงทำตัวเป็นหมาหวงก้างไง ไอ้เวร”

 

              “เฮ้ยๆ ไอ้ป็อปใจเย็น ไอ้โมะ เมิงเงียบไปเลย ไอ้นี่เมาแล้วพูดมากทุกที”

 

เขื่อนคว้าไหล่ป็อปปี้ไว้ได้ทันก่อนที่เจ้าตัวจะกระโดดไปชกอีกคนเพราะฉุนกับคำพูดของโทโมะ

 

               “พวกเมิงจะกัดกันทำไมว่ะ แค่นี้ปัญหายังไม่เยอะใช่มั้ย”

 

               “ไอ้ป็อป เมิงเป็นห่_อะไรว่ะ ถึงได้ทำแบบนั้นกับฟางเขา”

 

               “ส่วนเมิงไอ้โมะ ได้แหกตาดูข่าวบ้างรึเปล่าว่าเมิงกับฟางโดนเอาไปเขียนข่าวถึงไหนต่อไหนแล้ว

 

ยัยแก้วมันต้องนั่งอ่านข่าวแฟนตัวเองกับผู้หญิงอื่น ต่อให้เป็นแม่ชีก็เสียใจเป็นนะเว้ย”

 

เขื่อนพูดใส่หน้าเพื่อนทั้งสองคน ที่เขาไม่พูดแต่แรก เพราะถึงเป็นเพื่อนกันยังไง แต่บางเรื่องเรื่องมันก็เป็นเรื่อง

 

ส่วนตัวเขาไม่อยากเข้าไปยุ่ง แต่ดูเหมือนพวกมันกลับยิ่งทำให้ยุ่งมากขึ้นไปกว่าเดิม

 

ด้วยการมานั่งทะเลาะกันเองอีก

 

             “ถ้าพวกเมิงยังไม่คิดจะเคลียร์ให้เรียบร้อย กรูเหมายัยสองคนนั้นเองแน่”

 

เขื่อนพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปเซ็งๆ

 

เซ็งซิครับ เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอดยังต้องไปเป็นทูตให้ไอ้สองตัวนั้นอีก แล้วเขาถนัดที่ไหนกัน เรื่องทำความดีเนี่ย

 

ว่าแต่ ป่านนี้เฟย์ทำไรอยู่นะ ช่วงนี้ยิ่งไม่ค่อยมีเวลาโผล่ไปกวนประสาทยัยคนสวยนั้นด้วย

 

ไวเท่าความคิด เขื่อนจัดการหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยขึ้นมากดเบอร์คนที่เขานึกถึงอยู่โทรออกทันที

 

              “มีอะไร”

 

              “โห รับสายซะเพราะเชียวนะเฟย์”

 

              “อ้าวเขื่อน ฉันไม่ว่างคุยเล่น ไอ้ป็อปมันทิ้งงานไว้ให้ทำอีกเป็นกอง มีไรก็ว่ามาเร็วๆ”

 

เฟย์พูดรัวๆใส่ปลายสาย

 

              “เอ่อ ถ้างั้นเฟย์ทำงานไปเถอะครับ เขื่อนไม่กวนแล้ว เดี๋ยวเอ่อ เฟย์หิวรึเปล่า”

 

              “หิวดิ ฉันยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าแล้ว นาย หาให้กินหน่อยดิ” ถือโอกาสใช้คนปลายสายทันที

 

              “ได้ครับ รอแปปเดียวเขื่อนเอาไปส่งให้ที่คอนโดเลย”

 

เขื่อยยิ้มกว้งทันที ที่มองเห็นโอกาสจะทำคะแนนกับหญิงสาวหลังจากที่เขาเพียรพยายามมานานกว่าเดือน ทั้งๆที่

 

ถ้าเป็นคนอื่น ความสนใจของเขาคงหมดไปตั้งแต่3วันแรกแล้วด้วยซ้ำ แต่เพราะผู้หญิงคนนี้คือเฟย์ ผู้หญิงที่เขา

 

มองว่าเธอคือของมีค่าที่เขาอยากได้มาครอบครองและต้องได้ด้วย!!

 

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เขื่อนก็พาตัวเองมายืนกดกริ่งที่หน้าห้องของหญิงสาว

 

เฟย์เดินออกมาเปิดประตูด้วยสภาพยุ่งเยิงสุดๆ แต่ชายหนุ่มกลับมาว่ามันเซ็กซี่กว่าผู้หญิงบางคนที่ทาปากแดง

 

เขียนตาเฉี่ยวซะอีก

 

             “ห้องครัวอยู่โน้น” ชี้มือไปที่ด้านในสุดของห้อง เขื่อนเดินเข้าไปเอาอาหารจัดใส่จานก่อนจะเดินเอามา

 

วางตรงหน้าหญิงสาว กวาดตามองเศษกระดาษ รูปถ่ายนับร้อยใบ ที่กระจายเกลื่อนพื้น ลอบมองหญิงสาว ที่ก้ม

 

หน้ากินอากหารในจานอย่างหิวโหยอย่างไม่มีการแอ๊บอย่างพวกผู้หญิงที่เขาเคยพาไปทานอาหารด้วยกัน

 

             “กะ กินด้วยกันมั้ย” เฟย์เอ่ยชวนทั้งๆที่ยังเคี้ยวเต็มปาก

 

             “ฮ่าๆ กินไปเถอะ เขื่อนกินมาแล้ว” เฟย์พยักหน้าให้ ก่อนจะก้มลงไปกินต่อเหมือนเดิม

 

จนหมดจานนั้นแหละ หญิงสาวถึงจะยอมเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยขอบคุณชายหนุ่ม

 

             “ไอ้ป็อปมันใช่แรงงานงานเฟย์หนักขนาดนี้เลยหรือไงครับ”

 

             “ใช่ เพื่อนนายนะมันน่าเอาไปฆ่าหมกส้วม สั่งให้ฉันแก้งานเป็นร้อยๆรอบๆได้แล้วมั้ง ไอ้ผู้ชายโรคจิต”

 

เฟย์เบ้ปากอย่างชิงชังผู้กำกับหนุ่มที่ได้ชึ้นชื่อว่า ทำงานละเอียดที่สุดในวงการก็ว่าได้ แต่เพราะแบบนี้แหละใครๆ

 

ถึงอยากทำงานกับชายหนุ่ม เพราะมั่นใจได้เลยว่า งานต้องออกมาดีที่สุดแน่นอน

 

แต่ดูช่วงนี้มันจะอารมณ์ขึ้นๆลงๆยิ่งกว่าผู้หญิงวัยทองซะอีก

 

              “หึๆ มันก็เป็นแบบนี้แหละ”

 

              “ว่าแต่เฟย์ มีอะไรให้เขื่อนช่วยมั้ยครับ เขื่อนยินดีนะ”

 

เฟย์สบตาเรียวของอีกฝ่ายตรงๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา

 

              “ถ้านายทำเพราะหวังว่าฉันจะยอมขึ้นเตียงด้วย นู้นเลยประตู เพราะฉันไม่มีอารมณ์ขึ้นเตียงกับใครทั้ง

 

นั้นแหละ”

 

             “พรืด ฮ่าๆๆ”

 

เขื่อนแทบจะลงไปนอนกุมท้องกับประโยคตรงๆของหญิงสาว แต่เพราะแบบนี้แหละเขาถึงถูกใจเธอ

 

            “โอเคครับ โอเค เขื่อนก็ไม่คิดจะนอนกับคนที่ไม่ได้อาบน้ำมาเป็นวันเหมือนกัน”

 

             “นาย ตาบ้า ใครว่าฉันไม่อาบน้ำยะ แค่ยังไม่ได้อาบเท่านั้นเองแหละ”

 

เฟย์ต่อว่าอีกฝ่ายเสียงอุบอิบ

 

             “มาครับ เขื่อนช่วยอะไรได้บ้าง”

 

             “แปะนั้นไปแล้วกัน”

 

เฟย์ชี้ไปที่กองฟิวเจอร์บอร์ดที่ใช้ในการทำสตอรี่บอร์ดให้เขื่อนช่วยเธอเรียกฉากที่จะต้องถ่ายทำพรุ่งนี้ลงไป

 

ชายหนุ่มล่ะจากงานตรงหน้ามามองคนที่ก้มตัวตัดเฟรมอยู่ที่พื้นยิ้มๆ ลุกขึ้นมานั่งยองๆตรงหน้าหญิงสาว

 

เฟย์เงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ

 

เขื่อนโน้มหน้าเข้ามาใก้ล ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะประกบกันในที่สุด เฟย์ตอบสนองจูบของชายหนุ่มอย่างอ่อน

 

หวาน  ชายหนุ่มกดจูบย้ำๆก่อนจะยอมถอนใบหน้าออกมา

 

             “ขอรางวัลนิดหน่อยคงไม่ว่ากันนะครับ”

 

             “ตาบ้า ไปทำให้เสร็จเลย ฉันอยากพักแล้ว”

 

เขื่อนอมยิ้มกับใบหน้าขึ้นสีของหญิงสาว  แบบนี้ใช่มั้ยที่เขาเรียกว่าเจออีกครึ่งของหัวใจเรา

 

ToP ♥ “ขอรางวัลนิดหน่อยคงไม่ว่ากันนะครับ”  BY NOEN

 

♪♫  ^_________________________^  ♪♫ 

อัพแล้วน้า ตอนนี้หวานๆของคู่นนี้ ฮ่าๆ

มุมคำถาม : ที่ถามหา NC ของคู่โมะแก้ว รอก่อนๆเรามีให้อ่านแน่นอน

เจอดกันตอนหน้าคร้า ^^