ถ้าฉันสัมผัสที่หก นายจะรักฉันมั๊ย
9.7
เขียนโดย Jewelry
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.27 น.
21 session
44 วิจารณ์
35.83K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 11.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดีคะ ไรเตอร์กลับมาอัพ แล้วนะะ จากที่ไม่อัพมาแสนนาน นานจริงๆ 5555
ต่อคะๆ รู้นะว่าตัวเองอยากอ่านกันแล้ว ไปอ่านกันเลยโน๊ะ ><
เฟย์:คุณอย่าร้องไห้ไปเลยนะคะ ร้องไปอะไรมันก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอกคะ
ฟาง:เฟย์ !
เดช:ไม่หรอกครับ ผมร้องไห้ให้กับความอ่อนแอ และความขี้ขลาดของผมครับ ถ้าผมไม่กลัว มิ้วก็คงจะไม่.....!!!!!
ฟาง:เอิ่ม...ฉันว่าถ้าคุณพูดอย่างนี้ไปมิ้วเขาจะสบายใจหรอคะ มิ้วจะมีความสุขรึไงคะ ทำอย่างงี้ไม่ก็ไม่ดีทั้ง 2 ฝ่าย คุณค่อยๆคิด แก้ปัญญาหา ยังไงพวกเราก็อยู่ข้างคุณคะ
แก้ว:ไปทำใจให้สงบก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
เดช:ครับ
เฟย์:พรุ่งนี้ทำใจเย็นๆไว้นะคะ เพราะตำรวจก็คงจะมาพวกฉันจะค่อยช่วยคะ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับคุณด้วยนะคะ ว่าจะให้ปากคำ ดีแค่ไหน
เดช:.........ผยักหน้า...........
เกล:โอ้ววว วันนี้งานหนักจังเหนื่อยๆๆๆ
เฟย์:กล้าพูดนะะ ว่าเหนื่อยอะเกล
เกล:ลุ้นจนเหนื่อยไง เนอะแบม
แบม:ช่ายยยย~
ฟาง:หิวกันยังอะ
แก้ว: หิวแล้ว พวกเราหิวกันมากๆๆๆๆๆๆ
ฟาง: เวอร์ ! กินอะไร ดีอะ แล้วกินที่ไหนด้วย วันนี้ฟางเหนื่อยมากกก
ไม่มีแรงอาหารให้กิน ด้วย จริงๆๆ
แก้ว:หร๊าาา แต่มีแรงไปกินข้างนอก เนี้ยนะะ
เฟย์:เราก็นัดหนุ่มๆ ไปกินข้าวด้วยสิ 555 เริ่มคิดถึงแล้วเนี้ย ><
ฟาง: ป๊อปปี้ ก็มาหรอ -//////-
แก้ว:มาไม่มาไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ โทโมะ มาชัวร์
แบม:เกล ของแกมาป้ะ
เกล:~มาด้วยอะแก อร้ายยยย
แบม:เหมือนกัน แต่คนนั้นอะมาป่าวๆๆๆ
ฟาง:อารายยย ยะ มามงมอง มาไม่มาฉันก็ไม่สนหรอก
เฟย์:หว่าาาา แย่จังเขื่อนไลน์มาบอกว่าป๊อปไม่สบายมาไม่ได้ 5555
ฟาง:ห๊าาา จริงหรอ นายนั้นเป็นไรมากรึป่าว แล้ว.....
เกล:อุ้ย หน้าตาดูสิ้นหวังเลย ฟางแกไหวป่าว ?
ฟาง:ยังไหวสิแก แค่นายนั้นไม่มาบอกแล้วไม่กระทบอะไรฉันหรอก
เฟย์:แกไปปะละ
ฟาง:รู้สึกมึนๆ อะ ไม่ไปละ เดี้ยวไข้ขึ้น
แบม:อ่าๆ ดูแลตัวเองดีๆละ เดี้ยวพวกฉันรีบกลับมา
ฟาง:ไม่ต้องรีบก็ได้ กินกันตามสบายเลย :)
เฟย์: จะดีหรอ :(
ฟาง: ดีดิ อย่าคิดมาก นัดเขาไว้แล้วเดี้ยวฝ่ายนู้นรอเกอ หรอก 555
แก้ว:ไปละนะ
ฟาง:บาย เดินทางกันดีๆนะ
ที่ ร้านอาหาร......
เขื่อน: Honey jaaaa.I miss you mak na baby
เฟย์:ไอ้กบบ้าาาา เฟย์เขินอะพูดเรยยย
โทโมะ:มองๆ อยากบ้างหรอ หื้มมม....เอาแบบภาษาญี่ปุ่นไหมละ
แก้ว:ทำได้ด้วยหรอ (ไม่ๆๆๆๆ เข้าเขียนไม่เป็น//ไรเตอร์)
โทโมะ:ไว้วันหลังแล้วกันนะที่รัก พอดีเบื้องบนยังไม่พร้อมนะ
แก้ว:555 คนเบื้องบนนี้น่ารักเนอะๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ :55555
พิชชี่:....... บนผมนี้แทบจะไม่มีเลย.....
เกล:ทำใจค่าาาาา ไรเตอร์เค้าไม่ได้รักตัวเองมากนี้
พิชชี่:เค้าก็ไปอยากให้ไรเตอร์ รักเค้ามาหรอก เค้าอยากให้ตัวเองรักเค้ามากกว่า นะะะะ
เกล:>< น่ารักจังเลยอะ ตัวเอง
พิชชี่:ถ้าเค้าน่ารักขนาดนนี้ ตัวเองต้องรักเค้ามากๆนะ
เกล:สัญญาเลย จุ้บๆๆ
เดี้ยว มาต่อน้าา ค้างไว้ให้ฟิน กันก่อนน เดี้ยวช๊อกคาหน้าจอ คริ คริ
ต่อคะๆ รู้นะว่าตัวเองอยากอ่านกันแล้ว ไปอ่านกันเลยโน๊ะ ><
เฟย์:คุณอย่าร้องไห้ไปเลยนะคะ ร้องไปอะไรมันก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอกคะ
ฟาง:เฟย์ !
เดช:ไม่หรอกครับ ผมร้องไห้ให้กับความอ่อนแอ และความขี้ขลาดของผมครับ ถ้าผมไม่กลัว มิ้วก็คงจะไม่.....!!!!!
ฟาง:เอิ่ม...ฉันว่าถ้าคุณพูดอย่างนี้ไปมิ้วเขาจะสบายใจหรอคะ มิ้วจะมีความสุขรึไงคะ ทำอย่างงี้ไม่ก็ไม่ดีทั้ง 2 ฝ่าย คุณค่อยๆคิด แก้ปัญญาหา ยังไงพวกเราก็อยู่ข้างคุณคะ
แก้ว:ไปทำใจให้สงบก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
เดช:ครับ
เฟย์:พรุ่งนี้ทำใจเย็นๆไว้นะคะ เพราะตำรวจก็คงจะมาพวกฉันจะค่อยช่วยคะ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับคุณด้วยนะคะ ว่าจะให้ปากคำ ดีแค่ไหน
เดช:.........ผยักหน้า...........
เกล:โอ้ววว วันนี้งานหนักจังเหนื่อยๆๆๆ
เฟย์:กล้าพูดนะะ ว่าเหนื่อยอะเกล
เกล:ลุ้นจนเหนื่อยไง เนอะแบม
แบม:ช่ายยยย~
ฟาง:หิวกันยังอะ
แก้ว: หิวแล้ว พวกเราหิวกันมากๆๆๆๆๆๆ
ฟาง: เวอร์ ! กินอะไร ดีอะ แล้วกินที่ไหนด้วย วันนี้ฟางเหนื่อยมากกก
ไม่มีแรงอาหารให้กิน ด้วย จริงๆๆ
แก้ว:หร๊าาา แต่มีแรงไปกินข้างนอก เนี้ยนะะ
เฟย์:เราก็นัดหนุ่มๆ ไปกินข้าวด้วยสิ 555 เริ่มคิดถึงแล้วเนี้ย ><
ฟาง: ป๊อปปี้ ก็มาหรอ -//////-
แก้ว:มาไม่มาไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ โทโมะ มาชัวร์
แบม:เกล ของแกมาป้ะ
เกล:~มาด้วยอะแก อร้ายยยย
แบม:เหมือนกัน แต่คนนั้นอะมาป่าวๆๆๆ
ฟาง:อารายยย ยะ มามงมอง มาไม่มาฉันก็ไม่สนหรอก
เฟย์:หว่าาาา แย่จังเขื่อนไลน์มาบอกว่าป๊อปไม่สบายมาไม่ได้ 5555
ฟาง:ห๊าาา จริงหรอ นายนั้นเป็นไรมากรึป่าว แล้ว.....
เกล:อุ้ย หน้าตาดูสิ้นหวังเลย ฟางแกไหวป่าว ?
ฟาง:ยังไหวสิแก แค่นายนั้นไม่มาบอกแล้วไม่กระทบอะไรฉันหรอก
เฟย์:แกไปปะละ
ฟาง:รู้สึกมึนๆ อะ ไม่ไปละ เดี้ยวไข้ขึ้น
แบม:อ่าๆ ดูแลตัวเองดีๆละ เดี้ยวพวกฉันรีบกลับมา
ฟาง:ไม่ต้องรีบก็ได้ กินกันตามสบายเลย :)
เฟย์: จะดีหรอ :(
ฟาง: ดีดิ อย่าคิดมาก นัดเขาไว้แล้วเดี้ยวฝ่ายนู้นรอเกอ หรอก 555
แก้ว:ไปละนะ
ฟาง:บาย เดินทางกันดีๆนะ
ที่ ร้านอาหาร......
เขื่อน: Honey jaaaa.I miss you mak na baby
เฟย์:ไอ้กบบ้าาาา เฟย์เขินอะพูดเรยยย
โทโมะ:มองๆ อยากบ้างหรอ หื้มมม....เอาแบบภาษาญี่ปุ่นไหมละ
แก้ว:ทำได้ด้วยหรอ (ไม่ๆๆๆๆ เข้าเขียนไม่เป็น//ไรเตอร์)
โทโมะ:ไว้วันหลังแล้วกันนะที่รัก พอดีเบื้องบนยังไม่พร้อมนะ
แก้ว:555 คนเบื้องบนนี้น่ารักเนอะๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ :55555
พิชชี่:....... บนผมนี้แทบจะไม่มีเลย.....
เกล:ทำใจค่าาาาา ไรเตอร์เค้าไม่ได้รักตัวเองมากนี้
พิชชี่:เค้าก็ไปอยากให้ไรเตอร์ รักเค้ามาหรอก เค้าอยากให้ตัวเองรักเค้ามากกว่า นะะะะ
เกล:>< น่ารักจังเลยอะ ตัวเอง
พิชชี่:ถ้าเค้าน่ารักขนาดนนี้ ตัวเองต้องรักเค้ามากๆนะ
เกล:สัญญาเลย จุ้บๆๆ
เดี้ยว มาต่อน้าา ค้างไว้ให้ฟิน กันก่อนน เดี้ยวช๊อกคาหน้าจอ คริ คริ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ