เชอะ! ฝันไปก่อนเถอะ ที่จะได้หัวใจของฉัน

วันที่2ของการไปเรียนแก้วก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปหาคนที่ชนแก้ว แล้วล้มเมื่อวานนี้
ฟาง:แก้วทำไมวันนี้แต่งตัวเร็วจัง
ฟางถามด้วยความสงสัย
แก้ว:มีเรื่องนิดหน่อยก็เลยต้องไปจัดการน่ะ
เฟย์:ด่วนๆไปโรงเรียนกัน
แก้ว,ฟาง:อืม
พอถึงโรงเรียน แก้วก็ได้เจอโทโมะ
แก้ว:ไปก่อนนะมีเรื่อง
ฟาง,เฟย์:จ๊ะ
แก้ว:นิ!นาย นายคนนั้นน่ะ
โทโมะหันไปหาแก้ว
โทโมะ:ฉันหรอ
แก้ว:ใช่สิ
โทโมะ:ทำไม
แก้ว:รีบมากหรอเมื่อวันน่ะ
โทโมะทำหน้างงด้วยความสังสัย
โทโมะ:เธอเป็นใคร
แก้ว:ฉันแก้ว ที่นายชนฉันเมื่อวานนี้
โทโมะ:แล้ว
แก้ว:ฉันได้ยินคำขอโทษไม่ชัดพูดอีกทีได้ป่ะ(เรื่องแค่นี้เนี้ยนะ โอ๊ย)
โทโมะ:พูดไปแล้วฉันไม่พูดอีกหรอก
แก้ว:แค่พูดแค่นี้ พูดไม่ได้
โทโมะ:ก็ใช่ไง แค่นี้ฉันพูดไม่ได้
โทะโมะพูดแล้วทำหน้ากวน...
แก้ว:นิ นาย...
ก่อนแก้วจะพูดจบโทโมะก็เดินจากไป
แก้ว:นิ นาย อย่าให้เจอกันอีกนะ ไอ้บ้า