ยัยตัวร้ายขอขโมยหัวใจนายเย็นชา
7.9
7) ร้องไห้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเกรซ/ไม่ต้องร้องมาพร้อมกันหรอ รู้ว่าดีใจ
ป็อปปี้/ไม่ใช่นะครับ คือ...
ฟานเซส/คืออะไรจ๊ะลูก
แก้ว/พี่ป็อปกับฟางไม่ได้รักกันไงคะ
ทากะ/อยู่ๆไปก็รักกันเชื่อสิ
ป็อปปี้/ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีสิครับ
เกรซ/แล้วมันยากยังไงจ๊ะ
โทโมะ/คนเราเข้ากันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ฟานเซส/แต่แม่ให้เวลาทั้งชีวิตที่เหลือของลูกยังไม่นานอีกหรอ
ฟาง/หนูขอตัวค่ะ
เกรซ/ป็อปปี้ไปส่งน้องหน่อย
ป็อปปี้/ครับ
แก้ว/หนูขอกลับไปเก็บของที่ลืมไว้ที่ร้านอาหารนะคะ
เกรซ/ร้านอาหารที่ไหนน่ะ
แก้ว/แถวนี้แหละค่ะ
ทากะ/โทโมะน้องไปซิ กลางคืนแล้วอันตราย
โทโมะ/ครับ
++บนรถ++
แก้ว/พี่กลับมาแล้วหรอ
โทโมะ/กลับมาจากไหน
แก้ว/พี่จำแก้วไม่ได้หรอ
โทโมะ/เราพึ่งรู้จักกันนะ
แก้ว/ฮึก...นั่นสินะ
โทโมะ/เธอร้องไห้
แก้ว/ฮึก..ป่าวฮึก..ซะหน่อย
โทโมะ/ไม่ร้องตรงไหนอย่ามาโกหก
แก้ว/ฮัลโหล ฮึกพี่ป็อป ฮึกมารับหนูหน่อยสิ
[ป็อปปี้/ได้ๆ แก้ว ร้องไห้หรอ]
แก้ว/ป่าวฮึก..มาเร็วๆนะอยู่ร้านประจำ
[ป็อปปี้/เดี๋ยวสิ...]
ตื้ด ตื้ด
แก้ว/พี่มารับแล้ว ฮึกๆ ไม่ต้องไปฮึกๆ ส่งค่ะ(ลงจากรถ)
poppy talk
เมื่อตะกี้ยัยแก้วร้องไห้หนิ ไม่ผิดแน่ เป็นอะไรกัน
++ที่ๆนัดแก้วไว้++
ป็อปปี้/แก้วอยู่ไหน
ฮือๆๆๆๆๆๆ
ป็อปปี้/แก้วอยู่ไหน
ฟึ่บ!
แก้ว/พี่ป็อป ฮือๆๆๆๆๆ
ป็อปปี้/กะ..แก้ว
[อยู่ดีแก้ววิ่งออกมาจากความมืดมากอดผม]
แก้ว/พี่ป็อป แก้วอยากกลับบ้าน ฮือๆๆ
ป็อปปี้/เป็นอะไรไปแก้ว
แก้ว/แก้วอยากกลับบ้าน ฮือๆๆๆ
ป็อปปี้/โอเคๆ กลับบ้านกัน
ไม่ได้อัพนิยายนานๆๆๆๆ มาก
ตอนแรกไม่ค่อยว่าง แต่ตอนนี้มันยิ่งกว่าสิ
อกหัก เกลียดคำนี้จัง ก็เลยขอเวลาทำใจ
ตอนนี้ก็ทำใจไม่ได้ แต่ดีขึ้นแล้ว เลยมาอัพนิยาย
ยังไงก็ติดตามกันหน่อยนะ บาย
ป็อปปี้/ไม่ใช่นะครับ คือ...
ฟานเซส/คืออะไรจ๊ะลูก
แก้ว/พี่ป็อปกับฟางไม่ได้รักกันไงคะ
ทากะ/อยู่ๆไปก็รักกันเชื่อสิ
ป็อปปี้/ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีสิครับ
เกรซ/แล้วมันยากยังไงจ๊ะ
โทโมะ/คนเราเข้ากันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ฟานเซส/แต่แม่ให้เวลาทั้งชีวิตที่เหลือของลูกยังไม่นานอีกหรอ
ฟาง/หนูขอตัวค่ะ
เกรซ/ป็อปปี้ไปส่งน้องหน่อย
ป็อปปี้/ครับ
แก้ว/หนูขอกลับไปเก็บของที่ลืมไว้ที่ร้านอาหารนะคะ
เกรซ/ร้านอาหารที่ไหนน่ะ
แก้ว/แถวนี้แหละค่ะ
ทากะ/โทโมะน้องไปซิ กลางคืนแล้วอันตราย
โทโมะ/ครับ
++บนรถ++
แก้ว/พี่กลับมาแล้วหรอ
โทโมะ/กลับมาจากไหน
แก้ว/พี่จำแก้วไม่ได้หรอ
โทโมะ/เราพึ่งรู้จักกันนะ
แก้ว/ฮึก...นั่นสินะ
โทโมะ/เธอร้องไห้
แก้ว/ฮึก..ป่าวฮึก..ซะหน่อย
โทโมะ/ไม่ร้องตรงไหนอย่ามาโกหก
แก้ว/ฮัลโหล ฮึกพี่ป็อป ฮึกมารับหนูหน่อยสิ
[ป็อปปี้/ได้ๆ แก้ว ร้องไห้หรอ]
แก้ว/ป่าวฮึก..มาเร็วๆนะอยู่ร้านประจำ
[ป็อปปี้/เดี๋ยวสิ...]
ตื้ด ตื้ด
แก้ว/พี่มารับแล้ว ฮึกๆ ไม่ต้องไปฮึกๆ ส่งค่ะ(ลงจากรถ)
poppy talk
เมื่อตะกี้ยัยแก้วร้องไห้หนิ ไม่ผิดแน่ เป็นอะไรกัน
++ที่ๆนัดแก้วไว้++
ป็อปปี้/แก้วอยู่ไหน
ฮือๆๆๆๆๆๆ
ป็อปปี้/แก้วอยู่ไหน
ฟึ่บ!
แก้ว/พี่ป็อป ฮือๆๆๆๆๆ
ป็อปปี้/กะ..แก้ว
[อยู่ดีแก้ววิ่งออกมาจากความมืดมากอดผม]
แก้ว/พี่ป็อป แก้วอยากกลับบ้าน ฮือๆๆ
ป็อปปี้/เป็นอะไรไปแก้ว
แก้ว/แก้วอยากกลับบ้าน ฮือๆๆๆ
ป็อปปี้/โอเคๆ กลับบ้านกัน
ไม่ได้อัพนิยายนานๆๆๆๆ มาก
ตอนแรกไม่ค่อยว่าง แต่ตอนนี้มันยิ่งกว่าสิ
อกหัก เกลียดคำนี้จัง ก็เลยขอเวลาทำใจ
ตอนนี้ก็ทำใจไม่ได้ แต่ดีขึ้นแล้ว เลยมาอัพนิยาย
ยังไงก็ติดตามกันหน่อยนะ บาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ