ยัยตัวร้ายขอขโมยหัวใจนายเย็นชา

tomo talk
ตอนนี้กระผมกำลัง เก็บข้าวของที่แก้วใจทำเรี่ยราดไว้ พระเจ้าช่วย
พอเป็นอย่างนี้ซนโคตร โครตซนเลย ตามเก็บจนเหนื่อยแล้วนะ(คนนิสัยดีครับ ไม่ทำก็เก็บให้)
ทุกคนคงคิดว่าผมมีความเป็นพ่อศรีเรือน(มีด้วยหรอ)ใช่ไหม ป่าวเลย ผมโทรเรียกแม่บ้านของบ้านผมมา
ส่วนที่บอกตามเก็บจนเหนื่อย คือผมดูแม่บ้านเก็บจนเหนื่อย(เริ่มดูไม่ดีแล้วแฮะ)
"แก้ว เหนื่อยยัง"วิ่งทั่วบ้านแล้ว
"ไม่เหนื่อย เหนื่อยเราไม่เหนี่อย เมื่อยเราไม่เมื่อย เราเล่นไปเรื่อยๆเราไม่เมื่อยเราไม่เหนี่อย"
มาเป็นเพลงเลย- -
"แต่พี่เหนื่อย ดูแก้วจนตาลายแล้ว"(มันน่าเหนื่อยไหมเนี่ย)
"งั้นพี่ก็หลับไปสิ ไม่ต้องดู"ไม่ได้หรอก
"ไม่เอาพี่ห่วง"
"ห่วงแก้วทำไม ไม่ต้องห่วง"
"ไม่ได้ห่วงแก้ว ห่วงบ้าน ถ้าพี่หลับเละกว่านี้แน่เลย"(ซะงั้น)
"ง่ะ ทำไมกลัวแก้วทำบ้านเละอะ"
"ก็แก้วอะตัวอันตราย"เอาหัวใจพี่ไป แล้วไม่คืน
"แง่ง"
"ปล่อยให้คลาดสายตาไม่ได้หรอก"เดี๋ยวไปเอาหัวใจคนอื่นมาอีก พี่ไม่ยอม พี่แก้วให้ได้คนเดียว
"ชิ หลับๆไปเลย บังคับๆ>3<"
"ก็ได้"ง่วงอยู่เลย
fang talk
หลังจากฉันคิดเกินเลยนิดเดียว(หรอ)พี่ป็อปก็เรียกฉันยัยเด็กทะลึ่งตลอดเลยอะ
"นี่ยัยเด็กทะลึ่ง เค้าเรียกทำภารกิจแล้ว"น่าน เรียกอีกแล้ว
"ไม่ได้ชื่อเด็กทะลึ่งนะ"
"ก็เธอมันทะลึ่ง"
"ไม่ได้ทะลึ่ง"
"ก็เธอคิด"
"นิดเดียวเอง"
"เห็นป่าว เธอคิด"
"นิดเดียวจริงๆ"
"จะมากหรือน้อยเธอก็คิด"ฉันเถียงไม่ออกแล้ว
"เออๆคิดก็คิด"
"แต่ฉันไม่เรียกก็ได้นะ"จริงอะ><
"ได้หรอๆ"
"ได้ แต่มีข้อแม้"
"ว่ามาเลยทำได้ทุกอย่าง"เพราะถ้าฉันคิดอย่างงั้นอีก คราวนี้โดนเรียกไปอีกนานแน่
"ทุกอย่างเลยนะ"
"ทุกอย่างเลย"
"จูบฉัน"อ๋อ จูบพี่ป็อป..ฮะ อะไรนะ
"จะ..จูบพี่หรอ"
"ใช่"
"มะ..ไม่เอาแล้ว"
"เธอสัญญาแล้วนะ"
"...."
"หรือว่าจะให้ฉันเรียกว่า.."เป็นไงเป็นกันวะ
ฉันเขย่งขึ้นไปจูบพี่ป็อป แล้วเอาแขนคล้องคอไว้ พี่ป็อปจูบตอบแล้วกอดเอวฉันไว้
แต่พอฉันจะคลายจูบ พี่ป็อปดันไม่ยอม ดึงฉันมาชิดตัวแล้วจูบต่อ ฉะ..ฉันจะหายใจไม่ออกแล้วนะ
 
 
 
 
 
 
 
มาได้ซักทีอีกตอนนึง กว่าจะดึงออกมาได้
ตอนที่แล้วเราว่าเราจะแต่งให้ทีเคสวีตกัน
แต่ดันออกเศร้าๆแฮะ อ่านแล้วเม้น เม้นแล้วมาอ่านใหม่เม้นอีกก็ได้ไม่ว่า
(ใครอ่านไม่เม้นว่า)วันนี้พอแค่นี้ พรุ่งนี้ว่าจะแต่งอีกเรื่องครับผม
บาย จุ๊บๆ