ยัยตัวร้ายขอขโมยหัวใจนายเย็นชา

 tomo talk
ตอนนี้ผมกำลังเดินไปหาแก้วอยู่ ผมนั่งลงข้างหลังแก้ว แล้วกอดแก้วจากข้างหลัง
"พี่คิดถึงแก้วจัง"ผมพูดออกมาจากใจจริง
"แก้วก็คิดถึงพี่ คิดถึงทุกวันเลย"แก้วรู้ไหมคำพูดเป็นห่วงเป็นใย คำอะไรที่เหมือนพูดเหมือนคนรักกัน คำๆนั้นพี่จำจนขึ้นใจ ถึงแก้วจะพูดเล่นๆ พี่ก็ดีใจ เอาไปหลอกตัวเองว่ารักกันได้
"คิดถึงแล้วรักไหม รักมากรึเปล่า"
"รักสิ รักมาก พี่ชายคนนี้"แค่พี่ชายหรอ...ไม่เป็นไร พี่ไม่ฟังคำสุดท้ายหรอก พี่ขอคำแรกไปหลอกตัวเองก็พอแล้ว
"แก้ว"ผมคลายกอด แล้วนั่งลงข้างๆแก้ว
"อะไรคะ"แก้วถามผม
"นี่ พี่ให้"ผมยื่นดอกกุหลาบให้แก้ว
"ขอบคุณค่ะ"
"ไม่เป็นไร พี่ชายคนนี้ให้"เจ็บจังคำว่าพี่ชาย แต่คงมีแต่เราที่คิดไกลไปเองคนเดียว...
poppy talk
ไอ้โมะเป็นไรปิดเครื่องหนีผมอยู่นั่นแหละ โทรเท่าไหร่ก้ไม่ติด หรือว่าแก้วเป็นอะไรไป
โอ้ย ไอ้โมะรับสิๆ
"นี่พี่ป็อป พี่จะโทรอะไรนักหนา"ฟางซึ่งกำลังนอนตีพุง ดูทีวีบนเตียงหันมาถามผม
"โทรจนกว่าพี่ฟางจะรับนั่นแหละ"ผมพูดแล้วโทรต่อ
"พี่นี่ก็บ้า โทรมาเป็นชั่วโมงแล้ว เค้าไม่รับ ก็ยังจะโทรอีก"
"แล้วถ้าแก้วเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ"
fang talk
เซง พี่ป็อปหนิ เค้าให้มาพักผ่อนในห้องสบายๆ กลับโทรหาพี่โมะเป็นชั่วโมง เค้าไม่รับก็โทรอยู่นั่นแหละ
"ก็ถ้าเป็นอะไร พี่โมะต้องโทรมาบอกสิ"คิดบ้างสิ
"เออ ก็จริง งั้นหาอะไรฆ่าเวลาดีกว่า"พี่ป็อปโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วหันมาทางฉัน
"อะไรอะ"
"อยากรู้หรอ"พี่ป็อปหันมาถามฉัน ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"มะ..ไม่อยากรู้แล้ว"
"แต่พี่อยากให้รู้นะ"พี่ป็อปเข้ามาคร่อมฉัน กรี๊ด มาทำไมเนี่ย แล้วค่อยๆก้มลงมา
"><"ตอนนี้ฉันหลับตาปี๋ ไม่กล้าขยับตัวแล้ว
พรึ่บ!
พี่ป็อปดึงหมอนที่ฉันนอนอยู่มาวางแล้วตัวเองก็นอนดูทีวี พอพี่ป็อปดึงหมอนออก
มันทำให้หัวฉันกระแทกเตียงอย่างแรง เจ็บนะ แต่ดีกว่าเรื่องที่ฉันคิด
"นอนดูด้วยนะ"
"เฮ้อ เกือบไป"ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ
"นี่ ฟาง"
"อะไร"
"รู้นะคิดอะไรอยู่ เมื่อกี้อะ"รู้หรอ
"รู้อะไรไม่ได้คิดอะไรเลย"ฉันพูดเสียงสูง
"ยัยเด็กทะลึ่ง"
 
 
 
 
แง่มๆก็ไมได้แต่งนานเลย ลืมกันยังเนี่ย
ก็หาฤกษ์แต่งอีกครั้งซักที อ่านแล้วเม้นถ้าให้ดี
ช่วยโหวตหน่อยเนอะ คราวนี้มาอีกตอนแน่นอน
สัญญา(ถ้าไม่สัญญาไม่มาซักที)แต่บอกไม่ได้มาตอนไหน
ยังไงก็ภายในวันนี้ค่ะ จุ๊บ