School of love
9.2
72) ถามหาความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เย็นวันนั้น
ที่คอนโดของหวาย
กริ้งงง กริ้งงง กริ้งงง
หวายเดินไปเปิดประตู
โทโมะ : ดีหวาย
หวาย : ประชุมเสร็จแล้วเหรอคะพี่โทโมะ
โทโมะ : อืม
หวาย : เหรอคะ
โทโมะ : พี่มีเรื่องอยากจะถามหวายหน่อยอ่ะ
หวาย : เรื่องไรเอ่อคะ
โทโมะ : ขอเข้าไปก่อนได้มั้ย
หวาย : ได้สิคะ
โทโมะเดินตามหวายเข้ามาในห้องนั่งเล่น
หวาย : น้ำค่ะ
หวายยื่นแก้วน้ำให้โทโมะ
หวาย : มีเรื่องไรจะถามหวายเหรอคะ
โทโมะ : เมื่อวานที่ให้พี่พาไปที่คอนโดแก้วแล้วให้พี่กลับไปก่อนอ่ะ
โทโมะพูดเสียงที่ฟังแล้วดูเย็นชามาก จนน่ากลัว
วันนี้มาแปลกแฮะ ปกติพี่โมะไม่เคบพูดด้วยเสียงแบบนี้หนิ ฟังดูน่ากลัวจังเลย หวายคิดในใจ
หวาย : พี่โมะอย่าใช้เสียงแบบนี้สิคะ มั่น่ากลัวอ่ะ แล้วมันเกี่ยวกับเรื่องที่พี่โมะจะถามหวายยังไงเอ่อคะ
โทโมะ : พี่อยากรู้ว่าทำไมหวายถึงให้พี่กลับไปก่อน
โทโมะยังพูดด้วยเสียงที่เย็นชาเหมือนเดิม
หวาย : เอ่อ...
โทโมะ : มีเรื่องไรที่ไม่อยากให้พี่รู้เหรอ
หวาย : ปะ ป่าวหนิคะ
โทโมะ : งั้นก็ตอบพี่สิ
แย่แล้วสิเรา จะตอบพี่โทโมะว่าไงดีนะ ถ้าบอกความจริงไปล่ะก็ พี่โมะก็ต้องรู้แผนที่ทุกคนจะ surprise วันเกิด เอาไงดีนะเรา หวายคิดในใจ
โทโมะ : ว่าไงหวาย ตอบพี่ได้ยัง
หวาย : หวายขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ
หวายรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
โทโมะ : งั้นพี่จะนั่งรออยู่นี่นะ
คิดไม่ออกแล้วว่าจะโกหกพี่โมะว่ายังไง หวายคิดในใจ
20 นาทีผ่านไป
หวาย : จริงด้วย โทรไปหาแก้ว แล้วให้แก้วช่วยคิดดีกว่าว่าจะโกหกพี่โมะว่าไง
หวายจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแก้วแต่ไม่เจอมือถือ
หวาย : เราวางมือถือไว้ที่โซฟาในห้องนั่งเล่นหนิ
โทโมะ : เสร็จยังหวาย 20 นาทีแล้วนะ
โทโมะตะโกนถามหวายที่อยู่ในห้องน้ำ
หวาย : ยังเลยค่ะพี่โมะ คงจะอีกนานอ่ะ พอดีหวายท้องเสีย พี่โมะกลับไปก่อนก็ได้นะคะ
หวายตะโกนตอบ
โทโมะ : พี่รอได้
ซักพักหวายก็ออกมาจากห้องน้ำ
โทโมะ : ก็ไม่นานหนิ
หวาย : พี่โมะคะ เรื่องที่พี่โมะถามหวายอ่ะ หวายจะตอบพี่
โทโมะ : ก็ตอบพี่มาสิ
หวาย : แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ พี่โมะกลับไปก่อนนะคะ
โทโมะยังคงนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น
หวาย : นะค้า
โทโมะ : ก็ได้ แต่หวายก่อนสัญญานะว่าจะตอบพี่
โทโมะพูดด้วยเสียงปกติของเขา
หวาย : หวายสัญญาค่ะ
โทโมะหันหลังแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องของหวาย
หวาย : เดี่ยวค่ะพี่โมะ
โทโมะหันกลับมา
โทโมะ : อะไร
หวาย : ปกติพี่โมะไม่เคยพูดด้วยเสียงเย็นชาแบบนั้นหนิคะ แล้วทำไมวันนี้...
โทโมะ : พิชชี่เป็นคนสอนอ่ะ
หวาย : พิชชี่ ใครเหรอคะ
โทโมะ : รุ่นน้องที่บริษัทพี่เอง
พูดจบโทโมะก็กลับห้องของตัวเอง
ที่คอนโดของหวาย
กริ้งงง กริ้งงง กริ้งงง
หวายเดินไปเปิดประตู
โทโมะ : ดีหวาย
หวาย : ประชุมเสร็จแล้วเหรอคะพี่โทโมะ
โทโมะ : อืม
หวาย : เหรอคะ
โทโมะ : พี่มีเรื่องอยากจะถามหวายหน่อยอ่ะ
หวาย : เรื่องไรเอ่อคะ
โทโมะ : ขอเข้าไปก่อนได้มั้ย
หวาย : ได้สิคะ
โทโมะเดินตามหวายเข้ามาในห้องนั่งเล่น
หวาย : น้ำค่ะ
หวายยื่นแก้วน้ำให้โทโมะ
หวาย : มีเรื่องไรจะถามหวายเหรอคะ
โทโมะ : เมื่อวานที่ให้พี่พาไปที่คอนโดแก้วแล้วให้พี่กลับไปก่อนอ่ะ
โทโมะพูดเสียงที่ฟังแล้วดูเย็นชามาก จนน่ากลัว
วันนี้มาแปลกแฮะ ปกติพี่โมะไม่เคบพูดด้วยเสียงแบบนี้หนิ ฟังดูน่ากลัวจังเลย หวายคิดในใจ
หวาย : พี่โมะอย่าใช้เสียงแบบนี้สิคะ มั่น่ากลัวอ่ะ แล้วมันเกี่ยวกับเรื่องที่พี่โมะจะถามหวายยังไงเอ่อคะ
โทโมะ : พี่อยากรู้ว่าทำไมหวายถึงให้พี่กลับไปก่อน
โทโมะยังพูดด้วยเสียงที่เย็นชาเหมือนเดิม
หวาย : เอ่อ...
โทโมะ : มีเรื่องไรที่ไม่อยากให้พี่รู้เหรอ
หวาย : ปะ ป่าวหนิคะ
โทโมะ : งั้นก็ตอบพี่สิ
แย่แล้วสิเรา จะตอบพี่โทโมะว่าไงดีนะ ถ้าบอกความจริงไปล่ะก็ พี่โมะก็ต้องรู้แผนที่ทุกคนจะ surprise วันเกิด เอาไงดีนะเรา หวายคิดในใจ
โทโมะ : ว่าไงหวาย ตอบพี่ได้ยัง
หวาย : หวายขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ
หวายรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
โทโมะ : งั้นพี่จะนั่งรออยู่นี่นะ
คิดไม่ออกแล้วว่าจะโกหกพี่โมะว่ายังไง หวายคิดในใจ
20 นาทีผ่านไป
หวาย : จริงด้วย โทรไปหาแก้ว แล้วให้แก้วช่วยคิดดีกว่าว่าจะโกหกพี่โมะว่าไง
หวายจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแก้วแต่ไม่เจอมือถือ
หวาย : เราวางมือถือไว้ที่โซฟาในห้องนั่งเล่นหนิ
โทโมะ : เสร็จยังหวาย 20 นาทีแล้วนะ
โทโมะตะโกนถามหวายที่อยู่ในห้องน้ำ
หวาย : ยังเลยค่ะพี่โมะ คงจะอีกนานอ่ะ พอดีหวายท้องเสีย พี่โมะกลับไปก่อนก็ได้นะคะ
หวายตะโกนตอบ
โทโมะ : พี่รอได้
ซักพักหวายก็ออกมาจากห้องน้ำ
โทโมะ : ก็ไม่นานหนิ
หวาย : พี่โมะคะ เรื่องที่พี่โมะถามหวายอ่ะ หวายจะตอบพี่
โทโมะ : ก็ตอบพี่มาสิ
หวาย : แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ พี่โมะกลับไปก่อนนะคะ
โทโมะยังคงนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น
หวาย : นะค้า
โทโมะ : ก็ได้ แต่หวายก่อนสัญญานะว่าจะตอบพี่
โทโมะพูดด้วยเสียงปกติของเขา
หวาย : หวายสัญญาค่ะ
โทโมะหันหลังแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องของหวาย
หวาย : เดี่ยวค่ะพี่โมะ
โทโมะหันกลับมา
โทโมะ : อะไร
หวาย : ปกติพี่โมะไม่เคยพูดด้วยเสียงเย็นชาแบบนั้นหนิคะ แล้วทำไมวันนี้...
โทโมะ : พิชชี่เป็นคนสอนอ่ะ
หวาย : พิชชี่ ใครเหรอคะ
โทโมะ : รุ่นน้องที่บริษัทพี่เอง
พูดจบโทโมะก็กลับห้องของตัวเอง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ