School of love

 ที่ลานจอดรถของโรงเรียน
เฟย์ : บอกเฟย์นิดนึงได้ป่ะเขื่อนว่ามันเป็นหนังสือไร
เขื่อน : OK เขื่อนสัญญาเลยว่าเขื่อนจะบอก
เฟย์ : ก็บอกเลยดิ
เขื่อน : แต่ไม่ใช่ตอนนี้
เฟย์ : บอกนิดนึงดิหวาย
หวาย : ก็ได้ๆ มันเกี่ยวกับเฟย์อ่ะ
เฟย์ : แบบนี้สงสัยกว่าเดิมอีก
 เฟย์กับเขื่อนก็เก็บหนังสือเข้ารถของเขื่อน แล้วเขื่อนก็ล็อครถอย่างดี ไม่ให้เฟย์มาแอบดูว่าเป็นหนังสืออะไร
 ทางด้านป้อปปี้กับฟาง
ฟาง : น่ารักมั้ยคะป้อป
 ฟางพูดแล้วยกตุ๊กตาหมีสีขาวขึ้นมาให้ป้อปปี้ดู
ป้อปปี้ : น่ารักคับ
 ฟางเห็นป้อปปี้ไม่ได้มองตุ๊กตา แต่มองมาที่ตัวเอง
ฟาง : ตุ๊กตาใช่มั้ยคะ
ป้อปปี้ : ตุ๊กตาน่ารักดีคับ แต่ป้อปว่า ฟางน่ารักกว่า
 ฟางทำท่าเขิน
 แล้วทุกคนก็เดินมาหากันกำลังจะไปหาโทโมะกับแก้ว
ฟาง : หวาย แล้วที่บอกว่าจะเล่าให้ฟังอ่ะเรื่องไรเอ่อ
เฟย์ : ไปหาโทโมะกับแก้วก่อนแล้วค่อยเล่าก็ได้มั้ง
หวาย : ไม่ได้นะเฟย์
เฟย์ : ทำไมอ่ะ
หวาย : ไม่งั้นก็จะเล่าได้ไม่จบอ่ะดิ
ฟาง : งั้นหวายเล่าตงนี้เลยก็ได้
หวาย : คือว่า ตอนนั้นพี่โมะจะมารับแก้วไปงานเลี้ยงรุ่นด้วยกัน แล้วพี่โมะกำลังขึ้นไปหาแก้วที่คอนโด ละก็ลืมลืมมือถือไว้บนรถอ่ะ ตอนนั้นมือถือของพี่โมะก็ดังขึ้น หวายได้ยินเสียงมาจากช่องเก็บของในรถ แล้วหวายก็เลยกดรับ เลยรู้ว่าแก้วโทรมา แก้วก็ถามหาว่าพี่โมะมาถึงยัง หวายก็บอกว่าพี่โมะกำลังขึ้นไปหา แล้วแก้วก็วางสาย พอจะเก็บมือถือเข้าช่องเก็บของเหมือนเดิม ก็เห็นมีรูปของแก้วอยู่ในนั้น หวายก็เลยเก็บมือถือ แล้วหยิบรูปใบนั้นขึ้นมาดูก็เห็นว่ามีข้อความลาบมือของพี่โมะเขียนว่ารักจังด้วยอ่ะ หวายก็เลยจะเอาให้แก้วดูตอนที่แก้วมาถึงรถ ซักพักต่อมาแก้วกับพี่โมะก็มา แล้วตอนที่พี่โมะกำลังก็ขับรถมาที่นี่หวายก็เอารูปให้แก้วดู แก้วก็ถามหวายว่าเอารูปนี้มาจากไหน หวายชี้ไปที่ช่องเก็บของข้างๆพี่โมะ แก้วก็เลยถามพี่โมะว่ายังเก็บไว้อยู่หรอ แล้วตอนนั้นรถก็ติดไฟแดงพอดี พี่โมะเลยหันมาหาแก้วแล้วถามว่าเก็บไรเอ่อ แก้วเลยเอารูปมาให้พี่โมะดู พอพี่โมะเห็ฯฃนก็ทำหน้าอึ้งเลยอ่ะ แล้วพี่โมะก็เปิดช่องเก็บของดู หวายเลยบอกว่า ถ้ารูปละก็อยู่ที่แก้วแล้ว แล้วแก้วก็ถามหวายว่าไปเจอรูปนี้ได้ไง หวายก็บอกแก้วว่าตอนที่แก้วโทรมาที่มือถือของพี่โมะ แล้วหวายก็ได้ยินเสียงของม์อถือดังมาจากช่องเก็บของในรถ ก็เลยหยิบขึ้นมารับ แล้วตอนที่จะเก็บเข้าที่เดิม ก็เห็นว่ารูปอยู่ในนั้น พี่โมะก็บอกว่าแล้วที่แก้วถามว่ายังเก็บไว้อยู่ แก้วก็บอกว่าเคยเห็นรูปนี้มาแล้ว พี่โมะก็ถามว่าเห็นตอนไหน แก้วก็ตอบว่าเมื่อ 5 ปีที่แล้ว วันที่พี่โมะมารับแก้วไปโรงเรียนเป็นวันแรก วันนั้นแก้วยังไม่ได้กินอาหารเช้า พี่โมะก็เล่าต่อว่าวันนั้นพี่โมะเอาฉวนวิชกับนมให็แก้วกิน แก้วก็บอกว่าตอนนั้นถามพี่โมะว่าบนรถมีถังขยะมั้ย พี่โมะก็บอกว่าให้เก็บไว้ในช่องเก็บของ แล้วพี่โมะจะเอาไปทิ้งเอง แก้วก็เปิดช่องเก็บของ ก็เลยเจอรูปนี้อ่ะ แต่ตอนนั้นก็ไฟเหลือง พี่โมะเลยบอกว่างั้นเดี่ยวค่อยคุยกันนะแก้ว หวายก็เลยบอกพี่โมะว่าให้หวายเป็นคนขับให้มั้ย พี่โมะก็ตกลง หวายก็เลยให้บิสกิตเป็นของฝากกับแก้วแล้วก็สลับที่กับพี่โมะ ก็เลยกลายเป็นคนขับแทน แล้วพี่โมะก็ถามแก้วว่าตอนที่เห็นรูปครั้งแรกแก้วรู้สึกไง แก้วก็บอกว่าดีใจที่พี่โมะเก็บรูปของแก้วไว้ ละก็เขียนว่ารักจังด้วย แล้วพี่โมะกับแก้วก็ยิ้มให้กัน แก้วก็บอกว่านึกว่าพี่โมะจะได้เก็บไว้แล้ว พี่โมะก็บอกว่าต้องเก็บไว้ดิ ก็คนในรูปคือคนที่พี่โมะรัก แล้วแก้วก็ทำท่าเขิน พี่โมะเลยบอกว่าพี่โมะขอหิมแก้วได้ป่าว แก้วเลยบอกว่าหวายยังอยู่ทั้งคน หวายก็เลยบอกแก้วไปว่าหวายไม่มองหรอก แล้วแก้วก็ให้พี่โมะหอม แล้วหวายก็แอบดูผ่านกระจมองหลังอ่ะ
ป้อปปี้ : ตอนที่แอบอ่ะเหรอ ที่บอกว่าเล่าตอนที่โทโมะกับแก้วอยู่ไม่ได้
เฟย์ : โทโมะนี้ก็ Romantic เหมือนกันเนอะ
เขื่อน : ไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ยว่าไอโมะเก็บรูปแก้วไว้ แล้วยังเขียนว่ารักจังด้วย
ฟาง : อิจฉาแก้วจัง
 ป้อปปี้หอมฟาง
ป้อปปี้ : ไม่ต้องอิจฉาแก้วแล้วนะคับฟาง
 ฟางทำท่าเขิน