School of love
9.2
49) ยังเก็บไว้อยู่เหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหวาย : นี่มันรูปแก้วหนิ
หวายหยิบรูปของแก้วในช่องเก็บของขึ้นมาดู
หวาย : เขียนว่ารักจังด้วยอ่ะ พี่โมะนี้ Romantic ดีจัง
อยากให้พายุทำแบบนี้บ้างอ่ะ หวายคิดในใจ
หวาย : เอาให้แก้วดูดีกว่า
แล้วหวายก็เก็บมือถือของโทโมะใส่ช่องเก็บของเหมือนเดิม ส่วนรูปหวายจะเอาไว้ให้แก้วดู
ซักพักโทโมะก็มาพร้อมกับแก้ว แล้วทั้งคู่ก็ขึ้รถ
หวาย : มานั่งด้วยกันดิแก้ว หวายมีไรให้ดู
แก้ว : มีไรเอ่อ
แล้วแก้วก็มานั่งเบาะหลังกับหวาย ส่วนโทโมะก็ขับรถไปที่โรงเรียน KamiKaze เพื่อไปงานเลี้ยงรุ่น
แก้ว : มีไรอ่ะ
หวาย : นี่ไง
หวายหยิบรูปของแก้วที่โทโมะเขียนข้อความไว้ว่ารักจังขึ้นมาให้แก้วดู
แก้ว : เอามาจากไหนอ่ะหวาย
แก้วยิ้มกว้างแล้วพูด
หวายชี้ไปที่ช่องเก็บของข้างๆโทโมะ
แก้ว : ยังเก็บไว้อยู่หรอโมะ
ตอนนั้นไฟแดงพอดี โทโมะเลยหันมาหาแก้ว
โทโมะ : เก็บไรเอ่อแก้ว
แก้ว : ก็นี่ไง
แก้วหยิบรูปจากหวายมาให้โทโมะดู
โทโมะทำหน้าอึ้งนิดๆ แล้วเปิดช่องเก็บของดู
หวาย : ถ้ารูปละก็ อยู่ที่แก้วแล้วไงคะ
แก้ว : เออ แล้วหวายไปเจอได้ไงอ่ะ
หวาย : ก็ตอนที่แก้วโทรมาที่มือถือพี่โมะไง มันอยู่ในช่องเก็บของ หวายเลยหยิบขึ้นมารับ แล้วพอจะเก็บก็เห็นรูปนี้อ่ะ
โทโมะ : แล้วที่แก้วถามโมะว่ายังเก็บไว้อยู่
แก้ว : ก็แก้วเคยเห็นมาครั้นนึงแล้วไง
โทโมะ : ตอนไหนอ่ะ
แก้ว : ก็เมื่อ 5 ปีก่อนไง วันที่โมะมารับแก้วไปโรงเรียนเป็นวันแรกอ่ะ วันนั้นแก้วยังไม่ได้กินไรเป็นอาหารเช้า
โทโมะ : แล้วโมะก็เอาแซนวิชกับนมให้แก้วกินใช่ป่ะ
แก้ว : อื้มๆ แล้วพอแก้วถามโมะว่าบนรถมีถังขยะมั้ย
โทโมะ : แล้วโมะก็บอกว่าให้ไว้ที่ช่องเก็บของ เดี่ยวโมะจะเอาไปทิ้งเอง
แก้ว : พอแก้วเปิดช่องเก็บของก็เจอกับรูปนี้อ่ะ
หวาย : ไฟเหลืองแล้วอ่ะพี่โมะ
โทโมะ : งั้นเดี่ยวเราค่อยคุยกันนะแก้ว
หวาย : พี่โมะ ให้หวายขับให้มั้ย หวายมีใบขับขี่รถยนต์น้า พอดีว่าทำไว้ก่อนที่จะไปอมเริกาอ่ะ พี่โมะโมะจะได้คุยกับแก้วไง
โทโมะ :อื้ม ก็ได้
หวาย : อ่ะแก้ว ของฝาก
หวายยื่นกล่องบิสกิตให้แก้ว แล้วโทโมะกับหวายสลับที่กัน หวายก็เป็นคนขับ ส่วนโทโมะก็ไปนั่งกับแก้ว
โทโมะ : แล้วตอนที่เห็นครั้งแรกแก้วรู้สึกไงอ่ะ
แก้ว : ดีใจสิ ที่โมะเก็บรูปของแก้วไว้อ่ะ ละก็เขียนว่ารักจังด้วย
โทโมะ : เหรอ
ทั้งคู่ยิ้มให้กัน
แก้ว : แก้วก็นึกว่าโทโมะจะไม่ได้เก็บไว้แล้วอ่ะ คงจะหาย ไม่ก็
โทโมะ : ต้องเก็บไว้ดิ ก็คนในรูปก็คือคนที่โมรักไง
แก้วทำท่าเขิน
โทโมะ : โมะขอหอมแก้วไดป่าว
แก้ว : หวายยังอยู่ทั้งคน
หวาย : หวายไม่มองหรอกแก้ว ขับรถก็ต้องมองถนนดิ หันไปดูไม่ได้หรอก
โทโมะ : ว่าไงแก้ว
แก้ว : ก็ได้
แล้วโทโมะหอมแก้ว ส่วยหวายก็แอบดูผ่านกระจกมองหลัง
หวานกันจังเลยเนอะ หวายคิดในใจ
หวายหยิบรูปของแก้วในช่องเก็บของขึ้นมาดู
หวาย : เขียนว่ารักจังด้วยอ่ะ พี่โมะนี้ Romantic ดีจัง
อยากให้พายุทำแบบนี้บ้างอ่ะ หวายคิดในใจ
หวาย : เอาให้แก้วดูดีกว่า
แล้วหวายก็เก็บมือถือของโทโมะใส่ช่องเก็บของเหมือนเดิม ส่วนรูปหวายจะเอาไว้ให้แก้วดู
ซักพักโทโมะก็มาพร้อมกับแก้ว แล้วทั้งคู่ก็ขึ้รถ
หวาย : มานั่งด้วยกันดิแก้ว หวายมีไรให้ดู
แก้ว : มีไรเอ่อ
แล้วแก้วก็มานั่งเบาะหลังกับหวาย ส่วนโทโมะก็ขับรถไปที่โรงเรียน KamiKaze เพื่อไปงานเลี้ยงรุ่น
แก้ว : มีไรอ่ะ
หวาย : นี่ไง
หวายหยิบรูปของแก้วที่โทโมะเขียนข้อความไว้ว่ารักจังขึ้นมาให้แก้วดู
แก้ว : เอามาจากไหนอ่ะหวาย
แก้วยิ้มกว้างแล้วพูด
หวายชี้ไปที่ช่องเก็บของข้างๆโทโมะ
แก้ว : ยังเก็บไว้อยู่หรอโมะ
ตอนนั้นไฟแดงพอดี โทโมะเลยหันมาหาแก้ว
โทโมะ : เก็บไรเอ่อแก้ว
แก้ว : ก็นี่ไง
แก้วหยิบรูปจากหวายมาให้โทโมะดู
โทโมะทำหน้าอึ้งนิดๆ แล้วเปิดช่องเก็บของดู
หวาย : ถ้ารูปละก็ อยู่ที่แก้วแล้วไงคะ
แก้ว : เออ แล้วหวายไปเจอได้ไงอ่ะ
หวาย : ก็ตอนที่แก้วโทรมาที่มือถือพี่โมะไง มันอยู่ในช่องเก็บของ หวายเลยหยิบขึ้นมารับ แล้วพอจะเก็บก็เห็นรูปนี้อ่ะ
โทโมะ : แล้วที่แก้วถามโมะว่ายังเก็บไว้อยู่
แก้ว : ก็แก้วเคยเห็นมาครั้นนึงแล้วไง
โทโมะ : ตอนไหนอ่ะ
แก้ว : ก็เมื่อ 5 ปีก่อนไง วันที่โมะมารับแก้วไปโรงเรียนเป็นวันแรกอ่ะ วันนั้นแก้วยังไม่ได้กินไรเป็นอาหารเช้า
โทโมะ : แล้วโมะก็เอาแซนวิชกับนมให้แก้วกินใช่ป่ะ
แก้ว : อื้มๆ แล้วพอแก้วถามโมะว่าบนรถมีถังขยะมั้ย
โทโมะ : แล้วโมะก็บอกว่าให้ไว้ที่ช่องเก็บของ เดี่ยวโมะจะเอาไปทิ้งเอง
แก้ว : พอแก้วเปิดช่องเก็บของก็เจอกับรูปนี้อ่ะ
หวาย : ไฟเหลืองแล้วอ่ะพี่โมะ
โทโมะ : งั้นเดี่ยวเราค่อยคุยกันนะแก้ว
หวาย : พี่โมะ ให้หวายขับให้มั้ย หวายมีใบขับขี่รถยนต์น้า พอดีว่าทำไว้ก่อนที่จะไปอมเริกาอ่ะ พี่โมะโมะจะได้คุยกับแก้วไง
โทโมะ :อื้ม ก็ได้
หวาย : อ่ะแก้ว ของฝาก
หวายยื่นกล่องบิสกิตให้แก้ว แล้วโทโมะกับหวายสลับที่กัน หวายก็เป็นคนขับ ส่วนโทโมะก็ไปนั่งกับแก้ว
โทโมะ : แล้วตอนที่เห็นครั้งแรกแก้วรู้สึกไงอ่ะ
แก้ว : ดีใจสิ ที่โมะเก็บรูปของแก้วไว้อ่ะ ละก็เขียนว่ารักจังด้วย
โทโมะ : เหรอ
ทั้งคู่ยิ้มให้กัน
แก้ว : แก้วก็นึกว่าโทโมะจะไม่ได้เก็บไว้แล้วอ่ะ คงจะหาย ไม่ก็
โทโมะ : ต้องเก็บไว้ดิ ก็คนในรูปก็คือคนที่โมรักไง
แก้วทำท่าเขิน
โทโมะ : โมะขอหอมแก้วไดป่าว
แก้ว : หวายยังอยู่ทั้งคน
หวาย : หวายไม่มองหรอกแก้ว ขับรถก็ต้องมองถนนดิ หันไปดูไม่ได้หรอก
โทโมะ : ว่าไงแก้ว
แก้ว : ก็ได้
แล้วโทโมะหอมแก้ว ส่วยหวายก็แอบดูผ่านกระจกมองหลัง
หวานกันจังเลยเนอะ หวายคิดในใจ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ