School of love

 ระหว่างทางบนรถ
หวาย : ที่บริษัทเป็นไงบ้างคะ
โทโมะ : ก็ดีอ่ะ แต่มีงานเข้ามาเยอะไปหน่อย
หวาย : งานยุ่งก็อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ
โทโมะ : อื้ม หวายก็ด้วยนะ
หวาย : แน่นอนอยู่แล้วค่ะ
โทโมะ : แล้วเมื่อไหร่จะแต่งล่ะ
หวาย : คะ อะไรนะคะ
โทโมะ : พี่ถามว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน
 หวายทำหน้างงๆ
โทโมะ : กับพายุไง เป็นแฟนกันมานานแล้วหนิ
หวาย : ยังไม่รู้อ่ะค่ะ ก็พายุเค้าไม่มาขอหนิ
โทโมะ : งั้นหวายก็ไปขอพายุดิ
หวาย : หวายเป็นผู้หญิงนะคะพี่โมะ
โทโมะ : 55555
หวาย : หนิ แล้วพี่โมะล่ะ เมื่อไหร่จะขอแก้วแต่งงานซะที
 โทโมะพูดไม่ออก
หวาย : เป็นแฟนกันมานานกว่าหวายกับพายุอีก
โทโมะ : ก็......
 โทโมะไม่รู้จะพูดไงดี
โทโมะ : ที่อเมริกาอากาศหนาวมากป่ะ
 เปลี่ยนเรื่องได้ไม่เนียนเลย
หวาย : รีบเปลี่ยนเรื่องเลยนะพี่โมะ
 ไม่น่าถามเลย โดนถามกลับจนได้เรา โทโมะคิดในใจ
 หวายเห็นสีหน้าโทโมะไม่ค่อยดี
หวาย : หวายก็ถามไปงั้นแหละค่ะ ไม่ต้องตอบก็ได้เนอะ
 หวายพูดเสียงหวาน
หวาย : ไม่ต้องเคลียดนะคะ ไม่งั้นเดี่ยวแก่เร็วน้า
โทโมะ : พุ่งนี้หวายว่างป่ะ
หวาย : ว่างค่ะ ทำไมเอ่อคะ
โทโมะ : งั้นพุ่งนี้ไปกับพี่หน่อยนะ
หวาย : ไปไหนหรอคะ
โทโมะ : เดี่ยวพุ่งนี้ก็รู้เอง
หวาย : บอกนิดนึงได้ป่ะ
โทโมะ : พุ่งนี้ก็รู้เอง
 พี่โมะจะพาเราไปไหนน้า หวายคิดในใจ
 แล้วก็มาถึงคอนโดแก้ว
โทโมะ : หวายอยู่นี่ก่อนนะ เดี่ยวพี่ขึ้นไปรับแก้วก่อน
 พูดจบโทโมะก็เดินออกไปจากรถ
ไม่มีผู้ชายที่ดีที่สุด แต่มีผู้ชายที่รักเธอที่สุด
 เสียงมือถือของโทโมะดังขึ้น
หวาย : พี่โมะไม่ได้เอามือถือไปเหรอเนี่ย
ก็อาจไม่ใช่คน..สำคัญ ไม่หวังให้เธอรักฉันเพราะฉันแค่รักเธอ
 เสียงเรียกเข้ายังดังอยู่
 หวายได้ยินเสียงมาจากช่องเก็บของ เลยเปิดช่องเก็บของแล้วหยิบมืถือของโทโมะขึ้นมา
ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุด แต่คนคนนี้ก็ขอรักเธอที่สุด
หวาย : ถ้ารับ พี่โมะจะว่าเราไม่มมารยาทป่าวเนี่ย
ไม่ว่าเธอจะยืน..ข้างใคร
หวาย : รับละกัน
 แล้วหวายก็กดรับ
หวาย : ฮัลโหล
แก้ว : หวายหรอ
หวาย : แก้ว เอ่อ..พี่โมะลืมมือถือไว้อ่ะ
แก้ว : แล้วโทโมะล่ะ
หวาย : กำลังขึ้นไปหาแก้วอ่ะ
แก้ว : งั้นแก้ววางสายนะ
หวาย : จ้า
 แล้วแก้วก็วางสาย
 หวายกำลังจะเก็บมือถือเข้าที่เดิม แต่เห็น.....ในช่องเก็บของ
หวาย : นี่มัน