School of love

เฟย์ : มาอยู่ที่เมืองไทยพักนึงแล้ว รู้สึกไงบ้างอ่ะ

หวาย : ก็ดี

ฟาง : แล้วหวายชอบอยู่ไหนมากกว่าเหรอ

หวาย : ก็ต้องที่นี่สิ หวายเกิดที่นี่ แล้วที่นี่ก็อากาศไม่หนาว ที่อเมริกาน่ะ อากาศหนาวมากเลย เลยทำให้ผิวแห้งง่ายอีกด้วย

 เฟย์หัวเราะเบาๆแล้วยิ้มให้หวาย

เฟย์ : เฟย์ว่าเป็นเพราะอย่างหลังนี่มากกว่า

ฟาง : ฟางก็ว่างั้นเหมือนกัน

 55555555 ทุกคนหัวเราะขึ้นมาพร้อมๆกัน

เฟย์ : ก็หวายเป็นผู้หญิงหนิ ก็ต้องรักสวยรักงามบ้าง อะไรบ้างอ่ะ

หวาย : เออพี่โมะคะ

โทโมะ : ไรเหรอ

หวาย : เมื่อวานพี่โมะไปไหนเอ่อคะ

โทโมะ : เมื่อวานพี่ไปดูหนังกับแก้วอ่ะ มีไรเหรอ

หวาย : ก็พอดีว่าหวายทำเค้ก แล้วจะเอาไปให้แต่ไม่เจอพี่โมะอ่ะ

เขื่อน : หวายก็เลยกินคนเดียวหมดเลยเอ่อ

หวาย : กินไม่ไหวหรอกค่ะ หวายทำไว้เยอะ

โทโมะ : แล้วหวายทำไงกับเค้กล่ะ

หวาย : หวายก็เลยโทรเรียกเฟย์ให้มาช่วยกันกิน

เฟย์ : ใช่ๆ เมื่อวานหวายโทรเรียกให้เฟย์ไปช่วยกิน

หวาย : ตอนแรกหวายก็จะเรียกเฟย์กับฟาง แต่พอโทรไปพี่ป้อปปี้ก็รับสาย แล้วบอกว่ากำลังจะไปดูหนังกับฟาง หวายก็เลยเรียกแต่เฟย์อ่ะ

โทโมะ : แก้ว เย็นนี้โมะมารับกลับนะ

แก้ว : อื้ม

โทโมะ : อย่าเพิ่งกลับเองกอนล่ะ

แก้ว : แก้วรู้ งั้นตอนเย็นแก้วจะรออยู่ที่ห้องสมุดนะ

โทโมะ : พอเลิกเรียนโมะก็จะรีบไปหาแก้วเลย

เฟย์ : เฟย์รู้แล้ว

 เฟย์พูดแล้วยกมือขวาขึ้น

เขื่อน : รู้ไรเอ่อเฟย์

ป้อปปี้ : ใช่เรื่องที่บอกว่าแปลกไปป่าว

เฟย์ : ใช่ๆ

ฟาง : แล้วไรเอ่อที่แปลกไป

เฟย์ : ก็โทโมะกับแก้วไง

 โทโมะกับแก้วทำหน้างงๆ

หวาย : พี่โมะกับแก้วเหรอ

เขื่อน : เขื่อนว่าไม่เห็นจะแปลกเลยหนิ

เฟย์ : ที่แปลกไปน่ะคำพูดต่างหาก ก็แต่ก่อนเวลาที่แก้วคุยกับโทโมะ แก้วไม่ค่อยเรียกแทนตัวเองว่าแก้ว แล้วก็ไม่ค่อยเรียกโทโมะด้วยชื่อเลย ส่วนโทโมะก็เหมือนแก้วเลยอ่ะ

ฟาง : จิงด้วยอ่ะ

เขื่อน : ใช่ๆ

ป้อปปี้ : ลืมสังเกตไปเลย

หวาย : แต่หวายว่าแบบนี้พี่โมะกับแก้วดูสนิทกันมากเลยอ่ะค่ะ

ฟาง : ดูหวานขึ้นด้วยอ่ะแก้ว

เขื่อน : ใช่ๆ ดูน่าหนิทหนมกันมากขึ้นด้วย

เฟย์ : เข้าเรียนกันก่อนเถอะทุกคน ใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว

ทุกคน : อื้ม

 พอพูดจบทุกคนก็ไปเข้าเรียน