School of love
9.2
kaew_fami
แชร์นิยายฟิคชั่น
16) เข้าใจผิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ : หวายจำแก้วได้มั้ยอ่ะ
หวาย : แก้วเหรอ ชื่อคุ้นๆนะ
โทโมะ : ก็แก้วเพื่อนสมัยอนุบาลของหวายไง
หวาย : อ่อ ! แก้วนี่เอง แล้วแก้วเกี่ยวกับเรื่องที่พี่จะถามเหรอคะ
โทโมะ : ใช่
หวาย : แล้วเรื่องไรเหรอคะ
โทโมะ : ก็...
โทโมะหน้าแดง
หวาย : เป็นไรป่าวคะ หน้าแดงจัง
โทโมะ : ถ้ามีคนคนนึงแอบชอบหวายอยู่ แล้วหวายอยากให้เค้าทำตัวแบบไหน แล้วพูดไงเหรอ
หวาย : ทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะคะ หรือว่าพี่โทโมะชอบแก้ว
โทโมะ : ช ใช่
หวาย : งี้นี่เอง
โทโมะ : แล้วพี่ทำตัวไงดีอ่ะ
หวาย : ถ้าเป็นแก้วล่ะก็ จะต้องบอกแบบตงๆ เวลาจะบอกน่ะให้บอกไปเลย อย่ามัวแต่เขิน
โทโมะ : แต่พี่ยังไม่เคยทำงี้กับใครมาก่อนเลย แล้วนี้ก็เป็นครั้งแรกจะทำไงให้ไม่เขินล่ะ
หวาย : พี่ก็ต้องทำให้ได้ แก้วจะได้ประทับใจไง
โทโมะ : พี่จะพยายามละกัน
หวาย : สู้นะคะ
โทโมะ : อืม
หวาย : แล้วพี่แอบชอบแก้วมานานเท่าไรแล้วล่ะคะ
โทโมะ : 4 ปีแล้ว
หวาย : แล้วไมพี่เพิ่งคิดมาบอกล่ะคะ
โทโมะ : พี่อยากบอกตั้งนานแล้ว แต่เวลาจะบอก อยู่ดีๆก็พูดไม่ออกเลย
หวาย : ไงก็มั่นใจหน่อยนะคะ
โทโมะ : ขอบใจนะ
หวาย : ไม่เป็นไรค่ะ
โทโมะ : แล้วหวายล่ะ อยู่อเมริกา 10 ปี คิดถึงพี่บ้างป่าวเนี่ย
หวาย : คิดถึงสิคะ ก็หวายมีพี่ชายนี่นา
โทโมะ : แล้วหวายมีแฟนยังล่ะ
หวาย : ยังค่ะ
โทโมะ : แล้วตอนอยู่ที่นั่นสบายดีมั้ย
หวาย : สบายดีค่ะ แล้วพี่โทโมะล่ะคะ
โทโมะ : พี่สบายดี
ป้อปปี้และเขื่อนเดินเข้าไปหาโทโมะ
ป้อปปี้ : โมะ ฟางโทรมาบอกชั้นว่าแก้วลงมาแล้ว
เขื่อน : แกรีบไปเทอ
หวาย : รีบไปเทอค่ะ
โทโมะ : ก่อนไปขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยละกัน
โทโมะเข้าไปกอดหวาย
แล้วแก้วเดินมาเห็นพอดี
แก้ว : นั่นเหรอคนที่นายชอบ เค้าคงยอมเป็นแฟนกับนายแล้วสิ ขอให้มีควมสุขกันนะ
แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า แล้วเดินออกจากโรงเรียนไป
โทโมะ : พี่ไปก่อนนะ
หวาย : พยายามเข้านะคะ
โทโมะ : อืม
แล้วโทโมะก็รีบวิ่งออกไป
หวาย : แก้วเหรอ ชื่อคุ้นๆนะ
โทโมะ : ก็แก้วเพื่อนสมัยอนุบาลของหวายไง
หวาย : อ่อ ! แก้วนี่เอง แล้วแก้วเกี่ยวกับเรื่องที่พี่จะถามเหรอคะ
โทโมะ : ใช่
หวาย : แล้วเรื่องไรเหรอคะ
โทโมะ : ก็...
โทโมะหน้าแดง
หวาย : เป็นไรป่าวคะ หน้าแดงจัง
โทโมะ : ถ้ามีคนคนนึงแอบชอบหวายอยู่ แล้วหวายอยากให้เค้าทำตัวแบบไหน แล้วพูดไงเหรอ
หวาย : ทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะคะ หรือว่าพี่โทโมะชอบแก้ว
โทโมะ : ช ใช่
หวาย : งี้นี่เอง
โทโมะ : แล้วพี่ทำตัวไงดีอ่ะ
หวาย : ถ้าเป็นแก้วล่ะก็ จะต้องบอกแบบตงๆ เวลาจะบอกน่ะให้บอกไปเลย อย่ามัวแต่เขิน
โทโมะ : แต่พี่ยังไม่เคยทำงี้กับใครมาก่อนเลย แล้วนี้ก็เป็นครั้งแรกจะทำไงให้ไม่เขินล่ะ
หวาย : พี่ก็ต้องทำให้ได้ แก้วจะได้ประทับใจไง
โทโมะ : พี่จะพยายามละกัน
หวาย : สู้นะคะ
โทโมะ : อืม
หวาย : แล้วพี่แอบชอบแก้วมานานเท่าไรแล้วล่ะคะ
โทโมะ : 4 ปีแล้ว
หวาย : แล้วไมพี่เพิ่งคิดมาบอกล่ะคะ
โทโมะ : พี่อยากบอกตั้งนานแล้ว แต่เวลาจะบอก อยู่ดีๆก็พูดไม่ออกเลย
หวาย : ไงก็มั่นใจหน่อยนะคะ
โทโมะ : ขอบใจนะ
หวาย : ไม่เป็นไรค่ะ
โทโมะ : แล้วหวายล่ะ อยู่อเมริกา 10 ปี คิดถึงพี่บ้างป่าวเนี่ย
หวาย : คิดถึงสิคะ ก็หวายมีพี่ชายนี่นา
โทโมะ : แล้วหวายมีแฟนยังล่ะ
หวาย : ยังค่ะ
โทโมะ : แล้วตอนอยู่ที่นั่นสบายดีมั้ย
หวาย : สบายดีค่ะ แล้วพี่โทโมะล่ะคะ
โทโมะ : พี่สบายดี
ป้อปปี้และเขื่อนเดินเข้าไปหาโทโมะ
ป้อปปี้ : โมะ ฟางโทรมาบอกชั้นว่าแก้วลงมาแล้ว
เขื่อน : แกรีบไปเทอ
หวาย : รีบไปเทอค่ะ
โทโมะ : ก่อนไปขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยละกัน
โทโมะเข้าไปกอดหวาย
แล้วแก้วเดินมาเห็นพอดี
แก้ว : นั่นเหรอคนที่นายชอบ เค้าคงยอมเป็นแฟนกับนายแล้วสิ ขอให้มีควมสุขกันนะ
แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า แล้วเดินออกจากโรงเรียนไป
โทโมะ : พี่ไปก่อนนะ
หวาย : พยายามเข้านะคะ
โทโมะ : อืม
แล้วโทโมะก็รีบวิ่งออกไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
