School of love
9.2
15) หวาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เวลาเลิกเรียนของชั้นมัธยมปลาย
ป้อปปี้ : โมะ รีบไปหาหวายสิ
เขื่อน : เดี่ยวพวกชั้นพาไป
โทโมะ : อืม
ทั้งสามเดินไปที่อาคาร 1 ซึ่งเป็นอาคารของ ม. 1
เขื่อน : โมะ เมื่อไรหวายจะลงมาอ่ะ
โทโมะ : อีก 15 นาที
ป้อปปี้ : เวลา 15 นาที จะรู้เรื่องเหรอ
โทโมะ : รู้สิ
ป้อปปี้ : งั้นตอนที่รอหวายพวกเราไปนั่งที่ข้างๆอาคาร 1 กัน
โทโมะ : อืม
เขื่อน : จะได้ให้โมะมันได้เตรียมตัวก่อน
โทโมะ : ไปกันเทอ
พอพูดจบทั้งสามก็ไปนั่งที่ข้างๆอาคาร 1
เขื่อน : ป้อป
ป้อปปี้ : อะไร
เขื่อน : แกคิดว่าวันนี้โมะจะกล้าบอกแก้วป่ะ
ป้อปปี้ : ต้องกล้าสิ
เขื่อน : อะไรทำให้แกคิดงั้นเหรอ
ป้อปปี้ : ก็วันนี้ไอโมะตั้งใจมาบอกแก้วด้วยตัวเองเลยนี่นา
เขื่อน : ต้องบอกได้แน่ๆเลย
ป้อปปี้ : ถ้าแกบอกแก้ว แล้วแก้วบอกว่าคิดกับแกแค่เพื่อน หรือพี่ชายแกจะเสียใจมั้ย
เขื่อน : จิด้วย แล้วถ้าเป็นงั้นแกจะทำไงต่อ
โทโมะ : ให้แก้วว่าคนที่ชั้นก็ชอบคือแก้ว แค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนแก้วจะคิดกับชั้นแบบไหนชั้นก็ไม่เสียใจหรอก
ป้อปปี้ : คิดแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ
เขื่อน : แต่คนที่แก้วชอบก็อาจจะเป็นไอโมะก็ได้นะ
ป้อปปี้ : ก็เป็นไปได้ เพราะโมะก็เป็นคนที่เฟย์ ฟางรู้จัก อายุ 18 แล้วก็อยู่โรงเรียนนี้ เหมือนกับที่แก้วบอกเลย
เขื่อน : หวังว่าคนที่แก้วชอบคงจะเป็นโมะ
ป้อปปี้ : ดูนาลิกาไปดูบันไดไปไม่สับสนเหรอ
เขื่อน : ดูนาลิกาต่อไปเทอ ชั้นกับไอป้อปจะดูบันไดให้
โทโมะ : อืม
เขื่อน : แล้วเหลืออีกกี่นาทีล่ะ
โทโมะ : อีก 5 นาที
เขื่อน : มั่นใจมากขึ้นมั้ย
โทโมะ : อืม
ซักพักหวายก็ลงมา
โทโมะ : ถึงเวลาแล้ว
ป้อปปี้ : นั่นไง หวายลงมาแล้ว
เขื่อน : พวกเรายืนดูอยู่ตงนี้ดีกว่า
ป้อปปี้ : อืม
โทโมะ : หวาย
หวาย : พี่โทโมะ
หวายวิ่งเข้าไปกอดโทโมะ
หวาย : ไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงจังเลย
โทโมะ : หวาย คือพี่มีเรื่องจะถามหน่อย
หวาย : เรื่องไรเหรอคะ
ป้อปปี้ : โมะ รีบไปหาหวายสิ
เขื่อน : เดี่ยวพวกชั้นพาไป
โทโมะ : อืม
ทั้งสามเดินไปที่อาคาร 1 ซึ่งเป็นอาคารของ ม. 1
เขื่อน : โมะ เมื่อไรหวายจะลงมาอ่ะ
โทโมะ : อีก 15 นาที
ป้อปปี้ : เวลา 15 นาที จะรู้เรื่องเหรอ
โทโมะ : รู้สิ
ป้อปปี้ : งั้นตอนที่รอหวายพวกเราไปนั่งที่ข้างๆอาคาร 1 กัน
โทโมะ : อืม
เขื่อน : จะได้ให้โมะมันได้เตรียมตัวก่อน
โทโมะ : ไปกันเทอ
พอพูดจบทั้งสามก็ไปนั่งที่ข้างๆอาคาร 1
เขื่อน : ป้อป
ป้อปปี้ : อะไร
เขื่อน : แกคิดว่าวันนี้โมะจะกล้าบอกแก้วป่ะ
ป้อปปี้ : ต้องกล้าสิ
เขื่อน : อะไรทำให้แกคิดงั้นเหรอ
ป้อปปี้ : ก็วันนี้ไอโมะตั้งใจมาบอกแก้วด้วยตัวเองเลยนี่นา
เขื่อน : ต้องบอกได้แน่ๆเลย
ป้อปปี้ : ถ้าแกบอกแก้ว แล้วแก้วบอกว่าคิดกับแกแค่เพื่อน หรือพี่ชายแกจะเสียใจมั้ย
เขื่อน : จิด้วย แล้วถ้าเป็นงั้นแกจะทำไงต่อ
โทโมะ : ให้แก้วว่าคนที่ชั้นก็ชอบคือแก้ว แค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนแก้วจะคิดกับชั้นแบบไหนชั้นก็ไม่เสียใจหรอก
ป้อปปี้ : คิดแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ
เขื่อน : แต่คนที่แก้วชอบก็อาจจะเป็นไอโมะก็ได้นะ
ป้อปปี้ : ก็เป็นไปได้ เพราะโมะก็เป็นคนที่เฟย์ ฟางรู้จัก อายุ 18 แล้วก็อยู่โรงเรียนนี้ เหมือนกับที่แก้วบอกเลย
เขื่อน : หวังว่าคนที่แก้วชอบคงจะเป็นโมะ
ป้อปปี้ : ดูนาลิกาไปดูบันไดไปไม่สับสนเหรอ
เขื่อน : ดูนาลิกาต่อไปเทอ ชั้นกับไอป้อปจะดูบันไดให้
โทโมะ : อืม
เขื่อน : แล้วเหลืออีกกี่นาทีล่ะ
โทโมะ : อีก 5 นาที
เขื่อน : มั่นใจมากขึ้นมั้ย
โทโมะ : อืม
ซักพักหวายก็ลงมา
โทโมะ : ถึงเวลาแล้ว
ป้อปปี้ : นั่นไง หวายลงมาแล้ว
เขื่อน : พวกเรายืนดูอยู่ตงนี้ดีกว่า
ป้อปปี้ : อืม
โทโมะ : หวาย
หวาย : พี่โทโมะ
หวายวิ่งเข้าไปกอดโทโมะ
หวาย : ไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงจังเลย
โทโมะ : หวาย คือพี่มีเรื่องจะถามหน่อย
หวาย : เรื่องไรเหรอคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ