รักยุ่งๆ ของฉันกับเขา
8.5
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่ทั้งสองคนกินข้าวกันเสร็จโทโมะก็ชวนหญิงสาวมานั่งเล่นที่ชิงช้าที่อยู่ใกล้ๆ บ้านพัก
" มีชิงช้าด้วยเหรอ" แก้วถามพร้อมนั่งลง
" อืม ป๊าทำไว้ให้นานแล้ว" ผมบอกพร้อมออกแรงผลักชิงช้าเบาๆ ให้หญิงสาว แก้วนั่งรับลมที่พัดผ่านเบาๆ
" อากาศดีจังเนอะ" ฉันถามชายหนุ่มที่หยุดแกว่งชิงช้า และเดินมานั่งข้างๆ แทน (ชิงช้ามันใหญ่ เลยนั่งได้สองคน)
" ใช่ ไไปเล่นน้ำกันไหม" ผมชวนหญิงสาว
" ไปก็ได้ แต่อย่าไปที่ลึกนะ แก้วว่ายน้ำไม่เป็น" โทโมะจับมือหญิงสาวเดินลงน้ำมาเรื่อยๆ
" ยังยืนถึงไหม" ผมถามหญิงสาวที่ตอนนี้มันมันถึงหน้าอกแล้ว
" พอแล้ว แก้วกลัว" ฉันบอกแต่มือก็เกาะแขนชายหนุ่มไว้ โทโมะค่อยถอยออกไปอีกจนหญิงสาวต้องกอดคอเอาไว้ เพราะยืนไม่ถึง
" พี่ เข้าเถอะ แก้วกลัวนะ" ฉันบอกชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง
" กำลังสนุกเลย" โทโมะพอใจที่หญิงสาวกอดคอตัวเองไว้แน่น
" มาเล่นน้ำม่ชวนกันเลยนะ" ฟางและทุกๆ คนลงมาเล่นน้ำใกล้ๆ เพื่อนสาวและพี่ชาย
" เคนตะ แกช่วยพาฉันเข้าไปทีดิ" ฉันร้องเรียกให้เพื่อนหนุ่มช่วย เคนตะทำท่าจะว่ายเข้ามาแต่ถูกห้ามไว้ก่อน
" หยุดเลยไอ้น้อง" โทโมะบอกแล้วพาหญิงสาวมาที่เธอยืนได้ แก้วสะบัดตัวออกจากชายหนุ่มก่อนจะหนีไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ
" แก้ว รอพี่ด้วยสิ" โทโมะว่ายน้ำตามหญิงสาวมา แก้วไม่สนใจคอยหนีไปหลบอยู่หลังเพื่อนๆ โทโมะก็ได้แต่ว่ายน้ำตามแต่หญิงสาวไม่ยอมคุยด้วย
" ฟาง แกพาพี่ชายแกไปห่างๆ ดิ ฉันจะไปอาบน้ำ" ฉันบอกเพื่อนสาว
" ได้ เดี๋ยวจัดให้" ฟางบอก ฉันกับเฟย์ว่ายน้ำเข้าฝั่งเพื่อไปอาบน้ำแล้วมาเตรียมจัดปาร์ตี้ริมหาด
" พี่โมะ ดูนั้นสิ" ฟางบอกแล้วชี้ให้พี่ชายมองไปนอกทะเล
" ไม่เห็นมีอะไรเลย" โทโมะบอกแล้วหันกลับมามองก็เห็นว่าหญิงสาวเดินขึ้นบ้านไปแล้ว
" จะไปไหนค่ะพี่ชาย" ฟางดึงแขนพี่ชายที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่ง
" ไปหาแก้วสิ"
" อย่าเพิ่งไปเลย มันยังงอนพี่อยู่ ไว้พี่ค่อยง้อตอนจัดปาร์ตี้ดีกว่า" ฟางบอกพี่ชายแล้วยิ้มมีแผน โทโมะมองหน้าน้องสาวโดยความไม่เข้าใจ
หลังจากที่ทุกคนขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว พวกผู้ชายก็มาช่วยจัดโต๊ะด้านนอก ส่วนพวกผู้หญิงก็ทำอาหารกันอยู่ในครัว
" อาหารเสร็จแล้ว แก้วกับจินนี่ช่วยกันยกออกไปล่ะกัน" ฟางบอกเพื่อนสาวทั้งสอง ก่อนจะหันมาเตรียมจานแะแก้วน้ำ
" ได้จร้า" จินนี่บอกก่อนจะหยิบจานไก่ทอดเดินออกไป เฟย์เตรียมของทะเลออกไปให้พวกผู้ชายย่าง
" แก้ว เรียกพี่โมะมายกจานกับแก้วไปหน่อยสิ" ฟางบอกเพื่อนสาวที่กำลังเดินออกจาห้องครัวไป
" พี่โทโมะค่ะ ไปยกจานกับแก้วออกมาหน่อย" ฉันบอกแล้วหันหลังเดินหนี แต่ชายหนุ่มหันมาอุ้มหญิงสาวไว้แนบอก
" ทำอะไรนะ"
" ก็แก้วบอกให้พี่ไปยกแก้วไง นี้พี่ก็ยกแก้วอยู่" โทโมะยิ้มให้หญิงสาว
" วางแก้วลงเลย แก้วหมายถึงว่าแก้วน้ำ ไม่ใช่ตัวแก้ว" ฉันบอกแล้วโทโมะค่อยๆ ปล่อยหญิงสาวลง แก้วเดินไปช่วยเพื่อนๆ เตรียมของ ส่วนโทโมะเดินไปทำตามที่หญิงสาวสั่ง
" มีอะไรให้พี่ช่วยห๊ะ"
" ยกนี้ออกไปให้หน่อย" ฟางบอกแล้วชี้ไปที่จาน ช้อม ส้อมที่วางอยู่ โทโมะยกออกไป พร้อมฟางที่ช่วยถือแก้วน้ำออกมา
โทโมะจัดแจงตักอาหารใส่จานมาให้หญิงสาวที่นั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆ แก้วมองอาหารตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าคนที่เอามาให้
" ขอบคุณค่ะ"
" หายโกรธพี่นะ พี่ขอโทษ" โทโมะบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
" แก้วไม่ได้โกรธอะไรพี่นิ" ฉันบอกแล้วกินอาหารในจานด้วยความหิว เพระาเล่นน้ำมาเหนื่อย แถมยังมาช่วยเพื่อนๆ ทำอาหารอีก
" พี่ขอโทษแล้วกันที่ทำให้แก้วกลัว"
" แก้วไม่โกรธหรอก แต่ทีหลังห้ามทำแบบนั้นอีกนะ แก้วไม่ชอบ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" ครับ พี่สัญญา ฟอดดดดด"
" ทำอะไรเกรงใจกันบ้าง" เขื่อนแซวเพื่อนสาว แก้วหน้าแดงแล้วหันหน้าหนี
" ทำไม อิจฉาล่ะดิ" โทโมะตอบกลับไปบ้าง แก้วอายก่อนจะลุกเดินหนีออกไป โทโมะมองตามก่อนจะเดินตามไปบ้าง
" พี่ป๊อบไปทานเถอะ เดี๋ยวแก้วย่างต่อให้เอง" ฉันบอกพี่ป๊อบปี้พร้อมรับที่คีบมาย่างปลาหมึกต่อ
" ขอบคุณนะน้องแก้ว"
" ออกมาทำอะไรตรงนี้ ไม่ไปนั่งกินต่อล่ะ" ผมเดินมายืนอยู่ข้างหลังหญิงสาว
" ไม่เอาหรอก ดูดิแซวจนแก้วเขิลไปหมดแล้ว"
" เดี๋ยวพี่ช่วย" ผมบอกแล้วเอามือโอบมาจับมือหญิงสาวที่กำลังย่งปลาหมึก
" ไปยืนอยู่ตรงนู้นสิ แก้วอึดอัด" ฉันไล่ชายหนุ่มไปอยู่อีกฝั่ง โทโมะไม่ขยับยืนโอบหญิงสาวอยู่อย่างนั้น เรียกเสียงแซวจากเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี
" หวานไปแล้วมั้งพี่ชาย" ฟางเอ่ยแซวคนแรก
" น้ำทะเลจะกลายเป็นน้ำตาลแล้วมั้งคราวนี้" เคนตะเอ่ยแล้วยิ้มให้เพื่อนสาวที่หันมามอง
" พอแล้ว ดูสิน้องแก้วน่าแดงไปหมดแล้ว" ป๊อบปี้ขัดขึ้นที่เห็นรุ่นน้องหน้าแดงไปหมด
" ขอบคุณค่ะพี่ป๊อบ" ฉันส่งยิ้มให้รุ่นพี่
" หันกลับมานี้เลย อย่ายิ้มให้คนอื่นนะ" โทโมะกระซิบข้างหูหญฺงสาวก่อนจะเลื่อนมายื่นข้างๆ แทน
+++ เม้นให้ด้วยนะ ไม่รู้ว่าถูกใจกันหรือเปล่า +++
" มีชิงช้าด้วยเหรอ" แก้วถามพร้อมนั่งลง
" อืม ป๊าทำไว้ให้นานแล้ว" ผมบอกพร้อมออกแรงผลักชิงช้าเบาๆ ให้หญิงสาว แก้วนั่งรับลมที่พัดผ่านเบาๆ
" อากาศดีจังเนอะ" ฉันถามชายหนุ่มที่หยุดแกว่งชิงช้า และเดินมานั่งข้างๆ แทน (ชิงช้ามันใหญ่ เลยนั่งได้สองคน)
" ใช่ ไไปเล่นน้ำกันไหม" ผมชวนหญิงสาว
" ไปก็ได้ แต่อย่าไปที่ลึกนะ แก้วว่ายน้ำไม่เป็น" โทโมะจับมือหญิงสาวเดินลงน้ำมาเรื่อยๆ
" ยังยืนถึงไหม" ผมถามหญิงสาวที่ตอนนี้มันมันถึงหน้าอกแล้ว
" พอแล้ว แก้วกลัว" ฉันบอกแต่มือก็เกาะแขนชายหนุ่มไว้ โทโมะค่อยถอยออกไปอีกจนหญิงสาวต้องกอดคอเอาไว้ เพราะยืนไม่ถึง
" พี่ เข้าเถอะ แก้วกลัวนะ" ฉันบอกชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง
" กำลังสนุกเลย" โทโมะพอใจที่หญิงสาวกอดคอตัวเองไว้แน่น
" มาเล่นน้ำม่ชวนกันเลยนะ" ฟางและทุกๆ คนลงมาเล่นน้ำใกล้ๆ เพื่อนสาวและพี่ชาย
" เคนตะ แกช่วยพาฉันเข้าไปทีดิ" ฉันร้องเรียกให้เพื่อนหนุ่มช่วย เคนตะทำท่าจะว่ายเข้ามาแต่ถูกห้ามไว้ก่อน
" หยุดเลยไอ้น้อง" โทโมะบอกแล้วพาหญิงสาวมาที่เธอยืนได้ แก้วสะบัดตัวออกจากชายหนุ่มก่อนจะหนีไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ
" แก้ว รอพี่ด้วยสิ" โทโมะว่ายน้ำตามหญิงสาวมา แก้วไม่สนใจคอยหนีไปหลบอยู่หลังเพื่อนๆ โทโมะก็ได้แต่ว่ายน้ำตามแต่หญิงสาวไม่ยอมคุยด้วย
" ฟาง แกพาพี่ชายแกไปห่างๆ ดิ ฉันจะไปอาบน้ำ" ฉันบอกเพื่อนสาว
" ได้ เดี๋ยวจัดให้" ฟางบอก ฉันกับเฟย์ว่ายน้ำเข้าฝั่งเพื่อไปอาบน้ำแล้วมาเตรียมจัดปาร์ตี้ริมหาด
" พี่โมะ ดูนั้นสิ" ฟางบอกแล้วชี้ให้พี่ชายมองไปนอกทะเล
" ไม่เห็นมีอะไรเลย" โทโมะบอกแล้วหันกลับมามองก็เห็นว่าหญิงสาวเดินขึ้นบ้านไปแล้ว
" จะไปไหนค่ะพี่ชาย" ฟางดึงแขนพี่ชายที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่ง
" ไปหาแก้วสิ"
" อย่าเพิ่งไปเลย มันยังงอนพี่อยู่ ไว้พี่ค่อยง้อตอนจัดปาร์ตี้ดีกว่า" ฟางบอกพี่ชายแล้วยิ้มมีแผน โทโมะมองหน้าน้องสาวโดยความไม่เข้าใจ
หลังจากที่ทุกคนขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว พวกผู้ชายก็มาช่วยจัดโต๊ะด้านนอก ส่วนพวกผู้หญิงก็ทำอาหารกันอยู่ในครัว
" อาหารเสร็จแล้ว แก้วกับจินนี่ช่วยกันยกออกไปล่ะกัน" ฟางบอกเพื่อนสาวทั้งสอง ก่อนจะหันมาเตรียมจานแะแก้วน้ำ
" ได้จร้า" จินนี่บอกก่อนจะหยิบจานไก่ทอดเดินออกไป เฟย์เตรียมของทะเลออกไปให้พวกผู้ชายย่าง
" แก้ว เรียกพี่โมะมายกจานกับแก้วไปหน่อยสิ" ฟางบอกเพื่อนสาวที่กำลังเดินออกจาห้องครัวไป
" พี่โทโมะค่ะ ไปยกจานกับแก้วออกมาหน่อย" ฉันบอกแล้วหันหลังเดินหนี แต่ชายหนุ่มหันมาอุ้มหญิงสาวไว้แนบอก
" ทำอะไรนะ"
" ก็แก้วบอกให้พี่ไปยกแก้วไง นี้พี่ก็ยกแก้วอยู่" โทโมะยิ้มให้หญิงสาว
" วางแก้วลงเลย แก้วหมายถึงว่าแก้วน้ำ ไม่ใช่ตัวแก้ว" ฉันบอกแล้วโทโมะค่อยๆ ปล่อยหญิงสาวลง แก้วเดินไปช่วยเพื่อนๆ เตรียมของ ส่วนโทโมะเดินไปทำตามที่หญิงสาวสั่ง
" มีอะไรให้พี่ช่วยห๊ะ"
" ยกนี้ออกไปให้หน่อย" ฟางบอกแล้วชี้ไปที่จาน ช้อม ส้อมที่วางอยู่ โทโมะยกออกไป พร้อมฟางที่ช่วยถือแก้วน้ำออกมา
โทโมะจัดแจงตักอาหารใส่จานมาให้หญิงสาวที่นั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆ แก้วมองอาหารตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าคนที่เอามาให้
" ขอบคุณค่ะ"
" หายโกรธพี่นะ พี่ขอโทษ" โทโมะบอกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว
" แก้วไม่ได้โกรธอะไรพี่นิ" ฉันบอกแล้วกินอาหารในจานด้วยความหิว เพระาเล่นน้ำมาเหนื่อย แถมยังมาช่วยเพื่อนๆ ทำอาหารอีก
" พี่ขอโทษแล้วกันที่ทำให้แก้วกลัว"
" แก้วไม่โกรธหรอก แต่ทีหลังห้ามทำแบบนั้นอีกนะ แก้วไม่ชอบ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
" ครับ พี่สัญญา ฟอดดดดด"
" ทำอะไรเกรงใจกันบ้าง" เขื่อนแซวเพื่อนสาว แก้วหน้าแดงแล้วหันหน้าหนี
" ทำไม อิจฉาล่ะดิ" โทโมะตอบกลับไปบ้าง แก้วอายก่อนจะลุกเดินหนีออกไป โทโมะมองตามก่อนจะเดินตามไปบ้าง
" พี่ป๊อบไปทานเถอะ เดี๋ยวแก้วย่างต่อให้เอง" ฉันบอกพี่ป๊อบปี้พร้อมรับที่คีบมาย่างปลาหมึกต่อ
" ขอบคุณนะน้องแก้ว"
" ออกมาทำอะไรตรงนี้ ไม่ไปนั่งกินต่อล่ะ" ผมเดินมายืนอยู่ข้างหลังหญิงสาว
" ไม่เอาหรอก ดูดิแซวจนแก้วเขิลไปหมดแล้ว"
" เดี๋ยวพี่ช่วย" ผมบอกแล้วเอามือโอบมาจับมือหญิงสาวที่กำลังย่งปลาหมึก
" ไปยืนอยู่ตรงนู้นสิ แก้วอึดอัด" ฉันไล่ชายหนุ่มไปอยู่อีกฝั่ง โทโมะไม่ขยับยืนโอบหญิงสาวอยู่อย่างนั้น เรียกเสียงแซวจากเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี
" หวานไปแล้วมั้งพี่ชาย" ฟางเอ่ยแซวคนแรก
" น้ำทะเลจะกลายเป็นน้ำตาลแล้วมั้งคราวนี้" เคนตะเอ่ยแล้วยิ้มให้เพื่อนสาวที่หันมามอง
" พอแล้ว ดูสิน้องแก้วน่าแดงไปหมดแล้ว" ป๊อบปี้ขัดขึ้นที่เห็นรุ่นน้องหน้าแดงไปหมด
" ขอบคุณค่ะพี่ป๊อบ" ฉันส่งยิ้มให้รุ่นพี่
" หันกลับมานี้เลย อย่ายิ้มให้คนอื่นนะ" โทโมะกระซิบข้างหูหญฺงสาวก่อนจะเลื่อนมายื่นข้างๆ แทน
+++ เม้นให้ด้วยนะ ไม่รู้ว่าถูกใจกันหรือเปล่า +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ