รักวุ่นๆ ของ Poppy Fang

"คร๊าาาาาาบบบ ว่าที่ภรรยา ^^" "ไปขอพ่อฟางให้ได้ก่อนเหอะ" "ฟางอ่ะ --' ไหนบอกว่าจะแต่งไง" "ใช่ฟางแต่ง แต่ต้องขอฟางจากคุณพ่อกับคุณแม่ก่อนสิค่าาา" "ก็ได้ครับแต่.......ถ้าขอได้ปุ๊ปแต่งเลยนะ" "0.0 ไวไปไหม??" "ไม่หรอกก็ป๊อปอยากมีเจ้าตัวเล็กอ่ะ" "ค่าาคุณสามี......ในอนาคต............รึป่าว(?) ^^" "ฟาง~~ -.-'" "55555ฟางล้อเล่นค่ะ สรุปเราจะได้กลับบ้านกันไหมเนี้ย?? ฟางง่วงตาจะปิดอยู่แล้วนะ" "อื่ม.......แล้วฟางอยากหายง่วงปะละ ป๊อปมีวิธีนะ" "วิธีอะไรหรอ?" "ก็......." ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มยังร่ายสายตามองคนตัวเล็กตั่งแต่หัวจรดท้าว อย่างกับจะกลืนกินสาวน้อยร่างบางสะงั้น "0.0 ป๊อปอย่ามองฟางแบบนี้สิ ตาขวามันกระตุก"
"อยากหายง่วงนอนไหม รับรองว่าตาใสปิ้งๆ้เลย มามะ ที่รัก มาให้จุ๊บหหน่อย"
"อร๊าาายยยยไม่เอาๆๆๆๆ อย่าเข้ามานะหมีบ้า"
"หมีหรอ ฮ่าาาๆๆ งั้นขอเป็นหมีบ้าสักคืนก็แล้วกัน จุ๊บ" ไม่รอช้าป๊อปปี้ก็ประกบปากจูบฟางทันที
"อื่อ~ " จากที่ขัดขืนตอนนี้สติของเธอมันลอยไปไหนต่อไหนแล้ว เพราะรสจูบที่แสนอ่อนหวานและเร้าร้อนในบางครั่งที่เธอไม่เคยถอยห่างได้เลย......
...มือของป๊ิอปปี้ที่เริ่มไม่อยู่สุขได้อยู่ใต้เสื่อบางของเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"อื้ม..ป..ป๊อป...ไม่เอานะ กลับบ้านเถอะ"
"เฮ้อก็ได้ แต่ถ้าถึงบ้านป๊อปขอต่อนะ^^"
"หื่นตลอด" ฟางพูดเบาๆกับตัวเอง
"อะไรนะ?"
"ป...ป๊าว"
"อ่าหะๆ"
ในที่สุดทั่งคุ่ก็กลับบ้านกัน......
ณ บ้านฟาง
___________________________________________________