จับนายวายร้ายมาลงล็อครัก [TK]

                “ลูกต้องแต่งงานกับลูกชายคนโตของตระกูลไทยานนท์โดยไม่มีข้อแม้!!!” เสียงดังแปดหลอดของแม่ดังก้องไปทั่วห้องรับแขกของตัวบ้าน
                “ยังไงหนูก็ไม่แต่งเด็ดขาด!!!” สาวร่างบาง ผิวขาวหุ่นนางแบบขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจนักที่โดนผู้เป็นแม่จับคลุมถุงชน
                “ลูกไม่มีทางเลือก เพราะทางเราได้ให้คำมั่นสัญญาไว้กับตระกูลเขาไปเรียบร้อยแล้ว”
“แม่ขายหนูเหรอ ?”
“แม่ไม่ได้ขาย ก็ปู่เรากับปู่ตระกูลเขาได้ให้คำมั่นสัญญากันไว้ว่าเมื่อหลานของพวกท่านอายุครบ 20 ปี ให้แต่งงานกันในทันทีเพราะท่านทั้งสองรักกันมากจึงอยากให้ครอบครัวเรากับครอบครัวเขาปรองดองกันตลอดไป” แม่พูดซะยืดยาว เหตุผลฟังขึ้นสุดๆ -_-*
“โดยเอาหนูไปแต่งกับใครไม่รู้เนี่ยนะ”
“ใครไม่รู้ที่ไหน เขาคือหลานชายของเพื่อนปู่เราเลยนะ” แม่ยังคงจะดึงดันให้ฉันแต่งงานจนได้เลยใช่มั้ย ? ไม่อาวววววว… T^T
“หนูไม่แต่ง ไม่แต่ง ไม่แต่ง!!!”
ฉันวิ่งขึ้นห้องตัวเองทันทีแล้วรีบปิดห้องล็อกกลอนโดยด่วน เฮ้อ! อะไรก็ไม่รู้สัญญาบ้าบออะไรกันเนี่ย! อยู่มา 20 ปีไม่เคยมีแฟนเลย ต้องมาถูกคลุมถุงชนโดยไม่มีสิทธิ์เลือกเองเลยเหรอเนี่ย! (ทุกวันนี้ก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่แล้วนี่หว่า -_-?)
~ ฉันน่ารักล่ะสิ ถึงทรเข้ามา ~ คิดถึงฉันใช่ม๊า โทรมาทุกวัน ~
เสียงมือถือฉันดังขึ้นขณะที่กำลังเครียดอยู่ สักวันฉันจะเปลี่ยนเพลงรอสายตามอารมณ์ท่าจะดีกว่านี้  -_-*
❤❤ เฟย์ ❤❤ Call << โทรมาได้ถูกเวลามากเพื่อนเลิฟ -_-“
ตื๊ด…
(ว่าไงยัยเพื่อนสาววววววว) เสียงปลายสายแลดูสดชื่นรื่นรมย์มาก
“โทรมาทำไมยะ”
(งั้นก็แค่นี้นะ!!!)
“นี่อย่ามากวน คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่ด้วย -*-“
(เป็นไรของแกวะ)
“เอาไว้เล่าให้ฟังทีหลังละกัน วันนี้เหนื่อยพอละ”
(อือ ก็ได้)
“ว่าแต่แกโทรมาแต่เช้าเนี่ยมีอะไร”
(กะจะชวนไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวชิวๆหน่อยน่ะ)
“ที่ไหน?”
(ที่เดิม)
“ได้อีกครึ่งชัวโมงเจอกัน”
(อือ โอเค บ๊าย บาย)
“ย่ะ”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด…
หลังจากวางสายจากยัยเฟย์ฉันก็รีบอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณทันทีเสร็จแล้วก็แต่งตัวด้วยเสื้อยืดลายการ์ตูนขาวดำพับแขนตามด้วยกางเกงยีนส์ขาสั้น แล้วก็ควักเงินจากตู่เสื้อผ้ายัดลงกระเป๋ากางเกงทันที
“เฮ้อ!เบื่อกับชีวิตสุดๆ” ฉันมองตัวเองในกระจกสักพักก็รีบวิ่งลงมาที่หน้าบ้านอย่างรวดเร็ว
“จะไปไหนแก้ว!!!” เอาแล้วไงพญาเสือโคร่งประจำบ้านเดินมาดักหน้าฉันจนไปไหนไม่ได้เลย เซ็งว่ะ >.<
“ไปกินก๋วยเตี๋ยว”
“ที่ไหน!”
“ที่เดิมแหละแม่ กินเสร็จจะรีบกลับบ้านเลยค่ะ” -_-“
“ห้ามไปไหนต่อนะ!”
“ค่ะ คุณแม่” ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งจู๊ดดดดออกมาจากบ้านทันที
“เฮ้ออออ!!! อะไรนักหนากับชีวิตก็ไม่รู้ คอยดูนะ ไม่บ่ายไม่กลับ ชิ!”
ปิ้นนนนนนนนนน…
“ว้ากกกกกกกกก…” แม่เจ้าโว้ยยยย! ช่วยด้วย ลูกจะโดนรถหนีบแล้วววว ว้ากกกก!!! >.<
เอี๊ยดดดดดดดด!!!
เสียงล้อรถบดกับถนนจนดัวสนั่นไปทั่งบริเวณนี้
“เฮ้ย! อยากตายนักหรือไงฟะ!” คนบนรถเลื่อนกระจกลดลงแล้วแหกปากด่าฉัน แฮ่ๆ ฉันยังไม่ตาย ^O^ (ยังมีอารมณ์ลั้ลลานะจ๊ะตัวเอง)
“ขับรถยังไงของนายห๊ะ” ฉันเดินไปที่รถของอีตานั่นที่เลื่อนกระจกลงแล้วโวยวายทันที ชิ! หน้าตาก็ดีนะ แต่นิสัยแย่สุดๆ -_-^
“เธอนั่นแหละยัยแห้ง!” กรี๊ดดดดดด!!! คำนี้หมดศรัทธาเลย ว่าฉันแห้วเหรอ ?
“แล้วไง ฉันแห้งแล้วไงไอ้บ้า!” ฉันเท้าสะเอวด่าอีตานั่นอย่างไม่กลัวกันเลยทีเดียว สงสัยนายนี่คงจะรำคาญ จึงเปิดประตูลงรถมายืนต่อหน้าฉัน
“ว่าใครบ้ายัยแห้ง”
“แล้วนายว่าใครแห้ง ห๊ะ!”
“ก็เธอไงยัยแห้ง!” จะเน้นทำร้ายจิตใจฉันไปถึงไหน T^T ไอ้บ้า!!!
“ฉันก็ว่านายบ้าไงยะ >O<”
“พอกันได้หรือยัง ฉันรีบ” เสียงเรียบๆห้วนๆของบุคคลที่สามดังขึ้น เขาเปิดประตูลงมาจากรถอีตาบ้าที่ยืนด่าฉันนั่นเอง แล้วทำไมฉันไม่เห้นอ่ะเมื่อกี้ แต่ช่างเหอะ -*-
“นายไม่เห็นหรือไงว่ายัยแห้งนี่กวนเส้นฉันอยู่!” ไอ้บ้านี่ก็ไม่ยอมสาวน้อยน่ารักอย่างฉันซะจริงๆ -_-* คำก็แห้งสองคำก็แห้ง เดี๋ยวเหอะถ้าเผลอจะกระโดดถีบคอให้ดู -*-
“เห็น แต่งานฉันสำคัญกว่า ไปกันได้แล้ว” นายบุคคลที่สามเดินมายืนข้างๆไอ้บ้าปากเสียนั่นแล้วเทียบรัศมีกันแทบไม่ติดเลย เพราะอีตานี่โคตรหล่อ สูง ขาว หุ่นดี แต่งชุดนักศึกษากลีบงี้บาดมือได้เลย -0- รวมถึงอีตาปากเสียนั่นด้วย หน้าตาสำอางมาก ผิดก็เนียน ขาวก็ขาว เป็นเกย์ป่าววะเนี่ย! -_-^ หน้าตาหล่อเว่อร์ไปคนละแบบ โอ๊ยยยย…ใจละลายแล้ววววว ^O^
“ทำหน้าหื่นทำไมยัยแห้ง!” อีตาปากเสียนั่นหันมาแขวะฉัน
“หึ! ใครหื่นยะ ไม่มี!”
“ก็เธอไง!”
“พอได้แล้วไอ้ป๊อปไปกันเถอะ” โธ่! พ่อคุณทำไมช่างหล่อ และนิสัยดีเยี่ยงนี้ ปลื้มสุดๆ กรี๊ดดดดดด!!! >////<
“เออเอาเข้าไปยัยแห้งทำหน้าหื่นอีกละ”
“ใครหื่นก็บอกว่าไม่หื่นไงเล่า >O<!”
“เหรอออออ ? แล้วจ้องฉันกับเพื่อนฉันตาเป็นมันเลยนะ น้ำลายไหลแล้วเช็ดซะ!” ไอ้ ไอ้ ไอ้ บ้า กรอดดดดดดด!!! ฉ้นจะกระโดดถีบคอแก!!!!!!!!!! ~>_<~ << ลมออกหูละนะ -*- พร้อมพ่นไฟ !!!
“ไปกันได้แล้ว” อีตาหล่อใจดีพูดขึ้นอีกครั้งทำให้ฉันหันไปสนใจอีกคนในทันที -0-
“เออๆไปก็ไป เห็นยัยแห้งนี่แล้วปวดหัวสุดๆ -_-“
“อะไรของนายยะ!” เรื่องว่าฉันน้ำลายไหลยังไม่เคียร์นะ!!! -*-
“ฝากไว้ก่อนเหอะ อย่าให้เจอกันอีกนะ!” นายนั่นชี้หน้าฉันไปพลางเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง ยังไม่วายนะพอสตาร์ทเครื่องแล้วยังทำท่าเอานิ้วชี้ปาดคอตัวเองให้ฉันดูอีกเป็นเชิงขู่ฉันแล้วก็ขับเฉียดตัวฉันไป ชิ! กลัวเหลือเกินค่ะ กลัวๆๆ ตัวสั่นแล้ว ~>.,<~ ไปดีกว่าเดี๋ยวมีคนว่าฉันบ้ายืนสั่งอยู่คนเดียว -_-“
และแล้ววว ฉันก็มาถึงร้านก๋วยเตี๋ยวซะที พอมาถึงก็เห็นยัยเฟย์นั่งมองหน้ามาตาเขียวปั๊ดเลย ขนลุกชะมัด >.<’
“ไง ยัยสายเสมอ” นี่คำทักแกเหรอเนี่ย! โคตรเต็มใจเลย -_-^
“โทษว่ะ พอดีเจอโรคจิตปากจัดมาเลยช้าไปหน่อย”
“ยังไงโรคจิตปากจัดของแก =O=” ยัยนี่ก็อีกคนทำหน้าซะขนลุก - -*
“ก็…” แล้วฉันก็เล่าเหตุการณ์เฉียดวินาทีแห่งชีวิตให้ยัยเฟย์ฟังรวมถึงเรื่องที่โดนแม่คลุมถุงชนด้วย
สักพักก๋วยเตี๋ยวก็มาเสิร์ฟ เราเลยกินไปคุยไปแบบสบายๆชิวๆ
“แล้วแม่แกให้แต่งกับใคร ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน หล่อมั้ย ?” ยัยนี่ก็ช่างถามได้แปลกๆ - -*
“อันนี้ก็ยังไม่รู้ว่ะ” แนว่าพลางใช้ตะเกียบจิ้มลูกชิ้นชิ้นลุดท้ายเข้าปาก
“อ้าว! เป้นแบบนี้ก็แย่น่ะสิ แต่ถ้าหบ่อนะก็โออ่ะ >O<” ยัยเฟย์ทำหน้าเคลิ้มฝัน (บ้าจริงๆ)
“หึ! แต่ถ้าไม่หล่อนะ แม่จะเอาขวานจามหน้าอีกทีคอยดูเหอะ” แค้นมากทำจริงๆด้วย -*-
“แกนี่โหดร้ายทำอย่างกับตัวเองสวยเลือกได้งั้นแหละ”
ฉึก!!! เหมือนโดนอารัยแหลมคมมากกกกกกกกกกมาปักกลางใจ =[]= ยัยนี่หนิ พูดแทงใจดำจนได้ ใช่สิฉันมันไม่สวยหนิ แห้งก็แห้ง แล้วจะเอวคำพูดไอ้ปากเสีบนั่นมาพูดทำม๊ายยยยยยย ~ โอ้วววววว โลกนี้ช่างโหดร้ายยยยยยย ~ =[ ]= ~
“แกเป็นไร ฮ่าๆๆๆ พูดเล่นๆ”
“ก็แกพูดซะแทงใจฉันน่ะ ใช่สิฉันมันไม่สวย หนุ่มไม่มาขายขนมจีบอย่างแกหนิ” พูดแล้วแซด พูดแล้วแซดหนักกกกกก! T[ ]T
“พอๆเลยแกอย่ามาทำหน้าทุเรศแบบนั้น กินๆเข้าไป รีบกินรีบกลับบ้าน แม่แกบ่นแล้ว” ยัยเฟย์ว่าพลางยัยเส้นก๋วยเตี๋ยวเข้าปากฉัน ดูมันทำ แกว่าฉันโหดร้าย แกสิโหดร้ายยย ~ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ T^T