ธุรกิจมัดใจยัยที่รัก

ณ บ้านป๊อปปี้

คนใช้:คุณป๊อปปี้กลับมาแล้วคะ

เฟย์:พี่ป๊อปทำไมกลับมาช้าจัง

ป๊อป:นี่ยัยเฟย์แกจะเป็นน้องฉันหรือแม่ฉันกันแน่

เฟย์:พี่ป๊อปอะ เอ๊ะนั่นใครอะ

ป๊อป:เอ่อ..เฟย์นี่แฟนพี่ชื่อฟาง

เฟย์:ยินดีที่ได้รู้จักคะพี่ฟาง 

ฟาง:ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะเฟย์

เฟย์:ว่าแต่คุณแม่กับคุณพ่อรออยู่

ป๊อป:ปะฟาง

 ณ ห้องอาหาร

เฟย์:แม่คะ

แม่(ป๊อป):นี่ยัยเฟย์เบาๆหน่อยไม่ต้องตะโกน

เฟย์:แม่ง่ะ

พ่อ(ป๊อป):นั่นใครละลูก

ป๊อป:เอ่อ..แฟนป๊อปเองครับ

พ่อ(ป๊อป):นี่แกมีแฟนตั้งแต่ตอนไหน

ป๊อป:เอ่อ..นานแล้วครับผมแอบคบกับฟางมาได้2เดือนแล้วครับแต่แค่ไม่ค่อยมีเวลา

แม่(ป๊อป):นี่หนูชื่อฟางหรอจ๊ะ มานั่งก่อน

ฟาง:คะ

แม่(ป๊อป):หนูเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันละ แล้วอยู่ที่ไหน แล้วรู้รึเปล่าว่าตาป๊อปต้องหมั้น

ฟาง:หนูไม่ใช่คนรวยอะไรหรอกคะคุณป้า หนูอยู่กับคุณยายคุณแม่และน้องชายของหนูมาตั้งแต่หนู2ขวบ หนูต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระของคุณแม่และคุณยาย หนูกับน้องชายต้องสอบชิงทุนเพื่อที่จะได้เรียนตั้งแต่ม.ต้น

แม่(ป๊อป):แล้วพ่อของหนูละ

ฟาง:พ่อของหนูไล่หนูแม่และน้องชายออกจากบ้านตั้งแต่หนู2ขวบ เพราะแม่หนูโดนใส่ร้าย

ป๊อป:แม่รู้อย่างนี้ผมหวังว่าแม่คงจะไม่ว่าเรื่องที่ผมจะคบกับฟางนะครับ

แม่(ป๊อป):แม่ไม่ว่าอะไรแกหรอก ดีซะอีกที่ได้หนูฟางเป็นลูกสะใภ้ แม่รู้สึกถูกชะตากับหนูฟาง

ฟาง:ขอบคุณคะคุณป้า

แม่(ป๊อป):เรียกแม่ซิจ๊ะ

ฟาง:คะคุณแม่

แม่(ป๊อป):ดีมากจ๊ะ ส่วนเรื่องหมั้น ที่จริงแม่ไม่ได้ไปขอลูกสาวของลูกค้ามาหมั้นกับลูกหรอกแม่แค่อยากเห็นสะใภ้ของแม่

ป๊อป:อ่าวคุณแม่

แม่:หรือไม่ดี ส่วนวันนี้หนูฟางก็นอนที่นี่ไปก่อนนะจ๊ะพรุ่งนี้จะให้ตาป๊อปไปส่ง

ฟาง:เอ่อ...

แม่(ป๊อป):เอาหน่าพรุ่งนี้วันหยุด

ฟาง:งั้นหนูขอโทรไปบอกที่บ้านก่อนนะคะ

แม่:จ๊ะ งั้นแม่จะให้คนใช้จัดห้องไว้ให้

(ตู๊ด...ตู๊ด...)

ฟาง:ฮัดโหลพิช

(พิชชี่:พี่ฟางนี่พี่อยู่ไหนมันดึกแล้วนะรู้ไหมแม่เป็นห่วง)

ฟาง:เอาหน่าฉันจะนอนบ้านเพื่อนแกไม่ต้องห่วงฉัน

(พิชชี่:ครับ)