รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

            แก้วไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ จึงขออนุญาตแม่ของชายหนุ่มไปช่วยงานที่โรงแรม  แม่ของโทโมะเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพ

     “ พี่โทโมะไปโรงแรมกันค่ะ” ฉันเอ่ยชวนชายหนุ่มที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่  โทโมะหันมามองหน้าหญิงสาวแล้วยิ้มให้

     “ คิดอะไรกับพี่เปล่าเนี่ย ถึงชวนพี่ไปโรงแรม” คำพูดของชายหนุ่มทำให้แก้วหน้าแดงขึ้นมา

     “ บ้าเหรอพี่ แก้วแค่เบื่อที่จะอยู่บ้านนะ เลยอยากไปช่วยงานที่โรงแรม” ฉันบอกก่อนจะเดินมานั่งรอชายหนุ่มที่โซฟาในห้องนอน

     “ ไปสิ” โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินลงมาข้างล่าง  ก่อนที่ทั้งสองจะมายังโรงแรม  โทโมะพาหญิงสาวมายังห้องทำงานของตัวเอง  โดยมารดาของเขาได้จัดโต๊ะทำงานอีกชุดหนึ่งไว้ในห้องของลูกชาย

     “ แล้วให้แก้วทำงานอะไรอ่ะ” ฉันถามเมื่อโทโมะพาฉันมานั่งที่โต๊ะทำงาน

     “ ชวนพิมพ์สรุปประชุมให้พี่หน่อย” โทโมะบอกแล้วเอาแฟ้มมาให้หญิงสาว  แก้วรับมาก่อนจะเปิดโน๊ตบุ๊คบนโต๊ะ  แล้วอ่านรายงานการประชุมก่อนจะลงมือพิมพ์ โทโมะเดินออกไปข้างนอกก่อนจะกลับมาพร้อมชาของตัวเอง และน้ำส้มกับคุ๊กกี้สำหรับหญิงสาว

      “ พี่เอาน้ำส้มกับคุ๊กกี้มาให้” โทโมะบอกแล้ววางแก้วน้ำส้มกับจานคุ๊กกี้ลงบนโต๊ะของหญิงสาว

      “ ขอบคุณค่ะ แต่แก้วไปเอาเองได้” ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

      “ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่ไปทำงานก่อนนะ” โทโมะยิ้มให้ก่อนจะเดินกลับมาทำงานที่โต๊ะของตัวเอง  ตลอดเวลาการทำงานผมแอบมองหน้าหญิงสาวที่พิมพ์งานสลับกับดื่มน้ำแล้วทานคุกกี้อย่างสนใจ  แก้วเป็นหญิงสาวที่ดูห้าวนิดๆ แต่ก็มีความหวานและน่ารักอยู่ในตัว  เธอเป็นคนมีเสน่าห์  ใครๆ ที่อยู่ใกล้ก็สามารถยิ้มออกมาได้กับความน่ารักและความเก่งของเธอ  ทั้งสองทำงานจนกระทั่งถึงเที่ยงแก้วยังไม่ละสายตาจากโน๊ตบุ๊คตรงหน้า

       “ ไปทานข้าวแล้วค่อยมาทำต่อดีกว่า” โทโมะเดินมายืนข้างๆ หญิงสาว

       “ ก็ได้ค่ะ ” แก้วบอกก่อนจะเซฟงานที่ทำไว้ แล้วปิดโน๊ตบุ๊คลง   แล้วเดินออกไปพร้อมชายหนุ่ม

        “ โมะขา ไปทานข้าวกันค่ะ พิมหิวแล้ว” พิมเมื่อเห็นโทโมะเดินออกมาจากลิฟท์ก็รีบเขามาเกาะแขนชายหนุ่มไว้  แก้วที่เดินมาข้างๆ ทำให้เซออกไปยืนห่างกว่าเดิม

        “ ขอโทษนะครับ พอดีผมต้องไปทานกับแฟนผม” โทโมะแกะมาหญิงสาวออกและเดินมาจับมือแก้วที่ยืนอยู่เดินเข้าห้องอาหารไป  พิมไม่ละลดเดินเข้ามาร่วมวงด้วย

         “ ขอนั่งด้วยคนนะค่ะ” พิมบอกแล้วนั่งลงข้างชายหนุ่ม  แก้วไม่อยากจะมอง เลยก้มหน้าดูเมนูในมือ

        “ น้องแก้วจะกินอะไรดีครับ” โทโมะเอ่อถามหญิงสาวที่นั่งตรงข้าม

        “ เหมือนพี่ก็ได้ค่ะ แก้วทานอะไรก็ได้” แก้วบอกแล้วมองออกไปรอบๆ ห้องอาหาร

        “ เดี๋ยวพิมสั่งให้ดีกว่านะค่ะ” พิมเอ่ยอาสา

        “ ไม่ต้อง” โทโมะบอกตัดอย่างไร้เยื่อใย  ก่อนจะเรียกพนักงานมาสั่ง

        “ ขอสปาเก็ตตี้ขี้เมาทะเลสอง น้ำส้มปั่นให้คุณผู้หญิงและชาเขียว” โทโมะสั่งแค่ของตัวเองและหญิงสาว

        “ แล้วพิมล่ะค่ะ  โมะไม่สั่งให้พิมเหรอค่ะ”

        “ คุณอยากทานอะไรก็สั่งสิ” โทโมะบอกแล้วลุกเดินมานั่งข้างหญิงสาวแทน  พิมไม่พอใจสะบัดตัวลุกออกไป

             +++ อัพแล้วเม้นแสดงความคิดเห็นด้วยนะ ขอบคุณจร้า+++