รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

      “ รอด้วยสิ” โทโมะเดินตามมาคว้าแขนหญิงสาวไว้ ก่อนจะเดินไปพร้อมกัน
      “ ปล่อยแขนยัยแก้วได้แล้วมั้ง” ป๊อบปี้เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม  ทำให้โทโมะมองไปที่มือตัวเองก่อนจะปล่อยออก  พร้อมกับทั้งสองที่หน้าแดงตามๆ กัน
      “ มากินข้าวกันได้แล้วลูกๆ ” แม่ของป๊อบปี้เอ่ยเรียกก่อนที่ทั้งสองจะหน้าแดงไปมากกว่านี้
 
 
      “ ว่างไหม พี่ขอคุยด้วยหน่อย” ผมถามหญิงสาวหลังจากกินข้าวเสร็จเตีรยมตัวเดินกลับมาที่รีสอร์ท
      “ ค่ะ” ฉันบอกแล้วเดินตามชายหนุ่มมาก่อนจะหยุดที่ศาลาริมห้องทำงาน
      “ ช่วยอะไรพี่หน่อยสิ” ผมเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วทำหน้างงนิดๆ
      “ ช่วยอะไรเหร
      “ ช่วยเป็นแฟนพี่หน่อย”
      “ ห๊า เป็นแฟนเนี่ยนะ” ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
      “ ใช้ แล้วพี่ก็บอกแม่พี่ไปแล้วด้วยว่าแก้วเป็นแฟนพี่” ผมบอกหญิงสาว
       “ เอ่อ..”
      “ น่านะ ช่วยพี่หน่อย” ผมเปลี่ยนมาอ้อนหญิงสาวแทนเพราะคิดว่าคงจะใจอ่อนบ้างล่ะ
      “ ก็ได้ ก็ได้” แก้วบอกออกไป  โทโมะที่ดีใจเผลอกอดหญิงสาวไว้แน่น
      “ ขอบคุณนะน้องแก้ว"
      “ ค่ะ แต่พี่ปล่อยแก้วก่อนได้ไหม แก้วหายใจไม่ออก” ฉันบอกชายหนุ่ม โทโมะที่รู้สึกตัวก็รีบผละออกจากหญิงสาวอย่างเขิลๆ
      “ มีอีกอย่าง แก้วต้องลงไปกรุงเทพฯ กับพี่”
      “ เมื่อไรค่ะ”
      “ พรุ่งนี้”
      “ แล้วงานแก้วอ่ะ” ฉันถามชายหนุ่ม
      “ เดี๋ยวพี่จัดการให้ ไปเตรียมตัวเถอะ” โทโมะบอกหญิงสาวแล้วเดินจากไป  แก้วมองตามก่อนจะเดินกลับมายังบ้านพัก
 
 
       เช้าวันรุ่งขึ้นป๊อบปี้มาส่งน้องสาวกับเพื่อนที่สนามบินแต่เช้า  เพราะตั๋วที่จองไว้ได้เที่ยวแรกเลย
     “ เรื่องงาน เดี๋ยวพี่จัดการให้ ไม่ต้องเป็นห่วง” ป๊อบปี้บอกน้องสาว
     “ ค่ะพี่ป๊อบ”
    “ ขอบใจเอ็งมากนะไอ้ป๊อบ” โทโมะบอกเพื่อนหนุ่ม
    “ ดูแลน้องสาวข้าดีๆ ก็พอ” แล้วทั้งสองก็เดินไปเตรียมตัวขึ้นเครื่อง 
        เมื่อมาถึงกรุงเทพฯ โทโมะพาหญิงสาวมายังบ้านของตัวเอง โดยที่พ่อแม่ของโทโมะนั่งรออยู่
    “ หวัดดีครับพ่อ แม่” โทโมะบอกแล้วเดินเข้ามากอดพ่อแม่
    “ เหนื่อยไหมลูก แล้วนั่นใครล่ะ” แม่ถามลูกชายก่อนจะเห็นหญิงสาวที่เดินตามเข้ามา
    “ แก้วไงครับ”
    “ สวัสดีค่ะคุณน้าทั้งสอง” ฉันยกมือไหว้พ่อแม่ของโทโมะ
    “ จร้า เรียกพ่อกับแม่ก็ได้” พ่อของโทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้อย่างเอ็นดู
    “ ค่ะ”
    " พาน้องไปพักผ่อนสิ นอนห้องเดี๋ยวกับเรานั้นแหละ” แม่ของโทโมะบอก แก้วดูจะตกใจเล็กน้อย แต่พยายามเก็บอาการไว้
     “ ครับแม่” โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินขึ้นมาบนบ้าน   แก้วเขิลเพราะไม่เคยโดนผู้ชายจับมือ
     “ ขอโทษนะที่จะต้องมานอนห้องเดียวกัน”
     “ ไม่เป็นไรค่ะ แก้วเชื่อใจพี่ล่ะกัน”  แก้วบอกแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องนอน 
     “ ขอบคุณนะที่เชื่อใจพี่ เดี๋ยวพี่นอนที่โซฟาล่ะกัน”
    “ หิวไหม เดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว” โทโมะถามหญิงสาว
    “ นิดหน่อยค่ะ”
    “ งั้นไปกัน จะพาไปกินข้าวแล้วไปเที่ยวด้วย” โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินลงมาข้างล่าง
 
 
         +++ ไม่รู้ว่าหนุกป่าว ติ ชม หน่อยนะจ๊ะ +++