Married to one another . เจ้าชู้ไม่เลิก!

8.3

วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 15.51 น.

  2 chapter
  25 วิจารณ์
  11.88K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) คืนแรกของการเข้าหอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

จากนั้นพวกแขกที่มางานแต่งที่โบสถ์ในวันนี้ก็เริ่มกลับกันแล้วเพราะตอนนี้มันใกล้จะบ
่ายโมงแล้ว (เร็วเว่อร์ : ()
จากนั้นหลังที่เฟย์รับดอกไม้ได้ พวกเพื่อน ๆ โทโมะ,แก้ว,เขื่อน,เฟย์ ก็หยอกล้อตามประสาเด็ก ๆ -3-  แล้วป๊อปปี้ก็มาสะกิดฟาง
“ฟาง…มากับป๊อปหน่อย”ป๊อปปี้พูดและจับมือฟางเดินมาข้าง ๆ โบสถ์ที่มีต้นไม้และสวนดอกไม้สวย ๆ ถูกปลูกไปเยอะแยะ 
“คือป๊อปมีอะไรจะให้” แล้วป๊อปปี้ก็หยิบดอกไม้ที่มีสร้อย สีเงินที่สลักรูปหัวใจมีตัวอักษรเขียนด้วย  PF ฟางถึงกับยิ้มออกมา น้ำตาคลอเบ้าด้วยที่ซึ้งว่าป๊อปปี้ทำให้เธอได้ขนาดนี้ ถึงแม้เค้าจะเจ้าชู้ไปบ้าง (ไม่บ้างนะ -3- ตอนหลัง ๆ) 
“แต่ป๊อปให้ฟางแล้วนี่ ในโบสถ์ไม่ใช่เหรอ?”ฟางถามแก้เขิน  -3-
“ก็อันนั้นเฟย์ได้มันไปแล้วนี่ ป๊อปเลยหาให้ฟางใหม่ไงครับ”
“ขอบคุณนะป๊อปฟางรักป๊อปที่สุดเลย…”แล้วทั้งคู่ก็ก้มจูบลงกันอีกครั้ง
และไม่นานนั้นเพื่อน ๆ รวมถึงป๊อปปี้ฟาง ก็กลับบ้าน
เพื่อเตรียมตัวงานอีกทีนึงในตอนเย็น(คือว่าจัดตอนเย็นด้วยนะ)
จนไม่นานเวลาก็เดินมาถึงช่วงตอนเย็นหกโมงเย็นเริ่มงานในช่วงที่ 2
งานก็เริ่มขึ้น…คู่บ่าวสาวก็ยืนต้อนรับแขกที่มางานเลี้ยงที่โรงแรมสุดหรูที่คืนนี้จะ
ใช้อยู่ด้วยกันก่อนหนึ่งคืน
ขณะที่คู่บ่าวสาวกำลังต้อนรับแขก ๆ และพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายที่ปรองดองกัน ก็ยืนต้อนรับแขกเช่นกัน จนมีใครคนหนึ่ง วิ่งเข้ามา
“สวัสดีจ้า ยัยฟางงง ~ คิดถึงจังเลย” ขนมจีนเพื่อนฟางเดินเข้ามากอดเพื่อนสาวอย่างคิดถึง
*อธิบาย คือขนมจีนเป็นเพื่อนกับฟางตอนที่เรียนอยู่ต่างประเทศนะ -3- แต่ฟางกลับมาก่อน ขนมจีนจึงอยู่ต่างประเทศคนเดียว จนถึงวันนี้ วันที่กลับมางานเพื่อนสุดที่รักและสนิทของเธอ!
“อ้าว…ขนมจีน!! มาได้ไงเนี่ย ? ไหนบอกไม่มาไม่ใช่เหรอ?”ฟางถามอย่างงง ๆ
“ก็มาเซอร์ไพรส์แกไง !! เป็นไงสวยเลยนะวันนี้ สวยกว่าทุกวันจริง ๆ ฉันขอโทษนะที่มาไม่ทันที่โบสถ์”ขนมจีนพูดแล้วยิ้ม
“โอ้โฮ้! แกพูดงี้ฉันก็เขิลสิ //-// ไม่เป็นไรหรอก แค่แกมาฉันก็ดีใจแล้ว” ฟางพูดหน้าแดง
“เอาเหอะ ๆ -3-”
“เออขนมจีน นี่ไง ป๊อปปี้ คนที่ฉันแต่งงานด้วย”ฟางพูดและแนะนำป๊อปปี้ให้ขนมจีนรู้จัก และป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็หันมาทักทายขนมจีน
“สวัสดีครับ” อ๊ากก ป๊อปปี้ยิ้มหล่อให้ขนมจีนถึงกับขนมจีนเขิลเลยทีเดียว
“ค่ะ” 
“สวัสดีค่ะ คุณแม่ฟาง คุณพ่อฟาง คุณแม่ป๊อปปี้ คุณพ่อป๊อปปี้ ขอโทษนะคะที่มากล่าวสวัสดีช้า เพราะเมื่อกี้คิดถึงฟางมากไปหน่อย เลยลืมสวัสดีก่อนน่ะค่ะ” 
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
หลังจากนั้นขนมจีนก็อยู่ข้าง ๆ คู่บ่าวสาวยืนต้อนรับแขกด้วย 
หลังจากนั้นเวลา หนึ่งทุ่มครึ่ง ป๊อปปี้,ฟาง,ขนมจีน และพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็เริ่มเข้ามาในงาน เพื่อเตรียมขึ้นเวทีแล้ว
งานนี้เฟย์กับเขื่อน รับหน้าที่เป็นพิธีก่อน ก็แน่สิน้องสาวฟางและน้องเขยฟางพูดเก่งหรือพูดมากนั่นเองงงงง -3- (เดี๋ยวตบคว่ำ :: เขื่อนเฟย์ )
และก็ได้เวลาขึ้นเวทีแล้ว
พิธีกรก็ถามอะไร ๆ เล็ก ๆ น้อย 
“เอ่อแล้วป๊อปปี้กับฟางนี่เจอกันได้ยังไงเหรอครับ”นั่นไงนายเขื่อนถามแล้ว -3- ป๊อปปี้มองหน้าฟาง แล้วฟางก็พยักหน้าเป็นเชิงให้ป๊อปปี้พูดตอบคำถาม
“ก็ตอนนั้นเราเป็นเพื่อนสมัยอนุบาล ผมแอบรักเค้า จนเรียนมาถึงป.6 แล้วเราก็พรากจากกันครับ ตอนจะขึ้นม.1 แล้วก็มาเจอกันอีกที ที่ตอนเข้ามหาลัยครับ ที่จุฬาฯ ผมก็รู้สึกดีใจมาก ๆ ที่ได้เจอฟางอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ ”ป๊อปปี้ตอบแล้วหันมามองหน้าฟาง
“โอ้โห้! งั้นก็เรียกว่าพรมลิขิตสิค่ะ” ดู ๆ คำตอบเฟย์ -3-
“ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ”ฟางตอบ
“แต่น่าจะใช่นะ ครับ/ค่ะ พวกเราถึงได้มาเจอกันอีกครั้ง”ทั้งฟางและป๊อปปี้ตอบพร้อมกัน  โดยไม่ได้นัดหมาย 
“ค่ะ แล้วคู่บ่าวสาวมีอะไรจะกล่าวกับคนที่มางานในค่ำคืนนี้มั่งค่ะ” 
“ก็ฟาง ก็อยากจะขอบคุณทุกคนนะคะ ที่มางานแต่งฟางและป๊อปปี้ในคืนนี้ ฟางจะบอกป๊อปปี้ว่า วันนี้ฟางมีความสุขมากที่สุด….ในวันนี้ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้เลย ”ฟางพูดแล้วน้ำตาเริ่มไหล…
“ครับ ผมก็เช่นเดียวกับฟาง และอีกอย่างที่สำคัญฟางและผมก็ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพวกเราทั้งสองฝ่ายที่สนับสน
ุนฟางและป๊อปปี้ครับ ^^”ป๊อปปี้พูด
แล้วแขกในงานก็ปรบมือให้เกียรติแล้วก็มีเสียงแขกในงานเชียร์ขึ้นมาว่า
“หอมเลย หอมเลย หอมเลย หอมเลย” นั่นคือแขกในงานเชียร์ให้ทั้งคู่หอมแก้มกัน -3- ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน  แล้วฟางก็เริ่มหอมแก้มป๊อปปี้ พอหอมแก้มป๊อปปี้เสร็จ ป๊อปปี้ก็หอมแก้มฟางกลับ ทั้งคู่น่าแดงเหมือนมะเขือเทศ
Fang Mode ::
แล้วก็มีพิธีกรพูดขึ้นมาอีก นั่นคือยัยเฟย์!
“หอมแก้มพอรึเปล่าคะทุกคน? จูบเลยดีมั้ยคะ?”อ๊ากก ยัยเฟย์แกทำร้ายพี่สาวของแกได้อย่างไร คนก็เขิลเป็นนะว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 
“ดีเลย ๆ จูบเลย”เสียงยัยแก้วดังขึ้น! หึ้ย คอยดูนะพวกแกจบงานตายแน่ ๆ
จากนั้นป๊อปปี้ก็ไม่รอช้า เขยิบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ หน้าของฉันและแล้วเค้าก็ลงมาจูบฉันในที่สุด……
มันเป็นจูบเหมือนเมื่อเช้า แต่มันรู้สึกอ่อนโยน และนานกว่าเมื่อเช้า -3-
ไม่นานป๊อปปี้ก็ถอนจูบออก เค้าก็น่าแดงรวมถึงฉันด้วย  
จากนั้นตอนทางโรงแรมก็เปิดเพลง ขึ้นเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ -3-
ไม่นานแขก ๆ ก็เริ่มกลับกันหมดแล้ว เพราะตอนนี้มันเริ่มดึกแล้วนั่นเอง -3-
ตอนนี้ก็เวลา สามทุ่มตรงเป๊ะ ๆ เลย!
ฉันและป๊อปปี้ก็มานั่งต่อที่โต๊ะเพื่อน ๆ รวมถึงขนมจีนที่เริ่มรู้จักและสนิทกับเพื่อน ๆ อีกหลายคนแล้ว
ป๊อปปี้ก็มีดื่มเหล้าบ้าง ตามประสาผู้ชาย -3-
ส่วนฉันก็นั่งกิน และกิน และกิน กินกินกินกิน!  ก็คนมันหิวและเหนื่อยมาทั้งวัน
End Fang Mode 
Poppy Mode ::
ตอนนี้ผมก็นั่งดื่มเหล้ากับเพื่อน ๆ อยู่ครับ แม้ถึงผู้หญิงเช่นไอ้แก้ว! มันก็ยังดื่ม
ผมอยากจะบอกทุกคนว่า มีความสุขจริง ๆ ไม่รู้จะบรรยายอะไรอีกแล้ว
End Poppy Mode 
ไม่นานก็เริ่มได้เวลาส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวเข้าหอกันแล้ว
หอก็จองจากห้องพักจากโรงแรมนี้ มันหรูมาก ๆ ต้องนอนที่นี้ก่อนหนึ่งคืน : )
ตอนนี้พวกเพื่อน ๆ และฉัน,ป๊อปปี้,ขนมจีน พ่อและแม่พวกเราสองคนก็ตามขึ้นมาส่งตัวพวกเราสองคน
พอเปิดประตูเข้ามาฉันก็เห็น ดอกกุหลาบโปรยอยู่บนเตียงเป็นรูปหัวใจ มันสวยมาก ๆ 
“นี่ฟางป๊อปปี้ทำเองเลยนะ” โทโมะบอกฟาง
“เหรอ อื้อ สวยจัง ><~” 
จากนั้นผู้ใหญ่ก็เริ่มทำพิธีธรรมดาเมื่อมีการเข้าหอ โดยที่มีเฟย์,ขนมจีน,เขื่อน,โทโมะ,แก้ว ยืนดูอยู่ที่ริมห้อง เพราะคนเข้ามาเยอะ
“แม่/พ่อขอให้ลูกทั้งสองคนรักกันไปนาน ๆ นะ มีอะไรกันปรึกษากัน มีอะไรไม่พอใจซึ่งกันและกันก็บอกกันและอภัยให้กัน ต้องเข้าใจกันนะลูก แล้วเป็นสามีภรรยากันแล้วก็อย่ามีปากเสียงกันให้มากนะ รักกันให้นาน ๆ นะลูก”พ่อแม่ของฟางและป๊อปปี้ทั้งสองฝ่ายพูดขณะที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียงทั้งสี่คน แล้วเมื่อพูดจบ
ฟางและป๊อปปี้ก็ก้มลงกราบ พ่อแม่ผู้เป็นที่รัก ><~
“ขอบคุณนะคะ /ครับ สำหรับทุกอย่าง : ) ”ทั้งคู่บอกพร้อมกัน
แล้วไม่นานพวกเพื่อน ๆ และคุณพ่อคุณแม่ก็ออกไปทิ้งให้ฟางและป๊อปปี้ได้พักผ่อน
แต่แม่ป๊อปปี้และพ่อป๊อปปี้ทิ้งไว้ว่า
‘ป๊อปปี้อย่าเจ้าชู้ให้มากนะลูก!’
“ครับ” ป๊อปปี้ตอบ
~ฟอดด ฟอด~
“เมียใครเนี้ย หอมจังน่ารักด้วย” ป๊อปปี้หอมแก้มฟาง ฟางหน้าแดง : )
“บ้า ๆ ตลก ๆ ฟางจะไปอาบน้ำ ปล่อย ๆ ”
“ครับก็ได้ เร็ว ๆ นะ”
Fang Mode ::
แต่ปัญหาคือ ทรงผมที่ฉันทำมายุ่งเหยิง ติดกิ๊บดำเยอะมาก!
แล้วยังเหนียวอีก TT โฮ น้องฟางอยากทรุดค่า เจ็บผม ดึงออกทีหัวจะหลุด TT
ป๊อปปี้เค้าเห็น เค้าเลยเดินมาที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่มีฉันนั่งแกะผม ที่ยุ่งเหยิงอยู่ !!
“มา ฉันช่วย”
“อืม ทำดี  ๆ นะเจ็บ”
“อ๊ากกกกกกกกก ไอป๊อปปี้ เจ็บว้อยยยยยยยยยTT”ฉันร้องออกมา ก็ไอ้ป๊อปปี้มันแกล้งฉันดึงหัว โฮ TT หัวจะหลุด แล้วฉันก็ตีป๊อปปี้ไปแรงๆ 
“โอ้ยๆ  ขอโทษ เจ็บ ๆ ”
“เหอะ ๆเจ็บหรือไง! ชิ ฉันเจ็บกว่านายอีก”
ปล.เขื่อน,โทโมะ,ป๊อปปี้ ขี้กลัวเมียแง๊ TTTTTTtttt’
“ขอโทษครับผม”
ที่นายป๊อปปี้ขอโทษฉันจากนั้นก็เริ่มถอดชุดแล้วเข้าห้องน้ำไป
~15 นาทีผ่านไป~
“อ๊าก กรี๊ดดดดดดด!”
“อะไรฟาง กรี๊ดทำไมเป็นอะไรใคร ใครทำฟาง!?”
“นายนั่นแหละ ใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวทำไม! ”
“อ๋อ พูดงี้แสดงว่าไม่อยากให้ฉันใส่ใช่ไหม -3- งั้นถอดก็ได้”
“กรี๊ดดดดดTT ไอ้บ้า ไปเลยไปอาบน้ำ”
“ไม่อาบ จะนอนกับฟางง่า ”ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อน ๆ
“ไม่ได้! ถ้าอยากนอนด้วย ก็ไปอาบน้ำ ถ้าป๊อปปี้ไม่อาบนอนข้างล่างนะ”จากนั้นป๊อปปี้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย 
ฉันที่กำลังทาครีมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง…ไม่นานก็มีเสียงเปิดประตูออกมา
จากนั้นป๊อปปี้ก็ออกมาจากห้องน้ำเมื่ออาบน้ำเสร็จ ด้วยสะภาพเปลือยท่อนบน -3-  คนสวยจะทรุด TT โอ้ ถ้ามันจะกล้ามเนื้อบึก ๆ ขนาดนี้
ฉันมองค้าง ๆ เมื่อเห็นป๊อปปี้มองมา ก็เลยรีบหันกลับ
จากนั้นก็ได้เริ่มเวลานอนแล้ว ฉันกำลังเดินไปนอนที่เตียงแต่! ป๊อปปี้เค้าจับมือฉันสองข้าง แล้วผลักฉันไปติดกับ กับแพง หน้าของเราใกล้กันมาก! 
“ปะ…ป๊ะ…ป๊อปปี้ นายจะทำอะไร ?”ฉันทำขณะที่ตอนนี้เค้ามองหน้าฉันค้าง ๆ
“ก็เริ่มเกมส์ไง!” อ๊ากก ไอ้บ้า
“ไอ้บ้า! ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะนอน”
“ไม่เอา นิดเดียว”แล้วป๊อปปี้ก็ซุกไซร้ซอกคอขาว ๆ ของฉันเม้มให้มันเกิดรอยแดง ขณะที่ฉันตกเป็นลูกไก่อยู่ในกำมือของเขา 
“อ๊า ! ป๊อปปี้ฉันเหนื่อยฉันจะนอนก่อน ขอนอนนะ วันอื่นนะ”ฉันบอกเค้าหน้ามุ่ย ๆ แล้วเค้าก็หยุดการกระทำนั้น….
“ก็ได้ ถือว่าวันนี้ฟางเหนื่อยนะ..ไม่งั้นไม่รอดแน่ แต่พรุ่งนีอย่าหวังว่าจะรอด! หึหึ”
จากนั้นเราสองคนก็ขึ้นเตียงนอนกอดกันกลม ฉันมีความสุขจริง ๆ :XD  
ตอนนี้เราสองคนหันหน้าเข้าหากัน  ป๊อปปี้เค้าเป็นอะไรไม่รู้ไม่ยอมนอน แต่ที่จริงฉันก็ไม่หลับ เพราะอาจจะไม่คุ้นกับสถานที่นี้ก็ได้มั้ง! ฉันหลับตาพริ้ม ฉันลืมตาขึ้นมานิด ๆ โดยไม่ให้เขารู้ ฉันก็เห็นเค้ามองจ้องฉันอยู่ แล้วเค้าก็ใช้ริมฝีปากของเขา จูบที่หน้าผากฉัน แล้วฉันก็ลืมตาขึ้นแล้วพูดว่า
“ฟางรักป๊อปนะถึงแม้ป๊อปจะเจ้าชู้…”ฉันบอกเค้าที่นอนหันหน้าให้กัน
“ครับ..ป๊อปจะพยายามเลิกเจ้าชู้นะ แต่ไม่สัญญานะ”
จากนั้นเราทั้งสองคนก็หลับ หลับ หลับ !! ด้วยความที่เหนื่อย นอนกอดกัน มีความสุขจริงฮิ้ววววววว
และคืนนั้นก็เป็นคืนแืห่งความสุขของฉันและป๊อปปี้……
End Fang Mode

จากนั้นพวกแขกที่มางานแต่งที่โบสถ์ในวันนี้ก็เริ่มกลับกันแล้วเพราะตอนนี้มันใกล้จะบ่ายโมงแล้ว (เร็วเว่อร์ : ()จากนั้นหลังที่เฟย์รับดอกไม้ได้ พวกเพื่อน ๆ โทโมะ,แก้ว,เขื่อน,เฟย์ ก็หยอกล้อตามประสาเด็ก ๆ -3-  แล้วป๊อปปี้ก็มาสะกิดฟาง
“ฟาง…มากับป๊อปหน่อย”ป๊อปปี้พูดและจับมือฟางเดินมาข้าง ๆ โบสถ์ที่มีต้นไม้และสวนดอกไม้สวย ๆ ถูกปลูกไปเยอะแยะ 
“คือป๊อปมีอะไรจะให้” แล้วป๊อปปี้ก็หยิบดอกไม้ที่มีสร้อย สีเงินที่สลักรูปหัวใจมีตัวอักษรเขียนด้วย  PF ฟางถึงกับยิ้มออกมา น้ำตาคลอเบ้าด้วยที่ซึ้งว่าป๊อปปี้ทำให้เธอได้ขนาดนี้ ถึงแม้เค้าจะเจ้าชู้ไปบ้าง (ไม่บ้างนะ -3- ตอนหลัง ๆ) 
“แต่ป๊อปให้ฟางแล้วนี่ ในโบสถ์ไม่ใช่เหรอ?”ฟางถามแก้เขิน  -3-
“ก็อันนั้นเฟย์ได้มันไปแล้วนี่ ป๊อปเลยหาให้ฟางใหม่ไงครับ”
“ขอบคุณนะป๊อปฟางรักป๊อปที่สุดเลย…”แล้วทั้งคู่ก็ก้มจูบลงกันอีกครั้งและไม่นานนั้นเพื่อน ๆ รวมถึงป๊อปปี้ฟาง ก็กลับบ้านเพื่อเตรียมตัวงานอีกทีนึงในตอนเย็น(คือว่าจัดตอนเย็นด้วยนะ)จนไม่นานเวลาก็เดินมาถึงช่วงตอนเย็นหกโมงเย็นเริ่มงานในช่วงที่ 2งานก็เริ่มขึ้น…คู่บ่าวสาวก็ยืนต้อนรับแขกที่มางานเลี้ยงที่โรงแรมสุดหรูที่คืนนี้จะใช้อยู่ด้วยกันก่อนหนึ่งคืนขณะที่คู่บ่าวสาวกำลังต้อนรับแขก ๆ และพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายที่ปรองดองกัน ก็ยืนต้อนรับแขกเช่นกัน จนมีใครคนหนึ่ง วิ่งเข้ามา
“สวัสดีจ้า ยัยฟางงง ~ คิดถึงจังเลย” ขนมจีนเพื่อนฟางเดินเข้ามากอดเพื่อนสาวอย่างคิดถึง
*อธิบาย คือขนมจีนเป็นเพื่อนกับฟางตอนที่เรียนอยู่ต่างประเทศนะ -3- แต่ฟางกลับมาก่อน ขนมจีนจึงอยู่ต่างประเทศคนเดียว จนถึงวันนี้ วันที่กลับมางานเพื่อนสุดที่รักและสนิทของเธอ!
“อ้าว…ขนมจีน!! มาได้ไงเนี่ย ? ไหนบอกไม่มาไม่ใช่เหรอ?”ฟางถามอย่างงง ๆ
“ก็มาเซอร์ไพรส์แกไง !! เป็นไงสวยเลยนะวันนี้ สวยกว่าทุกวันจริง ๆ ฉันขอโทษนะที่มาไม่ทันที่โบสถ์”ขนมจีนพูดแล้วยิ้ม
“โอ้โฮ้! แกพูดงี้ฉันก็เขิลสิ //-// ไม่เป็นไรหรอก แค่แกมาฉันก็ดีใจแล้ว” ฟางพูดหน้าแดง
“เอาเหอะ ๆ -3-”
“เออขนมจีน นี่ไง ป๊อปปี้ คนที่ฉันแต่งงานด้วย”ฟางพูดและแนะนำป๊อปปี้ให้ขนมจีนรู้จัก และป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็หันมาทักทายขนมจีน
“สวัสดีครับ” อ๊ากก ป๊อปปี้ยิ้มหล่อให้ขนมจีนถึงกับขนมจีนเขิลเลยทีเดียว
“ค่ะ” 
“สวัสดีค่ะ คุณแม่ฟาง คุณพ่อฟาง คุณแม่ป๊อปปี้ คุณพ่อป๊อปปี้ ขอโทษนะคะที่มากล่าวสวัสดีช้า เพราะเมื่อกี้คิดถึงฟางมากไปหน่อย เลยลืมสวัสดีก่อนน่ะค่ะ” 
“ไม่เป็นไรจ้ะ”หลังจากนั้นขนมจีนก็อยู่ข้าง ๆ คู่บ่าวสาวยืนต้อนรับแขกด้วย หลังจากนั้นเวลา หนึ่งทุ่มครึ่ง ป๊อปปี้,ฟาง,ขนมจีน และพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็เริ่มเข้ามาในงาน เพื่อเตรียมขึ้นเวทีแล้วงานนี้เฟย์กับเขื่อน รับหน้าที่เป็นพิธีก่อน ก็แน่สิน้องสาวฟางและน้องเขยฟางพูดเก่งหรือพูดมากนั่นเองงงงง -3- (เดี๋ยวตบคว่ำ :: เขื่อนเฟย์ )และก็ได้เวลาขึ้นเวทีแล้วพิธีกรก็ถามอะไร ๆ เล็ก ๆ น้อย 
“เอ่อแล้วป๊อปปี้กับฟางนี่เจอกันได้ยังไงเหรอครับ”นั่นไงนายเขื่อนถามแล้ว -3- ป๊อปปี้มองหน้าฟาง แล้วฟางก็พยักหน้าเป็นเชิงให้ป๊อปปี้พูดตอบคำถาม
“ก็ตอนนั้นเราเป็นเพื่อนสมัยอนุบาล ผมแอบรักเค้า จนเรียนมาถึงป.6 แล้วเราก็พรากจากกันครับ ตอนจะขึ้นม.1 แล้วก็มาเจอกันอีกที ที่ตอนเข้ามหาลัยครับ ที่จุฬาฯ ผมก็รู้สึกดีใจมาก ๆ ที่ได้เจอฟางอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ ”ป๊อปปี้ตอบแล้วหันมามองหน้าฟาง
“โอ้โห้! งั้นก็เรียกว่าพรมลิขิตสิค่ะ” ดู ๆ คำตอบเฟย์ -3-
“ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ”ฟางตอบ

“แต่น่าจะใช่นะ ครับ/ค่ะ พวกเราถึงได้มาเจอกันอีกครั้ง”ทั้งฟางและป๊อปปี้ตอบพร้อมกัน  โดยไม่ได้นัดหมาย 
“ค่ะ แล้วคู่บ่าวสาวมีอะไรจะกล่าวกับคนที่มางานในค่ำคืนนี้มั่งค่ะ” 
“ก็ฟาง ก็อยากจะขอบคุณทุกคนนะคะ ที่มางานแต่งฟางและป๊อปปี้ในคืนนี้ ฟางจะบอกป๊อปปี้ว่า วันนี้ฟางมีความสุขมากที่สุด….ในวันนี้ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้เลย ”ฟางพูดแล้วน้ำตาเริ่มไหล…
“ครับ ผมก็เช่นเดียวกับฟาง และอีกอย่างที่สำคัญฟางและผมก็ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพวกเราทั้งสองฝ่ายที่สนับสนุนฟางและป๊อปปี้ครับ ^^”ป๊อปปี้พูดแล้วแขกในงานก็ปรบมือให้เกียรติแล้วก็มีเสียงแขกในงานเชียร์ขึ้นมาว่า
“หอมเลย หอมเลย หอมเลย หอมเลย” นั่นคือแขกในงานเชียร์ให้ทั้งคู่หอมแก้มกัน -3- ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน  แล้วฟางก็เริ่มหอมแก้มป๊อปปี้ พอหอมแก้มป๊อปปี้เสร็จ ป๊อปปี้ก็หอมแก้มฟางกลับ ทั้งคู่น่าแดงเหมือนมะเขือเทศ
Fang Mode ::แล้วก็มีพิธีกรพูดขึ้นมาอีก นั่นคือยัยเฟย์!
“หอมแก้มพอรึเปล่าคะทุกคน? จูบเลยดีมั้ยคะ?”อ๊ากก ยัยเฟย์แกทำร้ายพี่สาวของแกได้อย่างไร คนก็เขิลเป็นนะว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 
“ดีเลย ๆ จูบเลย”เสียงยัยแก้วดังขึ้น! หึ้ย คอยดูนะพวกแกจบงานตายแน่ ๆจากนั้นป๊อปปี้ก็ไม่รอช้า เขยิบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ หน้าของฉันและแล้วเค้าก็ลงมาจูบฉันในที่สุด……มันเป็นจูบเหมือนเมื่อเช้า แต่มันรู้สึกอ่อนโยน และนานกว่าเมื่อเช้า -3-ไม่นานป๊อปปี้ก็ถอนจูบออก เค้าก็น่าแดงรวมถึงฉันด้วย  จากนั้นตอนทางโรงแรมก็เปิดเพลง ขึ้นเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ -3-ไม่นานแขก ๆ ก็เริ่มกลับกันหมดแล้ว เพราะตอนนี้มันเริ่มดึกแล้วนั่นเอง -3-ตอนนี้ก็เวลา สามทุ่มตรงเป๊ะ ๆ เลย!ฉันและป๊อปปี้ก็มานั่งต่อที่โต๊ะเพื่อน ๆ รวมถึงขนมจีนที่เริ่มรู้จักและสนิทกับเพื่อน ๆ อีกหลายคนแล้วป๊อปปี้ก็มีดื่มเหล้าบ้าง ตามประสาผู้ชาย -3-ส่วนฉันก็นั่งกิน และกิน และกิน กินกินกินกิน!  ก็คนมันหิวและเหนื่อยมาทั้งวันEnd Fang Mode Poppy Mode ::ตอนนี้ผมก็นั่งดื่มเหล้ากับเพื่อน ๆ อยู่ครับ แม้ถึงผู้หญิงเช่นไอ้แก้ว! มันก็ยังดื่มผมอยากจะบอกทุกคนว่า มีความสุขจริง ๆ ไม่รู้จะบรรยายอะไรอีกแล้วEnd Poppy Mode ไม่นานก็เริ่มได้เวลาส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวเข้าหอกันแล้วหอก็จองจากห้องพักจากโรงแรมนี้ มันหรูมาก ๆ ต้องนอนที่นี้ก่อนหนึ่งคืน : )ตอนนี้พวกเพื่อน ๆ และฉัน,ป๊อปปี้,ขนมจีน พ่อและแม่พวกเราสองคนก็ตามขึ้นมาส่งตัวพวกเราสองคนพอเปิดประตูเข้ามาฉันก็เห็น ดอกกุหลาบโปรยอยู่บนเตียงเป็นรูปหัวใจ มันสวยมาก ๆ 
“นี่ฟางป๊อปปี้ทำเองเลยนะ” โทโมะบอกฟาง
“เหรอ อื้อ สวยจัง ><~” จากนั้นผู้ใหญ่ก็เริ่มทำพิธีธรรมดาเมื่อมีการเข้าหอ โดยที่มีเฟย์,ขนมจีน,เขื่อน,โทโมะ,แก้ว ยืนดูอยู่ที่ริมห้อง เพราะคนเข้ามาเยอะ
“แม่/พ่อขอให้ลูกทั้งสองคนรักกันไปนาน ๆ นะ มีอะไรกันปรึกษากัน มีอะไรไม่พอใจซึ่งกันและกันก็บอกกันและอภัยให้กัน ต้องเข้าใจกันนะลูก แล้วเป็นสามีภรรยากันแล้วก็อย่ามีปากเสียงกันให้มากนะ รักกันให้นาน ๆ นะลูก”พ่อแม่ของฟางและป๊อปปี้ทั้งสองฝ่ายพูดขณะที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียงทั้งสี่คน แล้วเมื่อพูดจบฟางและป๊อปปี้ก็ก้มลงกราบ พ่อแม่ผู้เป็นที่รัก ><~
“ขอบคุณนะคะ /ครับ สำหรับทุกอย่าง : ) ”ทั้งคู่บอกพร้อมกันแล้วไม่นานพวกเพื่อน ๆ และคุณพ่อคุณแม่ก็ออกไปทิ้งให้ฟางและป๊อปปี้ได้พักผ่อนแต่แม่ป๊อปปี้และพ่อป๊อปปี้ทิ้งไว้ว่า
‘ป๊อปปี้อย่าเจ้าชู้ให้มากนะลูก!’
“ครับ” ป๊อปปี้ตอบ
~ฟอดด ฟอด~
“เมียใครเนี้ย หอมจังน่ารักด้วย” ป๊อปปี้หอมแก้มฟาง ฟางหน้าแดง : )
“บ้า ๆ ตลก ๆ ฟางจะไปอาบน้ำ ปล่อย ๆ ”
“ครับก็ได้ เร็ว ๆ นะ”

Fang Mode ::แต่ปัญหาคือ ทรงผมที่ฉันทำมายุ่งเหยิง ติดกิ๊บดำเยอะมาก!แล้วยังเหนียวอีก TT โฮ น้องฟางอยากทรุดค่า เจ็บผม ดึงออกทีหัวจะหลุด TTป๊อปปี้เค้าเห็น เค้าเลยเดินมาที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งที่มีฉันนั่งแกะผม ที่ยุ่งเหยิงอยู่ !!
“มา ฉันช่วย”
“อืม ทำดี  ๆ นะเจ็บ”
“อ๊ากกกกกกกกก ไอป๊อปปี้ เจ็บว้อยยยยยยยยยTT”ฉันร้องออกมา ก็ไอ้ป๊อปปี้มันแกล้งฉันดึงหัว โฮ TT หัวจะหลุด แล้วฉันก็ตีป๊อปปี้ไปแรงๆ 
“โอ้ยๆ  ขอโทษ เจ็บ ๆ ”
“เหอะ ๆเจ็บหรือไง! ชิ ฉันเจ็บกว่านายอีก”
ปล.เขื่อน,โทโมะ,ป๊อปปี้ ขี้กลัวเมียแง๊ TTTTTTtttt’
“ขอโทษครับผม”ที่นายป๊อปปี้ขอโทษฉันจากนั้นก็เริ่มถอดชุดแล้วเข้าห้องน้ำไป
~15 นาทีผ่านไป~
“อ๊าก กรี๊ดดดดดดด!”
“อะไรฟาง กรี๊ดทำไมเป็นอะไรใคร ใครทำฟาง!?”
“นายนั่นแหละ ใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวทำไม! ”
“อ๋อ พูดงี้แสดงว่าไม่อยากให้ฉันใส่ใช่ไหม -3- งั้นถอดก็ได้”
“กรี๊ดดดดดTT ไอ้บ้า ไปเลยไปอาบน้ำ”
“ไม่อาบ จะนอนกับฟางง่า ”ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อน ๆ
“ไม่ได้! ถ้าอยากนอนด้วย ก็ไปอาบน้ำ ถ้าป๊อปปี้ไม่อาบนอนข้างล่างนะ”จากนั้นป๊อปปี้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย ฉันที่กำลังทาครีมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง…ไม่นานก็มีเสียงเปิดประตูออกมาจากนั้นป๊อปปี้ก็ออกมาจากห้องน้ำเมื่ออาบน้ำเสร็จ ด้วยสะภาพเปลือยท่อนบน -3-  คนสวยจะทรุด TT โอ้ ถ้ามันจะกล้ามเนื้อบึก ๆ ขนาดนี้ฉันมองค้าง ๆ เมื่อเห็นป๊อปปี้มองมา ก็เลยรีบหันกลับจากนั้นก็ได้เริ่มเวลานอนแล้ว ฉันกำลังเดินไปนอนที่เตียงแต่! ป๊อปปี้เค้าจับมือฉันสองข้าง แล้วผลักฉันไปติดกับ กับแพง หน้าของเราใกล้กันมาก! 
“ปะ…ป๊ะ…ป๊อปปี้ นายจะทำอะไร ?”ฉันทำขณะที่ตอนนี้เค้ามองหน้าฉันค้าง ๆ
“ก็เริ่มเกมส์ไง!” อ๊ากก ไอ้บ้า
“ไอ้บ้า! ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะนอน”
“ไม่เอา นิดเดียว”แล้วป๊อปปี้ก็ซุกไซร้ซอกคอขาว ๆ ของฉันเม้มให้มันเกิดรอยแดง ขณะที่ฉันตกเป็นลูกไก่อยู่ในกำมือของเขา 
“อ๊า ! ป๊อปปี้ฉันเหนื่อยฉันจะนอนก่อน ขอนอนนะ วันอื่นนะ”ฉันบอกเค้าหน้ามุ่ย ๆ แล้วเค้าก็หยุดการกระทำนั้น….
“ก็ได้ ถือว่าวันนี้ฟางเหนื่อยนะ..ไม่งั้นไม่รอดแน่ แต่พรุ่งนีอย่าหวังว่าจะรอด! หึหึ”จากนั้นเราสองคนก็ขึ้นเตียงนอนกอดกันกลม ฉันมีความสุขจริง ๆ :XD  ตอนนี้เราสองคนหันหน้าเข้าหากัน  ป๊อปปี้เค้าเป็นอะไรไม่รู้ไม่ยอมนอน แต่ที่จริงฉันก็ไม่หลับ เพราะอาจจะไม่คุ้นกับสถานที่นี้ก็ได้มั้ง! ฉันหลับตาพริ้ม ฉันลืมตาขึ้นมานิด ๆ โดยไม่ให้เขารู้ ฉันก็เห็นเค้ามองจ้องฉันอยู่ แล้วเค้าก็ใช้ริมฝีปากของเขา จูบที่หน้าผากฉัน แล้วฉันก็ลืมตาขึ้นแล้วพูดว่า
“ฟางรักป๊อปนะถึงแม้ป๊อปจะเจ้าชู้…”ฉันบอกเค้าที่นอนหันหน้าให้กัน
“ครับ..ป๊อปจะพยายามเลิกเจ้าชู้นะ แต่ไม่สัญญานะ”จากนั้นเราทั้งสองคนก็หลับ หลับ หลับ !! ด้วยความที่เหนื่อย นอนกอดกัน มีความสุขจริงฮิ้วววววววและคืนนั้นก็เป็นคืนแืห่งความสุขของฉันและป๊อปปี้……End Fang Mode

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา