Fang Mode ::
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟาง ฉันเคยเรียนมหาวิทยาลัยจุฬาฯ คณะบัญชี แต่ตอนนี้ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ คือเรียนจบแล้วนะ ><~ ไม่ใช่เป็นเด็กไม่รักเรียน (: พอเรียนจบฉันก็แต่งงานเลย แต่งงานกับชายคนหนึ่งชื่อว่า ‘ป๊อปปี้’ เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก ๆ -3- โลเล หลายใจ ชอบเที่ยว แต่ฉันก็ยังจะแต่งงานกับเขา (: แต่เค้าก็รักฉันและเทคแคร์ฉันอย่างดีนะ แต่ฉันปล่อยให้เค้ามีกิ๊กไปแต่ถ้าฉันจับได้ตรงๆละก็! อย่าหวังว่าจะรอด เพราะฉันมันโหด -3- และอีกอย่างป๊อปปี้ชอบไปเที่ยวกับโทโมะ,เขื่อน เป็นแก๊งค์เดียวกันเลย สามคนนี้ ก็มีอยู่หลายครั้งที่แก้วและเฟย์,ฉัน วีนใส่อยู่บ่อย ๆ (คือแก้วโทโมะ,เขื่อนเฟย์แต่งงานแล้วนะ) พวกนั้นมักถูกจับได้เป็นประจำ และก็บาดเจ็บอยู่ประจำเมื่อถูกจับได้ เพราะพวกฉันสามคนมันเป็นแก๊งค์ ‘หึงโหด’ และหาวิธีรู้ได้ง่าย ๆ ว่าพวกนั้นมีกิ๊กรึเปล่า ? วันนี้จะลองย้อนไปอดีตตอนฉันแต่งงานนะ (:
ย้อนไปเมื่อ เดือนมกราคม 54 (ตอนนี้เดือนพฤศจิกายนเน้ -3-)
ณ เวลาตี4ครึ่ง
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก….~
“ฟางตื่นได้แล้วลูก ไปแต่งหน้าทำผมนะ อย่าตื่นสายสิลูก”แม่เฟี๊ยตตะโกนเรียกฉันแต่ไม่มีเสียงใดๆ ตอบรับ
“ฟาง…ฟางตื่นรึยังลูกงั้นแม่เข้าไปนะ!”ทันทีนั้นแม่เฟี๊ยตก็เดินเข้ามาทันที…
“นี่ฟาง ยังไม่ตื่นอีกหรือไง วันนี้วันแต่งงานลูกนะ! ตื่นเดี๋ยวนี้”
แม่ฉันเดินมาที่หน้าเตียงหรือปลายเตียงของฉันแล้วตะโกนซะเสียงดัง อ๊ากหนวกหนูคนจะนอนค่า!
“ฟางตื่นเดี๋ยวนี้แม่บอกให้ตื่นไง!”
อ๊ากกTT แม่ตวาดใส่ฉัน มันเรื่องอะไรกันเนี้ยทำไมฉันต้องตื่นกันละ ฉันงง!
ฉันเลยขะมุกขะมอมผุดขึ้นมาจากผ้าห่ม แล้วนั่งถามแม่!
“แม่! อะไรกันเนี่ย ปลุกฟางทำมายยยยยยยยยยยยยย!”วิบัติเพื่อเสียงครับผม><~
“ก็วันนี้งานแต่งแกนะ! ทำไมยังไม่ตื่น ฮะ ถ้าสายแล้วจะเอายังไงฮะฟาง ใช้เวลานานนะลูก”
หา…อะไรนะ วันนี้งานแต่งงานฉัน? อะไรกัน งง><~ อ๋อ นึกออกแล้ว
“เห้ย” ฉันสะดุ้ง
“แล้วทำมายยยยยยแม่ไม่บอกหนู TT ถ้าหนูสายแล้วจะยังไงคะแม่?” (แล้วเมื่อกี้ใครปลุก
แก -3-)
“แล้วเมื่อกี้ใครแหกปากเรียกแกฮะยัยฟาง!?”
“ขอโทษค่ะแม่ TT”จากนั้นฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบทันที !!
~ในห้องน้ำ~
“เฮ้อ ตื่นช้านะเนี่ยเรา ถ้าสายแล้วจะทำยังไง! เมื่อคืนมัวแต่ตื่นเต้น นอนไม่หลับ ><~ อ๊ากกก วันนี้แล้วสิ ที่ฉันจะได้เป็นเจ้าสาววววววว ><~ วันที่จะมีครอบครัว คิดแล้วเขิน //-//”ฉันพูดกับตัวเอง (บ้าไงพูดคนเดียว 555)
จากนั้นฉันก็อาบน้ำเลยค่า : )
~15 นาทีผ่านไป~
“แม่คะฟางเสร็จแล้ว ไหนชุดฟางคะ?”ฉันตะโกนถามแม่จากชั้นบนไปชั้นล่าง
“อยู่ในตู้ลูก หยิบเอาหยิบดี ๆ ละ ใส่ให้เรียบร้อยด้วย”
“ค่ะ ”
จากนั้นฉันก็หยิบชุดแต่งงานในตู้มาใส่ มันสวยมาก ๆ เลยล่ะ (:
ถ้าฉันใส่แล้วเหมือนนางฟ้าแน่ ๆ เลย
จากนั้นฉันก็บบรรจงใส่ให้ตัวเอง จนเสร็จ ชุดนี้เป็นชุดกระโปรงยาวถึงพื้น บานนิดหน่อย
เป็นเกาะอก เป็นลูกไม้ติดตามผ้า มีกากเพชรมั่งอะไรมั่ง (ไรท์เตอร์อธิบายไม่ค่อยถูกค่ะ -3-)
ตอนนี้เวลา ตี 5 ครึ่ง
จากนั้นฉันก็ตะโกนถามแม่อีกที
“แม่คะไหนช่างทำผมละคะ ฟางแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ”
คือเราจ้างช่างแต่งหน้าทำผมจากที่ร้านมาน่ะค่า มาแต่งที่บ้านน ><~
“อยู่นี่ลูก” แล้วแม่ฉันก็พาช่างขึ้นมาบนห้องฉัน และมาหยุดที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อทำการแต่งหน้าทำผม
~ตอนนี้เวลา 8 โมงครึ่งเช้า~
ตอนนี้ฉันก็แต่งหน้าทำผมเสร็จแล้วละค่ะ
“สวยจังเลยค่ะน้องฟาง ><~”ช่างชมฉัน
“ขอบคุณค่ะ ”ฉันยิ้มรับน้อย ๆ ที่จริงเขินแทบตาย
“ลูกแม่สวยเหมือนใครน้า ?”
“เหมือนแม่ไงคะ”
“ถูกต้องเลยค่ะ ลูกแม่ 555”
จากนั้นช่างก็กลับไป
“ฟางงั้นเราไปที่โบสท์ได้แล้วนะลูก เดี๋ยวจะสายตอนนี้ แปดโมงสี่สิบห้าแล้ว ฤกษ์ที่นัดไว้เก้าโมงเก้านาทีนี่ลูกเร็ว ๆ”คุณพ่อเรียกฉัน
“ค่ะ เดี๋ยวฟางลงไปนะคะ”
ตอนนี้พ่อและแม่ของฉันอยู่หน้าบ้านแล้ว
จากนั้นก่อนที่ฉันจะออกจากห้องสุดที่รักของฉัน
“ลาก่อนนะ ห้องสุดที่รักของฉัน ><~ แล้วฉันจะกลับมานอนบ้างนะ”
ฉันบอกลาห้องสุดที่รักของฉัน ><~ เพราะถ้าฉันแต่งงานไปก็ต้องไปอยู่บ้านที่นายป๊อปปี้ซื้อไว้ให้อยู่สองคน ฉันคงคิดถึงห้องนี้แน่ๆ
แล้วฉันก็เดินลงมาเรื่อย ๆ ฉันก็เห็นบูบู้ (ชื่อสุนัขไรท์เตอร์เอง 55 ชื่อแปลกอ่าดิ)
มันคือสุนัขของฉัน สุนัขพันธ์ปลั๊ก ฉันก้มไปอุ้มมันขึ้นมา แล้วหอมเข้าไปหามันหนึ่งที เพราะต่อไปนี้ฉันก็คงไม่ได้เห็นมันอีกแล้ว ฉันคงคิดถึงมันTT~ คงจะไม่มีสุนัขซน ๆ ที่คอยเล่นกับฉันและแกล้งฉัน เป็นเพื่อนฉันตอนที่ฉันเศร้า แล้วฉันก็วางมันลงและพูดกับมันว่า
“ลาก่อนนะบูบู้ ไว้แม่จะมาเยี่ยมนะคะ” แล้วก็ลูบหัวมัน อย่างเอ็นดู
แล้วฉันก็เดินออกมาจนถึงหน้าบ้าน
แล้วพูดอีกครั้งว่า
“คิดถึงบ้านหลังนี้นะ”
แล้วก็เดินไปขึ้นรถที่มีพ่อและแม่ของฉันอยู่
ฉันมองบ้านฉันอย่างช้า ๆ และขึ้นรถไปแล้วก็มาถึงโบสท์แห่งหนึ่ง
แล้วฉันก็เดินเข้ามา และฉันก็เจอนายป๊อปปี้หน้าโบสท์
Eng fang mode
Poppy Mode
โหหหหหหหหหห!....ผมไม่อยากจะเชื่อเลย วันนี้ฟางจะสวยได้ขนาดนี้จริง ๆ สวยกว่าทุกวัน สวยมากด้วย ! นางฟ้าชัด ๆ ผมมองฟางตาค้างแล้วฟางก็เดินมาหาผมแล้วปัดมือไปมาให้ผมตื่นจากภวังค์ที่ฟางได้สร้างข
ึ้นได้กับผม
“ป๊อปปี้เป็นอะไรรึเปล่า”ฟางใช้มือส่าย ๆ แล้วถามผม
“ปะ…ปะ….เปล่าครับ”ผมตอบอึกอัก
“วันนี้ฟางสวยจังเลยนะ สวยมาก ๆ ด้วย สวยกว่าทุกวัน”
ผมพูดออกไป ที่จริงผมไม่อยากจะพูดแต่ใจมันสั่งให้พูด (:
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ฟางตอบ ยิ้มอย่างสวย ๆ ให้ผม อ๊ากTT จะละลายครับผม แล้วฟางก็เดินไปเตรียมตัว แล้วผมก็ไปรอตรงที่ทำพิธีครับ
Poppy End
~เวลา 9.09 น.~
ตอนนี้ป๊อปปี้รออยู่ตรงที่ทำพิธีแล้ว
ตอนนี้ฟางก็เดินควงแขนกับคุณพ่อมา….จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าป๊อปปี้
แล้วป๊อปปี้ก็ยื่นมือให้ฟางจับ แล้วมาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ กันจากนั้นก็เริ่มพิธี
“คุณธนันต์ธรณ์จะรับคุณภาณุเป็นสามีหรือไม่ครับ ?”เสียงบาทหลวงกล่าวขึ้น
“รับค่ะ”ฟางยิ้มแล้วมองหน้าชายหนุ่มยิ้ม ๆ><~
“แล้วคุณภาณุจะรับคุณธนันต์ธรณ์เป็นภรรยารึเปล่าครับ?”
“รับสิครับ ไม่รับได้ไง ! (:”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางน่าแดง
“งั้นกระผมขอประกาศ ณ ที่นี้ว่า คุณภาณุและคุณธนันต์ธรณ์ได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วนะครับ”บาทหลวงประก
าศบอกผู้คนที่มาในงานนี้อย่างดัง
ไม่ทันใด…..ป๊อปปี้ก็โน้มหน้าเข้ามาหาฟางและก้มลงจูบช้า ๆ มันเป็นจูบที่แสนยาวนานและอ่อนโยนต่อหน้าผู้คน ทำเอาคนหลาย ๆ คนอิจฉากกันไปเลยทีเดียว รวมถึงเฟย์เขื่อน,แก้วโทโมะก็แพ้กัน ถึงกับตาลุกวาวเลยทีเดียว
ไม่นานทั้งคู่บ่าวสาวก็คลายจูบออกจากกัน…….
และเดินไปตรงหน้าโบสท์เพื่อโยนดอกไม้
“1..2..3 โยนแล้วนะ”ฟางพูดแล้วโยนดอกไม้หน้าโบสท์
“ว้าว….เฟย์ได้ด้วย อ๊ากกดีใจว้อยย (: จะได้เป็นเจ้าสาวแล้ว”เฟย์พูดแล้วยิ้มออกมา
“นี่ยัยเฟย์แกแต่งงานแล้วไม่ใช่หรือไง?”แก้วขัดขึ้น
“เออวะฉันลืม”เฟย์บอกแล้วเกาหัว
แล้วทุกคนก็หัวเราะพร้อมกันรวมถึงคู่บ่าวสาว……
------------
พอแค่นี้ก่อนนะ วันอื่นจะมาอัพอีก ตอนแ่ต่งงานยังไม่หมดนะ -3- เดี๋ยวมีต่อเจอกันตอนสองน้า ><~สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟาง ฉันเคยเรียนมหาวิทยาลัยจุฬาฯ คณะบัญชี แต่ตอนนี้ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ คือเรียนจบแล้วนะ ><~ ไม่ใช่เป็นเด็กไม่รักเรียน (: พอเรียนจบฉันก็แต่งงานเลย แต่งงานกับชายคนหนึ่งชื่อว่า ‘ป๊อปปี้’ เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก ๆ -3- โลเล หลายใจ ชอบเที่ยว แต่ฉันก็ยังจะแต่งงานกับเขา (: แต่เค้าก็รักฉันและเทคแคร์ฉันอย่างดีนะ แต่ฉันปล่อยให้เค้ามีกิ๊กไปแต่ถ้าฉันจับได้ตรงๆละก็! อย่าหวังว่าจะรอด เพราะฉันมันโหด -3- และอีกอย่างป๊อปปี้ชอบไปเที่ยวกับโทโมะ,เขื่อน เป็นแก๊งค์เดียวกันเลย สามคนนี้ ก็มีอยู่หลายครั้งที่แก้วและเฟย์,ฉัน วีนใส่อยู่บ่อย ๆ (คือแก้วโทโมะ,เขื่อนเฟย์แต่งงานแล้วนะ) พวกนั้นมักถูกจับได้เป็นประจำ และก็บาดเจ็บอยู่ประจำเมื่อถูกจับได้ เพราะพวกฉันสามคนมันเป็นแก๊งค์ ‘หึงโหด’ และหาวิธีรู้ได้ง่าย ๆ ว่าพวกนั้นมีกิ๊กรึเปล่า ? วันนี้จะลองย้อนไปอดีตตอนฉันแต่งงานนะ (:
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟาง ฉันเคยเรียนมหาวิทยาลัยจุฬาฯ คณะบัญชี แต่ตอนนี้ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ คือเรียนจบแล้วนะ ><~ ไม่ใช่เป็นเด็กไม่รักเรียน (: พอเรียนจบฉันก็แต่งงานเลย แต่งงานกับชายคนหนึ่งชื่อว่า ‘ป๊อปปี้’ เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก ๆ -3- โลเล หลายใจ ชอบเที่ยว แต่ฉันก็ยังจะแต่งงานกับเขา (: แต่เค้าก็รักฉันและเทคแคร์ฉันอย่างดีนะ แต่ฉันปล่อยให้เค้ามีกิ๊กไปแต่ถ้าฉันจับได้ตรงๆละก็! อย่าหวังว่าจะรอด เพราะฉันมันโหด -3- และอีกอย่างป๊อปปี้ชอบไปเที่ยวกับโทโมะ,เขื่อน เป็นแก๊งค์เดียวกันเลย สามคนนี้ ก็มีอยู่หลายครั้งที่แก้วและเฟย์,ฉัน วีนใส่อยู่บ่อย ๆ (คือแก้วโทโมะ,เขื่อนเฟย์แต่งงานแล้วนะ) พวกนั้นมักถูกจับได้เป็นประจำ และก็บาดเจ็บอยู่ประจำเมื่อถูกจับได้ เพราะพวกฉันสามคนมันเป็นแก๊งค์ ‘หึงโหด’ และหาวิธีรู้ได้ง่าย ๆ ว่าพวกนั้นมีกิ๊กรึเปล่า ? วันนี้จะลองย้อนไปอดีตตอนฉันแต่งงานนะ (:
ย้อนไปเมื่อ เดือนมกราคม 54 (ตอนนี้เดือนพฤศจิกายนเน้ -3-)
ณ เวลาตี4ครึ่ง
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก….~
“ฟางตื่นได้แล้วลูก ไปแต่งหน้าทำผมนะ อย่าตื่นสายสิลูก”แม่เฟี๊ยตตะโกนเรียกฉันแต่ไม่มีเสียงใดๆ ตอบรับ
“ฟาง…ฟางตื่นรึยังลูกงั้นแม่เข้าไปนะ!”ทันทีนั้นแม่เฟี๊ยตก็เดินเข้ามาทันที…
“นี่ฟาง ยังไม่ตื่นอีกหรือไง วันนี้วันแต่งงานลูกนะ! ตื่นเดี๋ยวนี้”
แม่ฉันเดินมาที่หน้าเตียงหรือปลายเตียงของฉันแล้วตะโกนซะเสียงดัง อ๊ากหนวกหนูคนจะนอนค่า!
“ฟางตื่นเดี๋ยวนี้แม่บอกให้ตื่นไง!”
อ๊ากกTT แม่ตวาดใส่ฉัน มันเรื่องอะไรกันเนี้ยทำไมฉันต้องตื่นกันละ ฉันงง!
ฉันเลยขะมุกขะมอมผุดขึ้นมาจากผ้าห่ม แล้วนั่งถามแม่!
“แม่! อะไรกันเนี่ย ปลุกฟางทำมายยยยยยยยยยยยยย!”วิบัติเพื่อเสียงครับผม><~
“ก็วันนี้งานแต่งแกนะ! ทำไมยังไม่ตื่น ฮะ ถ้าสายแล้วจะเอายังไงฮะฟาง ใช้เวลานานนะลูก”
หา…อะไรนะ วันนี้งานแต่งงานฉัน? อะไรกัน งง><~ อ๋อ นึกออกแล้ว
“เห้ย” ฉันสะดุ้ง
“แล้วทำมายยยยยยแม่ไม่บอกหนู TT ถ้าหนูสายแล้วจะยังไงคะแม่?” (แล้วเมื่อกี้ใครปลุก
แก -3-)
“แล้วเมื่อกี้ใครแหกปากเรียกแกฮะยัยฟาง!?”
“ขอโทษค่ะแม่ TT”จากนั้นฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบทันที !!
~ในห้องน้ำ~
“เฮ้อ ตื่นช้านะเนี่ยเรา ถ้าสายแล้วจะทำยังไง! เมื่อคืนมัวแต่ตื่นเต้น นอนไม่หลับ ><~ อ๊ากกก วันนี้แล้วสิ ที่ฉันจะได้เป็นเจ้าสาววววววว ><~ วันที่จะมีครอบครัว คิดแล้วเขิน //-//”ฉันพูดกับตัวเอง (บ้าไงพูดคนเดียว 555)
จากนั้นฉันก็อาบน้ำเลยค่า : )
~15 นาทีผ่านไป~
“แม่คะฟางเสร็จแล้ว ไหนชุดฟางคะ?”ฉันตะโกนถามแม่จากชั้นบนไปชั้นล่าง
“อยู่ในตู้ลูก หยิบเอาหยิบดี ๆ ละ ใส่ให้เรียบร้อยด้วย”
“ค่ะ ”
จากนั้นฉันก็หยิบชุดแต่งงานในตู้มาใส่ มันสวยมาก ๆ เลยล่ะ (:
ถ้าฉันใส่แล้วเหมือนนางฟ้าแน่ ๆ เลย
จากนั้นฉันก็บบรรจงใส่ให้ตัวเอง จนเสร็จ ชุดนี้เป็นชุดกระโปรงยาวถึงพื้น บานนิดหน่อย
เป็นเกาะอก เป็นลูกไม้ติดตามผ้า มีกากเพชรมั่งอะไรมั่ง (ไรท์เตอร์อธิบายไม่ค่อยถูกค่ะ -3-)
ตอนนี้เวลา ตี 5 ครึ่ง
จากนั้นฉันก็ตะโกนถามแม่อีกที
“แม่คะไหนช่างทำผมละคะ ฟางแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ”
คือเราจ้างช่างแต่งหน้าทำผมจากที่ร้านมาน่ะค่า มาแต่งที่บ้านน ><~
“อยู่นี่ลูก” แล้วแม่ฉันก็พาช่างขึ้นมาบนห้องฉัน และมาหยุดที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อทำการแต่งหน้าทำผม
~ตอนนี้เวลา 8 โมงครึ่งเช้า~
ตอนนี้ฉันก็แต่งหน้าทำผมเสร็จแล้วละค่ะ
“สวยจังเลยค่ะน้องฟาง ><~”ช่างชมฉัน
“ขอบคุณค่ะ ”ฉันยิ้มรับน้อย ๆ ที่จริงเขินแทบตาย
“ลูกแม่สวยเหมือนใครน้า ?”
“เหมือนแม่ไงคะ”
“ถูกต้องเลยค่ะ ลูกแม่ 555”
จากนั้นช่างก็กลับไป
“ฟางงั้นเราไปที่โบสท์ได้แล้วนะลูก เดี๋ยวจะสายตอนนี้ แปดโมงสี่สิบห้าแล้ว ฤกษ์ที่นัดไว้เก้าโมงเก้านาทีนี่ลูกเร็ว ๆ”คุณพ่อเรียกฉัน
“ค่ะ เดี๋ยวฟางลงไปนะคะ”
ตอนนี้พ่อและแม่ของฉันอยู่หน้าบ้านแล้ว
จากนั้นก่อนที่ฉันจะออกจากห้องสุดที่รักของฉัน
“ลาก่อนนะ ห้องสุดที่รักของฉัน ><~ แล้วฉันจะกลับมานอนบ้างนะ”
ฉันบอกลาห้องสุดที่รักของฉัน ><~ เพราะถ้าฉันแต่งงานไปก็ต้องไปอยู่บ้านที่นายป๊อปปี้ซื้อไว้ให้อยู่สองคน ฉันคงคิดถึงห้องนี้แน่ๆ
แล้วฉันก็เดินลงมาเรื่อย ๆ ฉันก็เห็นบูบู้ (ชื่อสุนัขไรท์เตอร์เอง 55 ชื่อแปลกอ่าดิ)
มันคือสุนัขของฉัน สุนัขพันธ์ปลั๊ก ฉันก้มไปอุ้มมันขึ้นมา แล้วหอมเข้าไปหามันหนึ่งที เพราะต่อไปนี้ฉันก็คงไม่ได้เห็นมันอีกแล้ว ฉันคงคิดถึงมันTT~ คงจะไม่มีสุนัขซน ๆ ที่คอยเล่นกับฉันและแกล้งฉัน เป็นเพื่อนฉันตอนที่ฉันเศร้า แล้วฉันก็วางมันลงและพูดกับมันว่า
“ลาก่อนนะบูบู้ ไว้แม่จะมาเยี่ยมนะคะ” แล้วก็ลูบหัวมัน อย่างเอ็นดู
แล้วฉันก็เดินออกมาจนถึงหน้าบ้าน
แล้วพูดอีกครั้งว่า
“คิดถึงบ้านหลังนี้นะ”
แล้วก็เดินไปขึ้นรถที่มีพ่อและแม่ของฉันอยู่
ฉันมองบ้านฉันอย่างช้า ๆ และขึ้นรถไปแล้วก็มาถึงโบสท์แห่งหนึ่ง
แล้วฉันก็เดินเข้ามา และฉันก็เจอนายป๊อปปี้หน้าโบสท์
Eng fang mode
Poppy Mode
โหหหหหหหหหห!....ผมไม่อยากจะเชื่อเลย วันนี้ฟางจะสวยได้ขนาดนี้จริง ๆ สวยกว่าทุกวัน สวยมากด้วย ! นางฟ้าชัด ๆ ผมมองฟางตาค้างแล้วฟางก็เดินมาหาผมแล้วปัดมือไปมาให้ผมตื่นจากภวังค์ที่ฟางได้สร้างข
ึ้นได้กับผม
“ป๊อปปี้เป็นอะไรรึเปล่า”ฟางใช้มือส่าย ๆ แล้วถามผม
“ปะ…ปะ….เปล่าครับ”ผมตอบอึกอัก
“วันนี้ฟางสวยจังเลยนะ สวยมาก ๆ ด้วย สวยกว่าทุกวัน”
ผมพูดออกไป ที่จริงผมไม่อยากจะพูดแต่ใจมันสั่งให้พูด (:
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ฟางตอบ ยิ้มอย่างสวย ๆ ให้ผม อ๊ากTT จะละลายครับผม แล้วฟางก็เดินไปเตรียมตัว แล้วผมก็ไปรอตรงที่ทำพิธีครับ
Poppy End
~เวลา 9.09 น.~
ตอนนี้ป๊อปปี้รออยู่ตรงที่ทำพิธีแล้ว
ตอนนี้ฟางก็เดินควงแขนกับคุณพ่อมา….จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าป๊อปปี้
แล้วป๊อปปี้ก็ยื่นมือให้ฟางจับ แล้วมาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ กันจากนั้นก็เริ่มพิธี
“คุณธนันต์ธรณ์จะรับคุณภาณุเป็นสามีหรือไม่ครับ ?”เสียงบาทหลวงกล่าวขึ้น
“รับค่ะ”ฟางยิ้มแล้วมองหน้าชายหนุ่มยิ้ม ๆ><~
“แล้วคุณภาณุจะรับคุณธนันต์ธรณ์เป็นภรรยารึเปล่าครับ?”
“รับสิครับ ไม่รับได้ไง ! (:”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางน่าแดง
“งั้นกระผมขอประกาศ ณ ที่นี้ว่า คุณภาณุและคุณธนันต์ธรณ์ได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วนะครับ”บาทหลวงประก
าศบอกผู้คนที่มาในงานนี้อย่างดัง
ไม่ทันใด…..ป๊อปปี้ก็โน้มหน้าเข้ามาหาฟางและก้มลงจูบช้า ๆ มันเป็นจูบที่แสนยาวนานและอ่อนโยนต่อหน้าผู้คน ทำเอาคนหลาย ๆ คนอิจฉากกันไปเลยทีเดียว รวมถึงเฟย์เขื่อน,แก้วโทโมะก็แพ้กัน ถึงกับตาลุกวาวเลยทีเดียว
ไม่นานทั้งคู่บ่าวสาวก็คลายจูบออกจากกัน…….
และเดินไปตรงหน้าโบสท์เพื่อโยนดอกไม้
“1..2..3 โยนแล้วนะ”ฟางพูดแล้วโยนดอกไม้หน้าโบสท์
“ว้าว….เฟย์ได้ด้วย อ๊ากกดีใจว้อยย (: จะได้เป็นเจ้าสาวแล้ว”เฟย์พูดแล้วยิ้มออกมา
“นี่ยัยเฟย์แกแต่งงานแล้วไม่ใช่หรือไง?”แก้วขัดขึ้น
“เออวะฉันลืม”เฟย์บอกแล้วเกาหัว
แล้วทุกคนก็หัวเราะพร้อมกันรวมถึงคู่บ่าวสาว……
------------
มีนเลิฟป๊อปฟางเว่อร์
