คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK

 1อาทิตย์ต่อมา

"แก้ว โทโมะไปทำงานแล้วนะ"โทโมะเดินมาหอมแก้มร่างบางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง


"ค่า รีบไปรีบกลับนะ"บอกร่างสูงก่อนที่ร่างสูงจะเดินออกไป วันนี้เป็นวันเสาร์มีเพียงร่างสูงคนเดียวที่


ต้องออกไปทำงาน  


"แก้ว ออกไปกินข้าว"เคนจิเดินเข้ามาตามน้องสะใภ้ในห้อง


"ไม่เป็นไรค่ะพี่เคนจิแก้วยังไม่หิว แก้วขอนอนพักดีกว่าค่ะ" 


"เอางั้นหรอ ถ้ามีอะไรก็เรียกพี่ล่ะกันนะ"


"ขอบคุณค่ะ"หลังจากที่เคนจิออกไปแล้ว ร่างบางก็วางหนังสือลงแล้วค่อยๆล้มตัวลงนอน ทำไมวันนี้เธอ


รู้สึกแปลกๆนะ


"โอ๊ย คุณแม่ คุณพ่อ โอ๊ยยยย!พี่เคนจิช่วยแก้วด้วย"แก้วสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนบ่าย เมื่อรู้สึกเจ็บที่ท้อง


เธอไม่เคยปวดแบบนี้มาก่อนเลย


"โอ๊ย พี่เคนจิ"ร่างบางร้องเสียงดัง เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นตามใบหน้าหวาน


"เป็นอะไรลูก"ผู้เป็นแม่เดินเข้ามาในห้องด้วยความร้อนใจ ก่อนจะเบิกตาโต


"แก้ว"


"แม่ค่ะ แก้วเจ็บ"ร่างบางพูดทั้งน้ำตา ในหัวนึกถึงร่างสูงที่ออกไปทำงาน 'โทโมะแก้วเจ็บจัง'


ผู้เป็นแม่ดึงผ้าห่มออกก่อนจะเห็นน้ำคล่ำเปรอะเตียงเป็นวงกว้าง


" ตายแล้ว เคนจิมานี่เร็ว"ตะโกนเรียกลูกชายคนโตเสียงดัง


"อะไรครับคุณแม่  แก้ว"ชายหนุ่มตาโต


"น้องจะคลอดแล้วลูก อุ้มน้องไปที่รถเร็ว"


"ครับๆ"ก้มหน้ารับคำ ก่อนจะช้อนตัวน้องสะใภ้เข้าสู่วงแขน


"อ้าวคุณ  หนูแก้วเป็นอะไรเนี่ย"พ่อที่พึ่งเดินลงมาจากชั้นบนถามอย่างตกใจ


"หนูแก้วจะคลอดแล้วค่ะ"


"งั้นรีบไป รพ.เร็ว"


รถเคลื่อนตัวออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็วโดยมีคนขับเป็นเคนจิ


"โทรบอกเจ้าโมะหรือยัง"ผู้เป็นพ่อถามภรรยา 


"ยังเลยค่ะ คุณก็โทรไปสิ"สั่งสามีก่อนจะหันไปหาลูกสะใภ้


"หนูแก้วหายใจลึกๆนะลูก เดี๋ยวก็จะได้เจอหน้า ซันชายส์กับซันนี่แล้วนะ"ลูบหัวลูกสะใภ้เบาๆ พร้อมบีบมือ


ให้ผ่อนคลาย


"แม่ค่ะแก้วเจ็บจัง"


"ทนหน่อยนะลูก"


ร่างบาพยักหน้ารับก่อนจะกัดฟันแน่น ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่าง 


รถหยุดที่หน้าโรงพยาบาลร่างบางถูกพาไปไว้ที่ห้องพักห้องหนึ่ง


"ทำไมไม่พาเธอไปห้องคลอดล่ะค่ะ"คนเป็นแม่เอ่ยถามนางพยาบาลอย่าแปลกใจ


"คุณหมอทำคลอดอยู่ค่ะ ต้องรอก่อนนะค่ะ เชิญญาติออกไปรอข้างนอกสักครู่นะค่ะ"ทุกคนเดินออกมารอ


ข้างนอกห้องตามที่นางพยาบาลบอก


"แม่ครับแล้วแก้วจะต้องนอนเจ็บท้องอยู่อย่างนี้หรอครับ"


"ใช่จ้ะ เราก็ต้องรอหมอก่อน ตอนแม่คลอดก็เป็นแบบนี้แหละ"เคนจิพยักหน้าเข้าใจ


เขาสงสารน้องสะใภ้จัง


"เจ้าโมะกำลังมานะคุณ คุณพ่อคุณแม่หนูแก้วด้วย"


"ค่ะ"


"ญาติเข้าไปได้แล้วค่ะ" นางพยาบาลคนเดิมเดินออกมาจากห้องของร่างบางทุกคนรีบเดินเข้าไปภายใน


ห้อง


"แก้วเป็นยังไงบ้างลูก"


"เจ็บค่ะ แก้วไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้"ร่างบางกัดฟันแน่นพยายามข่มความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ตอนนี้ร่าง


บางอยู่ในชุดของทางโรงพยาบาล


"แล้วโทโมะล่ะค่ะ"


"กำลังมาจ๊ะ หนูใจเย็นๆนะ"ร่างบางพยักหน้ารับ โทโมะรีบมาเร๊วๆสิ เวลาสำคัญอย่างนี้แก้วอยากอยู่กับ


โทโมะนะ







ทางด้านร่างสูง 


"โทโมะเอามือถือมาฝากกับพี่มา  ใกล้จะขึ้นเวทีแล้ว"พี่หนึ่งบอกกับโทโมะ


"ไม่ครับพี่วันนี้ผมขอเอามือถือไว้กับตัวนะครับผมรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้"


"เอางั้นก็ได้"


"เคโอติกเตรียมตัวค่ะ"


"ครับ"ห้าหนุ่มสำรวจตนเองอีกครั้ง ก่อนที่อินโทรเพลง อยู่ในช่วงปรับปรุงจะดังขึ้น


"สวัสดีคร้าบบบบบ"ทั้งห้าหนุ่มก้าวขึ้นไปบนเวที เรียกเสียงกรี๊ดจากเหล่าแฟนคลับที่มารอให้กำลังใจตั้งแต่


เช้า   จบไปสามเพลงห้าหนุ่มก็หยุดพักเปลี่ยนมาคุยกับแฟนๆแทน


'กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร~~'


เสียงโทรศัพท์ของโทโมะดังขึ้น ในตอนแรกเขากะว่าจะตัดสายทิ้งแต่เมื่อเห็นว่าพ่อเป็นคนโทรเข้ามาเขาก็


เริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ร่างสูงเดินมาที่มุมด้านหลังเวทีก่อนจะกดรับสาย

 
"ว่าไงครับพ่อ"พูดกันเพียงไม่กี่ประโยคร่างสูงก็รีบกดวางด้วยความร้อนใจ หันหลังเตรียมวิ่งลงจากเวที


"เฮ้ยโทโมะจะไปไหนว่ะ" ป๊อปปี้ถามร่างสูง


"แก้วจะคลอดแล้วฉันจะไปหาแก้ว"


"เฮ้ยจริงดิรีบไปเลยเดี๋ยวเลร็จแล้วฉันตามไป"เขื่อนตาโตอย่าตื่นเต้นเช่นเดียวกับทุกคน


"เออ ไปนะ พี่หนึ่งเดี๋ยวผมเอาชุดมาคืนวันหลังนะ" 


"เออ รีบไปเหอะ"


ร่างสูงยิ้มอย่างขอบคุณก่อนจะคว้ากระเป๋าวิ่งออกไปทันที  ใช้เวลาเพียงไม่นานร่างสูงก็มาถึงโรง


พยาบาล 


"ขอโทษนะครับ คือ...."ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะถามจบพยาบาลสาวก็ขัดขึ้นก่อน


"คุณแก้วอยู่ห้องข้างๆห้องคลอดน่ะค่ะ"


"ขอบคุณครับ"ร่างสูงกล่าวขอบคุณก่อนจะรีบไปยังห้องที่ว่านั่นทันที


"แก้ว"ทันทีที่เข้ามาในห้องร่างสูงก็พุ่งตรงไปที่เตียง


"โทโมะ"ร่างบางเอ่ยเรียกร่างสูงด้วยความดีใจ 


"แก้วเป็นไงบ้าง"จับมือบางมาแนบที่หน้าของตนเอง 


"เจ็บท้องน่ะโทโมะ แก้วเจ็บมากๆเลย"


"อดทนนะแก้วอีกไม่นานก็จะได้เจอลูกแล้วนะ"โทโมะใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อของร่างบาง


พยาบาลเดินเข้ามาภายในห้อง


"เดี๋ยวจะย้ายคุณแก้วไปที่ห้องคลอดแล้วค่ะ"


"ผมเข้าไปด้วยได้มั้ยครับ" 


"ได้ค่ะ เดี๋ยวเชิญใปเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ"


"ครับ"ร่างสูงเดินตามนางพยาบาลไป  ร่างบางถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอด ภายในห้องแลดูวุ่นวายไปหมด


นางพยาบาลหลายคนง่วนอยู่กับการเตรียมเครื่องมือต่างๆ


ร่างสูงที่ไปใส่ชุดคลุมมาแล้วเดินเข้ามาในห้อง 


"แก้ว โมะมาแล้วนะ"


ร่างบางพยักหน้า


"เป็นท้องแฝดเราต้องทำการผ่านะครับ" หมอบอกกับทั้งสองคน


"ครับ" ร่างสูงดูจะหวาดกลัวและตื่นเต้นพอๆกับร่างบาง


"จะบล็อกหลังแล้วนะค่ะ"นางพยาบาลบอกก่อนที่ทำการบล๊อกหลังของร่างบาง ซึ่งเปรียบเสมือนยาชา


ร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ 


"แก้ว"ร่างสูงกดจูบลงบนหน้าผากของร่างบาง อยากจะเจ็บแทนร่างบางเหลือเกิน


ภายนอกห้องคลอด ครอบครัวของทั้งสองคนรวมถึงเฟย์ฟาง และเคโอติก นั่งกันแทบไม่ติด เดินวนไปวน


มากันที่หน้าห้อง 


"เขื่อนหยุดเดินซะที เฟย์ปวดหัว"


"เอ้าก็คนมันตื่นเต้นหนิ"


"เอาหน่าลูกอย่าทะเลาะกัน มานั่งนี่มาเขื่อน"แม่ของแก้วเรียกให้ชายหนุ่มหน้ายาวมานั่งลงข้างๆ 


"ฟางจะมีหลานแล้วหรอเนี่ย ตื่นเต้นจัง"


ฟางหน้าตายิ้มแย้มอย่างมีความสุขเหมือนกับจะมีลูกซะเอง


กลับมาภายในห้องคลอด ร่างสูงพยายามชะเง้อคอมองผ่านฉากกั้นไปเมื่อได้ยินว่าเห็นตัวเด็กแล้ว


'อุแว้ อุแว้'เสียงเด็กทารกแรกเกิดดังขึ้นทำเอาคุณพ่อคุณแม่มือใหม่น้ำตาไหลด้วยความดีใจ


'อุแว้ อุแว้'เสียงทารกสองคนแข่งกันร้องเสียงดัง 


"คนแรกลูกชายค่ะ เกิดก่อนลูกสาว10วินาที ทั้งสองคนแข็งแรงดีค่ะ" นางพยาบาลบอกกับทั้งสองคน 


"แก้วอยากอุ้มลูกจังโทโมะ"ร่างบางบอกกับร่างสูง


"คุณแม่รอสักครู่นะค่ะ "นางพยาบาลที่ได้ยิน บอกกับร่างบาง


"ค่ะ" 


สักพักพยาบาลสองคนก็อุ้มทารกน้อยสองคนมาให้ร่างสูงและร่างบาง


"เดี๋ยวถ่ายรูปเก็บไว้นะค่ะ" หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ร่างบางก้มลงจูบหน้าผากลูกน้อยทั้งสองคนด้วยความรัก


"เดี๋ยวจะพาน้องไปก่อนนะค่ะ เดี๋ยวเราจะให้ยาสลบคุณแม่เพื่อจะได้พักผ่อนนะค่ะ"


หลังจากที่ร่างบางหลับไปแล้ว ร่างสูงก็ออกมาหาทุคนที่รออยู่หน้าห้องคลอด


"ยัยแก้วเป็นไงบ้างลูก แล้วหลานล่ะ"แม่ของแก้วรีบถามทันทีที่ร่างสูงเดินออกมา


"หมอให้ยาสลบไปแล้วครับ ส่วนลูกตอนนี้อยู่ที่ห้องเด็กครับ"


"งั้นพวกเราไปหาหลานกันดีกว่า"พ่อของแก้วบอกก่อนที่ทุกคนจะเดินไปยังห้องเด็ก


"คนไหนนะหลานย่า"ทุกคนต่างมองหาเจ้าตัวน้อยทั้งสองคน


"นี่หรือเปล่าค่ะ หน้าเหมือนโทโมะกับแก้วเลย"ฟางชี้ให้ดูเด็กตัวน้อยลสองคนที่นอนอยู่เตียงติดกัน แถม


ยังมีโครงหน้าเหมือนเพื่อนของเธอด้วย


"ใช่ๆ นี่ไงใช่ชื่อน้องซันชายส์กับซันนี่่หรือเปล่าค่ะ"เฟย์ถาม


"ใช่ๆ"และหลังจากนั้นความวุ่นวายเล็กๆก็เกิดขึ้นที่หน้าห้องเด็กเมื่อทุกคนต่างแย่งกันจะอุ้มหลาน จนนาง


พยาบาลปวดหัวไปตามๆกัน


ดี๋ยวญาติไปรอที่ห้องคุณแม่ดีกว่ามั๊ยค่ะ เพราะเดี๋ยวอีกสักพักเราจะอุ้มเด็กไปที่ห้องน่ะค่ะ"


"เออดีครับ ไปทุกคนไปหาแก้วกัน"ร่างสูงรับคำก่อนจะเดินนำออกไป



"หลานยายมาแล้ว"หลังจากมานั่งรอที่ห้องได้สักพักพยาาบาลก็อุ้มซันชายส์กับซันนี่เข้ามาภายในห้องร่าง


บางก็ยังคงหลับอยู่ ทุกคนต่างเห่อหลานคนใหม่กันอย่างออกนอกหน้า มีนักข่าวจากหลายที่โทรมาจะขอ


สัมภาษณ์ร่างบางกับร่างสูง แต่ร่างสูงบอกปฏิเสธไปเนื่องจากอยากให้ร่างบางพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน 


"โทโมะมีแต่คนอยากเห็นหน้าน้องซันชายส์กับซันนี่ เฟย์ขอโพสต์รูปหลานลงอินสตราแกรมนะ"


"เฮ้ลูกเค้าก็ให้เค้าโพสต์เองสิ แล้วเราจะโพสต์อีกค่อยว่ากัน"เขื่อนห้ามสาวแก้มป่องที่กดถ่ายรูปหลานไป


ซะเยอะ


"ก็ได้ โทโมะเร็วๆเลย พวกพี่โฟร์กับพี่มดจะถล่มทวีตเฟย์อยู่แล้ว"


"อืม"ร่างสูงรับคำก่อนจะถ่ายรูปลูกตัวน้อยจัดการโพสต์ลงอินสตราแกรม


"แก้วเป็นไงบ้างลูก"แม่ของร่างบางถามลูกสาวด้วนความเป็นห่วง


"ลูกล่ะค่ะ"ตื่นมาก็ถามหาลูก


"เอ้าพาลูกมาหาแม่เค้าหน่อย ร้องหาลูกใหญ่แล้วเนี่ย"


โทโมะอุ้มซันชายส์มาไว้ในอ้อมกอดของแก้วก่อนจะหันไปอุ้มซันนี่มาข้างๆร่างบาง ร่างบางก้มลงหอมลูก


ชายอย่างรักใคร่ 


"หอมแต่ซันชายส์เดี๋ยวซันนี่ก็น้อยใจหรอก"ร่างสูงบอกร่างบาง ก่อนจะอุ้มลูกสาวไปใกล้ๆ หลังจากหอม


ลูกสาวไปแล้วคุณพ่อก็เลยทำเนียนบ้าง


"หอมแต่ลูก ป๊าน้อยใจแล้วนะ" 


"อย่ามาเนียนนะโทโมะ"ร่างบางดักคออย่างรู้ทัน


"ชิ หอมเองก็ได้"ร่างสูงเป็นฝ่ายกดจมูกลงบนหน้าผากเนียนของร่างบาง


"เกรงใจกันบ้างไม่ได้อยู่กันแค่สองคนนะ"เขื่อนทำหน้างอด้วยความอิจฉา อย่าให้มีบ้างนะ


"มาๆถ่ายรูปกัน เอาเร็วคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ถ่านรูปกับลูกๆเร็ว"เคนตะบอกกับทั้งสองคน ก่อนจะเอาไอ


โฟนของร่างบางมาถ่ายรูป


"น่ารักจัง"เฟย์พูดยิ้มๆเมื่อเห็นเพื่อนสาวของเธอดูมีความสุข


"ขออนุญาตินะคะ"นางพยาบาลเดินเข้ามาในห้อง


"ได้เวลาให้นมลูกแล้วค่ะ"นางพยาบาลกั้นผ้าม่านปิดรอบเตียง 


ทุกคนนั่งคุยกัน ร่างสูงก็คอยชะเง้อมองอย่างอยากรู้อยากเห็น 


"ตาโมะคอจะยาวเป็นยีราฟแล้ว"แม่เอ่ยแซวร่างสูง


เวลาผ่านไปสักพัก ผ้าม่านถูกเปิดออกพร้อมกับเด็กน้อยสองคนที่หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดผู้เป็นแม่ นาง


พยาบาลอุ้มทารกสองคนมาวางที่เตียงตามเดิม


"จะพาน้องกลับเข้าที่ห้องเด็กแล้วนะค่ะ เดี๋ยวดึกๆจะพาเข้ามาหาอีกรอบหนึ่ง คุณแม่มีอะไรกดเรียก


พยาบาลเลยนะค่ะ"


"ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ"


หลังจากที่นางพยาบาลออกไปแล้ว คุณพ่อคุณแม่ของทั้งสองคนก็ขอตัวกลับบ้านรวมทั้งพี่เคนจิ ตอนนี้ก็


เหลือเพียงแต่ เฟย์ ฟาง แล้วก็อีกสี่หนุ่มเพียงเท่านั้น


"แก้วจะให้สัมภาษณ์พี่ๆนักข่าววันไหนหรอ?"ฟางถามแก้ว 


"เป็นวันอาทิตย์ดีมั๊ยโทโมะ"แก้วหันไปถามร่างสูง


"แล้วแต่แก้วล่ะกันไหวมั้ยล่ะ"


"แก้วแข็งแรงจะตาย แค่นี้จิ๊บๆ"


"ครับ แม่คนเก่ง"อยู่คุยกันอีกสักพักหนึ่งเพื่อนก็ขอตัวกลับเนื่องจากมันดึกมากแล้ว


"โทโมะแก้วอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ"


"ครับ"ร่างสูดกดออดเรียกนางพยาบาล


"มีอะไรค่ะ"


"แก้วอยากเข้าห้องน้ำค่ะ"


"อ๋อ ค่ะ ค่อยๆลุกนะค่ะ"พยาบาลประคองร่างบางให้ลุกข้ึนนั่ง


"หน้ามองตรงนะค่ะ อย่าก้มหน้า"ร่างบางเซเล็กน้อยเมื่อยืนขึ้น


"ค่ะ ค่อยๆเดินนะค่ะ"พยาบาลพาร่างบางไปเข้าห้องน้ำโดยมีร่างสูงมองตามอยู่ห่างๆ


หลังจากที่ร่างบางกลับมานอนที่เตียงเรียบร้อย พยาบาลก็ขอตัวออกไป 


"แก้วนอนได้แล้วนะ พักผ่อนเยอะๆจะได้ออกจากโรงบาลเร็วๆ"


"อืม"รับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยความเหนื่อยล้า





ไรเตอร์กลับมาแล้ววววววววว  คิดถึง(นิยาย)ล่ะสิ5555

แทบลงไปดิ้น หนึ่งอาทิตย์เต็มๆกับการอ่านหนังสือสอบ ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่รอกันนะค่ะ ^^