คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK
9.1
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“อึก” อยู่ดีแก้วก็ผลักร่างของโทโมะออก แล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ โทโมะวิ่งตามเข้าไปอย่างตกใจ รีบเข้า
ไปช่วยลูบหลังร่างบาง หลังจากที่ร่างบางล้างปากเสร็จโทโมะก็พยุงร่างบางมานั่งที่เตียง
“แก้วไหวมั้ย อ่ะน้ำ”ฟางรีบยื่นน้ำให้กับแก้ว แก้วรับมาดื่ม
“ขอบคุณนะฟาง”
“แก้วหน้าซีดจัง เดี๋ยวเคนตะไปตามหมอมาให้นะ” แก้วกำลังจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่เคนตะก็วิ่งออกจากห้อง
ไปแล้ว
“แก้วอย่าคิดมากนะ ยังไงพวกเราก็อยู่ข้างแก้วเสมอ” ฟางพูด
“ขอบคุณนะ”
“แก้วเขื่อนขอโทษนะ เขื่อนไม่ได้ตั้งใจจะว่าแก้ว”
“แก้วเข้าใจ แก้วไม่โกรธเขื่อนหรอก”
ประตูเปิดออกพร้อมกับเคนตะที่เดินตามหลังคุณหมอเข้ามา
“เป็นยังไงบ้างครับ”
“เวียนหัวอ่ะค่ะ แล้วก็อยากจะอาเจียนด้วย”
“เป็นอาการแพ้ท้องนะครับ จะเป็นช่วงสี่ ห้าเดือนแรก คุณแม่ดูแลตัวเองดีนะครับ”
“ค่ะ”
“เออ หมอครับแล้วแก้วจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่ครับ” โทโมะถาม
“พรุ่งนี้ครับ”
“ครับ”
แล้วหมอก็ตรวจอาการของแก้วอีกนิดหน่อยแล้วก็ออกจากห้องไป
“แก้วงั้นพวกเรากลับก่อนนะ”
“อืม”แล้วทุกคนก็เดินออกจากห้องไป จนเหลือแต่โทโมะ
“โทโมะกลับบ้านไปพักก็ได้นะ แก้วอยู่คนเดียวได้”
“ไม่เป็นไร โทโมะอยู่เฝ้าแก้วดีกว่า”
“แต่...”
“ไม่ต้องแต่แล้วนอนไปเลย นอนดึกมันไม่ดีต่อเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องนะ”
“อืม งั้นฝันดีนะ”แล้วแก้วก็หลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“แก้ว!!!” แม่กับพ่อของแก้วเดินเข้ามาในห้อง
“พ่อ แม่”
“ยัยลูกบ้า ทำไมถึงทำตัวอย่างนี้ฮะ” แม่ของแก้วต่อว่าลูกสาวตัวเองด้วยความเสียใจ ผู้เป็นพ่อมองลูกสาว
ด้วยความผิดหวังซึ่งนั่นทำให้ร่างบางที่อยู่บนเตียงร้องไห้อย่างหนัก
“แก้วขอโทษ”ร่างบางพูดทั้งน้ำตา ยกมือไหว้พ่อกับแม่ ทั้งสองเมื่อเห็นลูกสาวร้องไห้ก็ทำใจไม่ได้ต้องดึง
ลูกสาวเข้ามากอด ปากก็ต่อว่าต่างๆนาๆแต่มือของผู้เป็นแม่ยังคงกอดลุกสาวไว้แน่น
แอ๊ดดดด ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับโทโมะที่เดินเข้ามา
“คุณพ่อ คุณแม่”
เห็นคอมเม้นแล้วชื่นใจ 5555 ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
ปล.1 รักรีดเดอร์ทุกคน
ปล.2 รอไรเตอร์นะค่ะคราวนี้อาจจะหายไปนาน
ไปช่วยลูบหลังร่างบาง หลังจากที่ร่างบางล้างปากเสร็จโทโมะก็พยุงร่างบางมานั่งที่เตียง
“แก้วไหวมั้ย อ่ะน้ำ”ฟางรีบยื่นน้ำให้กับแก้ว แก้วรับมาดื่ม
“ขอบคุณนะฟาง”
“แก้วหน้าซีดจัง เดี๋ยวเคนตะไปตามหมอมาให้นะ” แก้วกำลังจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่เคนตะก็วิ่งออกจากห้อง
ไปแล้ว
“แก้วอย่าคิดมากนะ ยังไงพวกเราก็อยู่ข้างแก้วเสมอ” ฟางพูด
“ขอบคุณนะ”
“แก้วเขื่อนขอโทษนะ เขื่อนไม่ได้ตั้งใจจะว่าแก้ว”
“แก้วเข้าใจ แก้วไม่โกรธเขื่อนหรอก”
ประตูเปิดออกพร้อมกับเคนตะที่เดินตามหลังคุณหมอเข้ามา
“เป็นยังไงบ้างครับ”
“เวียนหัวอ่ะค่ะ แล้วก็อยากจะอาเจียนด้วย”
“เป็นอาการแพ้ท้องนะครับ จะเป็นช่วงสี่ ห้าเดือนแรก คุณแม่ดูแลตัวเองดีนะครับ”
“ค่ะ”
“เออ หมอครับแล้วแก้วจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่ครับ” โทโมะถาม
“พรุ่งนี้ครับ”
“ครับ”
แล้วหมอก็ตรวจอาการของแก้วอีกนิดหน่อยแล้วก็ออกจากห้องไป
“แก้วงั้นพวกเรากลับก่อนนะ”
“อืม”แล้วทุกคนก็เดินออกจากห้องไป จนเหลือแต่โทโมะ
“โทโมะกลับบ้านไปพักก็ได้นะ แก้วอยู่คนเดียวได้”
“ไม่เป็นไร โทโมะอยู่เฝ้าแก้วดีกว่า”
“แต่...”
“ไม่ต้องแต่แล้วนอนไปเลย นอนดึกมันไม่ดีต่อเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องนะ”
“อืม งั้นฝันดีนะ”แล้วแก้วก็หลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“แก้ว!!!” แม่กับพ่อของแก้วเดินเข้ามาในห้อง
“พ่อ แม่”
“ยัยลูกบ้า ทำไมถึงทำตัวอย่างนี้ฮะ” แม่ของแก้วต่อว่าลูกสาวตัวเองด้วยความเสียใจ ผู้เป็นพ่อมองลูกสาว
ด้วยความผิดหวังซึ่งนั่นทำให้ร่างบางที่อยู่บนเตียงร้องไห้อย่างหนัก
“แก้วขอโทษ”ร่างบางพูดทั้งน้ำตา ยกมือไหว้พ่อกับแม่ ทั้งสองเมื่อเห็นลูกสาวร้องไห้ก็ทำใจไม่ได้ต้องดึง
ลูกสาวเข้ามากอด ปากก็ต่อว่าต่างๆนาๆแต่มือของผู้เป็นแม่ยังคงกอดลุกสาวไว้แน่น
แอ๊ดดดด ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับโทโมะที่เดินเข้ามา
“คุณพ่อ คุณแม่”
เห็นคอมเม้นแล้วชื่นใจ 5555 ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ
ปล.1 รักรีดเดอร์ทุกคน
ปล.2 รอไรเตอร์นะค่ะคราวนี้อาจจะหายไปนาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ