Who's boyfriend ใครคือพระเอกของฉัน

               หอหญิง เวลา 19.00 น.

"แก้วจ๋า~ วันนี้ได้ข่าวว่ามีหนุ่มมาส่งถึงหอเลย ใครเอ๋ย??" เฟย์ถามด้วยน้ำเสียงติดล้อเลียน พร้อมยิ้มให้ฉันอย่างยียวน มันก็น่ารักอยู่หรอกนะ.. ถ้าไม่มาทำแบบนี้ใส่ฉันอ่ะนะ

"ไอ้หมาโมะมาส่ง" ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงหน่ายๆ เพราะรู้ว่าเฟย์จะต้องล้อเรื่องนี้แน่ๆ

"แหมม หวานกันจังเลยตั้งแต่กลางวันแล้ว อิจฉาเนอะฟาง" เฟย์ว่าก่อนจะหันไปหาคนสนับสนุน

"อืม.. ชะ.. ใช่" ฟางตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แถมยังทำหน้าเศร้าอีกต่างหาก

"ฟางเป็นไรเปล่า? ทำหน้าเศร้าเชียวหรือว่าไม่สบาย?" ฉันเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"เปล่า.. ไม่ได้เป็นไร ว่าแต่แก้วคบกับโทโมะจริงหรอ"

"ไม่ได้คบ แก้วบอกแล้วไงว่าแค่ช่วยไอ้หมาโมะจากยัยพะยูนเฉยๆ และก็ถือโอกาสแกล้งยัยพะยูนซะเลย 55" ฉันพูดกลั้วหัวเราะ อยากขำจริงๆ คิดได้ไงว่าฉันจะไปคบกับหมอนั่นนะ!

"แล้วทำไมถึงต้องทำอย่างงั้นด้วยอ่ะ ไม่กลัวเรื่องมันบานปลายหรอไง" เออนั่นดิถ้ามันบานปลายแล้วจะไปกันใหญ่น้าาา แต่ว่า...

"ไม่กลัวหรอก สะใจดี 555" สงสัยล่ะซิว่าเมื่อกลางวันเกิดอะไรขึ้น 55 ไม่บอกหรอก :P

เมื่อตอนกลางวัน

"ทานแล้วนะค่ะ" อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ไม่มีทุกข์จะไม่มีสุขได้อย่างไง~ ^^

"โมะขาา อยู่นี่เอง หวายตามหาตั้งนาน" ใครว่ะเนี่ย เสียงยังกับนกวีดแต่ตัวเหมือนพะยูน 55

"เห้ยย จะไปไหนก็ไป๊!" ดูถ้าไอ้หมาโมะจะรังเกียจยัยพะยูนว่ะ

"โมะขาา ทำไมโมะทำกับแฟนอย่างนี้ล่ะค่ะ" ห๊ะ! แฟนหรอ เห้ย! ได้ไงอ่ะ เอาสัตว์มาเป็นแฟน เจ๋งว่ะ! 55

"ใครแฟนเธอ อย่ามายุ่งกับฉันเดี๋ยวแฟนฉันว่า" เฮ้อ.. เรื่องของชาวบ้านไม่ยุ่งดีกว่า เอิ๊กๆ มีสัตว์เป็นแฟนคิดได้ไง

"ใครแฟนโมะค่ะ โมะอย่ามามั่วดีกว่า"

"ไม่ได้มั่วซะหน่อย.. นั่นไงแก้วแฟนฉัน" อยากเห็นหน้าแฟนไอ้โมะจริงๆ ไหนว่ะไม่เห็นเลย.. แล้วทำไมมันชี้มาที่ฉันล่ะ อย่าบอกนะว่าฉันนะ! ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนน

"ฉันไปเป็นฟะ.." ฉันยังพูดไม่จบอย่าขัดได้ไหมม

"ที่รักมันคงถึงเวลาที่เราต้องเปิดเผยความจริงแล้วล่ะครับ ^^" อะไรของมันน ฉันไม่เข้าใจจริงๆ แต่ดูจากแววตาที่มันส่งมาท่าทางจะกำลังขอความช่วยเหลือ ได้! ฉันเป็นคนสวยใจดีจะช่วยไอ้หมาโมะเอาบุญล่ะกัน

"แหมที่รักก็.. พูดอย่างนี้แก้วอายคนอื่นเค้านะค่ะ ไม่เอานะไม่เอา จุ๊ๆ" เสียงอ่อนเสียงหวาน พูดได้ไงว่ะเรา

"กรี๊ดดดด!! หวายไม่เชื่อค่ะโมะ หวายไม่เชื่อว่าโมะจะเอายัยนี่มาเป็นแฟน"

"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ก็โมะเค้าชอบแบบนี้อ่ะ ใช่ไหมค่ะโมะ"

"ใช่ครับ ^^"

"หวายไม่เชื่อ ไม่เชื่อ!!" ไม่เชื่อใช่ไหมยัยพะยูนได้ งั้นเล่นอย่างนี้ซะเลย..

"โมะค่ะ จุ้บบ~" ฉันลุกขึ้นไปหอมแก้มไอ้หมาโมะต่อหน้ายัยพะยูน

"กรี๊ดดดดดดดดด!! แก แก!!" ยัยพะยูนสติแตกเจ้าค่ะ กรี๊ดทีแก้วหูแทบแตก อยากเอาจานไปยัดปากมานนน~

"ทำไม ทำไม นี่! แล้วขอเตือนไว้อย่างนะว่าอย่ามายุ่งกับแฟนชาวบ้านเค้าอีก เพราะถ้าเป็นคนอื่นเค้าไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียว เค้าจะตบแกด้วยยัยพะยูนนน~"

"กรี๊ดดดดดด ฝากไว้ก่อนเหอะ!"

"ไม่รับฝากเว้ย ไม่ใช่คนใช้ 55" กินข้าวต่อดีกว่า เอ้าเบบี้นี่..

"เบบี้มากินข้าวกัน เบบี้ เบบี้!" เบบี้ไปไหนอ่ะ จะไม่มากินข้าวด้วยกันหรอไงอ่ะ

"ไอ้หมาโมะ! จะไม่กินข้าวหรือไง ยืนอยู่ได้" ไอ้นี่อีกคนยืนค้ำหัวผู้ใหญ่อยู่ได้

"เออ -////-" ไอ้หมาโมะเป็นไรว่ะ หน้าดูแดงๆ

"ไอ้หมาโมะเป็นไร หน้าแดงยังกับลูกตำลึง อย่าบอกนะว่าเขินอ่ะ 55" ฉันพุูดแซวทันที

"บะ.. บ้าเปล่า อากาศมันร้อนน 0////0"

"เหรอย่ะ" มุกเก่ามากค่ะ

"นี่จะกินขนมเปล่า เดี๋ยวไปซื้อให้ -////-" มาแปลกจะแกล้งเราหรือเปล่าว่ะ แต่ว่า.. เรื่องกินสำคัญมาก

"กินๆ เอาอะไรก็ได้ เอามาเยอะๆเลย" อุตส่าห์มีคนมาเลี้ยงทั้งที อย่างนี้ต้องจัดหนัก! วะฮ่ะฮ่า

"อื้ม -////-" โทโมะรับคำก่อนจะเดินออกไป

"เป็นแฟนกับโทโมะจริงหรอแก้ว เฟย์ไม่อยากจะเชื่อเลย ปกติทะเลาะกันตลอด" เฟย์หันมาถามฉันอย่างสงสัย

"แค่ช่วยไอ้หมาโมะเท่านั้นแหละ" ฉันเอ่ยตอบ

"ช่วยอะไร ช่วยแกล้งเป็นแฟนหรอ แต่เฟย์ไม่เห็นโทโมะจะพูดขอความช่วยเหลือเลยนะ" เฟย์เธอไม่เก่งเรื่องแบบนี้เลยจริงๆ

"เรื่องแบบนี้เค้าไม่ต้องพูดก็รู้กัน" เพราะใช้แค่มันสมองอันชาญฉลาดกับหน้าตาดีเท่านั้นแหละ อิอิ