War love plan แผนรักร้ายให้ฉันได้รักเธอ
10.0
1) ต้นเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ@สนามบิน
Tomo Say
ตอนนี้ผมอยู่ที่สนามบินเตรียมตัวขึ้นเครื่องกลับประไเทศไทย ผมเพิ่งเรียนจบปริญญามาหมาดๆ ก็เลยจะเอาปริญญาไปฝากพ่อและน้องสาว อ่อ!ผมขอแนะนำตัวหน่อย ผมชื่อโทโมะครับ วิศวะ ไทยานนท์ พ่อของผมเปิดบริษัทใหญ่โตอยู่ที่เมืองไทย ผมเลยจะต้องกลับไปช่วยดูแล ตอนนี้ผมเดินขึ้นมาบนเครื่องเรียบร้อยแล้วพร้อมกับญาติของผม
โทโมะ/นี่ฟางรู้หรือเปล่าว่าพ่อโมะมีอะไรเซอไพรส์โมะ
ฟาง/เอ้า!โมะไม่รู้แล้วฟางจะรู้หรอ ถามไรแปลก
โทโมะ/นั่นสินะ เอ้อ!
ผมอุทานขึ้นมาเมื่อนึกอะไรออก ฟางจึงหันมาถามผม
ฟาง/อะไรโมะ?
โทโมะ/แล้วฟางรู้จักหวายหรือเปล่า?
ฟาง/อืม..อ๋อ!เคยได้ยินยัยเฟย์เล่าให้ฟังว่าหวายเนี่ยเป็นลูกของท่านทูต เอาแต่ใจด้วยนะ และได้ข่าวว่าจะมามั่นกับคนในครอบครัวเราน่ะแต่ฟางก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร
ฟางพูดพร้อมกับทำหน้าไม่ใส่ใจในเรื่องที่พูด ซึ่งมันต่างกับผมที่นั่งคิดไม่ตก เพราะในครอบครัวของผมมีผู้ชายอยู่แค่สองคนคือผมและพี่จงเบ
โทโมะ/แล้วถ้าคนนั้นเป็นโมะขึ้นมาล่ะ
ฟาง/ฟางว่าไม่หรอก คุณอาไม่ได้ชอบบังคับโมะนี่
โทโมะ/ขอบใจนะที่ปลอบใจโมะ
ฟาง/อื้มๆ :)
ฟางรับคำพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ผม
ฟางมีน้องสาวชื่อเฟย์ซึ่งอายุห่างจากผมและฟางแค่ปีเดียว แต่ผมจะสนิทกับฟางมากกว่าเพราะฟางเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุด ส่วนผมก็มีน้องสาวอีกหนึ่งคนชื่อว่าคิทตี้ อายุห่างกับผมสามปี วุ่นๆกับเรื่องแฟชั่นอยู่กับเฟย์บ่อยมากๆ
ตอนนี้เครื่องเริ่มขึ้นบินแล้ว ผมเลยนอนหลับไปจนถึงสนามบินที่ไทย
@สนามบินประเทศไทย
คิทตี้/พี่โมะ!!!~
นี่คือเสียงของคิทตี้น้องสาวผมที่เมื่อผมและฟางเดินมาก็วิ่งเข้ามากอดผมทันที
เฟย์/เป็นไงบ้างพี่ฟาง
ฟาง/สบายดีเหมือนเก่าจ้า
โทโมะ/ป๊าล่ะคิท?
ผมที่ยืนมองเฟย์กับฟางอยู่หันไปถามคิทตี้
คิทตี้/เหอะๆ ติดทานข้าวกับท่านทูตบ้าบออะไรก็ไม่รู้เลยมาไม่ได้
โทโมะ/ตามเคย - -
ไม่ต้องแปลกใจที่ผมพูดแบบนี้เวลาผมกลับมาจากต่างประเทศทีไรท่านก็มักจะติดธุระเสมอ
ฟาง/กลับบ้านเหอะโมะ
ฟางหันมาชวนผมเมื่อผมมีสีหน้าไม่ค่อยดี
โทโมะ/อื้มๆ
คิทตี้/แหม!นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นญาติกันนะคิทนึกว่าเป็นแฟนกันซะอีก
ฟาง,โทโมะ,เฟย์/ฮ่าๆๆ! ^^
คำพูดของคิทตี้ทำให้ผม ฟางและเฟย์หัวเราร่วน ความจริงก็เคยมีคนคิดแบบนี้นะ แต่โทษทีฟางไม่ใช่สเป็กผม เอิ๊กๆ ^^
หลังจากนั้นพวกผมก็ขึ้นรถกลับบ้านโดยมีเฟย์เป็นคนขับให้ ผมเลยสบาย ฮ่าๆ
@บ้านไทยานนท์
เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็เจอรถของคุณพ่อจอดอยู่พร้อมกับรถของใครไม่รู้อีกคันหนึ่ง
คิทตี้/สงสัยป๊าจะมีแขก
ฟาง/งั้นเดี๋ยวฟางกับเฟย์กลับไปที่บ้านก่อนนะ
โทโมะ/อื้มๆ
พูดจบฟางกับเฟย์ก็ขับรถออกไป ความจริงบ้านของเฟย์ฟางไม่ได้ไกลอะไรขนาดนั้น อยู่แค่ใกล้ๆกันนี่เอง
พ่อ/อ้าว!กลับมาแล้วหรอโมะ?
คุณพ่อที่นั่งอยู่ที่โซฟาทักขึ้นเมื่อผมกับคิทตี้เดินเข้ามาในบ้าน
โทโมะ/ครับ
ผมรับคำสั้นๆ
พ่อ/กลับมาก็ดีเลย นี่ท่านทูตทวีศักดิ์(ชื่อสมมุตินะจ๊ะโบราณไปมั้ย//ไรเตอร์) ท่านทูตครับนี่โทโมะลูกชายผมครับ
โทโมะ/สวัสดีครับ
ผมยกมือไหว้ท่านทูต
พ่อ/ส่วนนี่หนูหวาย
หวาย/ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
โทโมะ/เช่นกันครับ
นี่น่ะหรอคนที่ฟางเล่าให้ผมฟัง น่ารักดีนะแต่ผมไม่ชอบเลย
พ่อ/ทำความรู้จักกันไว้นะ เพราะอีกไม่นานก็จะเป็นคนๆเดียวกันแล้ว
คำพูดของคุณพ่อทำให้ผมอึ้งไป
โทโมะ/ป๊าหมายความว่าไงครับ??!!
พ่อ/ก็เดือนหน้าแกจะต้องแต่งงานกับหนูหวาย
โทโมะ/ไม่ ผมไม่แต่ง
พ่อ/แต่นี่คือคำสั่ง
โทโมะ/ยังไงๆผมก็ไม่แต่ง
พ่อ/ไอโมะ
เพี้ยะ!
พูดจบพ่อก็ตบหน้าของผม คิทตี้จึงเข้ามาห้ามไว้
คิทตี้/ป๊าคะ คิทว่าค่อยคุยเรื่องนี้กันก่อนดีกว่านะคะ
พ่อ/ยัยคิทพาพี่แกกลับขึ้นห้องไปซะ
คิทตี้/พี่โมะ..
คิทตี้หันมาเรียกชื่อผมเบาๆก่อนจะพาผมเดินขึ้นห้องไป
ฝากด้วยนะคะ นี่คือนิยายเรื่องที่สองแล้ว เรื่องนี้ตั้งใจเป็นพิเศษเลย ฝากด้วยนะคะ ^^
Tomo Say
ตอนนี้ผมอยู่ที่สนามบินเตรียมตัวขึ้นเครื่องกลับประไเทศไทย ผมเพิ่งเรียนจบปริญญามาหมาดๆ ก็เลยจะเอาปริญญาไปฝากพ่อและน้องสาว อ่อ!ผมขอแนะนำตัวหน่อย ผมชื่อโทโมะครับ วิศวะ ไทยานนท์ พ่อของผมเปิดบริษัทใหญ่โตอยู่ที่เมืองไทย ผมเลยจะต้องกลับไปช่วยดูแล ตอนนี้ผมเดินขึ้นมาบนเครื่องเรียบร้อยแล้วพร้อมกับญาติของผม
โทโมะ/นี่ฟางรู้หรือเปล่าว่าพ่อโมะมีอะไรเซอไพรส์โมะ
ฟาง/เอ้า!โมะไม่รู้แล้วฟางจะรู้หรอ ถามไรแปลก
โทโมะ/นั่นสินะ เอ้อ!
ผมอุทานขึ้นมาเมื่อนึกอะไรออก ฟางจึงหันมาถามผม
ฟาง/อะไรโมะ?
โทโมะ/แล้วฟางรู้จักหวายหรือเปล่า?
ฟาง/อืม..อ๋อ!เคยได้ยินยัยเฟย์เล่าให้ฟังว่าหวายเนี่ยเป็นลูกของท่านทูต เอาแต่ใจด้วยนะ และได้ข่าวว่าจะมามั่นกับคนในครอบครัวเราน่ะแต่ฟางก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร
ฟางพูดพร้อมกับทำหน้าไม่ใส่ใจในเรื่องที่พูด ซึ่งมันต่างกับผมที่นั่งคิดไม่ตก เพราะในครอบครัวของผมมีผู้ชายอยู่แค่สองคนคือผมและพี่จงเบ
โทโมะ/แล้วถ้าคนนั้นเป็นโมะขึ้นมาล่ะ
ฟาง/ฟางว่าไม่หรอก คุณอาไม่ได้ชอบบังคับโมะนี่
โทโมะ/ขอบใจนะที่ปลอบใจโมะ
ฟาง/อื้มๆ :)
ฟางรับคำพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ผม
ฟางมีน้องสาวชื่อเฟย์ซึ่งอายุห่างจากผมและฟางแค่ปีเดียว แต่ผมจะสนิทกับฟางมากกว่าเพราะฟางเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุด ส่วนผมก็มีน้องสาวอีกหนึ่งคนชื่อว่าคิทตี้ อายุห่างกับผมสามปี วุ่นๆกับเรื่องแฟชั่นอยู่กับเฟย์บ่อยมากๆ
ตอนนี้เครื่องเริ่มขึ้นบินแล้ว ผมเลยนอนหลับไปจนถึงสนามบินที่ไทย
@สนามบินประเทศไทย
คิทตี้/พี่โมะ!!!~
นี่คือเสียงของคิทตี้น้องสาวผมที่เมื่อผมและฟางเดินมาก็วิ่งเข้ามากอดผมทันที
เฟย์/เป็นไงบ้างพี่ฟาง
ฟาง/สบายดีเหมือนเก่าจ้า
โทโมะ/ป๊าล่ะคิท?
ผมที่ยืนมองเฟย์กับฟางอยู่หันไปถามคิทตี้
คิทตี้/เหอะๆ ติดทานข้าวกับท่านทูตบ้าบออะไรก็ไม่รู้เลยมาไม่ได้
โทโมะ/ตามเคย - -
ไม่ต้องแปลกใจที่ผมพูดแบบนี้เวลาผมกลับมาจากต่างประเทศทีไรท่านก็มักจะติดธุระเสมอ
ฟาง/กลับบ้านเหอะโมะ
ฟางหันมาชวนผมเมื่อผมมีสีหน้าไม่ค่อยดี
โทโมะ/อื้มๆ
คิทตี้/แหม!นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นญาติกันนะคิทนึกว่าเป็นแฟนกันซะอีก
ฟาง,โทโมะ,เฟย์/ฮ่าๆๆ! ^^
คำพูดของคิทตี้ทำให้ผม ฟางและเฟย์หัวเราร่วน ความจริงก็เคยมีคนคิดแบบนี้นะ แต่โทษทีฟางไม่ใช่สเป็กผม เอิ๊กๆ ^^
หลังจากนั้นพวกผมก็ขึ้นรถกลับบ้านโดยมีเฟย์เป็นคนขับให้ ผมเลยสบาย ฮ่าๆ
@บ้านไทยานนท์
เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็เจอรถของคุณพ่อจอดอยู่พร้อมกับรถของใครไม่รู้อีกคันหนึ่ง
คิทตี้/สงสัยป๊าจะมีแขก
ฟาง/งั้นเดี๋ยวฟางกับเฟย์กลับไปที่บ้านก่อนนะ
โทโมะ/อื้มๆ
พูดจบฟางกับเฟย์ก็ขับรถออกไป ความจริงบ้านของเฟย์ฟางไม่ได้ไกลอะไรขนาดนั้น อยู่แค่ใกล้ๆกันนี่เอง
พ่อ/อ้าว!กลับมาแล้วหรอโมะ?
คุณพ่อที่นั่งอยู่ที่โซฟาทักขึ้นเมื่อผมกับคิทตี้เดินเข้ามาในบ้าน
โทโมะ/ครับ
ผมรับคำสั้นๆ
พ่อ/กลับมาก็ดีเลย นี่ท่านทูตทวีศักดิ์(ชื่อสมมุตินะจ๊ะโบราณไปมั้ย//ไรเตอร์) ท่านทูตครับนี่โทโมะลูกชายผมครับ
โทโมะ/สวัสดีครับ
ผมยกมือไหว้ท่านทูต
พ่อ/ส่วนนี่หนูหวาย
หวาย/ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
โทโมะ/เช่นกันครับ
นี่น่ะหรอคนที่ฟางเล่าให้ผมฟัง น่ารักดีนะแต่ผมไม่ชอบเลย
พ่อ/ทำความรู้จักกันไว้นะ เพราะอีกไม่นานก็จะเป็นคนๆเดียวกันแล้ว
คำพูดของคุณพ่อทำให้ผมอึ้งไป
โทโมะ/ป๊าหมายความว่าไงครับ??!!
พ่อ/ก็เดือนหน้าแกจะต้องแต่งงานกับหนูหวาย
โทโมะ/ไม่ ผมไม่แต่ง
พ่อ/แต่นี่คือคำสั่ง
โทโมะ/ยังไงๆผมก็ไม่แต่ง
พ่อ/ไอโมะ
เพี้ยะ!
พูดจบพ่อก็ตบหน้าของผม คิทตี้จึงเข้ามาห้ามไว้
คิทตี้/ป๊าคะ คิทว่าค่อยคุยเรื่องนี้กันก่อนดีกว่านะคะ
พ่อ/ยัยคิทพาพี่แกกลับขึ้นห้องไปซะ
คิทตี้/พี่โมะ..
คิทตี้หันมาเรียกชื่อผมเบาๆก่อนจะพาผมเดินขึ้นห้องไป
ฝากด้วยนะคะ นี่คือนิยายเรื่องที่สองแล้ว เรื่องนี้ตั้งใจเป็นพิเศษเลย ฝากด้วยนะคะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ