จำเลยหัวใจ

    แก้วและโทโมะช่วยกันจัดเก็บเสื้อผ้าและข้าวของของลูกพีคใส่กระเป๋าเดินทาง เมื่อจัดเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็อุ้มลูกพีคลงมาขึ้นรถพร้อมขนมจีนและป๊อปปี้
 
" ยัยพีค อย่าดื้อกับแม่ใหญ่ขนมจีน และพ่อใหญ่ป๊อปปี้น่ะลูก "
 
" ค่ะ ป๊า ๆ "
 
" ,ม๊า ๆ ขา "
 
" ขาลูก "
 
" พีครักม๊า ๆ น่ะค่ะ "
 
" มาให้น้าพิมพ์กอดหน่อยสิ "
 
    เด็กสาวโผล่เข้ากอดน้าสาวแน่นพร้อมน้ำตาหยดน้อย ๆ แล้วเกี่ยวก้อยน้าสาว
 
" คุณปู่ขา พีครักคุณปู่น่ะค่ะ "
 
" ปู่ก็รักหนูน่ะยัยพีค "
 
" พี่ขนมจีนครับผมฝากยัยพีคด้วยน่ะครับ "
 
" พี่ป๊อปปี้ค่ะ แก้วฝากดวงใจของแก้วด้วยน่ะค่ะ "
 
" ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะแก้ว โทโมะ พวกพี่จะดูแลลูกพีคเป็นอย่างดี "
 
" ขึ้นรถกันลูกพีค "
 
" ค่ะป๊าใหญ่ ม๊าใหญ่ "
 
    น้ำตาของคนในครอบครัวไทยานนท์ไหลออกมาแถบเป็นสายเลือด ตั้งแต่รถของป๊อปปี้และขนมจีนแล่นออกไปจากบ้านเพื่อไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน