จำเลยหัวใจ
7.7
40) ความห่วงใยของป๊าโทโมะกับการตัดสินใจครั้งสำคัญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ชายหนุ่มอุ้มลูกไว้ในอ้อมแขน พร้อมแก้วที่ตามมาด้วย เขาเปิดประตูห้องพร้อมทำหน้าเครียดกอดแก้วแน่น
" ฮันนี่ "
" ผมกลัว "
" กลัวอะไรค่ะ "
" กลัวกวินจะทำอันตราย "
" คุณกับยัยลูกพีค "
" อีกอย่างผมก็อยากให้คุณพ่อ "
" ได้ดูแลหลานของท่าน "
" ดาร์ลิงค์ค่ะ ฉันเชื่อว่า "
" กวินจะไม่ทำอะไรลูกพีค "
" หรือทำอันตรายฉัน "
" หากคุณอยากให้ครอบครัว "
" เรากลับไปบ้านไทยานนท์ "
" เพื่อคุณพ่อคุณแล้วนั้น "
" ฉันว่าคุณตัดสินใจถูกแล้วล่ะค่ะ "
ชายหนุ่มไดยินเช่นนั้นก็สบายใจ พร้อมบรรจงจุบที่แก้มของภรรยาสาวและลูกสาว พร้อมพูดว่า
" ผมไปเคลียร์งานที่บริษัทก่อนน่ะครับ "
" เดี๋ยวจะมารับคุณและลูกกลับบ้าน "
" ไทยานนท์กัน "
" ป๊า ๆ "
" ไงครับลูกพีคนอนต่อน่ะครับคนดี "
" พีคหิวนมค่ะ "
" งั้นเดี๋ยวม๊า ๆ ไปหยิบมาให้ "
" อยู่กับป๊า ๆ ไปก่อนน่ะค่ะ "
" ฮันนี่ "
" ผมกลัว "
" กลัวอะไรค่ะ "
" กลัวกวินจะทำอันตราย "
" คุณกับยัยลูกพีค "
" อีกอย่างผมก็อยากให้คุณพ่อ "
" ได้ดูแลหลานของท่าน "
" ดาร์ลิงค์ค่ะ ฉันเชื่อว่า "
" กวินจะไม่ทำอะไรลูกพีค "
" หรือทำอันตรายฉัน "
" หากคุณอยากให้ครอบครัว "
" เรากลับไปบ้านไทยานนท์ "
" เพื่อคุณพ่อคุณแล้วนั้น "
" ฉันว่าคุณตัดสินใจถูกแล้วล่ะค่ะ "
ชายหนุ่มไดยินเช่นนั้นก็สบายใจ พร้อมบรรจงจุบที่แก้มของภรรยาสาวและลูกสาว พร้อมพูดว่า
" ผมไปเคลียร์งานที่บริษัทก่อนน่ะครับ "
" เดี๋ยวจะมารับคุณและลูกกลับบ้าน "
" ไทยานนท์กัน "
" ป๊า ๆ "
" ไงครับลูกพีคนอนต่อน่ะครับคนดี "
" พีคหิวนมค่ะ "
" งั้นเดี๋ยวม๊า ๆ ไปหยิบมาให้ "
" อยู่กับป๊า ๆ ไปก่อนน่ะค่ะ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ