จำเลยหัวใจ
7.7
]ลูกเกด
แชร์นิยายฟิคชั่น
38) 2 ปีผ่านไป 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ลูกพีควิ่งมาถึงหน้าห้องทำงานของพิมพ์ โทโมะเปิดประตูให้ลูกพีคเข้าไป ลูกพีคไปถึงก็กอดน้าสาวใหญ่
" ยัยพีค มาให้น้าหอมทีสิ "
" ค่ะ "
" ม๊วฟฟฟ "
" น้าพิมพ์สวย ใจดี "
" พี่โทโมะค่ะ "
" มีอะไรหรือเปล่าพิมพ์ "
" พิมพ์ว่าพี่พายัยพีค "
" ไปหาคุณพ่อที่บ้าน "
" วันนี้ก็ดีน่ะค่ะ "
" เห็นท่านบ่นถึงมาหลายวันแล้ว "
" พี่ก็ว่าจะพาไปเหมือนกัน "
ลูกพีควิ่งซนไปจนถึงห้องของฟาง หญิงสาวเปิดประตูออกมาก็ตะคอกใส่ลูกพีคจนร้องไห้
" ใครปล่อยเด็กมาวิ่งเล่นแถวนี้นิ "
" ฮือ ๆ น้าฟางใจร้าย "
" ลูกพี่กับแก้วเองน่ะฟาง "
" โอ๋ ไม่ร้องแล้วน่ะครับ "
" เดี๋ยวป๊า ๆ พาไปหาม๊า ๆ ดีกว่า "
" พี่ขอตัวน่ะครับ ฟาง "
" ยัยพีค มาให้น้าหอมทีสิ "
" ค่ะ "
" ม๊วฟฟฟ "
" น้าพิมพ์สวย ใจดี "
" พี่โทโมะค่ะ "
" มีอะไรหรือเปล่าพิมพ์ "
" พิมพ์ว่าพี่พายัยพีค "
" ไปหาคุณพ่อที่บ้าน "
" วันนี้ก็ดีน่ะค่ะ "
" เห็นท่านบ่นถึงมาหลายวันแล้ว "
" พี่ก็ว่าจะพาไปเหมือนกัน "
ลูกพีควิ่งซนไปจนถึงห้องของฟาง หญิงสาวเปิดประตูออกมาก็ตะคอกใส่ลูกพีคจนร้องไห้
" ใครปล่อยเด็กมาวิ่งเล่นแถวนี้นิ "
" ฮือ ๆ น้าฟางใจร้าย "
" ลูกพี่กับแก้วเองน่ะฟาง "
" โอ๋ ไม่ร้องแล้วน่ะครับ "
" เดี๋ยวป๊า ๆ พาไปหาม๊า ๆ ดีกว่า "
" พี่ขอตัวน่ะครับ ฟาง "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
