My heart เพราะเธอคืนดวงใจของฉัน

ณ ห้องของ ฟะฟะฟางสาวน้อยพูดน่ารัก (ชื่อห้องยาวไปไหน = =)
ก๊อกๆๆๆ 
"พี่ฟางเปิดประตูให้หน่อย"
"อ้าวเฟย์หรอ โอเคๆ" แล้วฟางก็เปิดประตูให้เฟย์
"มีอะไรหรอ"ฟางถามเฟย์
"พี่ป็อปของพี่ฝากมาให้น่ะ เฟย์ไปก่อนนะ" เฟย์ให้ของเสร็จปุ๊บก็ไปปั๊บ
"ยัยเฟย์มาแปลกนะเนี่ย" ฟางก็ปิดประตูเข้าไปในห้อง แล้วก็ดูของที่ป็อปปี้ฝากมาให้
"ป็อปนายคิดอะไรกับฉันอยู่กันแน่ ใจเราจะตรงกันรึป่าวน่ะ ถ้าตรงกันก็จะดีมากแต่ว่าถ้าไม่ตรงฉันก็จะเก็บนายไว้" ฟางพูดไปก็กอดตุ๊กตาที่ป็อปปี้ฝากมาให้พร้อมกับดูสร้อยเพชรที่สวยและแพงมาก
˜เธอไม่อยากแต่ว่าฉันนั้นมันอยาก อยากเป็นเพื่อนของเธอของเธอเป็นแฟนแล้วมันลำบาก˜
:: Poppy ::
"มีอะไรหรอป็อป"ฟางกดรับสายและทักคนปลายทาง
(ฟาง ฟางได้ของที่ป็อปฝากไปให้รึยัง?)
"ได้แล้ว ป็อปให้ฟางทำไม เนื่องในโอกาศอะไรหรอป็อป"
(ป็อปให้เฉยๆนั้นแหละ เห็นมันเหมาะกับฟางดีน่ะ)
"แต่มันแพ้มากเลยน่ะป็อป"
(แค่ไม่เท่าไรเองน่ะฟางไม่เป็นไรหรอก)
"มันราคาเท่าไรหรอป็อป"
(3 แสนเองน่ะฟาง)
"อะไรน่ะ 3 แสนเลยหรอ เป็นของขวัญที่แพงที่สุดที่ฟางเคยได้เลยน่ะ"
(ไม่เป็นหรอกฟาง แค่นี้น่ะแล้วเจอกันวันพรุ่งนี้ที่มหาลัย ฝันดีนะครับ)
"ฝันดีเหมือนกันจ๊ะป็อป" ฟางกดตัดสาย
 
ณ ห้องของ สาวน้อยผู้มีเอกลักษณ์คือลักยิ้มนั้นก็คือเฟย์เย่ นั้นเอง( ยาวกว่าชื่อห้องฟางอีกน่ะ - ไรเตอร์)
 
˜สัญญษมันก็ต้องเป็นสัญญา รู้ว่าเธอต้องไม่มีใครสั่งให้ฉันเชื่อใครแต่รู้ไหมเชื่อเธอ˜
:: Koen ::
"โทรมาทำไมเนี่ย"แล้วหนูน้อยเฟย์ก็กดรับโทรศัพท์ (ทั้งๆที่พึ่งบ่นออกมา)
(เฟย์คร๊าบบบบบบบบบบบบบ) เสียงยาวเชียว
"มีอะไรกบ"
(คำก็กบ 2 คำก็กบ เรียกอย่างอื่นไม่ได้หรอ)
"ก็ได้เอาเป็น..."
(เอาชื่ออะไรดีครับ)
"ได้ล่ะ 'นายเถื่อน' ดีป่ะ โอเคงั้นเอาชื่อนี้ล่ะกัน"
(หนักกว่าเดิม เรียกกบก็ได้ดีกว่าเรียก เถื่อะตั้งเยอะ)
"โอเคๆ แล้วนายมีอะไรหรอ"
(ไม่มีอะไรหรอก แค่จะบอกว่า..)
"ว่าอะไรฉันจะรีบนอน"
(ฝันดีนะครับที่รักของกบน้อยคนนี้) หวานซะจนเลียน
"ไม่มีอะไรแล้วก็แค่นี้น่ะ"
(เดี๋ยว!)
"อะไรอีก"
(จะไม่บอกฝันดีกันเลยหรอ)
"ฝันดีนะจ้ะ 'ไอ้กบ' แค่นี้แหละเจอกันพรุ่งนี้" แล้วเฟย์ก็ตัดสายไปดื่อๆ
 
พรุ่งนี้ตอนเช้า ณ มหาลัย
 
"หวัดดีครับ เฟย์ไปหาอะไรกินกันดีกว่า" เขื่อนที่เดินมากับป็อปปี้ จงเบ เคนตะ เห็นสาวๆนั่งอยู่แต่ก็ชวนเฟย์ไปคนเดียว
"เดี๋ยวนี้ชวนแต่เฟย์น่ะ" จินนี่แซวเขื่อนกับเฟย์
"ชังเถอะไปได้แล้ว ไอ้กบน้อย"เสียเฟย์เรียกเขื่อนเพราะว่าเฟย์หิว แล้วทั้งคู่ก็เดินไป
"เกินหน้าเลยน่ะ"แก้วตะโกน
"ฟางมานี้หน่อยป็อปมีอะไรจะคุยด้วย"ป็อปปี้เรียกฟางแล้วก็พาออกไปทำให้ทุกคนงง
"สาวๆไปกินไอติมกันเถอะ"จงเบชวนสาวๆทุกคน
"ฉันไม่ไปน่ะไปกันเถอะ"แก้วค้าน
"แล้วแต่น่ะไปกันเถอะ"เคนตะพูดก่อนจะพาเพื่อนๆทุกคนเดินไป
"มาทำอะไรตรงนี้ยัยทอม?" เสียงใครบ้างคนเรียกแก้ว
"ใครทอมห๊ะ" แก้วหันไปหาเจ้าของเสียง
"หรืออยากโดนปืนอีก"โทโมะเริ่มหาเรื่องแก้ว
"ไม่ดีกว่า เมื่อไรตระกูลเราจะดีกันได้เนี่ย ฉันเบื่อที่จะต้องเป็นศัตรูกับใคร"
"ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นแต่เธอคิดอะไรออกรึไง"โทโมะถามแก้ว
"ฉันคิดอะไรไม่ออกหรอก เพราะตอนนี้ป๊ากับม๊าจะให้ฉันแต่งงานกับใครก็ไม่รู้"แก้วกับโทโมะเงียบไปสักพัก
"ก็เอาอย่างนี้สิ เธอไม่อยากแต่งงานใช่ไหมเธอก็บอกป๊าม๊าเธอว่าเธอมีแฟนแล้ว แล้วคนนั้นคือฉัน" โทโมะเสนอความคิดเห็นของตัวเอง
"แล้วเราก็ต้องเริ่มทำให้  2 ตระกูลเราคืนดีกันให้ได้"แก้วต่อความคิดของโทโมะที่คิดว่าน่าจะคิดตรงกัน
"ใช่!! เริ่มวันนี้เลยไหม" โทโมะถาม
"เดี๋ยวฉันโทรชวนให้ป๊าม๊าออกมากินข้าวนอกบ้านน่ะ"แล้วแก้วก็โทรบอกพ่อกับแม่ทันที
 
ด้านป็อปปี้-ฟาง
 
"ฟาง ฟางคิดอะไรกับป็อปรึป่าว" คำถามของป็อปปี้ทำให้ฟางงเป็นอย่างมาก
"ก็คิดแบบ..แบบเพื่อนไง ทำไมหรอป็อป"ฟางตอบแบบไม่ตรงกับใจ
"แค่เพื่อนหรอ" ป็อปปี้ถามอีกรอบ
"เพื่อนรักเลยล่ะ ป็อปเป็นเพื่อนผุ้ชายคนเดียวที่ได้เป็นเพื่อนรักของฟางเลยน่ะ" ฟางตอบแบบไม่คิดว่าป็อปปี้จะถาม
"แต่ถ้าป็อปคิดกับฟางแบบ รักเพื่อน ล่ะฟางจะว่าอะไรป็อปไหม" เป็นคำถามและคำตอบที่ทำให้ฟางดีใจมากที่สุด
 



อัพแล้ว ยาวด้วยๆๆ พรุ่งนี้จะอัพต่อน่ะคะ 
เม้นให้ไรเตอร์ด้วยน่ะ