ผมรักยัยพี่เลี้ยง

พิมคับทานข้าวที่บ้านก่อนน่ะแล้วค่อยกลับค่ำ ๆ
ค่ะ  พิมให้ค้างที่นี่เลยไม่ได้เหรอค่ะ
เออ...ได้มั้งคับ
ค่ะ
แก้ว  เตรียมอาหารเพิ่มที่หนึ่งด้วยน่ะ  พิมจะทานด้วย
อืม  รู้แล้ว  จะทานที่นี่ด้วยทำไมเนี้ย  เปลืองข้าวเปล่า ๆ
ทำไรอยู่คับ  น้องคนเก่ง
.................
วาดอะไรจ๊ะสวยเชียว  ถามไม่ตอบเดี๋ยวตบหน้าทิ้มเลย  ดีนะที่เป็นน้องโทโมะน่ะ  ไม่งั้นตบไปแล้ว
พูดกะมินเหรอ  ป้า
ฮึ้ย  เด็กเวรว่าฉันป้าเลยเหรอฉันออกจะสวยน่ะย่ะ
ชื่อมินเหรอจ๊ะ  น่ารักจังน่าตาเหมือนพี่โทโมะเลยน่ะ  โทโมะค่ะน้องคุณน่ารักจังค่ะพิมชอบ
ที่จริงอยากตบเด็กบ้านี่จะตายอยู่แล้วน่ะ (แสร้ง  ชิบเลย)
คับ  พิมชอบก็ดีคับ
ทำไมหน้าจะไม่เหมือนกันล่ะ  ก็มินเป็นลูกพ่อโมะนี่  จริงมั้ยคับพ่อ  อ้าวเวรแล้วไง  บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเรียกพี่
จริงเหรอโทโมะ
เอ่อ...คะ คือ......
จริงสิคับ  แม่ผมคนนั้นไงคับ  แม่คับบบบบ  พูดเสร็จมินก็ลุกขึ้นไปกอดแก้วที่กำลังเดินมาจากห้องครัว
ว่าไงคับ
เฮ้ย.....ปะ เปล่าเลยน่ะพิม  คือว่า...
นังนี่เป็นแม่เด็กนี้  แล้วเป็นเมียโมะจริง ๆ เหรอ  คุณหลอกพิมงั้น......เราเลิกกัน
ไม่ใช่น่ะพะ...
ถูกต้องคับป้า  พ่อโมะแม่แก้วของมินเอง  ป้าอ่ะไปเลย
อร้ายไอ้เด็กบ้าฉันไม่ใช่พี่แม่แกสักหน่อย  อย่ามาเรียกฉันว่าป้าน่ะ  เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน
พิม!!!!!!ผมไม่คิดว่าคุณเป็นคนแบบนี้เลยน่ะ  เลิกกันแล้วก็ไปซ่ะ อย่ามาด่ามินอีก
แล้วพิมก็เดินกระทืบเท้าด้วยความโกธรออกไป
แก้ว!!!!จะไปไหน
อ่ะ อ่ะ เออ  คือฉันจะไปเตรียมอาหารต่อน่ะ
ไม่ต้องวันนี้ต้องเครียก่อน  ถ้าไม่เครียไม่ต้องกิน
ได้ไงอ่ะพ่อ  มินหิวน่ะ
เราน่ะแหละตัวดีมานี่เลย  ผมรีบคว้าไอ้เด็กแสบเอาไว้ก่อนที่จะวิ่งหนีตามเคย
พูดแบบนั้นทำไมห่ะมิน 
นายจะดุลูกทำไมเล๊า  ที่มินพูดก็ถูกที่อย่างไม่ใช่เหรอ
เธอเป็นคนคิดแผนงั้นสิ  ไรว่ะ ป่าวคิดเลยน่ะแค่ให้ความร่วมมือเฉย ๆ
ฉะ  ฉัน  นี่นายปล่อยสิ ปล่อยเลย  ปล่อย... ฉันไม่ทันพูดจบก็โดนนายโทโมะลากขึ้นมาบนห้อง  จะลากฉันมาเพื่อ (?)
เงียบ!!!! 
แต่ฉันไม่ได้คิดแผนเลยน่ะ  ฉะ.......
ถ้าเธอไม่เงียบฉันจะ.............
 
 
มาอัพแล้ว...หลังจากหายหัวไปหลายวัน  หนุกไม่หนุกเม้นเยอะๆ น่ะ