ผมรักยัยพี่เลี้ยง

หนีไปเล่นน้ำกันมาไม่บอกลูกชายเลยน่ะคับ   เปิดประตูห้องมาก็เจอกับมินที่นั่งดูการ์ตูนอยู่แซวเอา  เป็นเด็กที่แก่แดดมากจริง ๆ

ไม่ได้เล่นน้ำเลยแต่โดนพ่อเราจับโยนน้ำต่างหาก

ก็บอกเองว่าอยากอาบน้ำ

แต่มันไม่ใช่น้ำทะเลนี้

ก็เธอไม่ได้บอกสักหน่อย

พอเถอะพ่อโมะแม่แก้วเถียงกันมาก ๆ เขาว่าลูกดกน่ะมินไม่อยากมีน้องเยอะ   ให้ตายเถอะเด็กบ้านี่พูดออกมาแต่ละคำ  อะไรขอเขา?

เออ....ไปอาบน้ำดีกว่า   พูดเสร็จฉันก็รีบเข้าห้องน้ำทันทีเหนียวตัวจะแย่แล้ว

อาบให้มั้ยแก้ว   เสียงโทโมะตะโกนผ่านประตูห้องน้ำมา  จะแกล้งให้ฉันเขินตายในห้องน้ำรึไงกัน 

ไม่ต้องย่ะอาบเองได้  ไอ้บ้า ฉันตะโกนด่าโทโมะไป แอบได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักชอบใจของสองพ่อลูกนั้นอีก  ฉันเขินจะบ้าแล้วนะ

ใช้เวลาอาบน้ำไป 30  นาที  เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นเด็กสามขวบกว่ากับเด็ก(?)ขี้เก็กนอนหลับกันอยู่หน้าจอทีวี   น่าเอ็นดูชะมัด  ฉันเลยเดินไปหยิบมือถือของฉันมาเก็บภาพเขากับมินเอาไว้   โทโมะเวลาหลับน่ารักดี  ฉันคิดอะไรอยู่เนี้ย

ทำอะไรอ่ะ   ตายแล้วโทโมะตื่นจนได้เขาจะว่าฉันหรือป่าวที่แอบถ่ายเขาตอนนอนเนี้ย  ตายแน่แก้วใจ

อะ  เออ  คุยโทรศัพท์นะ  ไม่มีไรเล๊ย  ไม่ได้ถ่ายรูปนายเลยนะ

มีพิรุจน่ะเอามานี้เลย   โทโมะลุกขึ้นมาแย่งโทรศัพท์จากมือฉันไปเขาต้องเห็นแน่ ๆ ว่าฉันถ่ายเขากับมินตอนนอน

เฮ้ย  ถ่ายฉันนอนน้ำลายหยืดเลย  ยัยบ้า

แหะ ๆ ^^  ฉันยิ้มแห้ง ๆ ให้โทโมะ  ก็ฉันถ่ายเขาตอนนอนจริง ๆ แต่ไม่ได้น้ำลายหยืดน่ะออกจะน่ารัก

จะถ่ายคนหล่อทำไมไม่บอก  ไม่เห็นต้องแอบถ่ายเลย  มานี้มา  เขาหยิบมือถือฉันขึ้นมาแล้วเดินมาโอบฉันจากด้านหลังตอนนี้ฉันยืนอยู่ในอ้อมกอดเขา  ใบหน้าของเขาวางไว้บนไหล่ฉัน แก้มแนบแก้มเลยแหละ  แล้วโทโมะก็กดถ่ายรูป  นี้มันเป็นการถ่ายรูปที่ทำฉันแทบละลาย  เขินเป็นบ้าเลยอ่ะ

ถ่ายรูปบ้าอะไรของนายเนี้ย  ฉันเอ็ดโทโมะด้วยความเขิน

หน้าเธอแดงเลยอ่ะ  ยัยเอ๋อ   หน้าแดง หน้าฉันแดงเหรอ

อะไร...หิวแล้วไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะไปมิน   ฉันแก้เขินด้วยการชวนมินไปกินข้าวแทน

แม่ !!!  คิดถึงจังคับ   เมื่อเดินทางกลับจะเที่ยวทะเลฉันเห็นใครก็ไม่รู้ยืนตอนรับอยู่ในบ้านของโทโมะแอบได้ยินเขาเรียกว่าแม่น่ะ

คุณยายมินคิดถึงจังคับ

ยายก็คิดถึงมินคับมาหอมทีเร็ว   แล้วนี้....   แม่ของโทโมะมองมาที่ฉันแล้วถามโทโมะว่าฉันเป็นใครกัน

แม่แก้วคับคุณยาย

แม่แก้ว !!!  ดูแม่ของโทโมะจะตกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่มินตอบออกไป

คับคุณยาย

ไม่ใช่อย่างนั้นน่ะแม่   โทโมะรีบปฏิเสธทันทีเพราะว่าแม่ของเขาจะเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว

เอ่อ....คือหนูเป็นพี่เลี้ยงมินน่ะคะ  แต่มินเขา..  ฉันไม่ทันพูดจบแม่ของโทโมะก็พูดตัดหน้าเสียก่อน

เรียกเธอว่าแม่

เออ คะ  ค่ะ  เหมือนท่านจะไม่ค่อยพอใจที่มินเรียกฉันว่าแม่สักเท่าไหร 

ฮ่า ๆ หนูไม่ขัดใช่ไหมถามจะให้หลานฉันเรียกว่าแม่ต่อไป    อะไรของเขาเนี้ยแก้วใจงงเมื่อกี้ยังอยู่ในอาการไม่ค่อยพอใจอยู่เลย  แล้วทำไมมาขอให้มินเรียกฉันว่าแม่ต่อละเนี้ย

ไม่เอาน๊าแม่  เดี๋ยวยัยนี้ก็ไปแล้วแม่กับมาเลี้ยงหลานแล้วไม่ใช่เหรอคับ   ใช่สิกำลังจะหมดประโยชน์แล้วนิ  กะจะไล่กันเลยน่ะ  โทโมะบ้า

หนูขอตัวน่ะค่ะ    ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นทันที  ต้องตกงานอีกแล้วเหรอเนี้ย  แต่ชั่งเถอะเมื่อมีคนดูแลมินแล้วฉันก็คงจะหมดประโยชน์แล้วจริง ๆ  

ยังติดตามอยู่รึป่าว? ห่างหายไปนานช่วงนี้สอบ  อีกอาทิตย์เดียวก็ปิดภาคเรียนแล้วไรเตอร์คงมีเวลามาอัพมากขึ้นอย่าลืมช่วยเม้นช่วยอ่านกันล่ะ   แล้วเจอกัน  จ๊วฟฟฟ ๆๆ