Nc 18++++
8.2
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5 ไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่ง
โทโมะ//ที่ไร่เป็นไงบ้างกันต์
กันต์//ก็ดีกว่าทุกๆปีครับ แล้วนี่
โทโมะ//เอ้า!! ทุกๆคนฟังทางนี้(แล้วทุกคนก็หันมามอง)นี่คือนายหญิงของพวกเรา มีอะไรปรึกษาได้น่ะ
แก้ว//สวัสดีค่ะ ชื่อแก้วน่ะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ
ลูกน้อง1//ส่วนใจฝากที่นายหัวน่ะครับนายหญิง
ลูกน้อง2//อย่าไปถือสามันน่ะค่ะนายหญิง
แก้ว//ค่ะ แก้วไม่ถือโทษโกรธหรอกค่ะ
โทโมะ//งั้นฉันขอตัวกันก่อนน่ะ ไปแก้ว(แล้วเค้าก็พาฉันเดินออกมา)
++โรงม้า++
แก้ว//พามาทำไมหรอ
โทโมะ//สีหมอกนี่นายหญิงนายใหม่แก ดูแลดีๆล่ะ ฉันห่วงน่ะ
แก้ว//มาพี่หรอ
โทโมะ//ใช่ ม้าตัวโปรดพี่เลยล่ะ ชื่อสีหมอก
แก้ว//ม้าตัวนี้สวยน่ะค่ะ
โทโมะ//ตัวนี่ชื่อสีรุ่ง
แก้ว//ค่ะ สีสวยดีน่ะค่ะ
โทโมะ//ใช่ แต่พี่อยากให้มันมีเจ้าของเหมือนเจ้าสีหมอก
แก้ว//ก็หาสิค่ะ ง่ายจะตาย
โทโมะ//ก็คนตรงหน้าไง ฝากมันหน่อยล่ะกัน น่ะแก้วพี่ขอร้องล่ะ
แก้ว//ก็ได้ค่ะ ต่อไปนี้ฉันเป็นเจ้านายแก แกต้องฟังฉันน่ะเข้าใจไหม
สีรุ้ง//ฮี้....
โทโมะ//กลับบ้านกันเถอะน่ะ เย็นแล้ว
แก้ว//ค่ะ
++แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านไป++
นม//คุณหนูค่ะทานข้าวได้แล้วค่ะ
โทโมะ//ครับนม ไปแก้ว
แก้ว//ค่ะ(แก้วพูดแล้วยิ้มให้ร่างสูง)
โทโมะ//เรื่องหมั่น
แก้ว//ทานข้าวดีกว่าค่ะ นมค่ะตักข้าวค่ะ
โทโมะ//อย่าบายเบียงซิแก้ว
แก้ว//แก้วเปล่านี่ค่ะ
โทโมะ//โกหก ฮึ..เอาซิไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่ง
แก้ว//ฮึก...(ไม่พูดแต่วิ่งออกนอกบ้านไป)
โทโมะ//แก้วกลับมาน่ะ
(แก้วไม่ฟังแต่พยายามวิ่งหนีร่าสูง จนเลยไร่ออกมาจนมาเจอรถคันหนึ่ง)
แก้ว//คุณค่ะจอดหน่อยค่ะ
โทโมะ//ที่ไร่เป็นไงบ้างกันต์
กันต์//ก็ดีกว่าทุกๆปีครับ แล้วนี่
โทโมะ//เอ้า!! ทุกๆคนฟังทางนี้(แล้วทุกคนก็หันมามอง)นี่คือนายหญิงของพวกเรา มีอะไรปรึกษาได้น่ะ
แก้ว//สวัสดีค่ะ ชื่อแก้วน่ะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ
ลูกน้อง1//ส่วนใจฝากที่นายหัวน่ะครับนายหญิง
ลูกน้อง2//อย่าไปถือสามันน่ะค่ะนายหญิง
แก้ว//ค่ะ แก้วไม่ถือโทษโกรธหรอกค่ะ
โทโมะ//งั้นฉันขอตัวกันก่อนน่ะ ไปแก้ว(แล้วเค้าก็พาฉันเดินออกมา)
++โรงม้า++
แก้ว//พามาทำไมหรอ
โทโมะ//สีหมอกนี่นายหญิงนายใหม่แก ดูแลดีๆล่ะ ฉันห่วงน่ะ
แก้ว//มาพี่หรอ
โทโมะ//ใช่ ม้าตัวโปรดพี่เลยล่ะ ชื่อสีหมอก
แก้ว//ม้าตัวนี้สวยน่ะค่ะ
โทโมะ//ตัวนี่ชื่อสีรุ่ง
แก้ว//ค่ะ สีสวยดีน่ะค่ะ
โทโมะ//ใช่ แต่พี่อยากให้มันมีเจ้าของเหมือนเจ้าสีหมอก
แก้ว//ก็หาสิค่ะ ง่ายจะตาย
โทโมะ//ก็คนตรงหน้าไง ฝากมันหน่อยล่ะกัน น่ะแก้วพี่ขอร้องล่ะ
แก้ว//ก็ได้ค่ะ ต่อไปนี้ฉันเป็นเจ้านายแก แกต้องฟังฉันน่ะเข้าใจไหม
สีรุ้ง//ฮี้....
โทโมะ//กลับบ้านกันเถอะน่ะ เย็นแล้ว
แก้ว//ค่ะ
++แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านไป++
นม//คุณหนูค่ะทานข้าวได้แล้วค่ะ
โทโมะ//ครับนม ไปแก้ว
แก้ว//ค่ะ(แก้วพูดแล้วยิ้มให้ร่างสูง)
โทโมะ//เรื่องหมั่น
แก้ว//ทานข้าวดีกว่าค่ะ นมค่ะตักข้าวค่ะ
โทโมะ//อย่าบายเบียงซิแก้ว
แก้ว//แก้วเปล่านี่ค่ะ
โทโมะ//โกหก ฮึ..เอาซิไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่ง
แก้ว//ฮึก...(ไม่พูดแต่วิ่งออกนอกบ้านไป)
โทโมะ//แก้วกลับมาน่ะ
(แก้วไม่ฟังแต่พยายามวิ่งหนีร่าสูง จนเลยไร่ออกมาจนมาเจอรถคันหนึ่ง)
แก้ว//คุณค่ะจอดหน่อยค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ