Coffee In Love
ออมอนี่cake
8) Capuchino~ The First
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
เรื่องสั้นเรื่อง คาปูชิโน่ แก้วที่ 1 The FIRST
“ยายฟางปิดเทอมนี้ กลับบ้านสิลูก คุณยายบ่นคิดถึงทุกวัน”
“ได้ค่ะแม่ มะรืนนี้ฟางสอบเสร็จจะรีบขึ้นไปนะคะ”
คุณแม่ต่อสายตรงจากเชียงใหม่ให้ลูกสาวสุดสวยกลับไปเยี่ยมบ้านสวนเมื่อสอบไฟนอลเสร็จ ใช่สิคะ ตอนนี้เธอกำลังจะเป็นอิสระจาก รร.มัธยมฯแล้วโบยบินเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยเสียที ว้าว.......คณะออกแบบที่เธอใฝ่ฝัน
{{{{{{{{
“แล้วจะเรียนอะไร คิดไว้หรือยังลูก?”
“ดีไซน์เนอร์ค่ะ หนูเคยไปเที่ยวที่ร้านคุณแม่ของเพื่อน ที่บ้านเค้าเปิดร้านขายเสื้อผ้าที่มีแบรนด์เป็นของตัวเอง ฟางว่าสุดยอดเลยอ่ะ เสื้อผ้าสวยๆเกิดจากการออกแบบจากคนแค่ไม่กี่คน เค้าต้องเก่งจริงๆนะคะคุณยาย”
“จบมาจะทำอะไร? ต้องไปเป็นลูกจ้างเขาหรือเปล่า?”
“แรกๆก็ต้องแบบนั้นล่ะค่ะแม่ แล้วค่อยขยับขยายทีหลัง ฟางว่าฟางชอบค่ะ งานที่ห้อง ฟางก็ออกแบบตลอด สวยด้วยน้า”
“ตามใจ แม่ไม่ว่าหรอก แล้วพ่อเค้าว่ายังไง...ยอมด้วยเหรอ?”
“คุณพ่อบอกว่าถ้าคุณแม่ยอมทุกอย่างก็จบค่ะ ฮะๆๆๆ”
ตามนั้นจริงๆ เธอหลงใหลแฟชั่นเอามากๆให้ตายเหอะ ...จำได้ตอนที่เข้า ม.1 ใหม่ๆ ก็ได้เข้ากลุ่ม FFK กับยายเฟย์ ยายแก้ว เพื่อนรักทั้งสองของเธอชวนไปเที่ยวที่บ้านแบบว่าบ่อยเว่อร์ แรกๆก็ปฏิเสธอยู่ แต่หลังๆชักไม่ไหว ก็เลยไปสักหน่อย
ยายเฟย์อยู่กับคนแม่แค่สองคนในบ้านหลังน่ารักๆไปเที่ยวที่บ้านทีไร มันต้องชวนเธอทำอะไรวิปริตตลอด ก็จะอะไรล่ะ ชวนเรามาแอบดูน้าของตัวเอง หมายถึงน้าข้างๆบ้านอ่ะ อืม...เรื่องหล่อน่ะยอมรับ แต่ดูท่าจะเจ้าชู้ไปหน่อย เฮ่อ ชอบเค้าก็ไม่บอกเค้าไปเดี๋ยวก็แห้วหรอก
ส่วนบ้านยายแก้วนี่โดนใจเธอสุดๆ เค้าปรับปรุงให้เป็นร้านตัดเสื้อผ้า ที่มีแบรนด์เป็นของตัวเอง..K&K..เริ่ดป่ะ เธอจะเป็นเหมือนคุณแม่ของยายแก้วให้ได้คอยดู 555+
{{{{{{{{
“ยายกระต่ายหูตก”หันขวับไปดูเจ้าของเสียงประหลาดๆ กับคำพูดที่ไม่น่ารักเอาเสียเลย จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก...
“นายหมีดำ!!” เด็กข้างบ้านปากมอม ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ แต่ปากนายนี่ไม่เคยเปลี่ยนจริงๆให้ตายเสะ
“มาให้ตีเดี๋ยวนี้เลย เรียกพี่ฟางคนสวยเดี๋ยวนี้นะๆๆๆๆๆๆๆๆ....อ๊าย........” กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่าโดนเด็กด่า เด็กก็ไม่อยู่ให้ปาหัวเสียแล้ว จึงได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งเข้าไปจับตัวเด็กไร้สัมมาคารวะมาหักคอ
เผลอลืมตัวไปว่าไม่ใช่คอนโด ไม่ได้มีสนามหญ้าเทียมให้วิ่งเล่น ที่นี่บ้านสวนของคุณยายหญ้าจริงไม่ใช้ตัวแสดงแทน ฝนเพิ่งจะหยุดตกไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ลื่นสิครับ....
“ฮ่าๆๆ ยายกระต่ายขาเดียว ตัวเน่าเหม็นฉึ่งๆๆ แบร่ๆ” ได้แต่เอามือชี้หน้าเจ้าเด็กปีนเกลียวก่อนจะหันไปทำนางเอกใส่
“เจ็บอ่ะ ป๊อบปี้ช่วยพี่ฟางหน่อย” ถึงจะเด็กแต่ก็เป็นผู้ชาย ยังไงฮอร์โมนที่อยากจะปกป้องผู้หญิงก็ต้องพลุ่งพล่านบ้างล่ะ
“เอ่อ ...ป๊อบขอโทษครับ ยื่นมือมาเดี๋ยวป๊อบช่วย...เฮ้ย!!!” นั่นไง ฮิฮิ เสร็จโจร
“ฮ่าๆๆๆๆ สม นายจะได้รู้ว่าพี่เจ็บ ฮ่าๆๆๆดูหน้านายดิ้ ด๊ำดำ”
เด็กหมีข้างบ้านเมื่อรู้ว่าเธอกลับมา ก็รีบเข้ามากวนบาทาถึงที่ ชิ! ไอเด็กขาดความอบอุ่น แต่ว่าก็ช่วยคลายเครียดดีอ่ะนะ
ป๊อบปี้เป็นลูกชายคนเดียวของน้านิ่ม ที่อยู่ติดกับบ้านสวนของคุณยายมาตั้งแต่เกิดแล้ว แต่เด็กคนนี้ค่อนข้างจะเก็บตัว ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร จะมาวุ่นวายด้วยก็ที่บ้านคุณยายนี่แหล่ะ เด็กกับคนแก่ก็เลยเข้ากันได้ง่ายน่าจะเป็นอย่างนั้น แต่เด็กบ้านี่จู่ๆก็มาติดเธอตั้งแต่ปีที่แล้ว เธอไปไหนเขาไปด้วย
แต่ที่ว่าไปด้วยนี่ไปกวนประสาทเธอนะ ไม่ใช่ “พี่ฟางครับป๊อบหลงรักพี่ครับ พี่ฟางคนสวยๆ”...
เซ็งเลย ไอเราก็อยากเป็นไอดอลของเด็กๆบ้างไรบ้างจะได้เอาไปคุยกะเพื่อนๆว่าฟางน่ะก็มีเด็กแอบปลื้ม ชิ!
{{{{{{{{
“ไม่เอาผมไม่อาบน้าๆๆ ไม่เอาๆๆ”
“ไม่อาบได้ไง ตัวเหม็นขนาดนี้ มาเดี๋ยวพี่ฟางคนสวยอาบให้เอง”
“แน่ะหนีอีก มานี่เร็วๆ ตอนเด็กๆพี่ก็อาบให้เราตลอดไม่เห็นดื้อเหมือนตอนนี้เลยอ่ะ”
“ผมไม่เด็กแล้วนะ !!!”
ยายบ้านี่ ยุ่งชะมัด ชิ! เห็นว่าอยู่บ้านคนเดียว ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ เขาก็เลยตัดสินใจมาเล่นด้วย ยามคนสวยกลับมาที่บ้านของคุณยาย ก็เฉพาะช่วงปิดเทอมแหล่ะครับที่จะได้เจอกัน เคยเจอกันมาตั้งแต่เด็กๆจริงๆแหล่ะ ตอนนั้นเขาไม่ค่อยพูดค่อยจา ไม่รู้สิครับ เขาคงชอบอยู่คนเดียว เล่นคนเดียว
แต่ตอน ป.6 ต้องมาเล่นกับยายเอ๋อนี่ เฮ่อ....ชีวิตเขาก็ต้องเปลี่ยนไป ผู้หญิงอะไรทั้งขี้บ่น ขี้วีน ไม่น่ารักเอาเสียเลย แต่ก็สนุกดีนะครับ แกล้งเท่าไหร่ๆก็ไม่โกรธ เขาเลยชอบมาหา แล้วก็มาตั้งแต่ตอนนั้น
....มากวนโมโหคนสวย
แต่วันนี้ขอกลับบ้านไปถามแม่หน่อยเหอะ ยายกระต่ายนี่เคยอาบน้ำให้เขาด้วย?...ไม่นะ อย่างนี้ก็เห็นปีกาจู้ของเขาแล้วสิครับเนี่ย...T^T
{{{{{{{{
“มินนี่...หิว แม่ไม่อยู่”
“หืม...กินไรดีอ่ะหมี?”
“ไม่ใช่หมี มีชื่อนะชื่อป๊อบปี้ หล่อด้วย สาวๆที่ รร.ติดตรึมอ่ะ”
“พี่ก็ไม่ใช่มินนี่ พี่ฟางคนสวย ที่ รร.ก็มีหนุ่มติดตรึมเหมือนกันจ้ะ เด็กน้อย ฮิฮิ”
“ชิ ใครชอบมินนี่ก็ท่าจะบ้า!”
“อ๊าย...............เดี๋ยวก็ไม่ได้กินหรอกย่ะ”
เด็กปีนเกลียวเดินเข้ามาหาที่บ้าน ตีหน้าเศร้าเข้ามาแล้วบ่นว่าหิว อ่ะนะจะให้คนสวยใจร้ายด้วยก็คงเป็นไปไม่ได้ ถึงจะโกรธที่มาแกล้งเราเมื่อวานก็เหอะ ยังไงซะเด็กก็คือเด็กวันยังค่ำ
ก็จะให้ไม่ว่าเป็นเด็กได้ไงเล่นตั้งชื่อมาให้เธอใหม่ไม่เว้นแต่ละวัน เฮ่อ....สงสัยต้องรีบกลับ กทม. เผื่อจะได้เจอหนุ่มๆ ไม่ใช่เจอแต่เด็กๆๆๆ !! ว่าแล้วก็เปิดดูของในตู้ ....ว่างเปล่า? สงสัยวันนี้พี่อิ๋วจะเข้าเมืองไปซื้อแล้วล่ะ เหลือแต่ไข่แฮะ ต้มมาม่าอีกหน่อยดีกว่าเดี๋ยวไม่อิ่ม
“มาม่าไข่เจียวได้ไหมอ่ะหมี? ในตู้เหลือแต่ไข่”
“เบื่อไข่....เอานมด้วยนะ ผมต้องดื่มนมหลังอาหารทุกวัน”
พอเธอเอามาม่าร้อนๆโปะไข่เจียวมาเสิร์ฟให้ คนบอกว่าเบื่อไข่ก็กินซะเกลี้ยงเลย สงสัยนี่ถ้าทานช้อนทานส้อมได้คงไม่เหลือเหมือนกัน ฮิฮิ น่ารักจริงๆ ล้างจานเสร็จก็ออกไปนั่งที่ห้องรับแขก เจอเด็กหมีนอนหงายหลังอยู่บนโซฟา ฮ่าๆ นอนอ้าปากซะด้วย ที่มุมปากแอบมีคราบนมเลอะนิดหน่อย ชอบจริงนะนมสดๆเนี่ย ดื่มได้ทั้งวันไม่มีเบื่อ ต่างกับเธอโดยสิ้นเชิง เกลียดนมสดเข้าไส้ ก็มันเหม็นนะนั่น แค่ได้กลิ่นก็เวียนหัวไปหมดละ
แอบเก็บภาพนอนอ้าปากไว้แบล็คเมล์ตอนมันดื้อกะเราดีไหม? อืม....ไม่ดีมั้ง ทำแบบนั้นกับเด็กตอนเผลอก็จะโดนดุเอาได้ว่าผู้ใหญ่คนสวยรังแกเด็กน่ะสิ !!
หลังจากตบตีกับความคิดของตัวเองได้เพียงแค่ 3 วินาที เธอก็รีบเข้าไปหยิบกล้องคู่ใจมาเก็บช็อตเด็ดเจ็ดสีมณีเจ็ดแสงเอาไว้....แชะ ฮิฮิ
บอกแล้วว่าฟางคนสวยรักเด็ก....
ตอนหลับนี่ดูท่าทีไม่มีพิษสงอะไรเลยน้า....น่ารักจัง
“คิดบ้าอะไรวะเนี่ยเรา?”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
