รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

หลังจากที่แก้วตอบตกลงแต่งงานกับโทโมะแล้วนั้น ก็ได้กำหนดวันขึ้นคืออีกสองเดือนข้างหน้าแก้วก็ทำงานตามปกติส่วนเวลาส่วนตัวนั้นแก้วต้องแบ่งให้โทโมะสักครึ่งค่อนเวลาเพราะเขาไม่ยอมห่างแก้วเลยสักนิด

แก้ว - พี่โมะพักผ่อนบ้างก็ได้ตามติดแก้วแบบนี้ไม่เบื่อไม่เหนื่อยบ้างหรือไง พี่โมะๆอ้าวหลับซะงั้น สงสัยซ้อมเต้นมาเหนื่อยไม่น่าฝืนตัวเองมาตามแก้วที่นี่เลย(แก้วที่กำลังแต่งเพลงและเช็คซาว์นดนตรีของธามไทอยู่นั้นก็หยุดมือลงแล้วหยิบเสื้อแขนขาวของตนเองมาห่มให้โทโมะเพราะกลัวจะหนาวตายไปเสียก่อน)

เขื่อน - ยะฮู้น้องแก้วคนสวยย ทำงานคนเดียวเหงาๆไหมคร๊าบบบ 

แก้ว - พี่เขื่อนตาหายัยเฟย์อยู่เหรอค่ะ โน้นอยู่ห้องพี่เอกกับยัยฟางโน้น เข้าไปคุยเรื่องงานใหม่ของวงเ็อ็กไอเอสค่ะพี่เขื่อน เอ๋ หรือว่าพี่มาตามหาสมาชิกในวงพี่ นี่นอนตรงนี้พอดี (ชี้ตรงตักของตัวเองทันที)

เขื่อน - อะอ้าวนอนหลับอุตุเลยน่ะเมิงหมั่นไส้โว้ยย

โทโมะ - โว้ย กวนกันจริงแกมีไรป่าวไอ่เขื่อนฉันจะนอนสบายๆบนตักนิ่มๆไม่ได้จริงๆเลยน่ะ ว่ามามีไร

เขื่อน - จะมาชวนไปกินข้าวเที่ยงไปด้วยกันไหมว่ะ

โทโมะ - ไม่อ่ะเดี๋ยวช่วงบ่ายฉันต้องพาแก้วไปถ่ายรูป เลือกการ์ด ของชำร่วย แล้วชุดแต่งงานว่ะ ไว้หลังทำธุระเสร็จค่อยว่ากัน แก้วไปกับพี่ดีกว่าครับเดี๋ยวเตรียมงานเราไม่ทันพอดี

   แก้วและโทโมะต่างก็วิ่งวุ่นเรื่องงานแต่งงานของพวกเราแทบไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนสักเท่าไหร่หรือไปเที่ยวกันสักเท่าไหร่ และเมื่อใกล้งานโทโมะและแก้วก็เข้าไปพอซ้อและเฮียเพื่อกราบเรียนเชิญไปร่วมงานของทั้งคู่ และท่านก็ยินดีกับทั้งสองด้วยความปรีติ ยินดี

ณ วันงานได้มาถึงแล้ว

ป๊อปปี้ - ไงคุณเจ้าบ่าวหล่อลากเชียวเลยน่ะแก อิจฉาว่ะคู่แกน่ะหลังพวกข้าสองคนได้แต่งก่อนพวกข้าอีก

เขื่อน - ใช่ เร็วเป็นบ้าเลย เคนตะกับพี่จงเบล่ะไม่อิจฉาเจ้าโมะแบบพวกเราบ้างเหรอ

เคนตะ/จงเบ - เดี๋ยวค่อยตามช้าๆได้พร่าเล่มงาม

พิม/มีน - งามเท่านี้แหละหรือว่าจะเปลี่ยนหือ

เคนตะ/จงเบ - อุ้ย..........แสดงความยินดีด้วยน่ะโทโมะ พิม/มีนเข้าไปงานดีกว่าครับ

เขื่อน - งานนี้มีเฮ ก๊ากกก กลายเป็นลูกแมวเชื่องเลยเว้ยเฮ้ย แค่นี้ทำเป็นกลัว

ป๊อปปี้ - อะอ้าวเฟย์ ฟาง มาแล้วเหรอ

เขื่อน - ฟะเฟ............เวรไอ่ป๊อปเมิงเล่นอะไรแบบนี้ว่ะ กลัวแทบไหน

ป๊อปปี้ - ไหนๆใครที่ไหนบอกว่าทำเป็นกลัวแกมันก็ไม่ต่างไปจากพวกเขา ฮ่าๆๆ

เขื่อน - ไม่ได้กลัว .... แค่ไม่อยากมีเรื่อง 

โทโมะ - ............เดี๋ยวมาเข้าสมาคมกลัวเมียเอ๊ยให้เกียรติเมียกัน ฉันเข้าก่อนพวกแกรีบๆตามมาล่ะ ฮ่าๆ

ป๊อปปี้ - ใกล้ได้ฤกษ์แล้วทำไมแก้วมาช้าจังวะเจ้าสาวแกอ่ะ

เขื่อน - มาแล้วๆๆแม่เจ้า สวยฉิบบบบ

 แก้วที่เดินเข้ามาในงานพร้อมกับเฟย์ฟาง กิ่งและพ่อแม่ของเธอนั้นในวันนี้แก้วสวยเป็นพิเศษมาในชุดเจ้าสาวเกาะอกกระโปรงยาวเสมอเข่า สีชมอ่อนๆ ผมม้วนเก็บอย่างเรียบร้อย แต่งหน้าสีพืชอ่อนๆจากใบหน้าที่ว่าหวานแล้วกับหวานยิ่งๆขึ้นไปอีก โทโมะเองที่เคยเห็นแก้วมาหลายรูปแบบ แต่มาเจอแแบบนี้ยิ่งชอบมากขึ้นเพราะเจ้าสาวของเขาสวยมากๆ

แก้ว - หวัดดีค่ะพี่เขื่อน พี่ป๊อป พี่โมะพี่โมะไม่สบายรึเปล่าค่ะ

เขื่อน - จิ้มๆโมะตะลึงเลยเหรอแกป๊อปตบหัวมันดิจะได้มีสติก่อนสตาร์เอ๊ยก่อนเข้าพิธี ฮ่าๆๆๆ

โทโมะ - ก็แก้วสวยนิครับ ป่ะเดี๋ยวเสียฤกษ์กันพอดี

ป๊อปปี้ - เสียฤกษ์ไว้หน้าใหม่ค่อยมาแต่งทีเดียวสามคู่เอาไหมว่ะไอ่โมะ

โทโมะ - ไม่เป็นไรเสียฤกษ์พิธีคืนนี้แต่ไม่เสียฤกษ์ส่งตัวก็พอ โอ้ยยยยเจ็บน่ะครับที่รัก

แก้ว - พูดบ้าๆไร ไปได้แล้วค่ะเดี๋ยวผู้ใหญ่รองานนานไม่ดี

เฟย์ - ยิ้มเข้าไว้น่ะแก้วอย่ากังวลน่ะ รักแกน่ะเพื่อน

ฟาง - ดีใจด้วยน่ะเพื่อน อย่าลืมรีบมีโทโมะจูเนียร์ แก้วจูเนียร์ไวๆน่ะ

   จากนั้นทุกอย่างก็เป็นไปตามขั้นตอนของจนจนมาถึงช่วงสัมภาษณ์คู่บ่าวจะพลาดไปไม่ได้เลยที่เขื่อนกับป๊อปปี้จะไม่ได้รับหน้าที่สำคัญในงานนี้

เขื่อน - มาช่วงสำคัญอีกงานหนึ่งแล้วน่ะครับ ผมอยากถามเจ้าบ่าวก่อนเลยว่า รักเจ้าสาวคนนี้ตอนไหนเมื่อไหร่เพราะอะไร

โทโมะ - แหมถามแบบนี้มันนานมากแล้วก็เขิลน่ะครับคุณเขื่อน ผมตอนแรกไม่แน่ใจหรอกครับว่ารักเขามากแค่ไหนหรือรักรึเปล่ารู้แค่ว่าอยู่กับเขาแล้วสบายใจ เขาในตอนนั้นไม่มีอะไรดึงดูดใจผมได้เลย แต่แปลกที่เขาเปรียบดั่งแหล่งพลังงาน พลังใจที่ให้ผมมาเติมพลังหลังจากอ่อนล้าท้อแท้กับงานที่ทำในทุกๆวัน และพอนานเข้าเขาก็สอนให้ผมรู้จักและเข้าใจ ในคำว่า รัก ครับ 

เขื่อน - หูยยยย ฝ่ายเจ้าบ่าวก็บอกมาแล้ว เจ้าสาวล่ะครับว่าไง

แก้ว - แก้วคงไม่มีอะไรมากแก้วจะบอกแค่ว่าแก้ว รักและฝากใจไว้ให้เขาตั้งแต่วันแรกที่เราำได้เจอกันและมาจนวันนี้ก็อยากฝากตลอดไป ขอบคุณค่ะ ที่รักแก้วน่ะค่ะ

ป๊อปปี้ - หวานมากๆ เห็นแล้วอยากแต่งบ้างเนอะเอาล่ะครับเมื่อหมดเวลาแล้วก็ถึงเวลาส่วนตัวแล้วครับขอบคุณบ่าว สาวมากครับเชิญทุกท่านตามอัธยาศัยครับ

 งานฉลองก็สิ้นสุดลงเป็นช่วงเวลาส่งตัวเมื่อทางฝ่ายของโทโมะและแก้วกล่าวกับลูกๆของทั้งคู่เรียบร้อยท่านก็กลับไปพักผ่อนภายในห้องก็เหลือแต่บ่าว สาวเพียงสองคน

โทโมะ - แก้วครับตอนนี้แก้วเป็นภรรยาของพี่แล้วน่ะครับ พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลแก้วไปจนวันตายเลยพี่รักแก้วน่ะครับ

แก้ว - แก้วก็รักพี่น่ะค่ะ ขอบคุณที่พี่ให้เกียรติและดูแลแก้วมาอย่างดีเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปและจะดูแลซึ่งกันและกันน่ะค่ะ

โทโมะ - ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ... พี่ขอน่ะครับ...ยอดดวงใจของพี่

แก้ว - ว้ายพี่โมะ อย่าพึ่งสิค่ะ......แก้วยังไม่อ๊าย...........(ทั้งคู่ก็จบลงที่ความสุขและสมหวังที่รอคอยมานาน)

ความรักไม่จำเป็นที่รูปร่างภายนอก ไม่จำเป็นว่าต้องเหมาะสม ไม่จำเป็นต้องร่ำรวย ใครที่คิดว่ารักกินไม่ได้เงินมาก่อน ขอให้คิดให้ดีๆว่า รัก มันอาศัยความเข้าใจ ความไว้ใจและรักในสิ่งที่คนที่เรารักนั้นได้อย่างแท้จริง หน้าตาหล่อหรือสวยถ้าขาดความเข้าใจกันก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน จงรักให้เข้าใจในรัก รักอย่างมีสติ 

ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ .>x<,มายรีดเดอร์ที่เลิฟทุกๆท่าน ขอบคุณที่ติดตามมาจนจบ ใครคิดว่ายังไม่เบื่อไรเตอร์คนนี้

ไร้เตอร์ฝากเรื่องที่สามเลยล่ะกันน่ะค่ะ คือเีืื่รื่อง รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ ตอนนี้ไรเตอร์ลงไปแล้ว 4 ตอนฝากเรื่องใหม่ให้ติดตามกันน่ะค่ะ ฝันดีน่ะค่ะทู๊กคนนนนนนนนนนน ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ>x< พรุ่งนี้จะลงตอนห้าเรื่องใหม่น่ะค่ะ