รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

อ๊ากกกกกกก เจ็บๆๆๆๆๆๆ (เสียงโทโมะร้องครวนครางออกมาทันทีหลังจาก........)
แก้ว - สมน้ำหน้าใครใช้ให้มากอดให้นอนด้วยแต่มากอดแบบนี้ได้ไง 
โทโมะ - ก็ไม่รู้นี่ครับก่อนนอนหมอนข้างยังกั้นตรงกลางสองอัน อ้าวแล้วมันหายไปไหน แล้วจู่แก้วก็มากัดจมูกพี่แต่เช้าเลยอ่ะ เจ็บน่ะครับ
แก้ว - ไม่รู้ไม่ชี้เรียกชื่อก็แล้ว เขย่าก็ยิ่งรัด ไม่รู้ปลุกยังไงแล้วนี่ แล้วนี่ปล่อยได้ยังแก้วจะไปอาบน้ำเหม็นเหงื่อจะแย่แล้ว((อ๊ะนอนเฉยๆมีเหงื่อได้ไง//ไรเตอร์))
โทโมะ - วันหลังปลุกพี่แบบ คิสมอร์นิ่ง สิครับ แบบนี้ไง ฟอดดดดดด
แก้ว - อ๊ายยยยยย บะบ้าาาาาา 0////////////0 
     แก้วรีบเดินลงจากเตียงแล้ววิ่งไปห้องน้ำทันที ในขณะที่แก้วกำลังทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำนั้นเอง.......
โืทโมะ - ครับแม่ตอนนี้โมะกำลังจะเตรียมตัวออกเดินทางครับ ได้ครับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงครับครับๆ ขอบคุณมากๆครับ
แก้วครับๆ พี่เตรียมข้าวต้มไว้ที่โต๊ะน่ะครับอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาทานได้เลยน่ะครับพี่จะออกไปอาบน้ำำห้องข้างนอกน่ะครับ
แก้ว - ...........อ่อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ 
      เมื่อโทโมะบอกแก้วเสร็จก็รีบไปจัดการตัวเองทันทีทั้งคู่ใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีก็จัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยและเช็คอุกปรณ์ของใช้ส่วนตัวอีกครั้งเพื่อความเรียบ ทั้งคู่ก็ออกเดินทางไปบ้านของฝ่ายหญิงทันที โดยแก้วไม่เคยหลับทิ้งโทโมะเพราะ เธอเป็นคนคอยบอกเส้นทางให้ชายหหนุ่มได้ทราบ ทั้งสองใช้เวลาเดินทางร่วม ห้าชั่วโมงก็เดินทางมาถึงบ้านของแก้ว
แก้ว - ม๊าาาาาาาแก้วมาแล้วค่ะ คิดถึงจังเลยๆฟอดดดดดด
ม๊า - แม่ก็คิดถึงแก้วเหมือนมาเหนื่อยๆไปพักกันก่อนสิลูกป่ะโทโมะมาลูกมานั่งทานน้ำเย็นเร็ว
โทโมะ - สวัสดีครับคุณแม่ 
     ไม่นานแม่ก็ให้แก้วไปพักและมาคุยกับว่าที่ลูกเขยคนเล็กของบ้าน เพื่อถามและให้คำชี้แนะในการสารภาพและขอกับลูกสาวตนเองทันทีและเมื่อรับทราบแผนของฝ่ายชายคุณแม่ก็ไม่ขัดอะไรโทโมะเพราะคิดว่า ........
เมื่อรอคอยการใช้แผนก็มาถึง โทโมะรีบจัดม้านั่งยาวหันหน้ามองทะเลและความสว่างของท้องฟ้าที่ไม่บทบังดาวในค่ำคืนนี้โทโมะหวังว่าแก้วจะชอบมัน และฉากสุดท้ายโทโมะนำกลีบดอกกุหลาบมาโรยรอบๆม้านั่งเป็นรูปหัวใจโทโมะที่ยืนมองผลงานตัวเองก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้เนื่องจากจะขอแก้วแต่งกลัวจะไม่ผ่าน ไม่ดี ไม่เหมาะ
 
เวลาค่ำและเวลาสำคัญมาถึง
แก้ว - อะไรพี่โทโมะกับแม่เล่นอะำไรกันนี่ แล้วทำไมต้องปิดตาด้วย
แม่มล - เอ๊ะยัยแก้วบ่นมากจริงๆปิดตาแล้วตามแม่มาเงียบๆ อย่าเสียงเชียวน่ะ
โทโมะ - แก้วทำตามที่แม่บอกดีกว่าครับ น่ะคนดี
แก้ว - อ่ะ ก็ได้ๆค่ะ พี่โมะเดินดีๆน่ะแก้วมองไม่เห็นทางน่ะ
    จากนั้นแม่แก้วก็พาแก้วมาถึงสถานที่ที่โทโมะจัดเตรียมไว้ก็รีบผละออกทันทีเพื่อให้โทโมะได้ทำตามที่ใจของเขาต้องการทำมานานแล้ว และเมื่อแม่ของแก้วเดินออกไปได้ไม่ถึง สองนาที แก้วก็เริ่มแกะผ้าออกทันทีและเมื่อแก้วเห็นภาพตรงหน้าแก้วก็เทียบจะกรี๊ดออกมาดังๆ
โทโมะ - สวยไหมครับหือแก้ว (เดินไปโอบกอดจากด้านหลังของแก้ว และวางศรีษะของเขาไว้ที่ไหล่มนของแก้ว)
แก้ว - อ่ะ อะ สวยค่ะพี่ทำเองหมดเลยเหรอ สวยจัง นี่แล้วพี่ทำไปทำไมเลอะทรายพอดี 
โทโมะ - พี่อยากทำให้แก้วนิครับ แก้วครับพี่มีอะไรจะขอ(โทโมะปล่อยอ้อมกอดจากแก้ว แล้วเลื่อนมือไปยังไหล่แล้วจับแก้วหันหลังมาด้านที่ผมยืน จากนั้นโทโมะก็ขุกเค่าลงตรงหน้าแก้ว)แก้วแต่งงานกับพี่น่ะครับ พี่พร้อมที่จะดูแลใจอีกดวงของพี่ครับ
แก้ว - ...........พี่แน่ใจเหรอว่าพี่อย่างแต่งแล้ว พี่ทิ้งสภาวะ่วนตัวมาเป็นคอบครัว แล้วจริง ๆ 
โืทโมะ - พี่มั่นใจและไม่ลังเล พี่มีคำตอบเดียวคือ พี่อยากแต่งงานกับแก้ว และแก้วคนเดียว แต่งงานกับพี่น่ะครับ
แก้ว - อืม ถ้าพี่มั่นใจ แก้วก็ๆๆ แก้วขอฝากชีวิตกับใจของแก้วให้พี่ดูแลแค่คนเดียวตลอดไปห้ามทิ้งแก้วน่ะ
โทโมะ - แก้วแต่งงานกับพี่จริงๆน่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ไว้ใจพี่ พี่รักแก้วน่ะครับ
แก้ว - แก้วก็รักพี่โทโมะค่ะ (โทโมะกอดแก้วทันทีที่ได้คำตอบและโทโมะที่จ้องหน้าแก้วเหมือนต้องมนต์สะกดก็ก้มลงจูบกับแก้วทันที หลังจากนั้นโทโมะก็พาแก้วไปนั่งยังม้านั่งเพื่อนั่งฟังเสียงคลื่นและดูดวงดาวกันเพียงสองคนด้วยความสุขใจ ตอนนี้หัวใจสองด้วยได้กลับมาเคียงกันแล้วและครั้งนี้หัวใจของทั้งคู่จะไม่พรากจากกันอีกต่อไป
 
 
 
 
 
ฮิ๊ววววววววว หวานไปไหมนี่ จะจบ แล้ว ในที่สุดแก้วก็ตกลงแต่งงานกันแล้วล่ะ หวานเวอร์ไหมค่ะ
พรุ่งนี้ตอนสุดท้ายตอนจบของเรื่องนี้แล้วน่ะค่ะ จะเป็นฉากไรน๊าาาาาาาาาาา
คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟ>x,<