รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง
42) คำตอบของแก้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฟย์ - แก้วววววววว ทางนี้ๆๆๆ มาเร็วๆๆๆ ไม่ได้เจอตั้งนานตั้งแต่แกทำงานกับธามไทพวกฉันคิดถึงแกน่ะรู้ไหม บ้านก็ไม่ค่อยกลับนอนมันที่ทำงานบ้านเข้าไป
ฟาง - พอกันทั้งพี่เอกทั้งแก้ว บ้านมีให้อยู่ไม่อยู่ดันมาอยู่ที่ทำงานเฮ่อ ดอลล่าร์แกน่ะจะเหงาตายอยู่แล้วน่ะนั่นแม่มันไม่ยอมกลับบ้าน
แก้ว - พวกแกจะบ่นทำไม แก้วทำงานยุ่งๆนี่ เห็นใจแก้วกันหน่อยสิค้าบบบคนสวย ใช่ๆเฟย์แก้วมีเรื่องจะขอร้องเฟย์หน่อย
เฟย์ - หือ....เรื่องอะไรเหรอแ้ก้ว ขนมแกอร่อยแหะไปหาซื้อที่ไหนมาเหรออ หร่อยๆๆๆ
ฟาง - เฟย์แกนี่เนียนกินฟรีตลอด เกรงใจแก้วมันบ้างสิ เอ่อ แก้วแกกับพี่โทโมะไปถึงขั้นไหนอะไรยังไงแล้วอ่ะ
แก้ว - อะไร...ฉันจะไปอะไรขั้นไหนพูดดีๆน่ะย่ะ ฉันเสียหายน่ะเฟ้ย
ฟาง - บ้ายัยแก้วฉันหมายถึง แกตกลงโอเค คบกับพี่เขาไปหรือยัง หรือว่ายังกั๊กพี่เขาไว้ ว่าไง
แก้ว - .......แก้วกำลังคิดว่าจะตอบตกลงเร็วๆนี้แหละน่ะ แต่แก้วยังมีเรื่องที่จะให้เฟย์ช่วยแก้วอยู่เื่รื่องหนึ่งอ่ะ
เฟย์ - ก็แกไม่บอกฉัน ฉันจะกล้ารับปากได้ไงเล่า ก็บอกมาสิเอ๊ยเล่าเรื่องที่จะให้ช่วยมาดิ
ฟาง - มีอะไรทำไมแก้วต้องทำหน้าเครียดแบบนั้นไม่เอา เฮ้ยย พะพี่กราฟมาทำไมช่วงนี้มาบ่อยๆน๊า
แก้ว - ไม่ต้องแลเลย เรื่องนี้แหละที่ฉันจะให้ช่วย ชูว์พี่เขาเข้ามาล่ะ เงียบๆกันก่อน
กราฟ - น้องแก้วครับบบบ น้องเฟย์น้องฟางด้วย สบายดีไหมครับ พี่คิดถึงแก้วมากๆเลยพี่เอาลูกชุบมาฝากเจ้านี้เขาชื่อความอร่ิอยมากๆเลยน่ะครับ
แก้ว - แก้วไม่ชอบของหวานๆ แก้วขอบคุณมากๆน่ะค่ะที่นึกถึงแก้ว แต่พี่เก็บไว้ทานเองเถอะค่ะ แก้วไม่ชอบ อ๊ะสายแล้วนี่ฉันไปก่อนน่ะแกเดี๋ยวโทรหา พี่กราฟแก้วขอตัวค่ะ
มิวาย หนุ่มกราฟก็เดินตามแก้วไปทันทีหลังจากแก้วบอกลา ชนิดไม่หันกลับไปมองเขาสักนิดแต่เขาหาได้แคร์สักนิดเพราะเขาคิดว่าในเมื่อแก้วยังไม่มีใครครอบครองหัวใจ เขาก็ยังมีสิทธิ์ที่จะแสดงความชอบที่มีต่อแก้วได้อย่างไม่เสียหาย.....เพราะเขาไม่ได้ไปยุ่งผู้หญิงของใคร
กราฟ - น้องแก้วคร้าบบบ ไปทานข้าวเย็นกับพี่น่ะครับๆๆๆ พี่ชวนหลายวันแล้วน่ะแก้วยังไม่ใจอ่อนอีกเหรอครับ
แก้ว - .............. แก้วไม่ว่างแก้วขอตัวน่ะค่ะ หลีกไปสิค่ะแก้ว รีบงานแก้วต้องทำอีกเยอะ
กราฟ - ถ้าแก้วไม่ไปพี่ก็ไม่ไป (เอาสิสาวน้องถ้าพี่ใช้มุกนี้รับรองเธอก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่พี่เคยจีบมาแน่ๆ)
แก้ว - เฮ่อออ ตามใจพี่ ไม่ไปก็อยู่ด้วยกันตรงนี้แหละดูสิว่างานใครจะพังไม่เป็นท่าก่อนกัน หึ เอางี้แก้วมีข้อเสนอ.......
โทโมะ - แก้วทำอะไรตรงนี้ พี่เอกเีรียกหาน่ะไปเร็ว
กราฟ - โทโมะพาแก้วกลับ........โธ่เว้ย พลาดอีกแก้วทุกทีสิน๊าาา แก้วอยู่ไหนโทโมะต้องมีส่วนร่วมตลอด
หลังจากที่โทโมะเจอกราฟพยายามตื้อแก้วอยู่ไหนเอาแอบมองด้วยความอดทนแต่ความอดทนของเขาขาดก็ตอนที่เห็นกราฟจับไม้จับมือคนสวยของเขาซึ่งสติของเขาหายไปไหนไม่รู้ รู้แค่เพียงแต่ว่าต้องพาคนสวยของเขาไปไกลๆพี่กราฟให้ได้.....
แก้ว - ปล่อยเลยน่ะพี่โทโมะลากแก้วมาทำไม แล้วไหนว่าจะไปหาพี่เอก พี่เอกเรียกแก้วไง
โทโมะ - ><
แก้ว - พี่โกหกพี่กราฟเหรอ โหยเจ้าเล่ห์ไปไหน แล้วพี่มีอะไรไหมค่ะ
โทโมะ - แก้ว..พี่จริงจังน่ะครับ พี่อดทนมาตลอดตอนนี้พี่คิดว่าความอดทนของพี่ไม่สามารถแก้มันได้แล้ว
แก้ว - พี่โืทโมะเข้าประเด็นดีกว่าค่ะ แก้วงงมากในสิ่งพูดมา
โทโมะ - แก้วคบกับพี่น่ะครับ พี่อยากเป็นคนที่สามารถดูแลปกป้องแก้วได้อย่างเปิดเผย พี่อยากเป็นตัวจริงของแก้ว แก้วให้พี่ได้ไหมครับ
แก้ว - ...........พี่แน่ใจเหรอว่าพี่รักแก้ว พี่คิดว่าถ้าเราประกาศไปแฟนคลับของพี่จะเข้าใจพี่ไหม เขาจะรักพี่น้อยลงไหม ถ้าพี่..........
โทโมะ - คนที่พี่แคร์มากที่สุดคือแก้ว แฟนคลับเขาคงเข้าใจว่าวันใดวันหนึ่งพี่ต้องคบหาใครบางคนอยู่แล้ว พี่ต้องการยืนเคียงข้างกับแก้ว เจ้าของหัวใจที่หล่นหายไปอีกดวงของพี่ ว่าไงครับแก้ว
แก้ว - ....................................
อ๊ากกกกกกกกกกก โทโมะ แก้ว คู่นี้ใกล้ลงเอยกันรึยัง ไรเตอร์ยังมึนตัวเอง ฮ่าๆกินยาแล้วเบลอ
วันนี้เท่านี้ก่อนฝันดีน่ะค่ะะะะะะะ รักเน้อ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ