รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

มากิ - อุ๊ยๆๆ คุณน้องชายมาแล้วเหรอจ๊ะ ลมพัดมาแต่หัวค่ำแบบนี้ 
โทโมะ - ก็แม่เรียกโมะให้กลับมาบ้านบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย อ้าวเจ๊ไม่รู้เหรอนึกว่าเจ๊รู้เรื่องด้วยเฮ่อ แล้วแม่อยู่ไหนอ่ะ
มากิ - แม่ไปกับพ่ออ่ะ ไปตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว เดี๋ยวก็ลงเครื่องแล้วล่ะ แกกลับมาก็ดีแล้วฉันเหงาวันนี้ค้างที่บ้านไหม
โทโมะ - อืม 
มากิ - ฉันถามแกสะยาวแกตอบฉันแค่ อืม แค่นี้น่ะ หึยไอ่น้องบ้า ฉันมีเรื่องคุยกับแกก่อนที่แม่จะมา ขอคุยด้วยหน่อยสิ นั่งรอฉันที่โซฟาแป้บนึงน่ะ เดี๋ยวไปเอาน้ำก่อน อ่ะ........รับสิ
โทโมะ - แล้วเจ๊มีอะไรรึเปล่า โมะรอฟังอยู่น่ะ
มากิ - เรื่องผู้หญิงของแกน่ะ ฉันว่าน่ะถ้าแกยังไม่พามาเจอหรือหาใครไม่ได้จริงๆ แกโดนจับคู่อีกแน่ น้องหวายยังว่างนิ แล้วอ่อ ช่ายคุณแม่น้องหวายจู่ๆก็โทรมาเมื่อสองสามวันก่อน ฉันแอบฟังแม่ได้ยินว่าหวายไม่ชอบโมะแล้ว อะไรประมาณนี้ แม่เหวี่ยงมากๆเลยล่ะ ฉันล่ะสะใจจริงๆ ไปอังกฤษคราวนี้โดนพ่อลากไป อีกสองชั่วโมงเป็นเวลากลับอ่ะแกเจอแน่เตือนแล้วน่ะ ตอบคำถามแม่ดีๆน่ะ
โทโมะ - อืม 
มากิ - อีกแล้วแกตอบแค่นี้เองเหรอ ไม่คุยด้วยแล้วเพื่อน้องคนนี้จริงวุ้ย ฮัลโหล เจ้าเคนจิเมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องห๊ารู้ไหมโมะมันกลับมาบ้านวันนี้ โอเคแล้วเจอกัน บาย โมะเดี๋ยวเคนจิจะมาบ้านพร้อมบ้านแฟนมันว่ะ งานนี้สนุกแน่ๆ หึหึ
โทโมะ - ยัยพี่โรคจิต ห่วงคนนั้นคนนี้ หัดห่วงตัวเองบ้างเห๊อะ แฟนน่ะหามาบ้างดิ 
มากิ - หึย ไอ่น้องบ้า ฉันไม่คุยกับแกแล้ว อ่อ น้องคนที่ชื่อแก้วไรนั้น โตมาหน้าจะเป็นไงอ่ะแกมีรูปไหมฉันอยากเห็น
   โทโมะเมื่อได้ยินแบบนั้นก็เริ่มอึกอักทันทีเพราะ เขาไม่ได้ถ่ายรูปแก้วไว้เลยน่ะสิบางทีอาจเป็นเพราะเขามันแต่หาวิธีพูดคุยจนลืมแอบถ่ายรูป โทโมะเองก็ได้คำตอบจากพี่สาวมาอย่างเจ็บแสบสั้นมาว่า งี่เง่าที่สุด งี่เง่าไม่มีใครเกิน และเมื่อสักพักเคนจิและครอบครัวของแฟนเขาก็เดินทางมาถึง มาพร้อมๆกับพ่อแม่ของโทโมะ
พ่อโทโมะ - คุณหนึ่งกับคุณมล เดินทางมาเหนื่อยๆเรารีบไปพักผ่อนกันเถอะครับ มากิลูกๆอ้าวตาโมะมาด้วยเหรอลูก
โทโมะ - สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับแม่ คุณลุง คุณป้า พี่เคนจิ พี่.....
เคนจิ - พี่เขาชื่อกิ่ง คุณพ่อ คุณแม่ครับ กิ่งนี่โทโมะน้องชายผมเองครับ แล้วนั้นก็พี่มากิพี่สาวผมครับ
แม่โทโมะ - รีบๆพาคุณหนึ่งกับคุณมล แล้วหนูกิ่งไปพักเร็วลูก โทโมะแม่อยากคุยกับแกไปเจอกันที่ห้องนอนของแกน่ะ เดี๋ยวดิฉันขอตัวสักสิบห้านาทีน่ะค่ะ
ภายในห้องนอนโทโมะ
แม่ - นี่ตาโมะ แก รู้ไหมแม่ไม่พอใจแกอย่างแรง เลย แกคราวก่อนก็พลาดหนูเนยไป คราวนี้ก็หนูหวาย แกน่ะแก มีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม ถ้าแกยังหาแฟนไม่ได้แกเตรียมตัวเลยฉันจะหาผู้หญิงให้แก
โทโมะ - แม่โมะมีคนที่โมะรักแล้ว แต่ตอนนี้น้่องเขาไปเรียนอยู่อีกเดือนเดียวแก้วก็จะกลับมาแล้ว เรารักษากันแล้วครับ แม่ให้โมะเลือกคนรักของโมะเองไม่ได้เหรอครับ
แม่ - หึย ยัยแก้วน้องสาวตาเอก อะไรนั้นใช่ไหม เขาจะยอมคบแกเหรอ ฉันว่าเขาคงไม่แล้วล่ะ เพราะฉันเคยคุยกับยัยเด็กนั้นไว้เมื่อสามปีก่อนแล้ว หึหึ แม่สนใจลูกคนเล็กของบ้านคุณหนึ่งเขา ชื่อน้องแก้ว เหมือนยัยเด็กนั้นไม่มีผิด บ้านเขาก็ดีมีฐานะ ดูพี่สาวเขาสิน่ารักน้องเขาก็คงไม่ต่างไปหรอก ถ้ายัยเด็กแก้วไรของแกไม่ผ่านฉันจะจับให้แกลูกคนเล็กบ้านนี่
โทโมะ - แม่ ทำไมไม่เคยฟังโมะเลย วันนี้โมะจะกลับคอนโด
แม่ - อย่าเสียมารยาทอยู่รับแขกก่อนลงไปได้แล้ว แล้วทำหน้าตาให้มันดีๆหน่อย
ภายในห้องรับแขก
พ่อโทโมะ - ฮ่าๆ ผมไม่คิดเลยว่าคนที่จะมาร่วมหุ้นโรงแรมกับผมจะเป็นพ่อของหนูกิ่งแฟนตาเคน โลกกลมมากๆเลยล่ะครับ แล้วพวกคุณหนึ่งไปเที่ยวกันมาเหรอครับ 
พ่อหนึ่ง - ป่าวหรอกครับผมตั้งใจไปรับยัยกิ่งกับไปเยี่ยมยัยแก้วน่ะครับ พอดีลูกสาวคนเล็กเขาไปเรียนที่อังกฤษตั้งแต่จบม.ปลายก็ไปเรียนที่นู่นเลยไม่ยอมกลับเมืองไทย ผมทนไม่ไหวเลยชวนกันไป แล้วพอดียัยกิ่งกับเคนจิเขาไปดูงานที่โน้นก่อนหน้าเรา ก็เลยพากันยกโขยงกันแบบนี้ครับ
แม่โทโมะ - แล้วหนูแก้วเรียนใกล้จบรึยังค่ะนี่ แหม่สงสัยหนุ่มๆจีบเยอะแน่ขนาดหนูกิ่งตาเคนยังหวงเลย
แม่มล - ยัยแก้ว คงไม่ต้องห่วงเท่ายัยกิ่งหรอกค่ะ รายนั้นห่วงกลัวไม่มีคนมาจีบมากกว่าค่ะ ฮ่าๆ
กิ่ง - แม่ก็เกินไปค่ะ ที่จริงแก้วเขาจะสูงกว่า ขาวกว่า หน้าก็จะหวานกว่ากิ่งเยอะค่ะ คือดูกว่ากิ่งเยอะค่ะคุณป้าแต่นิสัยของยัยแก้วน่ะ ขัดกับหน้ามากคือ มีปากเป็นอาวุธ ดุชนิดผู้ชายยังขยาด เลยทำให้แม่ห่วงกลัวจะขึ้นคานน่ะค่ะ
แม่โทโมะ - อุ๊ย แบบนี้ชักอยากเจอแล้วสิค่ะ หนูกิ่งพูดมาสะแม่อยากเจอเชียว 
มากิ - เห็นไหมๆโมะเอ๊ย แก เสร็จแน่งานนี้ อิอิ
แม่มล - หนูโทโมะนี่ น่าตาคุ้นๆน่ะค่ะ อ่อใช่ เป็นนักร้องใช่ไหมค่ะ หล่อเชียว บ้านนี้ลูกชายหล่อ ลูกสาวก็สวย วันนี้ไม่ไปร้องเพลงที่ไหนเหรอค่ะ
โทโมะ - พอดีช่วงนี้มีซ้อมคอนเสริ์ตน่ะครับแล้วเสร็จไวเลยกลับบ้านเลยน่ะครับ 
พ่อหนึ่ง - ผมว่าพวกผมขอตัวก่อนดีกว่าครับ ขอบคุณมากๆครับแล้วเจอกันตอนเช็คสัญญาน่ะครับ เคนจิพ่อกับแม่แล้วก็ยัยกิ่งกลับบ้านก่อนน่ะ คุณซาซากิ หนูมากิ โทโมะ ขอตัวน่ะครับ 
แม่มล - ขอตัวน่ะค่ะ ไปน่ะเด็กๆ ไว้วางๆมลจะชวนคุณซาซากิไปเที่ยวด้วยกันน่ะค่ะ
แม่โทโมะ - แล้วเจอกันค่ะ คุณหนึ่งคุณมล หนูกิ่ง เดินทางปลอดภัยน่ะค่ะ
    เมื่อทุกคนกลับไปแล้ว โทโมะก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยทั้งหัวใจและกาย จนขึ้นไปพักผ่อนโดยไม่นั้งพูดคุยกับใคร ภายในห้องรับแขกก็มีการสนทนาเีืรื่องของโทโมะและลูกสาวคนเล็กของบ้านนั้นขึ้นมาในวงสนทนาทันที
แม่โทโมะ - นี่ตาเคนแกคบหนูกิ่งมาจะสามปีแล้วแกยังไม่เคยเห็นรูปหนูแก้วเขาเลยเหรอ 
เคนจิ - ไม่น่ะแม่ โอ้ย อย่าบอกน่ะว่าแม่เล็งแก้วเขาให้ตาโมะ งานนี้โมะตายแน่กิ่งบอกว่าน้องสาวดุมาก แถมด่าเก่งสุดๆ แล้วแม่จะให้ไอ่ผีดิบเราจีบนี่น่ัะเคนอยากบ้าตาย แม่ให้โมะมันเลือกผู้หญิงของมันเองเหอะ น้องมันรักใครเราก็ต้องด้วย เพราะเราไม่ใช่เจ้าชีวิตของโมะน่ะแม่ ผมอยากเห็นน้องมันมีความสุขจริงๆ บางทีแก้วกับโมะเจอกันอาจไม่ชอบกันคนที่เสียหน้าคงเป็นแม่ก็ได้ แล้วแฟนมันชื่ออะไรเหรอพี่มากิ
มากิ - ชื่อแก้ว ชื่อเหมือนน้องสาวของน้องกิ่งเลย เอ๋ คนเดียวกันป่าวอ่ะ น่าสงสัยๆ
แม่โทโมะ - เฮอะ ไม่ใช่หรอกยัยเด็กนั้น อ้วน ดำ สิวเครอะ คงไม่ใช่คนเดียวกันหรอก ถึงแกจะบอกว่านอนนั้นยังเด็กแต่โตขึ้นคงไม่สวยแบบหนูกิ่งหรอก เบื่อไปนอนล่ะ ปิดไฟแล้วรีบพักผ่อนกันได้แล้ว
มากิ - เคนเว้ยเจ้าเคน พี่ว่าพี่สงสัยว่ะ ................. น้องสาวของแฟนแกเรียนที่อังกฤษใช่ป่ะ แฟนเจ้าโมะก็เรียนที่ลอนดอน อะไรจะเป๊ะเว่อร์ว่ะ แถมชื่อเดียวกันอีก 
เคนจิ - ฮ่าๆๆๆ แต่แม่ว่าน้องคนนั้นดำน่ะเจ๊ กิ่งบอกว่าน้องเขาขาว อาจจะบังเอิญมากกว่า แล้วแก้วเขาเรียนบริหารการจัดการแฟนเจ้าโมะเรียนอะไรเหรอ
มากิ - ฉันก็ไม่รู้ว่ะ ....... รู้คราวๆมาจากเจ้าโมะมันว่าน้องเขามาฝึกงานที่บริษัทที่มันร้องเพลงอยู่อ่ะน่ะ
เคนจิ - งั้นคงไม่ใช่แล้วล่ะ คนละสายงานกันเลย ถ้าบังเอิญโชคแม่กับเจ้าโมะเข้าข้างอาจได้แบบถูกใจทั้งแม่กับลูกล่ะ ฮ่าๆ ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้เคลียร์งานบานเลยฝันดีน่ะพี่อย่านอนดึกน่ะเดี๋ยวหน้าแก่ก่อนวัยอันควร
มากิ - ไอ่น้องเวร บ้าาาาาาาาาา ไม่มีใครอยู่ไปนอนด้วยดิ
 
 
 
 
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ งานนี้ขอบอกเรื่องใกล้จบแล้ว แต่จะบอกว่ามีเรื่องเซอร์ไพรส์อีกเยอะ
แล้ว เตรียมตัว ฮาอีกโข ไรเตอร์เริ่มคิดเว่อร์แต่งเว่อร์ ยังไงทนติดตามกันต่อไปน่ะค่ะ
รักรีดเดอร์ทุกคนน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<