รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง
17) เมื่อแก้วเจอกับนางมาร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ววันนี้พี่จะให้เราออกงานภาคสนามกับพี่น่ะ พี่จะฝึกเราดูแลศิลปินในการออกแถลงข่าวน่ะเตรียมตัวเลยน่ะรถบริษัทจะออกตอน สิบโมงเช้า
แก้ว - พี่เอกแล้วมีใครไปบ้าง แก้วต้องเอาเอกสารหรืออะไรไปไหมพี่
พี่เอก - อืมวันนี้มีพี่ แก้ว ธามไท พี่อ้อยโปรดิวเซอร์ของหวาย แล้วก็หวาย ส่วนเอกสารก็ไม่มีอะไรเราไปตอบคำถามนักข่าวแล้วดูแลเจ้าธามก็พอหน้าที่แกวันนี้
แก้ว - หะให้แก้วคุยกับนักข่าวด้วยเหรอ มะไม่เอาอ่ะำี่พี่คุยดิให้แก้วคุยทำไม
พี่เอก - ก็ฉันจะให้แกหัดไง อีกหน่อยพอแกมาเป็นพนักงานประจำฉันจะให้แกเป็นโปรดิวเซอร์เต็มตัวเลยแกทำผ่านได้หลายเรื่องแล้ว ก็จริงๆจังๆไปเลยพูดมาก อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่หน้าบริษัทเดี๋ยวพี่จะให้แกไปพร้อมๆธามเลยน่ะ
จากนั้นแก้วก็เดินแยกออกจากห้องพี่เอกไปยังห้องซ้อมของเคโอติก เพื่อบอกให้วันนี้พวกหนุ่มๆซ้อมกันเองเย็นเธอจะกลับมาทดสอบแต่ละคน
เขื่อน - โหยแก้วจ๋า จะทดสอบทำไมพวกพี่ซ้อมแน่ๆรับรองคอนเสริ์ตเดือนหน้าพวกพี่เต็มที่แน่นอน (จากนั้นเขื่อนก็ทำท่าโชว์สเต็ปเท้าไฟให้แก้วดูทันที)
แก้ว - ไม่ต้องมาโชว์ตอนนี้ ไว้เย็นนี้ได้โชว์เต็มที่แน่ๆพี่เขื่อน พี่ป๊อปแก้วฝากพี่ด้วยน่ะค่ะ พอดีแก้วจะต้องไปงานกับพี่เอกข้างนอกเย็นๆคงถึงนี้สัก...อืม..ประมาณ 4 โมงเย็นน่ะค่ะ
ป๊อปปี้ - ได้ครับ ว่าแต่แก้วไปงานอะไรเหรอ แล้วบอกโทโมะมันยังเดี๋ยวก็ระวึ้นระวือ ไม่เป็นอันซ้อมแน่ๆ
โทโมะ - ฉันไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้นสักหน่อย แก้วไปทำไมนานจังพีคิดถึงแย่เลย รีบไปรีบกลับน่ะครับ
แก้ว - ไร้ -สา -ระ แก้วไปทำงานไม่ได้ไปเที่ยว เย็นนี้มาใครเต้นไม่ได้เรื่องไม่ต้องกินข้าวเย็น!!!!
ทุกคนยกเว้นแก้ว - โหยยยยยยยย น้องแก้วยัยน้องโหด คนสวยใจร้ายยยยย เลือดเย็น
จากนั้นแก้วก็เดินออกห้องโดยไม่สนใจคำค่ำควรของหนุ่มๆในคำพูดต่างๆนาๆเลย แก้วรีบตรงดิ่งไปยังรถพร้อมๆกับธามเด็กหนุ่มที่อยู่ในการดูแลของเธอ ขณะที่อยู่บนรถรอพี่เอก พี่อ้อยนั้นก็มี.......
หวาย - โอ๊ย อะไรเนี๊ยะฉันไปแถลงข่าวจะทันไหม นี่เธอมีกระแด๊ะอะไรบนรถ ไม่รู้เหรอไงว่าว่ารถคันนี้เขาให้โปรดิวเซอร์และศิลปินไปงานไม่ใช่เด็กฝึกงานที่ไหนน่ะย่ะ
แก้ว - ......................
หวาย - หูหนวกหรือไง พูดแล้วไม่ตอบหรือว่าเป็นใบ้ อ่ะไม่ใช่สิหรือว่าจะตอบก็ต่อเมื่อมีผู้ชายมาให้อ่อย
ธามไท - โหยพี่หวาย เลิกทำเสียงแหลมได้ป่ะธา่มง่วงธามอยากนอน แล้วจะอะไรกันนักกันหนาพี่แก้วฮะ ระวังหูอือน่ะฮะ
หวาย - นี่ได้เด็กเมื่อวานซืน ทำเป็นเถียงฉันหรือไงฉันแก่กว่านายหลายปีหัดพูดจาให้เกียรติรุ่นพี่ด้วยน่ะย่ะ
ธามไท - อ้าว ทีพี่หวายยังเรียกพี่แก้วว่าเธอเลยพี่แก้วเขาแก่กว่าพี่ตั้งสามปี พี่ยังไม่เคารพพี่แก้วแล้วธามจะเคารพพี่หวายไปทำไม
แก้ว - ธามหยุดไม่เอาน่าพอๆพี่ปวดหัว เมื่อไหร่พี่เอกกับพี่อ้อยจะมา หยุดเลยน่ะหวายอย่ามาชี้หน้าน่ะ ฉันก็หมดความอดทนเป็นน่ะ
ขณะที่หวายกำลังจะกรี๊ดนั้นเอง พี่เอกกับพี่อ้อยก็เดินขึ้นรถมาเสียก่อน
พี่อ้อย - เป็นอะไรไม่ได้ดั่งใจอะไรอีกค่ะคุณหนูนั่งลงดีๆได้แล้วหวายดูสิธามกับแก้วเขายังนั่งเรียบร้อยเลย พี่เอกบอกพี่ยิ่งออกรถได้เลยค่ะเดียวพวกเราไปสายรถจะติดเอา
จากนั้นทุกคนก็เดินทางไปยังสถานที่นัดแถลงข่าวและในขณะที่เดินทางนั้นเองหวายก็เงียบไปตลอดทางเพื่อหาทางแกล้งแก้วคืนที่บังอาจชี้หน้าว่าเธอ เพราะเกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าชี้หน้าเธอเลยสักครั้ง จนกระทั่งมาถึงสถานที่นัดหมายนั้น หวายและธามไทได้แยกจากพวกแก้วเพื่อไปแต่งหน้าทำผมและแต่งตัว ส่วนแก้วได้คุยนัดหมายกับพี่เอก พี่อ้อย และทีมงาน เมื่อคุยเสร็จก่อนจะแถลงข่าวอย่างเป็นทางการนั้นเอง หวายเองที่จ้องหาเรื่องแก้วนั้นเมื่อเห็นแก้วเดินอ่านเอกสารอยู่นั้น หวายคิดอะไรไ้ด้รีบตรงดิ่งไปยังแก้ว เพื่อทำเป็นเดินชนแก้วเพื่อให้แก้วล้มไปชนกับราวเสื้่อผ้า เพื่อจะให้แก้วโดนทีมงานตำหนิ
แก้ว - เฮ้ย โอ๊ยยยยยย โครม เคร้ง
หวาย - ว๊ายยยยยย หวายไม่ได้ตั้งใจน่ะ แก้วยืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หวายไม่ทันเห็น
ทีมงาน - อุ๊ย น้องหวายเจ็บมากไหมค่ะ นั้น เป็นแผลตรงไหนบ้างไหมค่ะ ส่วนนี่เธอยืนยังไงทำไมไม่ดูน้องหวายถ้าน้องหวายเจ็บตัวขึ้นมาจะทำยังไง ข้าวของพังเสียหายหมดเพราะเธอเลยน่ะนี่
ธามไท - เกิดอะไรขึ้นครับ เฮ้ยพี่แก้ว เจ็บมากไหมครับเดี๋ยวเราต้องขึ้นแถลงข่าวแล้ว ธามเมื่อเห็นแก้วล้มกับพื้นรีบไปช่วยพยุงแก้วขึ้นมา เมื่อเห็นว่ามีหวายก็พอเข้าใจไรขึ้นมา
ทีมงาน - ก็น้องคนนี้ยืนเกะกะน้องหวายเขาน่ะสิค่ะน้องธามไทไม่รู้ใครปล่อยให้เข้ามาด้านในได้ ดีที่น้องหวายกับข้าวของไม่เสียหายมากไม่งั้นพี่จะเล่นงานเลยโทษฐานทำให้ศิลปินกับข้าวของเสียหาย
ธามไท - ผมว่าพี่แก้วคงไม่ใช่ต้นเหตุมั๊งครับ คนทำน่าจะรู้ตัว ถ้าโปรดิเซอร์ธามเป็นอะไรก็แย่เหมือนกัน พี่หวายก็ยังยืนได้นิไม่เจ็บไรนนี่ งั้นธามขอตัวโปรดิวเซอร์ธามไปก่อนน่ะครับ
หวาย - เชอะ งั้นหวายขอตัวน่ะค่ะ เดินกระแทกไหล่แก้วออกไปทันที
แก้ว - ช่างเหอะธามพี่ว่าเรารีบไปดีกว่า งานจะเริ่มแล้วเอ่อ พี่ค่ะแก้วขอโทษด้วยน่ะค่ะที่ทำเสื้อผ้าล้มระเนระนาด ขอโทษจริงๆค่ะ อ๊ะโอ๊ยยย
ธาม - ไวไหมพี่แก้ว ธามว่าข้อเท้าพี่แพลงแหง่ๆ
แก้ว - ไม่ตายหรอกธาม ไกลหัวใจ แถลงข่าวเสร็จรีบกลับบริษัทเลยล่ะกัน
ทีมงาน - อ้าวนั้นน้องแก้ว น้องสาวพี่เอกเหรอ ซวยแล้วฉัน.............งานเข้าเลย
จากนั้นแก้ว ธามไท หวาย และพี่อ้อย ก็ถึงช่วงแถลงข่าวเรื่องอัลบั้มใหม่กันทันที ทั้งทีนักข่าวให้ความสนใจทั้งแก้วและธามไทเป็นพิเศษ เพราะถือว่ามือใหม่ทั้งนักร้องและโปรดิวเซอร์ และที่น่าสนใจมากกว่านั้นก็คือ แก้วสามารถอธิบายการทำงานของธามไทได้ทั้งงานเพลงและการเต้น ทั้งคอนเซริปราวกับมืออาชีพที่ทำมานานแล้วแบบพี่เอก และความเป็นเองของแก้วทำให้นักร้องต่างชื่นชม และสนับสนุนทั้งคู่
พี่เอก - เยี่ยมมากแก้ว สุดยอดน้องสาวพี่ แล้วเท้าเป็นอะไรทำไมเดินกระเผกๆแบบนั้นอ่ะ
พี่อ้อย - ได้ข่าวว่าน้องแก้วล้ม สงสัยจะเจ็บตอนล้ม เกือบชั่วโมงที่แถลงข่าวอึดมากเลยน่ะแก้ว พี่ว่าเรารีบกลับดีกว่าหน้าเริ่มชีดๆแล้ว
แก้ว - ขอบคุณค่ะ แก้วยืนไม่ค่อยไวแล้วอ่ะค่ะไปกันเหอะ ........... ขอบคุณน่ะธามที่ช่วยพยุงพี่มาตลอดไม่ได้เราพี่ยืนไม่ไหวแน่ๆขอบใจน้องรัก
ธามไท - คร้าบบบบบบบบบบบ
โอ๊ะ ................... หวายทำไมรุนแรงกะแก้วแบบนี้ นี่ขนาดแค่จิ้มๆ
ถ้าเอาจริงยัยหวายจะขนาดไหน อ๊ะตอนกลับไปบริษัท โทโมะจะว่าอะไรแก้วไหมนี่
ติดตามต่อไปน่ะค่ะ เอาใจช่วยแก้วให้ต่อสู้กับหวายด้วยน่ะค่ะ
รักรีดเดอร์น่ะค่ะ คืนนี้ฝันดีค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟ .>x<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ