NEVER MIND รักครั้งนี้ ..... ไม่มีอะไร !

-

เขียนโดย ibYzii

วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.54 น.

  1 ตอน
  10 วิจารณ์
  7,700 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) POPPY FANG - นายเป็นใคร?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ซู่ๆ ............ เสียงฝนตกกระทบพื้นดิน เวลานี้คงไม่มีใครเป็นทุกข์เท่าผมอีกแล้ว 

 

กริ๊งๆๆๆ #

 

"ฮัลโลลลลลลล มีไรวะ ?" ผมตะโกนใส่ปลายสายไป 

[นี่ไอป๊อป แกพูดกะผู้มีพระคุณแบบนี้หรือไงวะ] 

"อ่าว -0- พ่อ หวัดดี"

[...เออๆ แล้วนี่แกเป็นอะไร เมาหรอวะ]

"อกหัก รักคุด ตุ๊ดเมิน เอิ๊กกก แค่นี้เองพ่อ ToT "

[ไอลูกคนนี้ ท่าจะบ้า เออๆ งั้นแค่นี้แหละ เอ็งไม่ตาย ข้าก็โล่งใจล่ะ]

"ไปสบายนะพ่อ =o=" จะมีใครเข้าใจผมบ้างไหมเนี่ยะ?

 

ตู๊ดๆๆๆๆๆ ผมกดเบอร์โทรหา เพื่อนๆของผม

[ว่าไงไอป๊อป ลมอะไรหอบแกมาเนี่ยะ] ไอเขื่อนมันถามผมทันทีที่โทรติด

"แก ฮือ น้องพิมเค้าไม่รักฉันแล้ว ฮือ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" 

[- - แกก็ไปหาคนใหม่ดิวะ มาร้องไห้เป็นเด็กปัญญาอ่อนไปได้] ดูมัน - -? 

"ก็....ฮึก แค่นี้ก่อนนะ" ผมกดตัดสายไอเขื่อน ก่อนจะล้มตัวลงนอนกับพื้น ด้วยพิษของสุรา 

 

 

เช้าวันต่อมา

"นี่คุณ!! เฮ้ยยยยยย ตื่นดิวะ" ทำสาวน้อยหน้าตาน่ารัก แสนบอบบาง

จะต้องมาทำอะไรเช่นนี้ด้วย

"ฮือ เห้ยยยย เธอเป็นใคร?" นายนี่ถามฉันทันที -0- ฉันควรจะถามนายมากกว่านะ

"ฉันเป็นเจ้าของบ้านที่นายมานอนตายอยู้นี่ไง -w-" 

"อ่าวหรอ หวัดดี แพท ><" ใครแพทวะ? 

หมับ 

เห้ยยยยยยย!! อยู่ดีๆ นายนี่ก็ถลาเข้ามากอดฉันเฉยเลย ไอโรคจิต -[]-!!

"แพทจ๋า ไม่เจอกันนานเลย เธอสวยขึ้นนะเนี่ยะ" ฉันสวยอยู่แล้ว ><'

"นี่นาย ฉันไม่ได้ชื่อแพทนะ ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "

"อ่าว งั้นเธอก็คือ กิ๊บซี่ ล่ะสิ เป็นไงบ้าง" โอ๊ย จะบ้าตาย - -+

"ไม่ใช่!!"

"เชอร์รี่หรอ?"

"ไอมั่ว"

"งั้นลำไย"

"ไปตายซะ TT' " โป๊ก!! ฉันเอากระเป๋าฟาดหัวนายนี่จนสลบไปเลย

เฮ้ยยยยย!! มันจะตายไหมวะ

 

 

 

ฉันค่อยๆแบกนายนี่เข้ามาในบ้าน กิรควายเข้าไปรึไงเนี่ยะ =o=!!

เห็นว่าเป็น เพื่อนร่วมโลกหรอกนะ เลยช่วยไว้ ชิส์

"ดูดู ไปก็หล่อดีหนิ ..... ไม่น่าบ้าเลย -3- " น่าเสียดาย 

ฉันเช็ดตัวให้นายนี่ จะบอกว่าหุ่นดีมว๊ากกก ^O^!!

แล้วฉันก็รีบแจ้น ออกไปทำงาน หวังว่ากลับมานายจะฟื้นแล้วไปให้้พ้นๆสักทีนะ เฮ้อ !!

 

 

 

อะ...โอ๊ยยย o.o

,, ผมอยู่ที่่ไหนเนี่ยะ รกชมัด - - '

แล้วยัยแสบที่ตีหัวผมหายไปไหนแล้วนะ เง้อ ~~~~~~

 

จ๊อกกกก~~~++ 

ผมถือวิสาสะ แอบค้นตู้เย็น ในบ้านหลังนี้  พระเจ้า......!!

มันไม่มีอะไรให้กินเลย มีแต่นมเต็มตู้ เอาวะ.....นมก็นม ยังพอประทังชีวิตได้ 

 

ผมจำต้องนอนเล่นอยู่ในบ้านหลังนั้น จนตกเย็น

 

 

แอร้ดดดดดดดดดดดดดดดด

"เฮ้ย!!"

"อ่าว - -; เธอนี่เองที่ตีหัวฉัน รับผิดชอบมานะ"

"นายนั่นแหละ มาลวนลามฉันก่อน" ยัยนี่เถียงผมใหญ่เลย 

เข้าแผนดีกว่า -3-

"มิว ทำไมเธอชอบใช้ความรุนแรงจังนะ"

"ใครบอกว่าฉันชื่อมิวยะ ? " -0- เมื่อไร ผมจะเดาชื่อยัยนี่ถูกสักที

"โอ๊ยยยยๆ แล้วเธอเป็นใคร ทำไมฉันนึกไม่ออก " แกล้งความจำเสื่อมดีกว่า55

"นี่นาย เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน นายจะจำชื่อฉันได้ไง" 

"ไม่จริง!! ฉันรู้จักเธอนะ อ้อมใช่ไหม"

"== ; หยุดเลย" เธอเอานิ้วมาปิดที่ปากผม อ่าาาาา -///- มือหอมจัง

"ฉันรู้แล้ว........."

"ห๊ะ!!" เธอเบิกตาอย่างอยากรู้

"....เธอคือแฟนฉัน พิม!!" ผมพูดจบก็ดึงเธอมากอด ฮ่าๆๆๆๆๆ

โกหกไปก่อนละกัน อย่างน้อยอยู่ที่นี่ก็ดี ในเมื่อผมไม่มีบ้าน T^T

(ปกติอยู่คอนโดเดียวกับพิม พอโดนทิ้งก็ไม่อยากกลับไปหาพ่อ)

"เฮ้ย ไม่ใช่นะ"

 

 

 

 

 

 

,,สุดท้าย ฉันก็ต้องยอมให้ไอบ้าอยู่ที่นี่จนกว่าเค้าจะจำอะไรได้มากขึ้น ก็นะ '--'

 

"นาย นั่นห้องนายนะ"

"..ฮือ นอนกับพิมไม่ได้หรอ" มาทำหน้าอ้อนเป็นได้  เชอะ ฉันไม่หลงกลนายหรอก

"ฉันบอกว่าแันชื่อฟาง เข้าใจหน่อยสิยะ"

"พิม ฉันรักเธอนะ " -0- เอาเข้าไป

"นายต้องการอะไรห๊ะ? '

"ต้องการนอนกับคนที่ฉันรักไง" 

"ก็ฉันไม่ใช่ ...... เอาหน่า สักวันนายจะจำได้ เดี๋ยวฉันช่วยหาคนที่ชื่อพิมให้ นายไปนอนซะ"

"ขอบใจนะ ฟอดดดดดดด" เฮ่ยยย มันหอมแก้มชั้นนนนนน

"ไอโรคจิตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต"

 

 

 

ฉันต้องทนอยู่กับหมอนี่นานแค่ไหนนะ ' _ ' 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา