ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง

"หรือว่า...ลุงจะเป็นคนร้าย!"
น้ำเสียงติดดุของลูกชาย ทำให้มือป๊อปปล่อยฟางให้เป็นอิสระ
"ปะ...ป่าวนะ"
"ห้าๆๆๆๆๆ"
เมื่อเขื่อนได้ยินป๊อปตอบแบบกล้าๆกลัว ก็อดหัวเราะไม่ได้กับอาการกลัวลูก
"ขำไร!"
น้องพอร์ชหันไปหาเขื่อน จากที่ตัวเองว่าป๊อปว่ากลัวตอนนี้เขื่อนกลัวยิ่งกว่าป๊อปซะอีก
"น้องพอร์ชไม่ดีเลยนะลูก"
ฟางที่เห็นว่าน้องพอร์ชทำนิสัยไม่ดี
"ฟาง...อย่าว่าลูกเลย"
ป๊อปไม่อยากเห็นฟางว่าลูกตัวเองมากไปกว่านี้เลยยกมือห้าม
"หืม...ใครลูกคุณ"
น้องพอร์ชชี้นิ้วไปที่ป๊อปแล้วถามขึ้น
"น้องพอร์ช! พูดให้มันดีๆหน่อยสินี่พ่อลูกนะ!"
ฟางที่เริ่มโมโหกับกิริยาท่าทางไม่มีสัมมาคาระวะ แต่หารู้ไม่ว่าหลุดความจริงออกมาแล้ว
"เมื่อกี้ม๊าว่าไรนะ นี่ป๊าเหรอ"
น้องพอร์ชถามย้ำอีกครั้ง อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
"ใช่!"
"ฟาง..."
"ไม่เป็นไรป๊อป ให้ลูกรู้ซะบ้างว่าตัวเองกำลังพูดไม่มีหางเสียงกับใคร"
"ฮือๆๆๆ แงๆๆๆ"
"น้องพอร์ชลูกมาหาป๊าม่ะ"
ป๊อปที่เห็นลูกร้องไห้ก็วิ่งไปกอด
"ใช่ป๊าจริงๆเหรอฮะ"
"ครับ นี่ป๊าเอง"
"เเล้วทำไมป๊าถึงปล่อยให้ม๊ามาอบยู่ลอนดอนอ่ะครับ"
"เออ....เรื่องของครอบครัวพวกเราไปกันเหอะ"
เฟย์ที่พอจะรู้ว่าสถานการณ์ต่อไปจะเป็นยังไงก็เลยชวนทุกคนออกไปข้างนอกดีที่สุด
"ตกลงว่าไรครับ"
"คือ........"
*[++++]*สั้นๆไปก่อน พอดีIQติดลบ0คิดไม่ออกล่ะ แต่อย่าลืมลุ้นว่าเฮียจะตอบไรนะๆๆ*[++++]*