ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง

โรงแรม........
"125 ชั้นที่ 10 ใช่นี้แหละ"
เฟย์ท่วนหมายเลขห้องก่อนจะหันไปหาฟางกับแก้ว
"ห้องนี้เนี่ยนะ"
ฟางชี้ไปที่ห้อง
"นี้แหละพี่ฟาง เอาละใครจะเข้าไปก่อน"
"แก้ว"
ฟางชี้ไปที่แก้วทำให้เจ้าตัวถึงกับตกใจ
"เฮ้ย!"
"เออน่า"
แกร็ก! แก้วลองบิดลูกบิดดูปรากฏว่าประตูไม่ได้เลาะเหมือนจงใจให้อีกฝ่ายเข้ามาโดยง่ายดาย
"ประตูไม่ได้เลาะ"
"ป่ะ!"
แกร็ก! เเอดดดดดดด
ตึกๆๆๆๆๆ
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!"
เสียงเฟย์ฟางแก้วดังขึ้นเมื่อเห็นภาพเปลือยกายทั้งหมด
"โอ๊ยยยย!"
ชายหนุ่มร้องออกมาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะปรับเสียงตาให้คงที่
เมื่อเห็นภาพตรงหน้าถึงกับช็อก!
"เฮ้ย!"
ร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นสภาพของตัวเองและคนข้างกาย
"หึ!"
เกลแบมโบว์หัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะเปลี่ยนน้ำเสียงให้เป็นเสียงเศร้าสุดใจ
"ฮึกๆๆ....ฮือ.....ทำไมๆพี่โมะทำกับแบมอย่างนี้ค่ะ"
แบมทำเป็นแกล้งร้องไห้แต่ข้างในสะใจ!มากกว่า
"พี่......"
โทโมะจะพูดขึ้นแต่หันไปหาแก้วก่อน ตอนนี้หน้าของแก้วเต็มไปด้วยสายตาที่ไม่เชื่อว่าโทโมะรักเธอจริง!
"นายไม่ต้องพูดไรแล้วถ้านายไม่รักขอให้บอกฉันจะไปเอง....."
แก้วพูดจบก็เดินออกจากห้องนี้ไป
"เฟย์เขื่อน.........."
เขื่อนจะพูดบ้างแต่โดนเฟย์แทรก
"ฉันเชื่อใจนาย...."
คำที่เฟย์พูดออกมาทำให้เขื่อนยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที เฮ้อ..ดีนะเนี่ยที่เฟย์เข้าใจ
"แต่นั้นมันแต่ก่อน! ตอนนี้หมดแล้วหมดแล้วจริงๆสิ่งที่ฉันไว้ใจนายมันหมดแล้ว!"
เฟย์ตะคอกใส่หน้าเขื่อนอย่างหมดคนอดทน ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปหาพี่สาวของตนซึ่งเฟย์รู้ดีว่าไม่มีใครเจ็บปวดมากเท่าพี่สาวของเธออีกแล้ว
ที่โดนทั้งรอบหนึ่งและสอง มันเหมือนหัวใจที่มีแต่มันตายทั้งเป็น!
"หึ....พอใจนายแล้วใช่ไม!ที่หลอกฉันมาติดกับแล้วทิ้งกันอย่างไม่ใยดี!พอใจแล้วใช่ไม! พอ...พอกันทีต่อไปนี้นายจะไม่มีวันจะได้เห็นหน้าฉันและลูก!อีกต่อไป!"
"ไม่นะฟาง....."
ป๊อปจะลุกจากที่นอนมาหาฟางแต่โดนฟางเบรกไว้ก่อน
"อย่าลุกฉัน-ไม่-อยาก-เห็น-ภาพ-อุบาด-ตา!"
ฟางพูดเน้นทีละคำ ทำให้ป๊อปหยุดการกระทำนั้นทันที
"okป๊อปจะไปลุกจะนั่นคุยกับฟางเฉยๆก็ได้
"ไม่....คงไม่มีวันนั้น"
ปัง! จบคำพูดคำสุดท้ายของฟางประตูก็ปิดลงด้วยความเศร้า
แต่อาการเศร้าหมดลงแต่ความเดือดลงมาแทนที่
"เธอทำอะไรลงไปรู้บ้างไม!"
ป๊อปพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโหมาก....มากจริงๆทำเอาคนรอบข้างตกใจยิ่งกว่าที่โรงบาลซะอีก
"อะ....เออ"
เกลอ้ำอึ้งเลียงที่จะตอบคำถามชายหนุ่ม
"บอกความจริงมา ถ้าเธอไม่บอกคงรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น"
โทโมะพูดเสียงเรียบติดขู่ มันยิ่งทำให้สามสาวอ้ำอึ้งยิ่งกว่าเดิม
"ผมขอ......"
เขื่อนพูดไม่ทันจบโบว์ก็แทรกขึ้นมา
"พวกเราขอโทด เอาเป็นว่าพวกเรากับนายไม่ได้มีไรกันทั้งสิ้น"
"ก็แค่เนี่ย แล้วทำไปเพื่อ?"
เขื่อนถอดหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะยิงคำถามเพิ่มไปอีก
จากนั้นทั้งสามก็พลัดกันเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจแล้วให้อภัยก่อนจะย้ำว่าอย่ายุ่งกับพวกเขาและเฟย์ฟางแก้วอีกมิซะนั้น 'เจอดีแน่' จากนั้น
สามหนุ่มก็ไปแต่งตัวเพื่อตามไปปรับความเข้าใจกับหญิงสาวทั้งสาม
"พอเหอะเนอะเกล...."
"อืม..."
*[++++]*มาอัพแล้วก๊าบ สั้นๆๆแต่ได้คนดี*[++++]*